Morgunblaðið - 18.05.2012, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. MAÍ 2012
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð,
hlýhug og vináttu við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og bróður,
GUÐBJARTS RAFNS EINARSSONAR
skipstjóra og útgerðarmanns,
Löngulínu 2 B,
Garðabæ.
Anna Sigurbrandsdóttir,
Sigrún Lilja Guðbjartsdóttir, Ingi Jóhann Guðmundsson,
Ragnhildur Inga Guðbjartsdóttir, Steinar Ingi Matthíasson,
barnabörn,
Guðrún Einarsdóttir,
Sigurður Einarsson,
Stefán Einarsson.
✝
Hjartans þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa, langafa og langalangafa,
ÓLAFS ARNAR ÁRNASONAR,
til heimilis á Skjóli,
áður Sólheimum 25,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Skjóls fyrir hlýhug og góða
umönnun.
Guðrún Sigurmundsdóttir,
Sigurmundur Arinbjörnsson, Hugborg Sigurðardóttir,
Árdís Ólafsdóttir,
Ágústa Ólafsdóttir, Roger Skagerwall,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu
RÓSU GUÐMUNDSDÓTTUR
Geirshlíð
Sérstakar þakkir fær starfsfólk
Dvalarheimilis aldraðra Borgarnesi.
Guðbjörg Pétursdóttir, Óskar Jóhannesson,
Jón Pétursson, Þórvör Embla Guðm,
Vilborg Pétursdóttir, Snorri Kristleifsson,
Guðmundur Pétursson, H.Edda Þórarinsdóttir,
Pétur J. Pétursson, Hulda Hrönn Sigurðard,
ömmu og langömmubörnin.
✝ Guðrún Karls-dóttir fæddist
8. mars 1929 á
Hárlaugsstöðum í
Ásahreppi. Hún
lést hinn 8. maí sl.
á hjúkrunarheim-
ilinu Eir.
Foreldrar henn-
ar voru Karl Vil-
hjálmur Ólafsson
bóndi í Hala,
Djúpárhreppi, f.
21. janúar 1897, d. 21. maí
1982, og kona hans Guðrún
Jónsdóttir, f. 28. júlí 1894, d.
21. júní 1980. Systkini Guð-
rúnar: a) Kristín Óla, f. 24.
feb. 1930. b) Ingi Andrés
Trausti, f. 17. jan.1932, d.
2009. c) Jón Vilberg, f. 17.
jan. 1933. d) Jóna Herlaug, f.
23. sept. 1934.
Guðrún eignaðist 3 börn: a)
Edda Melax, f. 16. des 1951.
Faðir hennar var Bragi Me-
lax, f. 1. sept. 1929, d. 2. apríl
2006. Eiginmaður Eddu er
Günter Willi Schmid, f. 27.
júní 1953. Synir þeirra eru
Stefán Karl, f. 13. feb. 1984
og Andreas Helgi, f. 9. maí
1986. b) Stefán Már Jónsson,
f. 2. maí 1963. Eiginkona hans
barnaskólanámi í Þykkvabæ
stundaði hún nám við Kvenna-
skólann á Hverabökkum. Hún
starfaði svo sem matráðskona
á hinum ýmsu stöðum svo sem
barnaskólanum á Strönd, á
Laugarvatni og í Reykjavík.
4. nóvember 1961 giftist
Guðrún eftirlifandi eig-
inmanni sínum Jóni Vigfús-
syni, f. 29. des. 1922 frá Ljót-
arstöðum í Skaftártungu. Það
má segja að þau hafi eytt
stórum hluta starfsævi sinnar
í umönnun þeirra er áttu við
áfengisvanda að stríða. Frá
árinu 1961 störfuðu þau á Ak-
urhól á Rangárvöllum. Árið
1972 tóku þau við forstöðu
Vistheimilis Bláa bandsins í
Víðinesi á Kjalarnesi og
byggðu það upp með dugnaði
og eljusemi. Eftir að Guðrún
lét af störfum í Víðinesi hóf
hún vinnu hjá Osta- og smjör-
sölunni og vann þar uns hún,
fyrir aldur sakir þá komin að
sjötugu, hætti störfum. Þau
byggðu sér heimili á Dala-
tanga 6 í Mosfellsbæ og
bjuggu þar frá árinu 1984 til
ársins 2007, er þau fluttu í
þjónustuíbúð á Hlaðhömrum í
Mosfellsbæ. Þegar heilsu
þeirra hrakaði á síðasta ári
fluttu þau á hjúkrunarheimili
Eir, þar sem Guðrún naut
góðrar umönnunar.
Jarðarförin fer fram frá
Guðríðarkirkju í dag, 18. maí
2012 kl. 13.
er Hrefna Lind
Borgþórsdóttir, f.
