Morgunblaðið - 07.12.2011, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. DESEMBER 2011
Fyrir rétt um ári
lést bekkjarbróðir
okkar, Gulli, langt
um aldur fram. Við
minnumst hans sem
góðs félaga úr Aust-
urbæjarskóla. Okkur langar til að
senda fjölskyldu hans og vinum
samúðarkveðjur með þessu fal-
lega ljóði eftir Davíð Stefánsson.
Til eru fræ, sem fengu þennan dóm:
Að falla í jörð, en verða aldrei blóm.
Guðlaugur Pálsson
✝ GuðlaugurPálsson fædd-
ist í Reykjavík 8.
apríl 1965. Hann
lést 7. desember
2010.
Eins eru skip, sem aldrei
landi ná,
og iðgræn lönd, er
sökkva í djúpin blá,
og von sem hefur vængi
sína misst,
og varir, sem að aldrei
geta kysst,
og elskendur, sem aldrei
geta mæst
og aldrei geta sumir
draumar ræst.
(Davíð Stefánss. frá
Fagraskógi.)
Kæri bekkjarbróðir, það er
von okkar og trú að nú sért þú á
góðum stað þar sem draumar
þínir rætast.
Valgerður B. Ólafsdóttir og
Arngrímur Sigmarsson.
Aðeins örfá kveðjuorð. Ég man
það ennþá er Gísli og fjölskylda
komu að Syðri-Tungu. Það var
sólskin og blíða og við fjölskyldan
í Neðri-Hól biðum í kvíðabland-
inni eftirvæntingu að fá nýja ná-
granna – kvíðablandaðri vegna
þess að túnin á bæjunum lágu
saman, aðeins gamlar og lélegar
girðingar á milli, allt annað en
slægjuland var óskipt á milli
jarðanna og því óhjákvæmlega
mikill og náinn samgangur. En
það kom fljótt í ljós að allur kvíði
var óþarfur því betri og elskulegri
nágranna er ekki hægt að hugsa
Gísli Pálsson
✝ Gísli Pálssonfæddist í Beru-
firði í Reykhóla-
sveit 7. október
1924. Hann lést á
Sjúkrahúsinu í
Stykkishólmi 10.
nóvember 2011.
Gísli var jarð-
sunginn frá
Stykkishólmskirkju
19. nóvember 2011.
sér. Fátt er það sem
ég hef notið betur en
stundanna í eldhús-
inu í Syðri-Tungu
með nýlagað kaffi og
nýbakaðar pönnu-
kökur og hlýða á
ykkur Dísu segja frá
skondnum atvikum
sem þið kunnuð öll-
um betur að segja án
græsku, slíku
gleymir maður ekki.
Það er svo geysimargt sem ég
gæti minnst á að það myndi lík-
lega fylla eitt Morgunblað svo ég
ætla að láta þetta duga, ég mun
alltaf minnast ykkar og þessara
fyrstu kynna okkar. Við áttum
eftir að eiga margt saman að
sælda eftir þessi fyrstu kynni og
alltaf var það í minni minningu
gott og ánægjulegt.
Hafðu heila þökk fyrir öll okk-
ar kynni. Ég bið góðan Guð að
styrkja og blessa alla afkomendur
þína.
Jónas Jónasson frá
Neðri-Hól.
Didda, vinkona mín til margra
ára, er látin. Hún var ekkert gam-
almenni í mínum huga. Hún var
alltaf hress og skemmtileg og sátt
við lífið. Það var gaman að tala við
hana, við gátum hlegið og masað
mikið. Hún var bæði fróð og vel
gefin. Hún fæddist í Rauðsey í
Breiðafirði. Móðir hennar Magda-
lena Kristjánsdóttir var orðin
ekkja með börnin sín fjögur þegar
hún fluttist vestur á Patreksfjörð.
Þar kunni hún vel við sig og gerð-
ist ráðskona hjá góðum og elsku-
legum manni sem líka var ekkill.
Síðan giftust þau og áttu yndislegt
líf saman í mörg ár. Með Magda-
lenu voru tvær dætur hennar,
Svava og Didda. Bróðir minn gift-
ist Svövu og þá kynntumst við
Didda en það var fyrir um 65 ár-
um. Það hefur alla tíð farið vel á
með okkur Diddu og kem ég til
með að sakna hennar mikið.
Hún flutti suður til Reykjavík-
ur, kynntist þar manni sínum og
lærði fatasaum. Með honum eign-
aðist hún tvær elskulegar stelpur
og síðan komu allir gullmolar
hennar, barnabörnin. Hún geisl-
aði af hamingju yfir fjölskyldu
Kristjana
Gísladóttir
✝ KristjanaGísladóttir
fæddist í Rauðs-
eyjum á Breiðafirði
23. janúar 1925.
