Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1958, Side 22

strýkur svitavott ennið,
ber höndina að aumu baki,
andvarpar, horfir til fjalla,
og laitur huga sinn reilca:
leitar að glöðum augum,
eða fallegum orðum,
jafnvel að mjúlcum veðrum;
en finnur ei, man bara
hlawp um skriður, og þreytu
og brjóstið logandi af mœði.
Maður í djúpum skugga
lítur upp og sér sólslcin
á fjallsnípu, brosir ei, stynur
og hverfur á ný að verlci:
Ljóð um mann beygir sig, mundar kutann,
flcer blóðuga gœru
af rauðu og mörlivítu, heitu,
Undir nótt, þegar dimm jörð rjúkandi holdi.
gleypir sól handan ása,
og rauðir geislar storkna
efst á gnípuvi í fjarska,
en fugl blalcar þreyttum vœngjum
á leiðum haustlcaldra vinda,
og skógur á gulu laufi
ymur í siíg og nötrar, —
— þá lítur hann upp;
20
D A G S K R Á