Morgunblaðið - 09.03.2012, Síða 4

4 | MORGUNBLAÐIÐ
M
ér finnast börnin upplifa ferm-
inguna í samræmi við inntak
hennar; skemmtilegur og fal-
legur dagur að vori þar sem fjöl-
skylda og vinir samgleðjast
fermingarbarninu yfir því að vilja byggja líf
sitt á trú, von og kærleika. Við prestarnir
leggjum áherslu á að fermingin sé athöfn þar
sem gefin er yfirlýsing um að vilja lifa í anda
kristinnar trúar. Slíkt verður hins vegar aldrei
gert í eitt skipti fyrir öll. Vel mætti segja að
trúuð manneskja þurfi að fermast á hverjum
degi,“ segir Guðbjörg Jóhannesdóttir, prestur
við Hafnarfjarðarkirkju.
Unglingar eru upptekið fólk
Alls 140 börn fermast í Hafnarfjarðarkirkju
í vor. Fermt verður sunnudaginn 25. mars, á
pálmasunnudag, skírdag og hvítasunnudag.
Fermingarfræðslan hefur staðið yfir frá haust-
dögum og hafa prestar kirkjunnar, þau Guð-
björg og sr. Þórhallur Heimisson, með sér
verkaskipti í fræðslustarfinu.
„Við skiptumst á að skipuleggja og halda ut-
an um fermingarfræðsluna, frá vetri til vetrar,
en kennum fermingarkrúttunum til jafns. Í ár
er léttur vetur hjá mér því kollegi minn heldur
utan um skipulagið. Fræðslan hefur tekið tölu-
verðum breytingum í áranna rás. Unglingar
eru upptekið fólk sem sinna þarf íþróttum og
öðrum tómstundum eftir skóla, því hefur
kennslunni verið þjappað mjög saman,“ segir
Guðbjörg.
Námsefnið hefur breyst
Í Hafnarfirði er sá háttur hafður á að ferm-
ingarfræðslan hefst með vikulöngu námskeiði.
Þar er farið yfir námsefnið í stórum dráttum,
en eftir það koma börnin svo mánaðarlega til
spurninga hjá prestunum auk heldur sem þau
mæta í messu jafnt og þétt yfir veturinn.
„Námsefni fermingarfræðslunnar hefur
breyst mikið á undanförnum árum,“ segir sr.
Guðbjörg.
„Bókin Líf með Jesú sem kennd var í mörg
ár er auðvitað klassík en skorar ef til vill ekki
mjög hátt hvað skemmtilegheit varðar frekar
en margar aðrar kennslubækur. Misjafnt er
hvaða námsefni söfnuðir fylgja, enda úr ýmsu
að velja. Hér í Hafnarfirði höfum við notað bók
sem prestar Neskirkju í Reykjavík settu sam-
an og við svo aðlagað okkar þörfum. Við reyn-
um einnig að notast við myndefni svo sem þeg-
ar við lærum um ævi Jesú.“
Berjum ekki hausnum við steininn
Að trúa er veigamikil afstaða í lífinu. Því er
sígilt umræðuefni að velta því upp hvort ung-
lingar hafi á fjórtánda ári öðlast þann þroska
að þau geti tekið afstöðu, byggða á þekkingu,
til þess að játast hinum kristna sið og gild-
unum sem þar eru undirliggjandi.
„Mín skoðun er að á fjórtánda ári, á mörkum
þess að vera börn og unglingar, séu börnin á
hárréttum aldri til að fermast. Fræðslan sem
þau fá um kirkjuna og meginatriði kenninga
hennar er, hvort sem þau fermast eða ekki,
mikilvægt innlegg í menningarlæsi. Við kenn-
um börnunum ekki að trúa heldur kennum
þeim um trú og kirkjuna, lífsskoðanir hafa þau
þegar meðferðis frá heimilum sínum,“ segir sr.
Guðbjörg.
„Unglingsárin eru fínn tími fyrir þessa
fræðslu sem og aðra fræðslu sem er samfélag-
inu mikilvæg. Fermingarárið er dýrmætt því
þá fá krakkarnir að hefja glímuna við stóru
spurningar lífgrundvallarins; líf og dauða,
réttlæti og frið. Við erum alveg steinhætt að
berja nokkurn í hausinn með Biblíunni, eða
hóta helvítisvist. Fremur er sjónum beint að
því að elska Guð og menn, bera virðingu fyrir
sjálfum sér og öðrum. Afstöðuna er svo þeirra
sjálfra að móta eftir því sem árin líða. “
Sköpunarsagan er ekki raunvísindi
Eðlilega tekur fermingarfræðslan mið af
mörgu og boðskapur Biblíunnar er leið-
arhnoða. Málefni líðandi stundar ber einnig á
góma og m.a. siðferðilegar spurningar í því
sambandi. Efnahagshrunið hefur t.d. verið
tekið fyrir – þó það sé minna rætt nú en var.
