Morgunblaðið - 22.05.2012, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 22. MAÍ 2012
Einu sinni var ég lítil sjö ára
gömul stelpa. Þá var ég prinsess-
an þín. Vonandi held ég þeim titli
enn og var það vonandi í huga þín-
um öll árin þín, þótt þú hafir ekki
getað tjáð mér það. Það að vera
þín prinsessa er eitthvað sem mig
Jóhanna Sigrún
Ingólfsdóttir
✝ Jóhanna Sig-rún Ingólfs-
dóttir fæddist á
Siglufirði 19. mars
1930. Hún lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Skjóli 4. maí
2012.
Útför Jóhönnu
fór fram frá Foss-
vogskirkju 14. maí
2012.
langar að vera þang-
að til ég fæ að hitta
þig aftur. Mikið
verður það gaman,
að geta loksins talað
við þig og heyrt þig
segja frá þínu lífi
eins og þú gerðir
alltaf fyrir háttinn.
Og búkolla, hún
verður efst á mínum
óskalista þá. En
þangað til þá hef ég
söguna alltaf hjá mér og á mér.
Að hafa fengið að eiga þig sem
ömmu mína er eitthvað sem ég er
og mun alltaf verða óendanlega
þakklát fyrir. Sem og að hafa dótt-
ur þína sem mömmu mína, hún er
það allra yndislegasta sem ég á.
Mig langar að kveðja þig hér
með bæninni sem þú kenndir mér
og við fórum oft með saman.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesú mæti.
(Höf. ók.)
Eins láttu ljósið þitt
lýsa í hjarta mitt,
skína í sál og sinni,
sjálfur vaktu þar inni.
Lát húmið milt og hljótt
hlúa að mér í nótt
og mig að nýju minna
á mildi arma þinna.
Ég fel minn allan hag
einum þér nótt og dag,
ljósið af ljósi þínu
lifi í hjarta mínu.
(Sigurbjörn Einarsson.)
Þín prinsessa,
Anna Rán Árnadóttir.
Í Fréttablaðinu 15.5. sá ég
að auglýst var minningarathöfn
um Svandísi Jónsdóttur leik-
konu sem lést eftir erfið veik-
indi. Svandís var gift Raymond
Witch sem einnig var leiklist-
armenntaður. Við vorum fjögur
sem byrjuðum í leiklistarskóla
Ævars R. Kvaran og fórum
snemma að vinna saman og æfa
ýmis verkefni sem tilheyrðu
náminu. Svandís tók að sér að
æfa upp einþáttung fyrir stúku-
sýningu. Fékk hún til liðs við
sig Bjarna Steingrímsson, Vil-
borgu Sveinbjarnardóttur og
mig. Í hópinn bættist svo Sig-
urlína Óskarsdóttir sem benti á
leikritið Festarmey að láni, eft-
ir Astrid Lindgren.
Eftir þetta fór Ævar að nota
okkur til að sýna við ýmis tæki-
færi. Þetta þróaðist síðan upp í
það að við fengum leyfi Ævars
til þess að fara með leikþáttinn
til Ólafsvíkur, en þar þekkti
Sigurlín vel til. Og í framhaldi
af því, í lok fyrra tímabilsins á
leiklistarskólanum æfðum við
upp annan leikþátt, Geimfar-
ann, sem við sýndum á Vest-
fjörðum. Þarna var Svandís
einn aðaldrifkrafturinn, enda
vel menntuð, framtakssöm og
forkur dugleg.
Í lok seinni ársins á skól-
anum hjá Ævari fórum við í
sýningarferð um landið með
nýja einþáttunga og enn sem
nemendur Leiklistarskóla Æv-
ars R. Kvaran. Árið á eftir
stóðumst við inntökupróf í
Leiklistarskóla Þjóðleikhússins.
Nú vorum við ákveðin í að fara
ekki fleiri nemendasýningar,
töldum skólann of virðulegan
fyrir slíkar ferðir. Þá var það
að Svandís átti erindi til Guð-
laugs Rósinkrans þjóðleikhús-
stjóra. Hann spurði hvort hún
væri ekki ein af þeim sem
hefðu verið í Leikflokki Ævars.
Hún játti því. Og nú var hún
hissa þegar Guðlaugur sagði að
hann hefði ekkert á móti því að
við færum slíkar leikferðir sem
nemendur Þjóðleikhússins.
