SunnudagsMogginn - 18.12.2011, Blaðsíða 22

22 18. desember 2011
„Ég lít á það sem hrós,“ segir hann. „Ég
læt engan eiga neitt inni hjá mér og ætlast
ekki til þess að eiga neitt inni hjá öðrum. Á
knattspyrnuvelli passar enginn upp á þig
nema þú sjálfur. Svo einfalt er
það.“
Glott færist yfir varir Heið-
ars þegar hann er spurður
hvort hann hafi aldrei farið
yfir strikið. „Það var
kannski ein og ein
villt tækling þegar
ég var yngri en ég
hef aldrei reynt að
meiða nokkurn
mann. Þetta
hefur lagast í
seinni tíð –
kannski er það
bara vegna þess
að ég næ þeim
ekki lengur!“
Samkvæmt
orðabók merkir
karlmannsnafnið Heiðar
„heiðvirður hermaður“.
Það má rétt eins hafa
mynd af okkar manni við
hliðina á þeirri skýringu.
Heiðar fer yfir málin með
Oliver Kahn í landsleik Ís-
lands og Þýskalands um
árið. „Ég man ekkert hvað
var sagt þarna,“ segir
hann hlæjandi.
sig mun betur annað árið og sló í gegn hjá
stuðningsmönnum félagsins. „Þjálfarinn
hafði trú á mér og gaf mér tækifæri til að
finna mig. Það var ákaflega dýrmætt.
Hann hefði hæglega getað tekið mig út úr
liðinu og jafnvel skilað mér heim til Ís-
lands. Maður stólar auðvitað fyrst og síð-
ast á sjálfan sig í fótboltanum en á samt
alltaf eitthvað undir ákvörðunum ann-
arra. Það sýndi sig í Noregi.“
Ögraði risunum
Í stað þess að vera sendur heim til Íslands
með skottið milli fótanna var Heiðar síðla
árs 1999 keyptur fyrir metfé, hálfa aðra
milljón sterlingspunda, til nýliða Watford
í ensku úrvalsdeildinni – af gamla brýn-
inu Graham Taylor. Hann byrjaði með
látum – skoraði strax í fyrsta leik gegn
Liverpool. Þegar upp var staðið var Heið-
ar markahæsti leikmaður Watford á leik-
tíðinni með sex mörk. Kom tuðrunni
meðal annars líka í mark risanna Man-
chester United og Arsenal. Það breytti á
hinn bóginn ekki því að Watford féll um
vorið.
Annað tímabilið var erfiðara, Heiðar
gerði að vísu átta mörk í b-deildinni en
sveiflaðist upp og niður í formi. „Það var
alfarið mér sjálfum að kenna. Eftir fyrsta
árið hugsaði ég bara með mér: Þetta er
komið! Fyrst ég gat skorað í úrvalsdeild-
inni, hlyti ég að geta skorað í b-deildinni.
Ég fékk rækilegt spark í rassinn þennan
vetur og áttaði mig á því að maður fær
ekkert gefins í ensku knattspyrnunni. Til
allrar hamingju lærði ég mína lexíu.“
Sumarið 2001 yfirgaf Taylor Watford og
inn kom ítalska goðsögnin Gianluca Vi-
alli. Hann hafði aðra sýn á knattspyrn-
una og fékk nýja leikmenn til liðsins.
„Ég áttaði mig fljótt á því að Vialli fílaði
mig ekki sem leikmann. Okkur kom alls
ekki illa saman en ég vissi að ég yrði
aldrei meira en varamaður meðan hann
væri þarna. Þá var ekki um annað að
ræða en að taka því og æfa af kappi.“
Græðir ekkert á veseni
Sennilega er þessi síðasta setning dæmi-
gerð fyrir lífsviðhorf Heiðars. Hann tek-
ur mótlæti af æðruleysi og leggur bara
ennþá harðar að sér undir þeim kring-
umstæðum. „Maður græðir ekkert á því
að vera með uppsteyt og vesen. Ég held
það hafi alla vega komið mér vel gegn-
um tíðina að taka bara því sem að hönd-
um ber. Í fótboltanum þekkja allir alla
og bregðist maður illa við mótlæti
spyrst það fljótt út. Þá vill enginn sjá
mann. Menn sem eru til vandræða
hverfa yfirleitt fljótt af sjónarsviðinu –
nema þeir séu þeim mun betri í fótbolta.
Það eru bara svona týpur eins og Craig
Bellamy sem komast upp með múður,“
segir Heiðar og glottir út í annað.
Dalvíkingurinn verður líka seint sak-
aður um að leggja sig ekki fram á velli.