24. apríl 1969.
Börn þeirra eru
Elsa Rún, f. 23.
júlí 2000, og Dav-
íð Már, f. 26. feb.
2005. Fyrir átti
Stefán þær Krist-
ínu Birnu, f. 23.
mars 1988, og
Katrínu Ósk, f. 6.
sept. 1997. c) Kol-
brún Jónsdóttir, f. 21. júlí
1966. Eiginmaður hennar er
Bæring Sigurbjörnsson, f. 14.
des. 1958. Börn þeirra eru:
Gróa Herdís, f. 7. des. 1990,
Jón Bæring, f. 4. júní 1995, og
Sigurbjörn Dagur, f. 19. sept.
2003. Fyrir átti Bæring þau
Andreu Bóel, f. 24. nóv. 1979,
Daða Frey, f. 21. des. 1983,
og Soffíu, f. 28. okt. 1987.
Guðrún fæddist á Hárlaugs-
stöðum í Ásahreppi en flutti
með foreldrum sínum að
Hömrum í Grímsnesi og síðar
að Vallarhjáleigu í Flóa. Þeg-
ar hún var 6 ára gömul
keyptu foreldrar hennar jörð-
ina Hala í Djúpárhreppi og
ólst hún þar upp með 4 yngri
systkinum sínum. Að loknu
Hinn 8. maí sl. á sólríkum
vordegi lagði tengdamóðir mín
hún Guðrún augun aftur og
lagði upp í sína hinstu för, kall-
ið var komið. Þegar ég lít til
baka rifjast upp fyrir mér þeg-
ar ég kom inn á heimili Guð-
rúnar og Jóns í fyrsta sinn, það
var tekið á móti mér með kær-
leik og hlýju. Það voru pálur og
aðrar pottaplöntur í hverjum
glugga og auðséð að það var vel
hugsað um þau. Guðrún talaði
ávallt við blómin þegar hún
nostraði við þau enda bjuggu
blómálfar í hverju blómi að
hennar sögn. Það er ekki
ósennilegt því blómin blómstr-
uðu nánast árið um kring. Það
er svo margt sem kemur upp í
hugann þegar hugsað er til
baka, allar lopapeysurnar sem
hún prjónaði, kökurnar og mat-
urinn sem hún galdraði fram að
því er virtist fyrirhafnarlaust.
Öll símtölin þegar ég var með
börnin ung og góðu ráðin sem
hún lumaði á. Í seinni tíð snér-
ust umræður okkar að mestu
leyti um barnabörnin og hvern-
ig þeim gengi. Að leiðarlokum
þakka ég ástrík og góð kynni,
ég er ríkari á eftir.
Þín tengdadóttir
Hrefna Lind.
Elskulega amma, njóttu
eilíflega Guði hjá,
umbunar þess, er við hlutum
ávallt þinni hendi frá;
þú varst okkur ungu hjörtum,
eins og þegar sólin hlý,
vorblómin með vorsins geislum
vefur sumarfegurð í.
Hjartkær amma, far í friði,
Föðurlandið himneskt á,
þúsundfaldar þakkir hljóttu
þínum litlu vinum frá.
Vertu sæl um allar aldir,
alvaldshendi falin ver,
inn á landið unaðsbjarta,
englar Drottins fylgi þér.
(Berglind Árnadóttir.)
Með þessum ljóðlínum viljum
við kveðja þig, elsku amma, og
þökkum þér fyrir þá hlýju og
væntumþykju, sem þú lést okk-
ur finna í orði og gerðum.
Gróa Herdís,
Jón Bæring og
Sigurbjörn Dagur.
Elsku amma, við söknum þín
mikið en það er gott að vita að
þú ert komin til Guðs og ert
umvafin englum. Þegar við
hugsum til þín er það fyrsta
sem kemur upp í hugann
pönnukökur. Oft þegar við
komum í Dalatangann tók á
móti okkur pönnukökuilmur út
á hlað, þá stóð amma í eldhús-
inu með tvær pönnur og bakaði
á fullu, rúllaði upp og setti mik-
inn sykur. Namm. Mikið var
notalegt þegar þú hélst í hönd-
ina á okkur og straukst yfir
handarbakið þegar þú spjallað-
ir við okkur, þá yfirleitt um
hvernig gengi í skólanum.
Elsku amma, við minnumst þín
með gleði og hlýju, þú átt alltaf
stóran stað í hjörtum okkar.
Við kveðjum þig með vísu sem
þú hafðir gaman af að heyra.
Frost er úti fuglinn minn,
ég finn hvað þér er kalt.
Nærðu engu í nefið þitt
því nú er frosið allt.
En ef þú bíður augnablik
ég ætla að flýta mér
og biðja hana mömmu mína
um mylsnu handa þér.
