Morgunblaðið - 21.04.2012, Qupperneq 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. APRÍL 2012
✝ Camilla Sig-mundsdóttir
fæddist á Þingeyri
við Dýrafjörð 5.
ágúst 1917. Hún
andaðist á Heil-
brigðisstofnun Ísa-
fjarðar 14. apríl
2012.
Foreldrar Ca-
millu voru Fríða Jó-
hannesdóttir, f. á
Þingeyri 14.1. 1893,
d. 2.1. 1978, og Sigmundur Jóns-
son, f. á Ingjaldssandi 24.9. 1886,
d. 12.12. 1974. Systkini Camillu
voru 1) Inga Proppé, f. 17.12.
1912, d. 31.8. 1997, gift Edward
Proppé, f. 4.3. 1911, d. 22.10.
1965, 2) Þórður, f. 13.5. 1915, d.
4.11. 1974, kvæntur Hönnu
Fanneyju Proppé, f. 25.11. 1917,
d. 7.11. 1980, 3) Hulda, f. 29.6.
1923, d. 23.8. 2007, gift Árna
Stefánssyni, f. 23.3. 1915, d.
20.3. 1972, 4) Haraldur, f. 21.4.
1928, d. 13.10. 1993, kvæntur
Halldóru Þórhallsdóttur, f. 7.7.
1934, býr í Reykjavík.
Camilla giftist 20.6. 1942
Matthíasi Guðmundssyni vél-
nám á saumaverkstæði í Reykja-
vík. Camilla var í kirkjukórnum
á Þingeyri frá unga aldri og var
heiðruð fyrir áratugalangt
framlag sitt til kórsins, einnig
var hún félagi í Rauðakrossdeild
Dýrafjarðar.
Hennar aðalstarf var húsmóð-
urstarfið sem var erilsamt á
mannmörgu og gestkvæmu
heimili, sérstaklega á árum áður
þegar mikil starfsemi fylgdi vél-
smiðju GJS á Þingeyri sem var
fjölskyldufyrirtækið. Því starfi
sinnti Camilla af mikilli alúð og
myndarskap og rómuð heim að
sækja.
Eftir að Camilla missti mann
sinn árið 1995 hélt hún ótrauð
áfram endurbótum á stóru húsi
þeirra hjóna sem þau höfðu haf-
ið nokkrum árum áður, sem er
að sönnu bæjarprýði í dag. Hún
ferðaðist talsvert eftir að hún
varð ekkja, heimsótti börn sín
jafnan suður á land um jól og
áramót og eina ferð fór hún til
Kanada með syni sínum og
tengdadóttur, en þar átti hún
mágkonu.
Síðastliðin tíu ár hefur hún
búið á dvalarheimilinu Tjörn á
Þingeyri við gott atlæti og
umönnun.
Útför Camillu fer fram frá
Þingeyrarkirkju á morgun,
sunnudaginn 22. apríl 2012, og
hefst athöfnin kl. 11.
smið á Þingeyri, f.
16.9. 1911, d. 3.6.
1995. Foreldrar
hans voru Estíva S.
Björnsdóttir, hús-
freyja og kaup-
maður, f. 1.11.
1880, d. 31.8.1943
og Guðmundur Jón
Sigurðsson vél-
smiður, f. 13.9.
1884, d. 19.12. 1973.
Camilla og Matt-
hías bjuggu allan sinn búskap á
Þingeyri. Börn þeirra eru: 1)
Jónas Matthíasson, búsettur í
Hafnarfirði, kvæntur Guðbjörgu
Þorbjarnardóttur og eiga þau
þrjú börn og sjö barnabörn. 2)
Gerður Matthíasdóttir, búsett á
Selfossi, gift Ólafi Bjarnasyni og
eiga þau þrjú börn og sjö barna-
börn. 3) Guðmundur Jón Matt-
híasson, búsettur í Reykjavík,
kvæntur Margréti Jónsdóttur og
eiga þau tvo syni og þrjú barna-
börn.
Camilla nam hússtjórn-
arfræði við Kvennaskólann í
Reykjavík veturinn 1935-1936
og veturinn eftir var hún við
Ferð þín er hafin.
Fjarlægjast heimatún.
Nú fylgir þú vötnum
sem falla til nýrra staða
og sjónhringar nýir
sindra þér fyrir augum.
(Hannes Pétursson)
Mig langar að minnast tengda-
móður minnar, Camillu Sig-
mundsdóttur, með örfáum orðum.