Hún lést á hjarta-
deild Landspítalans
5. nóvember 2011.
Útför Kristjönu
fór fram frá Hall-
grímskirkju 23.
nóvember 2011.
sinni en hún var ung
að árum þegar mað-
urinn hennar dó. Allt
gekk þó vel hjá
henni þar sem hún
vann mikið til að
framfleyta heim-
ilinu. Hún var mjög
iðin, aldrei iðjulaus.
Hún var mikil lista-
kona í handverkum.
Hún var sannarlega
gleðigjafi en nú á
seinni árum höfum við ekki mikið
sést en síminn hefur bjargað okk-
ur við að halda sambandi og rifj-
uðum við reglulega upp gamlar
minningar.
Ein slík sem kemur mér í hug
er þegar ég var 44 ára en þá tók ég
bílpróf og Didda varð sko ekki
hrædd að fara í bíl með mér. Við
ákváðum að keyra vestur, ég var
taugaóstyrk. Hún bara hló og
sagði að þetta myndi allt fara vel.
Þannig bjargaði Didda ferðinni
með því telja í mig kjark. Ferðin
gekk vel en ég gat fyrst hlegið
þegar við vorum komnar á leið-
arenda. Ég varð svo hrædd á leið-
inni að ég gleymi þessu aldrei.
Elsku Didda mín, ég veit að þú ert
umvafin blessun guðs. Það veit ég
að er eins um ættingja þína, sem
ég sendi samúðarkveðjur mínar.
Við þökkum samfylgd á lífsins leið
þar lýsandi stjörnur skína
og birtan himnesk björt og heið
hún boðar náðina sína
og Alfaðir blessar hvert ævinnar skeið
og að eilífu minningu þína
(Vigdís Einarsdóttir.)
Elsa H. Þórarinsdóttir.
Ingvi Guðmundsson, heiðurs-
félagi UMF Stjörnunnar, er lát-
inn. Ingvi er í raun hálfgerð goð-
sögn innan Stjörnunnar. Hann
var einn af eldhugunum sem
gerðu félagið okkar að órjúfan-
legum hluta bæjarlífsins í Garða-
bæ. Hann var formaður og fram-
kvæmdastjóri Stjörnunnar á
árunum 1967-1973. Það má segja
að hann hafi lagt allt undir í bók-
staflegri merkingu, ekki bara all-
ar sínar tómstundir heldur fór
stór hluti starfsins fram á heimili
hans og Ellenar, vistarverur
heimilisins voru notaðar undir
fundi og sem búningsklefar ef svo
bar undir.
Ungmennafélagið Stjarnan á
Ingva skuld að gjalda. Hann var
einn af örlagavöldum félagsins og
fyrir hans tilstilli varð fyrsti al-
vöru knattspyrnuvöllurinn til í
Garðabæ, með mörkum sem hann
smíðaði sjálfur. Völlurinn stóð
fyrir framan eldhúsgluggann hjá
Ingva og Ellen og þætti sjálfsagt
í dag barn síns tíma. Það var því
að vonum stór stund bæði fyrir
Stjörnuna og Ingva þegar hann
tók fyrstu skóflustunguna að
glæsilegu vallarhúsi við Stjörnu-
völl 7. febrúar 2003. Það má því
með sanni segja að aðstaða fé-
lagsins hafi tekið stakkaskiptum
á þessari rúmu hálfu öld sem liðin
er frá stofnun félagsins. Ingvi
Guðmundsson er stór hluti þeirr-
ar sögu.
Á seinni árum fékkst Ingvi
m.a. við fluguhnýtingar, eftir
hann liggja mörg meistaraverk á
því sviði, m.a. „Stjörnuflugur“
sem hnýttar voru bæði með hefð-
bundnum hætti og einnig með
merki félagsins og í litum þess, til
þess að bera til skrauts.
Ingvi sýndi Stjörnunni alltaf
mikla ræktarsemi og bar hag fé-
lagsins ávallt fyrir brjósti. Hann
var duglegur að mæta á leiki, sér-
staklega í knattspyrnu. Það var
mikill gleðidagur í herbúðum
Stjörnunnar nú í lok sumars þeg-
ar stelpurnar okkar í meistara-
flokki kvenna í knattspyrnu urðu
Íslandsmeistarar í fyrsta sinn.
