Sveitarstjórnarmál - 01.08.1976, Blaðsíða 44

Núverandi hreppsnefnd Sandvikurhrepps, talið frá vinstri: Páll Lýðsson, oddviti í Litlu-
Sandvík, Ögmundur Hannesson í Stóru-Sandvík, Brynjólfur Þorsteinsson í Hreiðurborg,
Ólafur Kristjánsson í Geirakoti og Guðmundur S. Öfjörð á Lækiamótum. Myndina tók
Gunnar Vigfússon við vígslu vatnsveitunnar.
víða knúði rafmagn dælurnar,
en það var ekki öruggt. Það get-
ur farið af fyrirvaralaust, eink-
um á morgnana í mesta annrík-
inu. Og dælurnar gátu einn;g
bilað, þegar minnst varði.
Tveggja daga bilun á dælu og
rafmagnsleysi gat valdið ólýsan-
legum erfiðleikum við hirðingu
kúa. Það er mikið álag á önnur
störf að brynna 25-30 kúm tvisvar
á dag. Það vatn þurfti að sækja
í læki eða upp að Selfossi og
bera það í brúsum um allar jarð-
ir. Einnig gat það borið við í
þurrkum að sumarlagi, að vatns-
ból þryti og vatnslaust væri í
tvær til þrjár vikur.“
— Er langt siðan hrepps-
nefndin fór að huga að sameig-
inlegri úrlausn?
„Lengi vel gerðum við ekkert
í þessum málum, en þegar rlkið
tók að sér að kosta helming
vatnsveitna í sveitum sam-
kvæmt jarðræktarlögum, þá fór-
um við að líta til átta í þessum
efnum. Hinn 15. nóvember 1973
komu ráðunautarnir Haraldur
Árnason og Björn Bjarnarson
frá Búnaðarfélagi ísland hingað
austur til skrafs og ráðagerða.
Þrjár leiðir gátu að okkar dómi
komið til greina:
a) að bora eftir vatni innan
hreppsins,
b) að hafa samvinnu við Gaul-
verjabæjar- og Villingaholts-
hreppa og taka þátt í sam-
eiginlegum vatnsveitufram-
kvæmdum þeirra, og
c) að fá vatn frá Selfossi og
leiða það um hreppinn.
Seinasti kosturinn af þessum
þremur reyndist álitlegastur, og
þegar Selfosshreppur réðist í
lagningu nýrrar stofnæðar frá
Ingólfsfjalli, þótti skynsamleg-
ast að velja þessa leið, enda var
samaðild okkar að henni auð-
sótt mál.“
— Hvernig er staðið félags-
194 lega að verkinu?
SVEITARSTJ ÓRNARMÁL
„Hreppsnefnd átti, eins og
áður segir, frumkvæði að mál-
inu, en nokkru eftir að undir-
búningur var kominn á rekspöl,
var haldinn í Stóru-Sandvík
hreppsfundur, þar sem vatns-
málin voru ítarlega rædd með
hreppsbúum. Þetta var 14. febr.
1975. Mikill áhugi reyndist á
málinu, og voru öll býli í hreppn-
um skráð sem þátttakendur,
samtals 17 býli með 43 eining-
ar. Samin var samþykkt fyrir
vatnsveituna og kosin stjórn. í
henni áttu sæti auk mín þeir
Ögmundur Hannesson í Stóru-
Sandvík og Óli A. Haraldsson í
Nýjabæ. Við réðum Erlend Daní-
elsson, framkvæmdastj. Rækt-
unarsambands Flóa og Skeiða,
forstöðumann vatnsveitufram-
kvæmdanna, og Ræktunarsam-
bandið tók að sér skurðgröftinn.
Guðmundur Öfjörð, bóndi á
Lækjarmótum, tók að sér að
ryðja yfir skurðina."
— Eru ekki notuð plaströr frá
Reykjalundi i vatnsveituna?
„Jú, nokkru áður en vatns-
veitufélagið var stofnað, bað
hreppsnefndin Verkfræðistofu
Suðurlands að hanna veituna.
Var það um 10. janúar 1975.
Áður hafði ég lauslega kannað
vatnsþörf í sveitinni með hlið-
sjón af fjölda býla, kúatali hjá
hverjum bónda og bústofni, og
Ingólfur Hrólfsson, verkfræðing-
ur, teiknaði síðan vatnslögnina
um hreppinn. Hann gerði líka
kostnaðaráætlun upp á rúmar 11
millj. króna. Þremur dögum síð-
ar fórum við Brynjólfur Þor-
steinsson í Hreiðurborg í Vinnu-
heimilið að Reykjalundi og
ræddum hugsanleg pípukaup.
Hinn 5. febrúar komu Reykja-
lundarmenn hingað austur, og
var þá gengið frá samningum.
Munu þeir víst hafa verið gerðir
á venjulegt skrifblokkarblað, og
ekki alltof traustir svona lög-
fræðilega séð, eftir því sem mér
síðar var sagt. Þegar ég kom
svo að Reykjalundi á nýjan leik
í skoðunarferð á ráðstefnu Sam-
bands íslenzkra sveitarfélaga
um miðjan marz, frétti ég, að
framundan væri verðhækkun á
rörunum, og voru þá endanlegu
kaupin gerð. Nokkrum dögum
seinna höfðu rörin hækkað í
verði um 15% og söluskattur
verið hækkaður. Þetta litla dæmi
sýnir, að margt gekk okkur í
haginn."
— Hve rri’kið kostar vatns-
veitan?
„Heildarkostnaður varð rúm-
ar 13 milljónir króna eða ein
milljón króna á hvern kílómetra
í lögn. Verðbólga hafði farið
hamförum frá því að fjárhags-
áætlunin var gerð árið áður, en