Við urðum auðvitað himinlif-
andi og Svandýs fann og þýddi
leikritið Morð eða hjónaband.
Þar vorum við Bjarni og Svan-
dís, auk Þorsteins Gunnarsson-
ar, sem var þá einn af nem-
endum skólans. Vilborg gat
ekki verið með vegna þess að
hún var í MR og hann stóð
lengur en leiklistarskólinn.
Til þess að fá lánaða leik-
muni sem okkur vantaði frá
Þjóðleikhúsinu og vegna ótta
vissra kennara um að leiksýn-
ing nemenda skólans stæðist
ekki gæðakröfur þurftum við
Svandís Jóns-
dóttir Witch og
Raymond Witch
✝ Svandís Jóns-dóttir Witch
fæddist í Breið-
holti 5. júní 1932.
Hún lést 4. maí sl.
Raymond Her-
bert Witch fæddist
í Hampton Court 6.
október 1927.
Minningar-
athöfn um Svandísi
og mann hennar
Raymond Herbert Witch fór
fram í Kópavogskirkju 17. maí
2012.
að fá viðurkenndan
leikstjóra til þess að
leggja blessun sýna
yfir sýninguna, en
ég var leikstjórinn,
Þorsteinn lék annan
bróðurinn móti
Bjarna Steingríms-
syni og Svandís var
frænkan, sem þeir
bræður urðu, ann-
aðhvort að giftast,
eða myrða, til þess að eignin
héldist í ættinni. Sjálfur lék ég,
auk leikstjórnarinnar, forgaml-
an þjón þeirra bræðra, Harry
gamla.
Öll vorum við nemendur, eins
og fyrr getur, en eftir að Guð-
laugur þjóðleikhússtjóri fékk
umsögn Haraldar Björnssonar,
leikara og leikstjóra, veitti hann
okkur blessun sína og annað
sem til þurfti.
Öll útskrifuðumst við svo frá
Leiklistarskóla Þjóðleikhússins
eftir tveggja ára nám sem þá
tíðkaðist. Ég er viss um að allir
úr leikhópi nemenda Ævars og
Þjóðleikhússins 1960 sakna
Svandísar og vottum við ætt-
ingjum hennar innilega hlut-
tekningu okkar.
Kristján Jónsson.
Hugurinn leitar til bernsku-
áranna þegar ég hugsa um
Svandísi föðursystur mína, sem
nú hefur fengið hvíld eftir ára-
löng veikindi. Hún var yngsta
barn ömmu og afa aðeins 11 ár-
um eldri en ég. Ég leit mjög
upp til duglegu frænku minnar
með fallega glóbjarta hárið.
Minningabrot streyma fram.
Hún var félagslynd og átti góða
vini. Svana í skátakjól að fara á
skátafundi og útilegur. Svana
átti stóra dúkku, mikla gersemi,
sem gat lokað augunum og
stundum fékk lítil frænka að
leika sér með hana. Seinna gaf
hún dóttur minni dúkkuna, sem
nú er í minni vörslu. Svana í
Kvennó og svo stúdent frá MR.
Svana á ferðalagi í útlöndum og
safnaði servíettum handa
frænku sinni. Svana að vinna
hjá Ellingsen. Svana í leiklist-
arskóla. Svana að þýða og lesa
framhaldsögu í útvarpinu.
Svana og leikarahópurinn í sýn-
ingarferð um landið.
Já, það var gaman þá. Oft var
glatt á hjalla á Spítalastígnum,
þar sem alltaf var opið hús fyrir
vini og vandamenn. Fjölskyldan
öll einstaklega samheldin.
Stundum fékk ég að fljóta með
Svönu og vinkonum hennar sem
mér fannst mikil upphefð. Við
vorum góðar vinkonur þrátt fyr-
ir aldursmuninn.
Svana hélt svo til London að
forframast í leiklistarfræðum.
Þar kynntist hún ástinni í lífi
sínu honum Ray. Þau komu til
Íslands og störfuðu hér um
tíma, settu m.a. upp leiksýn-
inguna Belindu í Hafnarfirði.
Svo vildi til að við giftum okkur
báðar árið 1963. Ég flutti til
Ísafjarðar um tíma og þangað
komu Svana og Ray um
páskana 1964 og dvöldu hjá
okkur nokkra daga. Eftir það
urðu samskiptin minni því þau
fluttu til London og bjuggu þar
alla tíð. Við hittumst þó yfirleitt
þegar þau komu til Íslands og
oft ók ég þeim á þá staði sem
þau langaði að sjá meðan á dvöl-
inni stóð, m. a. til Stokkseyrar
þar sem þau giftu sig.