Milla, eins og hún var ætíð köll-
uð, fæddist á Þingeyri og þar ól
hún sinn aldur alla tíð fyrir utan
vetur í hússtjórnunarskóla
Kvennaskólans í Reykjavík . Síð-
ustu æviárin dvaldi hún við gott
atlæti á dvalarheimilinu Tjörn á
Þingeyri. Milla var glæsileg kona
og hélt reisn sinni allt fram á síð-
ustu æviár. Hún var söngelsk og
hafði fallega sópranrödd; söng í
kirkjukór Þingeyrar frá 13 ára
aldri fram á níræðisaldur.
Það var gaman að hlusta á þau
hjónin, Matthías að spila á orgelið,
og hana að syngja með, milli þess
sem hún fór fram að hræra í pott-
unum, og var þá oft glatt á hjalla.
Hún hafði gaman af að taka á móti
gestum og hvergi fékk maður
betri mat en hjá henni. Húsið á
Þingeyri er stórt og glæsilegt, þar
stjórnaði Milla af miklum skör-
ungsskap. Hún gat verið snögg
upp á lagið og lá ekki á skoðun
sinni; lét mann stundum heyra
það hispurslaust. Í minningunni
geymum við mörg skondin og
skemmtileg tilsvör frá henni.
Þó svo að Milla hafi hvergi vilj-
að vera annarstaðar en á Þingeyri,
hafði hún gaman af að ferðast.
Hún heimsótti jafnan börnin sín
meðan heilsan leyfði, t.d. um jól og
dvaldi þá fram eftir vetri. Hún
passaði upp á að gera ekki upp á
milli þeirra og dvaldi jafnt á hverj-
um stað. Þannig var Milla í raun,
bæði réttsýn og gjafmild. Þegar
hún varð áttræð kom hún með
okkur Jónasi til Vancouver í Ca-
nada. Hún hafði mjög gaman af
þeirri ferð og talaði oft um hana
við okkur. Áður höfðu þau hjónin
farið þangað í tvígang að heim-
sækja systur Matthíasar.
Ég er henni þakklát fyrir að
lofa Matthíasi mínum að vera hjá
sér nokkur sumur á Þingeyri,
hann á góðar minningar frá þeim
tíma. Starfsfólki Tjarnar sendi ég
bestu þakkir fyrir umönnunina og
Nönnu sérstakar þakkir fyrir ein-
staka elskusemi við hana.
Að lokum vil ég þakka Millu
samfylgdina í gegnum árin. Bless-
uð sé minning Camillu Sigmunds-
dóttur.
Guðbjörg Þorbjarnardóttir.
Camilla Sigmundsdóttir,
tengdamóðir mín, er nú látin á 95.
aldursári. Við þessi tímamót reik-
ar hugurinn til baka. Mér finnst
einhvern veginn að ég hafi þekkt
hana alla tíð, enda var ég að hluta
til alinn upp hjá móðursystrum
mínum í næsta húsi við heimili Ca-
millu á Þingeyri. Þegar ég var á
10. aldursári fékk ég þann starfa
hjá Símstöðinni á Þingeyri að bera
út skeyti og sækja fólk í síma. Þá
kom stundum fyrir að fara þurfti
með skeyti í Vélsmiðjuna og var
mér uppálagt að afhenda skeytið
annaðhvort Guðmundi eða Matt-
híasi syni hans og taka kvittun til
baka. Þetta var níu ára gömlum
dreng nánast ofraun, því maður
vissi eiginlega aldrei hvernig mað-
ur hitti á þá smiðjufeðga, gátu ver-
ið önnum kafnir og höfðu lítinn
tíma til að sinna sendlinum frá
Símstöðinni. Ég hugsaði málið og
taldi að e.t.v. væri bara betra að
fara með skeytin heim til Millu.
Hún tók mér ljúfmannlega og
skildi nákvæmlega hvað ég var að
fara er ég sagði henni frá sam-
skiptum mínum við forráðamenn
Smiðjunnar. Þarna má segja að
kynni okkar hafi hafist, kynni sem
aldrei bar neinn skugga á í meira
en fimm áratugi.