„Ég geri alltaf allt sem í mínu valdi
stendur. Nægi það ekki, þá bara nægir
það ekki. En ég get alla vega farið heim
sáttur við mitt framlag.“
Heiðar yfirgaf Watford 2005 eftir 174
leiki og 55 mörk. Leiðin lá til Fulham í
úrvalsdeildinni, þar sem hann lék í tvö
ár við ágætan orðstír. Gerði 11 mörk í 57
leikjum. Sem fyrr segir varð dvölin hjá
Bolton endaslepp. Þaðan var Heiðar
Heiðar glímir við Jonas Olsson, varnarmann WBA, í leik liðanna á Loftus Road á dögunum.
Ljósmynd/Neil Tingle/BPI
Heiðar fagnar sigurmarki sínu gegn Chelsea fyrr í vetur, ásamt Joey Barton fyrirliða QPR.
Reuters
Heiðar Helguson þykir harður í horn að taka
á velli – með þeim alhörðustu sem fæðst
hafa hér við nyrstu voga. Hann er iðulega
einbeittur, jafnvel grimmur á svip meðan á
leik stendur. Það er allt önnur
gerð af manni sem situr and-
spænis mér á æfingasvæði
QPR þetta miðdegi. Sá er af-
slappaður og ljúfur á manninn.
„Svona er ég dags daglega.
Vinir mínir geta staðfest
það,“ upplýsir hann hlæj-
andi.
„Ég skil hvað þú ert að
fara. Fólk sem sér mig
spila, en þekkir mig
ekki, heldur örugglega
að ég sé afar illskeyttur
náungi. Ég er samt ekk-
ert einn um þetta. Sjálf-
ur hef ég spilað á móti
mörgum mönnum sem ég
er sannfærður um að séu
algjörar skepnur, rífandi
kjaft og með olnbogana út
um allt. Síðan endum við
kannski í sama liðinu og í
ljós kemur að þetta eru frá-
bærir gaurar, ekkert nema
almennilegheitin. Svona
er þetta skrýtið. Menn
fara bara í einhvern ham
á vellinum.“
Það orð fer af Heiðari
að drepleiðinlegt sé að
spila á móti honum,
varnarmenn fái ekki
flóarfrið allan leikinn. Morgunblaðið/Kristinn
Indæll eða illskeyttur?
Heiðar kveðst sáttur við gengi QPR það
sem af er leiktíð en liðið er í 13. sæti úr-
valsdeildarinnar með 16 stig eftir 15 leiki.
„Þetta hefur gengið þokkalega en við þurf-
um að vinna fleiri leiki á heimavelli, þar hef-
ur aðeins einn sigur komið í hús. Okkur hef-
ur gengið betur úti, erum þar með þrjá
sigra.“
Hann segir nýju leikmennina upp til hópa
hafa staðið sig vel. „Stjórinn keypti skyn-
samlega í sumar, mestmegnis vana úrvals-
deildarleikmenn. Það skiptir miklu máli
enda hafa nýliðar ekki tíma til að bíða eftir
því að nýir leikmenn aðlagist hraðanum í
deildinni. Luke Young hefur verið frábær í
bakverðinum, líka Armand Traoré. Miðverð-
irnir hafa verið traustir, Anton Ferdinand og
Danny Gabbidon, og Shaun Wright-Phillips
og Joey Barton hafa styrkt miðjuna. Það
sama á við um þá eins og aðra góða leik-
menn, þeir gera meðspilarana betri.“
Sá síðastnefndi er einn umdeildasti leik-
maður deildarinnar og þótt víðar væri leit-
að. Sat meira að segja bak við lás og slá
um tíma. Spurður hvernig manneskja Joey
Barton sé svarar Heiðar því til að hann hafi
fallið vel inn í hópinn. „Joey er fínn náungi.
Eldhress. Maður brosir reglulega að uppá-
tækjunum hjá honum. Hann er vissulega
óhræddur við að viðra skoðanir sínar, hvort
sem það er á vellinum, í blöðunum eða á
Twitter og kemur sér fyrir vikið stundum í
vandræði. En þetta er bara Joey. Hann axlar
ábyrgðina á endanum,“ segir Heiðar og
bætir við að Barton fái stundum að heyra
það sjálfur. „Blessaður vertu, við látum
hann alveg heyra það eigi hann það skilið.“
Leggur ekki aftur munninn
Annar litríkur náungi er knattspyrnustjór-
inn, Neil Warnock. Myndavélarnar hvíla
Stjórinn keypti skynsamlega