Ég hélt líka lengi þeim sið að
senda þeim póstkort ef ég var á
ferðalagi og sagði Svana mér að
sér þætti það gaman. Alltaf
sendi ég líka smápakka með
konfekti og stundum hangiá-
leggi fyrir jólin. Aðeins tvisvar
gafst mér kostur á að heim-
sækja þau í London, en þar
tóku þau vel á móti mér og Eyj-
ólfi syni mínum og fóru með
okkur í fallegan lítinn bæ sem
þau höfðu miklar mætur á.
Seinna skiptið sem við fórum
var sjúkdómur frænku minnar
farinn að gera vart við sig og
ekki mörgum árum seinna var
hún komin á hjúkrunarheimili.
Ray reyndist henni einstaklega
vel í veikindum hennar og sá til
þess að allt væri frágengið og í
lagi þegar hann lést eftir bar-
áttu við krabbamein. Hann
skrifaði mér nokkrar línur með
jólakorti 2008 þar sem fram
kemur að hann sé orðinn sjúkur
og þreyttur. Því miður virðist
heilbrigðiskerfið hafa brugðist
og hann ekki hafa fengið þá
umönnun sem hann þurfti á að
halda fársjúkur. Ray lést í des-
ember 2010 og hafði ég ekki tök
á að fara við útför hans, en nú
minnumst við þeirra beggja.
Ég heyrði Jesú himneskt orð:
Kom, hvíld ég veiti þér.
Þitt hjarta’ er mætt og höfuð þreytt,
því halla’ að brjósti mér.
Ég leit til Jesú, ljós mér skein,
það ljós er nú mín sól,
er lýsir mér um dauðans dal,
að Drottins náðarstól.
(Stefán Thorarensen.)
Katrín Eyjólfsdóttir.
Látin er í London heiður-
skonan Svandís Jónsdóttir
Witch. Ég var svo lánsöm að
kynnast henni og tilvonandi eig-
inmanni hennar árið 1963. Svan-
dís hafði þá lokið framhalds-
námi við virtan leiklistarskóla í
London eftir nám sitt við leik-
listarskóla Þjóðleikhússins árið
1960. Áður hafði hún lokið stúd-
entsprófi frá Menntaskólanum í
Reykjavík.
Hinn 1. júní 1963 gekk Svan-
dís að eiga Raymond Witch, en
hann var einnig leikari og leik-
stjóri. Leiðir þeirra höfðu legið
saman í London og saman fluttu
þau til Íslands til að freista gæf-
unnar. Eftir heimkomuna fékk
Ray tækifæri sem leikstjóri hjá
Leikfélagi Hafnarfjarðar við að
setja á svið leikritið „Belinda“
eftir Elmer Harris, sem Svandís
hafði þýtt og lék hún aðalhlut-
verkið í leikritinu. Þau fengu lof
fyrir þá sýningu.
En margir eru kallaðir, en fá-
ir útvaldir. Það tíðkaðist ekki þá
eins og nú að fá erlenda leik-
stjóra til að setja upp sýningar.
Því miður fékk Ray ekki mikið
að gera hér á landi sem leik-
stjóri, svo dvölin hér á landi
varð ekki löng. Eftir að þau
fluttu aftur til London starfaði
Ray við list sína sem „free
lance“ mest, lék bæði í sjón-
varpi, kvikmyndum og leikhúsi.
Það kom fyrir að maður sá hann
í ýmsum breskum framhalds-
þáttum í sjónvarpinu hér heima.
Hann var einstakur maður, mik-
ill sjentilmaður og talaði þessa
líka fallegu ensku, svo unun var
á að hlýða.
Svandís var íslenskari en allt
sem íslenskt er. Mér fannst allt-
af einhvern veginn að hún væri
að koma úr Borgarfirðinum en
ekki frá höfuðborginni London.
Hún var alveg einstök kona,
dugnaðarforkur til vinnu og
góðum gáfum gædd. Það hefði
verið sama hvað hún Svandís
hefði tekið sér fyrir hendur.
Hún var nokkurs konar „mång-
sysslare“. Svandís ólst upp í
stórum systkinahópi og var
óvenju kært með þeim öllum.