Hennar stóra hlutverk í lífinu
var að sinna húsmóðurhlutverk-
inu. Hún ólst upp á myndarlegu og
umsvifamiklu heimili í Sigmund-
arhúsinu á Þingeyri. Þaðan kom
hún með notadrjúga reynslu sem
hún nýtti við mótun eigin heimilis
með manni sínum og þremur
börnum. Einnig voru á heimilinu í
byrjun tengdaforeldrar hennar og
síðan tengdafaðir í nokkra ára-
tugi. Á heimilinu var öryggi, sam-
vera og hlýja ríkjandi og engum
duldist að þar var Camilla burðar-
ásinn. Húsmóðurstarfið á heim-
ilinu gat verið erilsamt. Á fyrstu
árum Camillu í Estívuhúsi var
ekki bara fjölskyldan sem þurfti
að sinna, heldur voru lærlingar í
Smiðjunni líka í fæði á heimilinu.
Einnig rak Matthías iðnskóla í um
tvo áratugi uppá lofti í tveimur
herberjum. Dagsverk hennar gat
því oft orðið nokkuð langt. Hún
var með þeim fyrstu upp á morgn-
ana og gat verið enn að seint á
kvöldin þegar aðrir höfðu tekið á
sig náðir. Hún hafði mikla ánægju
af því að taka á móti gestum. Hún
eldaði góðan mat og þeim sem
gestrisni hennar nutu ber saman
um hve gott var að koma til þeirra
hjón og njóta samvista við þau.
Ég heillaðist fljótt af tengda-
móður minni. Það sem ég kunni
best að meta í fari hennar var
hreinskilnin, ósérhlífnin og um-
hyggjan fyrir fjölskyldu sinni.
Hún lá ekkert á skoðunum sínum,
sagði hlutina tæpitungulaust og
stóð fast á sínu. Hún var alla tíð í
góðu sambandi við börn sín og
barnabörn. Eftir að við fluttum
suður á land kom oft pakki að
vestan með einhverju góðgæti.
Minnist ég sérstaklega hangi-
kjötsins fyrir jólin og harðfisksins
á þorranum.
Camilla var mjög félagslynd og
t.d. söng hún í kirkjukór Þingeyr-
ar frá 13 ára aldri og fram undir
nírætt. Hún sótti allar uppákomur
í þorpinu, hjónaböll, þorraablót,
tónleika o.þ.h. meðan heilsan
leyfði.
Tengdamóðir mín hafði marg-
vísleg áhrif á mig. Ég votta henni
virðingu mína og þakka fyrir vin-
áttu og farsæla samfylgd í marga
áratugi.
Ólafur Bjarnason.
Kveðja til elskulegrar tengda-
móður.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur.
Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Vald. Briem)
Að leiðarlokum er mér efst í
huga þakklæti fyrir hlýhug, rækt-
arsemi og elska, sem þú sýndir
mér og fjölskyldunni.
Þín tengdadóttir,
Margrét.
Langri vegferð er lokið. Amma
mín er látin. Þó að vitað hafi verið
að hverju stefndi, er það ekkert
betra. Tilfinningin er sú sama.
Suma vill maður alltaf hafa hjá
sér. Ég var skírð í höfuðið á henni
ömmu og bjó á heimili hennar
fyrstu árin. Seinna dvaldi ég á
hverju sumri hjá ömmu og afa
bæði við leik og störf. Á Þingeyri
var gott og gaman að vera.
Amma mín var einstök kona og
engin lognmolla í kringum hana.
Alltaf var mikið að gerast á heim-
ilinu hvort sem það vorum við
barnabörnin sem fengu að vera yf-
ir sumartímann, eða gestir sem
komu til að hitta afa í smiðjunni.
Ömmu féll aldrei verk úr hendi.
Seinna þegar ég stofnaði sjálf
heimili voru ófáar sendingarnar
sem komu að vestan með ýmsu
góðgæti eins og harðfiski, sælgæti
og hafrakexinu sem hún bakaði.
Þannig var amma, alltaf að hugsa
um aðra.
Amma var trúuð kona og hafði
mikið dálæti á kirkjunni á Þing-
eyri og söng í kirkjukórnum í
mörg ár. Ég deildi þessum áhuga
á kórsöng og voru mörg símtölin á
milli okkar þar sem rætt var um
hina og þessa sálma og þeir jafn-
vel sungnir í gegnum símann.
Amma hafði góða kímnigáfu og
gott dæmi um það er þegar við lét-
um skíra dóttur okkar á afmæl-
isdegi ömmu og hún því beðin að
halda barninu undir skírn. Rétt
fyrir athöfn sagði ég henni hvað
barnið ætti að heita. Þá sagði hún:
„Milla mín, nú hefur þú gefið mér
það vald, að ef mér líkar ekki nafn-
ið þá segi ég bara eitthvert annað
nafn sem mér finnst fallegra.“ Svo
hló hún.
