SunnudagsMogginn - 18.12.2011, Blaðsíða 21

Seint verður sagt að Heiðar Helguson tröllríði fjölmiðlum með tilveru sinni. Raunar kemur í
ljós að hann hefur ekki farið í viðtal af þessari stærðargráðu síðan hann var hjá Lillestrøm –
fyrir tólf árum. „Ég hef farið í einhver fréttaviðtöl og tala alveg við blöðin hér í London og
heima biðji þau um það, til dæmis eftir leiki, en ég hef lítið verið í þessum stærri viðtölum.
Það er fínt að gera þetta á tíu ára fresti,“ segir hann kíminn. Þess má geta að Heiðar veitir
ekki sjónvarpsviðtöl.
„Ég sækist ekki eftir sviðsljósinu,“ útskýrir hann, „kýs frekar að láta verkin tala inni á
vellinum. Þannig er ég bara gerður. Ég vil líka geta gengið óáreittur um götur og þess
vegna kann ég afskaplega vel við mig hérna í London. Borgin er svo stór að maður fellur
auðveldlega inn í fjöldann.“
Hann segir tvennt ólíkt að tala við blöð heima og í Englandi. „Heima getur maður gengið
að því vísu að það sem maður segir skilar sér á prenti. Hérna þarf maður að passa sig bet-
ur, blöðin eru mjög flink að snúa út úr og slíta hluti úr samhengi. Eru alltaf að leita eftir ein-
hverju sláandi. Það er engin tilviljun að PR-menn frá klúbbnum eru yfirleitt viðstaddir viðtöl
svo þeir geti hlustað á það sem sagt er, verði snúið út úr því síðar.“
Það er til einskis fyrir kynningarfulltrúa QPR að sitja yfir okkur Heiðari – þeir skilja ekki
norðlensku.
Viðtal á tíu ára fresti
menn sem eru núna í sömu sporum og ég
var í við upphaf keppnistímabilsins.“
Þarf að ná nítján leikjum
Í núgildandi samningi Heiðars við QPR er
ákvæði um að nái hann að leika nítján
leiki á leiktíðinni verði samningurinn
framlengdur um eitt ár. Á dögunum birt-
ust fréttir í fjölmiðlum þess efnis að félag-
ið vildi bjóða Heiðari nýjan samning þeg-
ar í stað en leikmaðurinn kannast ekki
við það. „Ég veit ekki hvaðan þær upp-
lýsingar koma, enginn hefur rætt við
mig. Ég er hins vegar nokkuð bjartsýnn á
að ná að uppfylla þetta nítján leikja
ákvæði og tryggja mér þannig eitt ár til
viðbótar. Lengra hugsar maður ekki í
bili.“
Ekki er sjálfgefið að 34 ára gamlir
menn, hvað þá framherjar, séu ennþá að
spila meðal þeirra bestu í Englandi. Heið-
ar er hins vegar í góðu formi og á aug-
ljóslega ennþá erindi í úrvalsdeildina.
„Það hefur margt breyst á undanförnum
fimmtán til tuttugu árum sem hefur gert
mönnum kleift að spila lengur. Þar mun-
ar líklega mest um bætt mataræði og betri
endurhæfingu eftir meiðsli. Ég nýt góðs
af hvoru tveggja.“
Spurður hvort líf atvinnumannsins í
knattspyrnu sé algjört meinlætalíf hristir
Heiðar höfuðið. „Alls ekki. Ég hef að vísu
alltaf verið þokkalega skynsamur varð-
andi hollt líferni og sennilega bý ég að því
núna. Ég hef lært margt af öllum næring-
arfræðingunum sem ég hef kynnst á ferl-
inum. Það þýðir samt ekki að ég leyfi mér
ekki neitt. Í rauninni borða ég hvað sem
er – svo lengi sem það er í hófi. Ég ráðlegg
til dæmis engum knattspyrnumanni að
borða pítsu í hvert mál,“ segir hann kím-
inn.
Úr einhverju þarf orkan að koma.
„Þegar ört er leikið, eins og hér í Englandi
um jólin, get ég borðað hvað sem er. Það
er gríðarlega mikilvægt að ná að hlaða
batteríin milli leikja.“
Örlagaríkur landsleikur
Heiðar Helguson fæddist árið 1977. Hann
hóf ferilinn kornungur með sínu heima-
liði, Dalvík, en gekk til liðs við Þrótt í
Reykjavík árið 1996 og lék með liðinu tvö
sumur í b-deildinni. Seinna sumarið
tryggði Þróttur sér sæti í efstu deild.
Þangað fylgdi Heiðar hins vegar félögum
sínum ekki, hélt þess í stað í víking til
Lillestrøm í Noregi.
Heiðar hafði vakið mikla athygli með
Þrótti en í minningunni var það einn
ákveðinn leikur sem skipti sköpum varð-
andi framtíð hans – leikur sem hann átti
upprunalega aldrei að spila. „Ísland og
Noregur mættust í 21 árs leik þarna um
sumarið og ég var ekki valinn í hópinn en
þegar Andri Sigþórsson meiddist hringdi
Willum [Þór Þórsson, þjálfari Þróttar] í
Atla Eðvaldsson, sem þá var með 21 árs
liðið, og hálfpartinn skipaði honum að
velja mig í staðinn,“ rifjar Heiðar upp.