Ray átti eina systur sem býr
ásamt fjölskyldu sinni í London.
Þeim Svandísi og Ray varð ekki
barna auðið.
Svandís bjóst svo sem ekki
við að fást mikið við leiklist eftir
að þau fluttu utan, en hún vann
alltaf skrifstofustörf þann tíma
meðan hún hafði heilsu til og
var afburða starfskraftur.
Svandís og Ray voru sannir
vinir vina sinna. Alltaf stóð
heimili þeirra, sem fyrst var í
Kensington og síðar í Blooms-
bury, opið gestum frá Íslandi og
kærkomið var að fá íslenskan
mat að heiman. Þær gleymast
ekki stundirnar þegar við fórum
til Oxford, Bath og fleiri staða
með þeim hjónum að ógleymd-
um mörkuðunum í London. Það
var í gegnum þeirra gleraugu
sem ég kynntist þessari heims-
borg.
Síðast þegar leið mín lá um
London síðla árs 2009 lá Ray á
sjúkrahúsi þar sem hann and-
aðist skömmu síðar. Svandís
dvaldi á hjúkrunarheimili síð-
ustu árin þar sem hún lést í lok
apríl sl.
Þegar þessir góðu vinir mínir
eru nú kvaddir koma upp í hug-
ann góðar minningar bæði héð-
an og frá London.
Ég votta bræðrum, mágfólki
og systkinabörnum Svandísar
mína dýpstu samúð. Minningin
um þau hjón mun lifa.
Bryndís Óskarsdóttir.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Hermann Jónasson
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
FRIÐBJÖRG INGJALDSDÓTTIR,
Grandavegi 45,
Reykjavík,
andaðist á Landspítala Fossvogi mánu-
daginn 14. maí.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 23. maí
kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Barnaspítala
Hringsins.
Helgi Oddsson,
Sigrún Oddsdóttir, Bjarni I. Árnason,
Þóra Oddsdóttir,
Sigurður B. Oddsson, Iðunn Lúðvíksdóttir,
Oddur H. Oddsson, Elínborg Jóhannsdóttir,
Pétur E. Oddsson, Margrét H. Kjærnested,
Valgerður Oddsdóttir, Friðrik Eysteinsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og langalangömmubarn.
✝
Elsku móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSDÍS SIGFÚSDÓTTIR
frá Vogum
í Mývatnssveit,
Hörðalandi 8,
lést á Landspítala Landakoti sunnudaginn
20. maí.
Sólveig Ólöf Jónsdóttir, Pétur R. Guðmundsson,
Guðmundur H. Pétursson, Elín B. Gunnarsdóttir,
Birgir Tjörvi Pétursson, Erla Kristín Árnadóttir,
Ásdís Ýr Pétursdóttir, Haraldur Örn Ólafsson,
Bryndís Ýr Pétursdóttir, Jürgen Maier
og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, tengdasonur, faðir
okkar, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR EINAR ÓLAFSSON
framkvæmdastjóri,
Stararima 21,
sem lést fimmtudaginn 17. maí, verður
jarðsunginn frá Grafarvogskirkju föstudaginn
25. maí kl. 13.00.
Þorbjörg Jónsdóttir,
Kolbrún Gunnlaugsdóttir,
Ásdís Ýr Ólafsdóttir, Svavar Stefánsson,
Kolbrún Ýr Ólafsdóttir, Ólafur H. Torfason
og afabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn og besti vinur, faðir,
sonur, tengdasonur, tengdafaðir, bróðir,
mágur og frændi,
HALLDÓR JÓN GUÐJÓNSSON,
Miðholti 9,
Mosfellsbæ,
lést á heimili foreldra sinna á Siglufirði
mánudaginn 14. maí.
Útför hans fer fram frá Siglufjarðarkirkju föstudaginn 25. maí
kl. 13.30.
Irene Jósepsdóttir,
Heba Lind Halldórsdóttir,
Sunneva Guðnadóttir, Jóel Manuel Fernandez,
Sigurður Guðnason, Steinunn Ósk Magnúsdóttir,
Valgerður Halldórsdóttir, Guðjón Jóhannsson,
Jósep Magnússon,
Anna Friðrikka Guðjónsdóttir,Óskar A. Finnbogason,
Jóhann Þór Guðjónsson, Áshildur Vilhjálmsdóttir,
Guðrún Ósk Guðjónsdóttir, Eyjólfur Hannesson
og systkinabörn.