„Það er ekki hægt að ræða trú án þess, svo
eðlilega er á hverjum tíma komið inn á það
sem er að gerast í samfélaginu. Tengsl trúar
og vísinda eru hið klassíska viðfangsefni og er
meira rætt nú en áður. Sú staðreynd að Adam
og Eva voru ekki til í alvörunni reynist mörg-
um léttir svo og að Guð hafi ekki skapað heim-
inn á sex dögum og „chillað“ þann sjöunda,
eins og einn pilturinn orðaði svo skemmti-
lega,“ segir sr. Guðbjörg.
„Að sköpunarsagan sé ekki raunvísindi
heldur orði þá trúarafstöðu að Guð sé skap-
arinn, er yfirleitt umræðuefni fyrsta tímans.
Það verður að segjast að það er góð leið að
vera bjartsýn í fermingarfræðslunni. Mér
finnst sömuleiðis sem krakkarnir séu mun
opnari og frjálslegri en ég og mínir jafnaldrar
vorum á þeirra aldri, eru með öðrum orðum
sagt alveg skelfilega skemmtileg. Um daginn
vorum við t.d. að fjalla um trúarjátninguna, í
þeirri umfjöllun bjuggu þau til sínar eigin
trúarjátningar. Þarna urðu til persónulegar og
einlægar játningar þar sem trúin á hið góða
var játuð.“
Glaðst yfir því góða í lífinu
Það má, svona almennt talað, líkja vilja-
yfirlýsingunni við ástarjátningu, segir sr. Guð-
björg. „Ég elska þig er ekki sagt í eitt skipti
fyrir öll, heldur þarf að játast hvort öðru á
hverjum degi. Það að finna sér lífsgrundvöll
sem hald er í er verkefni okkar allra sem glímt
er við ævina á enda. Með aldri og þroska
styrkist grundvöllur trúarinnar eða þá við
skiptum um skoðun og finnum okkur annan
grundvöll lífs, eins og gengur. Ekkert breytir
því þó að það er elskulegt að fá að upplifa dag
þar sem unglingurinn er í miðpunkti og glaðst
er yfir því góða í lífinu,“ segir sr. Guðbjörg
sem fermdist austur á Hornafirði fyrir nærri
þrjátíu árum.
„Sr. Önundur Björnsson fermdi mig fyrir
austan og ég man vel að fræðslan hafði á mig
mikil áhrif og stykti þá trú sem ég var alin upp
í. Önundur náði líka vel til okkar, afslappaður
og hlýr. Fermingarferðalagið er mér minn-
isstæðast en þá fórum við á ferming-
arbarnamót á Kirkjubæjarklaustri, þar á með-
al var kvenprestur með sín fermingarbörn. Á
þessa merku konu mændi ég alla helgina því
ég hafði ekki haft hugmyndaflug í að konur
gætu verið prestar þrátt fyrir rauðsokkuupp-
eldið. En núna eru konur í prestastétt orðnar
fjölmargar – sem segir okkur að tímarnir
breytast og mennirnir með.“
sbs@mbl.is
Bjartsýni er góð leið í fermingarfræðslu
Trúuð manneskja þarf að fermast
á hverjum degi,“ segir Guðbjörg
Jóhannesdóttir, prestur við Hafn-
arfjarðarkirkju. Fermingarfræðsl-
an mikilvægt innlegg í menning-
arlæsi. Fínt að fermast fjórtán ára.
Morgunblaðið/Sigurgeir S.
Trú „Við prestarnir leggjum áherslu á að fermingin sé athöfn þar sem gefin er yfirlýsing um að vilja lifa í anda kristinnar trúar. Slíkt verður
hins vegar aldrei gert í eitt skipti fyrir öll,“ segir Guðbjörg Jóhannesdóttir prestur við Hafnarfjarðarkirkju.
’Tengsl trúar og vísindaeru hið klassíska við-fangsefni og er meira rætt núen áður. Sú staðreynd aðAdam og Eva voru ekki til í al-
vörunni reynist mörgum léttir
svo og að Guð hafi ekki skap-
að heiminn á sex dögum og
„chillað“ þann sjöunda