Sveitarstjórnarmál - 01.12.1941, Qupperneq 39

SVEITARSTJÓRNARMÁL
35
í uppeldi barna liljóta slíkar vistar-
verur að leiða til margháttaðra þjóð-
félagsmeina og beizkju þeirra, seni við
svo gallaða aðbúð þurfa að una vegna
fjárskorts. Sjá þarf þessu fólki fyrir
vistarverum við þess hæfi, þar sem hæfi-
legum löndum er úthlutað ineð smærri
byggingum, og þar sem skilyrði eru til
garðræktar og mönnum gefst kostur á
að byggja upp heimili við skilyrði, sem
eru mönnum sæmandi og eru lil holl-
ustu fyrir hið uppvaxandi* ungviði, sein
er framtíð þjóðarinnar.
Smekkvísi í byggingu bæjarins.
Útlit íbúðarhverfanna eins og vegfar-
andanum kemur það fyrir sjónir er þann
veg, að fyrst ber á gróðurleysinu kring-
um hýbýlin. Ofan á bætist svo víðast
hvar hinn drungalega grái sementslitur
byggðarinnar, sem gerir heildarsvip bæj-
arins mjög þunglamalegan. Við bætist
svo, að í hinum nýrri hverfum bera
húsin of mikið keim hvert af öðru, eins
og ég áður gat um.
Vegna hins gráa reyklofts, sem oftast
Séð úr Tjarnarendanum veslur yfir bœinn.
grúfir yfir Reykjavík, er lífsnauðsyn að
hafa meiri tilbreytni í litum og á þann
hátt reyna að bæta upp skortinn á björtu
veðri og gróðurleysið.
Bærinn má ekki heldur halda áfram
að skapast sein stórframléíðsla af hlut-
um sömu gerðar. Það er hlutverk bygg-
ingalistarinnar og skylda húsameistar-
ans vegna framtíðarinnar að glíma við
tilbreytni í þessum efnum, en þeir, sem í
hennar þjónustu eru, verða að leggja á-
herzlu á að þroska smekk og kröfur al-
mennings um bætta byggingar- og ibúð-
arhætti.
Almenningur þarf einnig að láta sér
skiljast betur en verið hefur, hvert sé
hlutverk hins faglærða húsameistara, og
lirinda af sér þeim kotungshætti að
klastra saman húsum sínum með aðstoð
ófaglærðra manna i ótta við það, að fag-
kunnáttan hljóti að vera seld of dýru
verði.
Slík „sparsemi“ er venjulega bruðl á
einstaklings- og þjóðarverðmætum og
hefnir sín fyrr en síðar.
•k