Þín ömmubörn,
Katrín Ósk, Elsa Rún
og Davíð Már.
Elsku amma mín.
Nú hef ég setið hérna í dá-
góða stund og reynt að byrja á
minningargreininni þinni. Það
virðist vera alveg sama hvað ég
skrifa, engin orð fá því lýst
hversu þakklát ég er að hafa
átt þig að.
Þið afi hafið alltaf verið til
staðar fyrir mig og hugsað svo
vel um mig. Minningarnar sem
ég á úr Dalatanganum eru mér
einstaklega kærar, mér finnst
ég vera svo heppin að hafa
fengið að vera svona mikið hjá
ykkur. Mér fannst svo gaman
að fara með þér í labbitúr á
hitastokknum, niður í fjöru eða
bara út í búð að kaupa í mat-
inn. Það var svo yndislegt að
sitja með þér í sjónvarpsher-
berginu og horfa á leiðarljós á
meðan þú prjónaðir, eða að
fylgjast með þér elda eða baka,
spyrja endalausra spurninga,
og laumast í perubrjóstsykur
úr dollunni úti í glugga öðru
hverju.
Ég gleymi því aldrei þegar
ég var hjá ykkur eitt gamlárs-
kvöldið veik, svo að ég mátti
ekki fara út og ég var alveg
miður mín yfir að missa af flug-
eldunum, en þú, elsku amma
mín, reddaðir heldur betur
málunum! Þú kveiktir bara á
stjörnuljósi yfir vaskinum og
leyfðir mér að standa þar með
þau hvert á fætur öðru og það
gladdi mig svo mikið.
Ég á endalaust af yndisleg-
um minningum eins og þessum,
og ég ætla að varðveita þær
vel. Núna ertu farin og það
hryggir mig að þurfa að kveðja
þig, en svona er víst gangur
lífsins og ég veit að þú áttir
gott líf, fullt af ást, alúð og
góðu fólki sem elskaði þig.
Takk fyrir að kenna mér svo
margt, takk fyrir að hugsa
svona vel um mig og síðast en
ekki síst, takk fyrir að vera
amma mín.
Nú er ei annað eftir
en inna þakkar-mál
og hinstri kveðju kveðja
þig, kæra, hreina sál.
Þín ástarorðin góðu
og ástarverkin þín.
Í hlýjum hjörtum geymast,
þótt hverfir vorri sýn.
(Einar H. Kvaran.)
Ég elska þig.
Kristín Birna.
Með fáeinum orðum langar
okkur að minnast systur og
frænku sem fallin er frá eftir
langa og farsæla samveru með
þessari bæn:
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Viljum við votta Jóni, börn-
um og fjölskyldum þeirra sam-
úð okkar og biðjum góðan Guð
sérstaklega að styrkja Jón á
þessum erfiðu tímum.
Blessuð sé minning þín,
Kristín (Stína systir) og
Ólafía (Lóa frænka).
Mig langar að skrifa nokkur
orð og minnast hennar Rúnu,
eins og hún var alltaf kölluð,
móðursystur minnar, hún var
há, grönn og myndarleg kona,
eiginlega fannst mér hún alltaf
vera einskonar hefðarfrú.
Rúna og Jón, eftirlifandi eig-
inmaður hennar, ráku um ára-
bil meðferðar heimilið að Ak-
urhól í Rangárvallasýslu sem
krakka þá fannst mér alltaf
mjög gaman að koma þangað á
þeirra myndarlega og flotta
heimili, eins var með heimilið
þeirra á Dalatanga 6.
Rúna var alltaf mjög ákveðin
kona, eins fannst mér aðdáun-
arvert hvað þau hjónin báru
mikla virðingu hvort fyrir öðru.
Að hryggjast og gleðjast
hér um fáa daga,
að heilsast og kveðjast,
það er lífsins saga.
(Páll J. Árdal.)
Vil ég votta Jóni, börnum og
fjölskyldum þeirra samúð mína.
Blessuð sé minning þín.
Hólmfríður (Stella frá Háfi).
Látin er heiðurskona, Guð-
rún Karlsdóttir frá Hala í
Þykkvabæ. Mín fyrsta minning
um Guðrúnu er frá árinu 1952
þegar hún réði sig sem ráðs-
konu á heimili foreldra minna.
Mér fannst hún svo glæsileg,
há og grönn og björt yfirlitum,
með fallegt bros og dillandi
hlátur. Ég var þá 11 ára og
fannst mikið til hennar koma,
því hún talaði ekki við mig eins
og krakka, heldur eins og full-
orðna manneskju. Við urðum
strax vinkonur.