Ingvi tók þátt í þeirri gleði með
okkur og við sáum ekki betur en
að það blikaði tár á hvarmi þegar
hann faðmaði stelpurnar, bæði
ungar og gamlar og óskaði þeim
til hamingju með árangurinn.
Ungmennafélagið Stjarnan
færir Ellen eftirlifandi eiginkonu
Ingva, börnum þeirra og öðrum
afkomendum innilegar samúðar-
kveðjur á sorgarstund. Höfðingj-
anum sjálfum þökkum við sam-
fylgdina.
Blessuð sé minning Ingva Guð-
mundssonar.
F.h. UMF Stjörnunnar,
Jóhann Steinar Ingimund-
arson, formaður. Páll Grét-
arsson framkvæmdastjóri.
Fallinn er frá enn einn ástvin-
ur af kynslóð foreldra okkar
systkinanna. Í þetta sinn er það
ástkær móðurbróðir okkar. Hann
kvaddi lífið sáttur við Guð og
menn, að sögn Dagmarar dóttur
hans, en ekki án þess að berjast
nánast til síðasta dags. Krabba-
meinið, þessi fjandi sem hefur
slegið og fellt of marga ástvini
mína, vægir engum. Það var eng-
in uppgjöf í Ingva frænda þegar
ég hitti hann í síðasta sinn fyrir
Ingvi Sv.
Guðmundsson
✝ Ingvi Svein-björn Guð-
mundsson fæddist í
Reykjavík 14. maí
1932. Hann lést á
krabbameinslæk-
ingadeild Landspít-
alans 16. nóvember
2011.
Ingvi var jarð-
sunginn frá Víði-
staðakirkju 24.
nóvember 2011.
nokkrum vikum og
átti ég yndislegar
stundir með honum
og Ellen sem ég
mun ævinlega minn-
ast með hlýhug og
þakklæti.
Ingvi var lengi
tengdur Stjörnunni í
Garðabæ og fjórir
bræður mínir stund-
uðu íþróttir þar
undir vökulum aug-
um hans. Lengst áttu sennilega
Ingvi og Tóti bróðir heitinn sam-
starf og ég er þess fullviss að nú
munu þeir félagar taka upp þráð-
inn að nýju á nýjum stað.
Mamma og hann munu örugglega
eiga mörg samtöl ásamt Kristvini
bróður þeirra og öðrum bræðrum
sínum en eftirlifandi af systkina-
hópnum er nú bara Rakel systir
þeirra.
Ingvi frændi var mikilvægur í
lífi okkar systkinanna alla tíð og
náið samband var á milli hans og
mömmu, Auðbjargar, þótt stund-
um hafi geisað smáskoðanaá-
greiningur á milli þeirra systkina
en þau voru bæði mjög skaprík
og gáfu stundum seint eftir.
Pabbi og Ellen sátu oft nálægt og
sögðu fátt en höfðu jafnvel gam-
an af. Systkinin gátu verið hörð
og óvægin en samt var enginn
með stærra hjarta og meiri sam-
úð en þau þegar á reyndi. Það var
engin lognmolla í kringum þau og
þeirra verður sárt saknað af af-
komendum, öðrum ástvinum og
vinum.
Okkur þótti báðum gaman að
því að eiga það sameiginlegt að
hafa sungið í kirkjukór. Hann
hafði mjög fallega söngrödd sem
tenór og átti gleðiríkar minningar
um söngstundir á sínum yngri ár-
um með kórnum sínum og rifjaði
þær eitt sinn upp með mér. Ég
mun minnast hans sérstaklega
þegar ég syng með mínum kór.
Það verður afar tómlegt án
Ingva en áfram munum við eiga
minningarnar, sterkar og lifandi,
um góðan frænda sem fylgdist
vel með öllum systkinabörnum
sínum og fjölskyldum þeirra og
vildi alltaf hag okkar sem bestan.
Ég og fjölskylda mín sendum Ell-
en, börnum, tengdabörnum,
barnabörnum og barnabarna-
börnum okkar dýpstu samúð og
megi góður Guð ætíð gefa ykkur
styrk og kærleik sinn.
Sigrún Bryndís.
Með örfáum orðum langar
okkur feðga að minnast mæts
manns, Ingva Guðmundssonar,
sem nú er fallinn frá.
