SunnudagsMogginn - 22.04.2012, Blaðsíða 19

22. apríl 2012 19
stóra nagla og þyrnikórónu. Aftar draga
fullvaxnir karlmenn stóran kross og enn
fleiri eru til að syngja með. Þetta er svo-
kölluð „hvíta ganga“, sem farin er í flest-
um bæjum á þessu svæði Ítalíu og á rætur
að rekja aftur til 12. aldar. Minnst er leitar
Maríu meyjar að Jesú syni sínum að
morgni föstudagsins langa. Gangan hefur
hlykkjast um Minori í tvo tíma og er nú
komin í sterkri hádegissólinni að aðal-
kirkju bæjarins, og eftir söng og bæna-
gjörð á torginu fyrir framan er gengið til
langrar messu.
Eftir langan föstudag langa á Amalfi-
ströndinni eru ferðalangar loks komnir
aftur til Minori undir kvöld. Það húmar og
í stað þess að ljós séu tendruð í bænum eru
þau slökkt og þar fer önnur ganga af stað,
lýst með kyndlum þátttakenda og kert-
um. Þetta er enn fjölmennari ganga en sú í
litla bænum og fremst fara hvítklæddir
göngumenn á öllum aldri en aftar aðrir
svartklæddir; þeir tákna sorg Maríu við
krossdauða Krists. Raddir söngmannanna
dofna þegar þeir hverfa ofar í bæinn og
myrkrið er sótsvart þegar ferðalangar feta
sig upp tröppurnar 324, upp í hlíðina, í
skjól sitt í paradísinni í skugga Vesúvíus-
ar.
Í kvöldinu ganga börnin kuflklædd og með kerti í hefðbundinni trúargöngu á föstudaginn langa. Þau taka undir í söng hinna fullorðnu og
svara prestunum eins og ber þar sem gangan nemur staðar á fyrirfram ákveðnum stöðum, kenndum við stöðvar krossins að kaþólskum sið.
Morgunblaðið/Einar Falur
Kyndlarnir og kertin varpa rauðum lit á hús-
in í Maiori þegar hátíðleg prósessían fer þar
um á föstudaginn langa.
Í bænum Amalfi, sem er afar vinsæll meðal
ferðamanna, eru göturnar milli húsana víða
ofur þröngar; menn geta vart mæst.
Víða í Pompeii gefur að líta glæsilegar vegg-
skreytingar, oft úr plönturíkinu eins og
þessar, en margar eru af erótísku tagi.
Í glæsilega skreyttum rústum baðhúsa í Pompeii, þar sem boðið var upp á heit og köld böð,
má sjá eina gifssteypuna af ólánsömum manni sem varð þar öskufallinu að bráð.
’
Þar gengur hersing
fólks um götur og
kyrjar sálma, allir í
hvítum kyrtlum og með
hettur á höfði sem minna á
andstyggilega haturshreyf-
ingu í suðurríkjum Banda-
ríkjanna, en hér er ekkert
slíkt á ferðinni.