Þetta reyndist mikið gæfuár
fyrir okkur fjölskylduna á Amt-
mannsstíg 2, því þarna mynd-
uðust vinabönd, ekki bara við
Guðrúnu, heldur líka við fjöl-
skyldu hennar í Þykkvabænum.
Þar bjuggu foreldrar hennar
rausnarbúi, stór fjölskylda og
mikil gestrisni. Það var alltaf
mikil eftirvænting að fara í
heimsókn austur að Hala því þá
þurfti að fara yfir Ósinn sem
skilur Þykkvabæ og Hala að og
þurfti að fara á réttu vaði.
Þarna bjó svo seinna stórfjöl-
skyldan á fjórum bæjum, Hala,
Brautartungu, Háfshjáleigu og
Háfi.
Bræðurnir Jón og Trausti
áttu oft erindi í bæinn og færðu
okkur þá ævinlega kartöflur
eða rófur og sögðu okkur frétt-
ir úr sveitinni. Okkur var boðið
í stórviðburði fjölskyldunnar
s.s. fermingar og brúðkaup og
þótti móður minni mjög vænt
um þessi tengsl.
Seinna, þegar Guðrún giftist
Jóni og var búsett austur í
Gunnarsholti i og eignaðist
börnin Stefán og Kolbrúnu, var
dálítið lengra á milli hennar og
móður minnar, en þegar fjöl-
skylda Guðrúnar fluttist síðan
suður í Mosfellsbæ, voru þær
aftur nær hvor annarri og
heimsóknir urðu tíðari. Edda,
dóttir Guðrúnar frá fyrra sam-
bandi, sem býr í Þýskalandi,
hélt líka alltaf góðu sambandi
við móður mína, skrifaði henni
ævinlega löng jólabréf og kom í
heimsókn þegar hún kom til
landsins. Þetta mat móðir mín
mikils og þótti vænt um.
Guðrún og Jón litu oft inn í
kaffi á Amtmannsstígnum hjá
móður minni og hennar sam-
býlismanni og á aðventunni
komu þau ævinlega með fulla
stampa af nýbökuðum smákök-
um og öðru góðu bakkelsi. Það
var alltaf gaman að hittast,
segja sögur og rifja upp gamla
tíma. Ég tel að Guðrún og móð-
ir mín hafi verið mjög nánar
vinkonur og veit að engri teysti
hún betur, leitaði ráða hjá
henni og hún átti hennar trún-
að.
Nú þegar er komið að leið-
arlokum vil ég þakka Guðrúnu
mikla tryggð og vináttu, sömu-
leiðis Jóni, börnunum þeirra og
fjölskyldunni á Hala. Ég votta
fjölskyldu Guðrúnar mína inni-
legustu samúð.
Ágústa Sigfúsdóttir.
Guðrún
Karlsdóttir
Í ágústmánuði
árið 2002 lágu leið-
ir okkar Atla saman í fyrsta
sinn. Ég man það svo skýrt
eins og það hafi gerst í gær. Ég
gekk til hans þar sem hann sat
og var að lesa blöðin og við tók-
umst í hendur og kynntum okk-
ur og horfðumst í augu og
mynduðust þá strax kærleiks-
Atli Már
Kristjánsson
✝ Atli Már Krist-jánsson fæddist
í Reykjavík 9. febr-
úar 1947. Hann lést
á Landspítalanum
26. apríl 2012.
Útför Atla Más
var gerð frá Hafn-
arfjarðarkirkju 4.
maí 2012.
rík tengsl sem
jafnvel dauðinn
getur ekki slitið í
sundur. Atli Már
var yndislegur
maður, mjög svo
góð manneskja og
vildi öðru fólki allt-
af gott. Það kallast
mannkærleikur.
Ég kveð þennan
mann með söknuði
og einnig af mikilli
virðingu. Megi algóður guð
blessa minningu hans og megi
hann hvíla í friði.
Elsku María mín, megi góð-
ur guð styrkja þig í sorg þinni
og alla aðstandendur.
Guðlaug Ingibjörg
Rafnsdóttir.
Kjartan
Ólafsson
✝ Kjartan Ólafs-son fæddist á
Hlaðhamri í Bæj-
arhreppi í Stranda-
sýslu 5. maí 1924.
Hann lést á sjúkra-
húsinu á Hvamms-
tanga 24. apríl
2012.
Útför Kjartans
fór fram í Prest-
bakkakirkju í
Hrútafirði 5. maí
2012.
Elsku afi, þú
hefur alltaf verið
besti afi í heimin-
um, líka amma.
Vonandi hefur þú
það gott í himna-
ríkjum með ömmu.
Elska þig afi. Bæ
bæ elsku afi. Sorg-
legt að þú fórst frá
mér.
Kveðja.
Barnabarnið þitt,
Erik.