Nú er komið að leiðarlokum og
blessuð amma hefur fengið hvíld-
ina. Ég efast ekki um það, að afi
hefur tekið fagnandi á móti henni.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Sólin til fjalla fljótt
fer að sjóndeildarhring.
Tekur að nálgast nótt,
neyðin er allt um kring
Camilla
Sigmundsdóttir
Kveðja frá
Tollvarðafélagi
Íslands
Fyrir hönd Tollvarðafélags
Íslands vil ég minnast félaga
okkar til margra ára, Ævars
Karls Ólafssonar. Árið 1975
gekk Ævar í Tollvarðafélag Ís-
lands og hóf störf sem tollvörður
á Akureyri. Þar starfaði hann
þar til hann fluttist búferlum til
Reykjavíkur 1988 og hóf störf
við tollgæsluna í Reykjavík.
Starfsferill Ævars í tollgæslunni
var farsæll, hann var eftirtekt-
arsamur og tók eftir hlutum sem
aðrir tóku ekki eftir. Það kom
Ævar Karl Ólafsson
✝ Ævar KarlÓlafsson fædd-
ist í Innbænum á
Akureyri 23. sept-
ember 1940. Hann
lést 3. apríl 2012.
Útför Ævars
Karls fór fram 13.
apríl 2012.
sér því vel að hafa
mann eins og hann í
tollgæslunni. Ævar
var mikið snyrti-
menni og gætti þess
að allir hlutir væru
í röð og reglu, allt
var snyrtilegt í
kringum hann.
Hann bar virðingu
fyrir einkennisbún-
ingi sínum og var
ætíð vel til fara.
Ævar var stoltur af sínum
heimahögum og var óþreytandi
að kynna fyrir okkur á suðvest-
urhorninu góðmeti að norðan
eins og magál og Bragakaffi. En
í huga Ævars var ekkert sem
gat kallast kaffi nema að það
væri Bragakaffi.
Fyrir hönd Tollvarðafélags
Íslands sendi ég aðstandendum
Ævars dýpstu samúðarkveðjur
en minning um traustan og góð-
an vinnufélaga lifir.
Ársæll Ársælsson,
formaður TFÍ.
✝
Elskuleg tengdamóðir og amma,
SIGURLAUG BJÖRG ALBERTSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn
17. apríl.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju miðviku-
daginn 25. apríl kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
minningarsjóð Eirar.
Gréta Gunnarsdóttir,
Birna Bjarnadóttir, Hólmgeir Baldursson,
Kristjana Sif Bjarnadóttir, Steingrímur S. Ólafsson,
Arnar Bjarnason, Rakel Halldórsdóttir
og aðrir aðstandendur.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, lang-
afi og langalangafi,
GUNNAR ÁGÚST INGVARSSON,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 12. apríl.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 24. apríl kl. 13.00.
Jakob Már Gunnarsson, Iðunn, Anna Valgarðsdóttir,
Sigurður Gunnarsson, Guðrún Katrín Árnadóttir,
Oddur Már Gunnarsson, Kristjana Kjartansdóttir,
Gunnar Ragnar Gunnarsson, Hafdís Snót Valdimarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTÍN HALLDÓRSDÓTTIR,
áður Fannborg 8,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
mánudaginn 16. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Kópavogskirkju
fimmtudaginn 26. apríl kl. 15.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Haukur Högnason,
Hildur Högnadóttir,
Hildigunnur Davíðsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
JÓHANNA GUÐBJÖRG
GUNNLAUGSDÓTTIR
frá Efri-Harrastöðum,
Skagaströnd,
Kópavogsbraut 1B,
Kópavogi,
lést á Landspítala Landakoti miðvikudaginn 18. apríl.
Útförin fer fram frá Garðakirkju á Álftanesi föstudaginn
27. apríl kl. 15.00.
Bergdís Ósk Sigmarsdóttir, Davíð Wallace Jack,
Gunnlaugur G. Sigmarsson, Steinunn F. Friðriksdóttir,
Sigurþór Heimir Sigmarsson, Þjóðbjörg H. Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN EINARSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Eir,
áður til heimilis í Þverholti 9a,
Mosfellsbæ,
lést fimmtudaginn 19. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
Pétur Jökull Hákonarson, Kolbrún Kristín Ólafsdóttir,
Högni Jökull Gunnarsson, Marta Halldórsdóttir,
Guðrún Pétursdóttir,
Hákon Pétursson, Halla Fróðadóttir,
Guðmar Þór Pétursson,
Linda Rún Pétursdóttir
og barnabarnabörn.