Félagsbréf - 01.07.1958, Blaðsíða 36

32
FELAGSBREF
vita flest: Gamla konan er að vestan og var gift manni sem hét
Björn og átti með honum einn dreng. Björn stundaði sjó á litlum
bát, og dag einn tók hann drenginn með sér á sjóinn og kom ekki
aftur. — Þetta fengu þær að vita, smátt og smátt.
Þegar gamla konan kveður fylgja þær henni til dyra, og lítill
drengur hleypur spölkom á eftir henni og kallar skærri barns-
rödd:
„Hvað er í pokunum þínum?“
Gamla konan lítur í augu hans.
„Það eru föt væni minn.
Hann deplar ekki augunum og spyr:
„Eru það fötin þín?“
„Nei, væni minn, það eru fötin hans Björns og hans Nonna“.
Hann nemur staðar og horfir á eftir henni, snýr sér við og
þýtur til baka.
„Mamma, mamma“, kallar hann. „Hún er með föt í pokunum".
Að lítilli stundu liðinni er hún aftur stödd á götunni: Gömul
kona með tvo poka á bakinu — annan stóran og hinn lítinn.
%
C=33Qt2=0
ÚR BRÚFI
frá Hans Alexander Miiller, prófessor vlð Columbina Unlversity, New York.
Frú Annie Leifs, Reykjavík, hefur sent oss eftirfarandi kafla úr bréfi prófessorsins:
„Þú gladdir mig mjög á sjötugsafmælinu með bókinni um ísland. Hún er svo
fögur, blaSsíðu eftir blaðsíðu, að það er erfitt að gera upp á mUli myndanna. Ég
get einimgis sagt, að bókin er sem heild frábært verk — afrek, jafnt á sviði hand-
iðnar sem listar.
Það má vist líta svo á, að eftir að ég hef eignazt þessa bók, sé safn mitt af
íslandsbókum orðið aU-fullkomið.
Ég verð að biðja þig að láta aðdáunar minnar getið við þá, sem hafa gert þessa bók.
Gjöf þin verður mér enn hjartfólgnari fyrir það, að ég kynntist landi ykkar
fyrir nokkrum árum ..." H. A. Muller.
Það skal tekið fram, að prófessor H. A. MuUer kenndi hér tréristu og tréstungu
á námskeiðl i Handíða- og myndlistaskólanum vorið 1952. Ferðaðist hann þá nokk-
uö um landið, ásamt frú sinni, sem er systir frú Annie Leifs. — Frá lokum fyrri
heimsstyrjaldar til 1937 var hann einn af kunnustu prófessorum við þýzku ríkis-
akademiuna í grafískmn listum í Leipzig.