Ingvi var frumherji á sviði
íþróttamála í Garðabæ. Hann var
einn þeirra sem stóðu að stofnun
Stjörnunnar og var félagið hon-
um afar kært. Lóð þau sem hann
lagði á vogarskálar hins unga
íþróttafélags í árdaga þess munu
aldrei verða réttilega mæld eða
honum fullþökkuð. Eftir stofnun
félagsins einhenti Ingvi sér í að
hrinda því í framkvæmd sem
gera þurfti, þjálfa, dæma, merkja
fótboltavelli, þrífa búninga, sjá
um stjórnunarstörf; ekkert starf
fyrir Stjörnuna var of stórt vexti
þannig að hann tæki það ekki að
sér og ekkert starf of smátt þann-
ig að það tæki því ekki að hrinda
því í framkvæmd fyrir Stjörnuna.
Fyrir brautryðjendastarf Ingva
Guðmundssonar þakka allir
Stjörnumenn, stórir og smáir –
ungir og gamlir. Ef ekki hefði
verið fyrir hans tilstuðlan hefði
staða félagsins ekki verið eins
glæsileg og raun ber vitni .
Ingvi var mikill hagleiksmaður
– tók m.a. upp á því að hnýta
veiðiflugur í litum íslenskra
íþróttafélaga og honum þótti
ákaflega vænt um að heyra þegar
stórlax hafði verið dreginn að
landi á „Stjörnuna“. Okkur feðg-
um áskotnaðist fyrir nokkrum ár-
um brjóstnæla Stjörnuflugunnar
sem við erum ávallt með í barm-
inum við veiðar. Þetta barmmerki
– Stjörnuna – munum við nú bera
af enn meira stolti en áður, til
heiðurs minningu þessa góða fé-
laga.
Ingvi var ekki bara Stjörnu-
maður í orði, heldur líka á borði.
Hann mætti vel á leiki Stjörn-
unnar og studdi liðið sitt með ráð-
um og dáð – var leiður yfir töp-
uðum stigum en gladdist mjög
yfir sætum sigrum. Eftir alla þá
áratugi sem Ingvi fylgdi liðinu
sínu verður ekki annað sagt en að
liðið hans hafi kvatt hann með
stæl eftir alla þá fjölmörgu leiki
sem hann sótti síðastliðið sumar,
miðað við eftirtekjur sumarsins.
Meistaraflokkur kvenna hampaði
Íslandsmeistaratitli og meistara-
flokkur karla vann marga glæsta
sigra og spilaði leiftrandi
skemmtilega knattspyrnu sem
var Ingva að skapi. Þá var Ingvi
að sjálfsögðu mættur á völlinn
þegar 3. flokkur karla lék til úr-
slita á Íslandsmótinu á haustdög-
um og gladdist yfir Íslandsmeist-
aratitli Stjörnunnar í þeim flokki
– örugglega ekki síður en hann
gladdist yfir fyrsta kappleik
Stjörnunnar, hvernig svo sem
hann nú fór.
Minningu Ingva Guðmunds-
sonar mun verða haldið hátt á
lofti um ókomna tíð – það gerir
æska Garðbæinga dagsins í dag
og morgundagsins í gegnum
Stjörnuna. Brautryðjendurnir og
heiðursfélagar Stjörnunnar þeir
Ingvi og sr. Bragi Friðriksson
ganga nú um nýjar lendur og
fylgja örugglega félaginu sínu
eftir hér eftir sem hingað til.
Eftirlifandi eiginkonu, börn-
um, afabörnum og öðrum ætt-
ingjum færum við okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Megi Guð
blessa minningu Ingva Guð-
mundssonar.
Ingvi! Við treystum svo að þú
eigir víst gott sæti á næsta leik.
Lúðvík Örn Steinarsson.
Steinar J. Lúðvíksson.
Ég kynntist Ingva Guðmunds-
syni fyrst sem ungur drengur í
knattspyrnuleik milli Reynis
Sandgerði og Stjörnunnar frá
Garðabæ líklega um 1967-1968.
Mér er það ávallt minnisstætt frá
þessum leik að búningsaðstaðan
var heima í stofu hjá Ingva og
hans fjölskyldu skammt frá nú-
verandi aðalvelli i Garðabæ.
Síðar lágu leiðir okkar saman í
gegnum fótboltann og í áratugi
áttum við ógleymanlegar stundir
saman, félagar mínir og makar úr
Knattspyrnudeild Grindavíkur á
ársþingum KSÍ þar sem okkar
maður var þingritari lengst allra.
Á tímabili brást það ekki þegar
KSÍ-þingin voru haldin að Ingvi
var mættur fyrstur á Hótel Loft-
leiðir ásamt Ellen eiginkonu sinni
og beið okkar félaganna úr
Grindavík á hótelinu og sagði
skemmtilegar sögur.