Atli fór að tilmælum Willums og sá ekki
eftir því. Heiðar skoraði annað markið og
lagði upp hitt í 2:0-sigri. Fjölmennt lið
útsendara frá norskum liðum var á vell-
inum og í kjölfarið kom tilboðið frá Lil-
lestrøm. „Fyrir vikið hef ég alltaf sagt að
Willum beri stóra ábyrgð á því að ég fór
út í atvinnumennsku. Hann skvísaði mér
inn í þennan leik.“
Í Noregi blasti allt annað umhverfi við
Heiðari og það tók hann tíma að koma
undir sig fótunum. „Það tók mig eig-
inlega árið að venjast aðstæðum, ekki síst
æfingaálaginu. Það voru mikil viðbrigði
að æfa allt í einu tíu sinnum í viku – allan
veturinn. Síðan var leikið um helgar.“
Enda þótt Heiðar ætti erfitt uppdráttar
hélt þjálfari Lillestrøm tryggð við hann og
það skilaði sér á endanum. Hann fann
Morgunblaðið/Orri Páll Ormarsson
’
Það hljómar
kannski undarlega
en það hentar mér
á margan hátt betur að
spila í úrvalsdeildinni en
b-deildinni. Það eru
minni slagsmál og yf-
irleitt rýmri tími til að
jafna sig milli leikja. Það
kemur sér vel þegar
maður er kominn á
þennan aldur.
Eitt beittasta vopnið í búri Heiðars Helgusonar er skallatæknin. Enda þótt hann sé ekki
með hæstu mönnum á velli á hann auðvelt með að vinna einvígi við mun hærri andstæð-
inga í loftinu – og skila tuðrunni í netið. Enginn stekkur auðveldlega norður yfir Heiðar!
„Fyrst þú minnist á þetta má ég til með að leiðrétta misskilning. Ég er ekki 1,78 metrar
á hæð, eins og allsstaðar kemur fram, heldur 1,82,“ segir hann kíminn.
Og hananú!
„Annars get ég ekki útskýrt þetta með skallann,“ heldur hann áfram. „Ég hef alltaf get-
að hoppað sem nýttist mér líka ágætlega í körfubolta þegar ég var strákur.“
En það er ekki nóg að geta hoppað. „Auðvitað er þetta líka spurning um „tæmingu“ og
sem betur fer hef ég alltaf haft hana, mér gengur yfirleitt ágætlega að tímasetja hoppin,“
segir Heiðar og bætir við að hann hafi aldrei æft þessar loftárásir sérstaklega og enginn
þjálfari séð ástæðu til að vinna sérstaklega með þær.
Sumt er bara eins og það er.
Ekki 1,78 – heldur 1,82
Heiðar fagnar
marki í lands-
leik.
Heiðar Helguson lýsti því yfir fyrr á þessu
ári að hann væri hættur að leika með ís-
lenska landsliðinu. Nokkur umræða hefur
orðið um þá ákvörðun hér heima, sér-
staklega eftir að Heiðar fór að láta aftur til
sín taka í ensku úrvalsdeildinni í haust.
Ákvörðunin stendur.
„Þessum kafla í mínu lífi er lokið. Lars
Lagerbäck landsliðsþjálfari kom hingað til
London um daginn og hitti mig að máli eftir
leik gegn Tottenham. Við áttum gott spjall
og hann skildi afstöðu mína. Ég er orðinn
34 ára og þarf meiri hvíld nú en áður. Eins
skemmtilegt og það er að leika fyrir Íslands
hönd þýðir það meira leikjaálag og ferða-
lögin geta verið lýjandi. Ætli ég að verða
einhver ár til viðbótar í atvinnumennsku er
þetta skynsamlegt skref.“
Hann segir þetta líka góðan
tímapunkt í ljósi þess að ný kyn-
slóð sé að taka við kyndlinum í
landsliðinu. „Við eigum fullt af
leikmönnum á aldrinum 20 til
23 ára sem eru þegar orðnir
stálpaðir atvinnumenn og eru
að hasla sér völl í liðinu,“
segir Heiðar og
nefnir menn
eins og Gylfa Þór Sigurðsson, Aron Gunn-
arsson, Kolbein Sigþórsson, Eggert Gunn-
þór Jónsson og Jóhann Berg Guðmundsson.
„Þessir strákar hafa burði til að vera fasta-
menn í landsliðinu næstu tíu árin. Ég er
mjög bjartsýnn fyrir hönd íslenskrar knatt-
spyrnu og hlakka til að fylgjast með lands-
liðinu á komandi árum.“
Spurður hvort hann sé sáttur við sinn fer-
il með landsliðinu hugsar Heiðar sig stutt-
lega um.
„Bæði og,“ svarar hann síðan. „Fyrstu
árin fannst mér ég ekki spila eins vel og ég
átti að geta. Ég kann enga skýringu á því,
þannig var það bara. Undanfarin tvö til þrjú
ár hef ég hins vegar verið þokkalega sáttur.
Mínir bestu leikir með landsliðinu hafa
komið á þeim tíma.“
Hann dregur enga dul á að gengi liðsins
hefði mátt vera betra. „Það hafa margir frá-
bærir leikmenn verið í landsliðinu á þessum
tíma en af einhverjum ástæðum, sem ég
kann ekki að skýra, hefur gengið ekki verið
nægilega gott. Eitt veit ég þó fyrir víst: Það
var ekki vegna þess að menn legðu sig
ekki fram.“
Heiðar mun sakna landsliðsins. „Það var
meiriháttar gaman að leika með landslið-
inu og ég hefði alls ekki viljað missa af
þeirri lífsreynslu. Andinn í liðinu hefur
verið frábær allan þennan tíma og alltaf
jafngaman að hitta strákana. Síðan hef-
ur maður auðvitað fengið tæki-
færi til að ferðast út um allar
trissur – til staða sem
maður hefði aldrei
komið á annars.“
Morgunblaðið/Golli
Hættur í landsliðinu