Ingvi lagði stund á fluguhnýt-
ingar og hnýtti fyrir knattspyrnu-
deildina í Grindavík glæsilegar
flugur með merki félagsins í og
þáði fisk í staðinn sem honum lík-
aði vel. Helst vildi hann saltfisk-
inn úr Grindavík.
Eftir lifir minningin um góðan
félaga sem við söknum sárt og
þökkum samfylgdina. Vottum
fjölskyldu hans okkar dýpstu
samúð. Guð geymi ykkur og varð-
veiti.
Jónas Karl Þórhallsson,
formaður Knattspyrnu-
deildar UMFG.
Þegar athafnamaðurinn Ingvi
Guðmundsson hverfur á braut
kemur svo margt upp í hugann
og ekki síst hans óeigingjarna
starf fyrir íþróttahreyfinguna.
Hann var glímumaður og vann
mikið fyrir Glímusambandið en
einnig var hann mikill unnandi
knattspyrnunnar og vann í mörg
ár á Laugardalsvellinum. Ingvi
var formaður Stjörnunnar í
Garðabæ fyrstu ár félagsins.
Alltaf var hægt að leita til
Ingva hvort sem það var til að
iðka íþróttir eða til að koma
íþróttinni á framfæri við ráða-
menn bæjarins. Þjálfara- og dóm-
aramál voru honum líka hugleik-
in. Ingvi var alltaf tilbúinn að
hlusta og koma málum áfram og
gafst aldrei upp. Fastur þing-
fulltrúi var hann á þingum UM-
SK, KSÍ og UMFÍ og var oftar
en ekki fenginn til að vera þing-
ritari og ritaði hann beint af rit-
araborði en þá voru engar tölvur
til.
Ingvi bjó í Ásgarði 4 í Garða-
bæ ásamt eiginkonu sinni og var
heimili þeirra alltaf opið Stjörnu-
fólki. Fyrstu árin hans sem for-
maður Stjörnunnar, þegar félagið
spilaði knattspyrnuleik þá opn-
uðu þau hjónin Ingvi og Ellen
heimili sitt og gerðu forstofuna að
búningsherbergi. Aldrei heyrði
maður annað en þetta væri sjálf-
sagt mál. Fyrstu ár Ingva sem
formaður Stjörnunnar var hann
hvatamaður í öllu starfi félagsins
en Ingvi var hugsjónamaður eins
og þeir gerast bestir.
UMSK þakkar Ingva fyrir öll
þau störf sem hann vann fyrir
sambandið en Ingvi hlaut allar
þær viðurkenningar sem sam-
bandið veitir félagsmönnum sín-
um fyrir vel unnin störf.
Við vottum Ellen og fjölskyldu
innilegar samúðarkveðjur.
F. h. stjórnar Ungmennasam-
bands Kjalarnesþings,
Valdimar Leó Friðriksson.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langlangamma,
SIGRÍÐUR GÚSTAFSDÓTTIR
frá Kjóastöðum,
Biskupstungum,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Ási sunnu-
daginn 27. nóvember, verður jarðsungin frá
Skálholtskirkju föstudaginn 9. desember kl. 14.00.
Jarðsett verður í Haukadalskirkjugarði.
Aðstandendur vilja koma á framfæri kæru þakklæti til starfsfólks
hjúkrunarheimilisins Áss í Hveragerði fyrir einstaka umhyggju.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð Áss,
sími 480 2000.
Sigríður Jónasdóttir,
Gústaf Svavar Jónasson, Sigríður Kristjánsdóttir,
Ólafur Þór Jónasson, Guðrún Mikaelsdóttir,
Karl Þórir Jónasson, Þórlaug Bjarnadóttir,
Svanhvít Jónasdóttir, Stefán Ó. Guðmundsson,
Þórey Jónasdóttir, Þórir Sigurðsson,
Halldóra Jóhanna Jónasdóttir, Geir Sævar Geirsson,
Guðrún Steinunn Jónasdóttir, Haraldur Hinriksson,
Eyvindur Magnús Jónasson, Kristín Ólafsdóttir,
Loftur Jónasson, Vilborg Guðmundsdóttir,
Þorvaldur Jónasson, Agnes Böðvarsdóttir,
Guðmundur Jónasson, Katrín Guðjónsdóttir,
Ágústa Halla Jónasdóttir, Ingi Eggertsson,
Egill Jónasson, Kolbrún Sæmundsdóttir,
Bárður Jónasson, Halldóra S. Árnadóttir
Sigþrúður Jónasdóttir, Jón Bergsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn.