SunnudagsMogginn - 03.06.2012, Blaðsíða 15

3. júní 2012 15
Ég má til með að segja þér skemmtilega sögu af dótturminni,“ sagði nágranni minn og mamma sjö árastelpu við mig fyrir skemmstu. Í nokkra daga hafði dóttirin kvartað yfir veðrinu.
Enn var of kalt og vetrarlegt þegar sumarið átti að vera komið.
Einn morguninn þegar stelpan vaknaði við óbreytt ástand, rok,
rigningu og kulda, var henni nóg boðið. Hún andvarpaði, sagð-
ist ekkert skilja í þessu ömurlega reykvíska veðri og bætti því
við að svona hafi þetta aldrei verið þegar Hanna Birna var borg-
arstjóri. Við mamman hlógum dátt að sögunni, sérstaklega
þeirri ofurtrú sem stelpan hefði á stjórnmálamönnum og skýr-
ingum hennar á því hvers vegna sumarið var á þessum tíma
ekki komið.
Því miður virðast sumir stjórnmálamenn haldnir ofurtrú á
eigin verk og telja sig geta og jafnvel eiga, að hafa afskipti af
flestu í samfélagi okkar og umhverfi. Þessi afstaða stjórnmála-
manna sjálfra er ein versta meinsemd stjórnmálanna og ein
ástæða þess að þau rata aftur og aftur í ógöngur.
Margar stærstu ákvarðanir stjórnmálamanna eru byggðar á
þeirri sannfæringu að þeir séu
færari en almenningur í að taka
ákvarðanir og ráðstafa fjármagni
með sanngjörnum hætti. Í stað
þess að almannafé sé einungis
innheimt vegna þjónustu sem
brýnt er að sé sameiginlega
veitt, er stöðugt meira tekið af
almenningi með þeim rökum að
ný og brýn verkefni krefjist að-
gerða og afskipta stjórnmál-
anna.
Þessi tilhneiging stjórnmála-
manna skýrir margt af því sem
ekki hefur gengið nógu vel undanfarin ár. Alvarlegast er
hvernig alið er á vantrausti í garð þeirra sem vilja nýta tækifæri,
á sama tíma og opinber umsvif og eftirlit vex stöðugt og kæfir
framtak einstaklinganna. Þrátt fyrir að sagan segi okkur að að-
eins með því framtaki náum við árangri, telja sumir stjórn-
málamenn sig vita betur og herða svo harkalega á frelsinu að
hvorki erlendir fjárfestar né bollakökubakarar í íslenskum
heimahúsum komast upp með aðgerðir án samþykkis þeirra.
Og þrátt fyrir að slíkir stjórnmálamenn myndu sennilega
brosa með okkur hinum þegar því væri haldið fram af sjö ára
stelpu að þeir gætu stjórnað því hvenær sumarið kæmi, bendir
margt til þess að þeir teldu farsælast að einmitt þannig væri
það. Dæmi um það er nýleg nefndarskipan um myrkurgæði.
Undir forystu Marðar Árnasonar á hópur á vegum hins op-
inbera að nota næstu mánuði til að kanna hver séu heppileg
mælanleg markmið um myrkurgæði og hvort ekki sé hægt að
stjórna birtunni og myrkrinu betur en nú er gert.
Í stóru landi, sem er án lýsingar að langstærstu leyti, hafa
landsmenn og einkaaðilar í ferðaþjónustu löngu fundið lausn-
ina með því einu að bregða sér örstutt út fyrir bæjarmörkin þar
sem njóta má myrkursins án allra opinberra afskipta. Liggja
jafnvel úti í móa og njóta yndislegra norðurljósa og augnabliks-
ins sjálfs, án þess að nokkur stjórnmálamaður sé að skipta sér
af.
Eitt er víst. Á meðan efnahagslífið er botnfrosið og atvinnu-
leysið kostar okkur hundruð milljarða og framtíðarvon fjöl-
margra, þá eru brýnustu verkefni stjórnmálanna ekki að greina
gæði myrkursins heldur að auka á birtuna og bjartsýnina. Slík-
ar aðstæður verða ekki til með enn einni nefndinni, leyfinu eða
löggjöfinni og ekki heldur með því að hindra „allskyns ljósa-
gang sem upp er komið í hálfgerðu hugsunarleysi“ líkt og for-
maður myrkurnefndarinnar lagði áherslu á, heldur með því að
stjórnmálamenn trúi minna á eigin getu og meira á getu fólks-
ins í landinu.
Þá loksins munu stjórnmálamenn skilja að það er ekki hlut-
verk þeirra að stjórna öllu frá birtu til myrkurs, heldur það eitt
að tryggja aðstæður svo flestir geti skapað sér bjarta framtíð.
Ljósið í myrkri núverandi ríkisstjórnar er að kjörtímabil hennar
styttist með degi hverjum. Vonandi velur þjóðin sér þá ný
stjórnvöld sem kveikja á perunni og færa meira vald frá stjórn-
málunum til einstaklinganna sjálfra.
Ljós í myrkri
’
Brýnustu
verkefni
stjórnmál-
anna eru ekki að
greina gæði
myrkursins held-
ur að auka á birt-
una og bjartsýn-
ina.
Úr ólíkum
áttum
Hanna Birna Krisjánsdóttir
hanna.birna.kristjansdottir-
@reykjavik.is
Næsta mynd í stutt-myndaröð MBLSjónvarps fjallar umeldri mann sem
hugsar til baka. Í stuttmyndinni
sem nefnist „Púslið“ hugsar
maðurinn til jákvæðra breytinga
sem urðu á lífi hans.
„Við vorum tveir sem skrif-
uðum handritið, ég og Arnór
Pálmi Arnarson. „Púslið“ er í
raun seinni myndin af tveimur
en fyrri myndin var einskonar
prufuþáttur fyrir þáttaröðina
Hæ Gosa sem við gerðum
seinna,“ segir Heiðar Mar, leik-
stjóri og annar handritshöfunda
myndarinnar. Að sögn Heiðars
var ætlunin að skrifa gamaldags
sögu og líta til íslenskrar kvik-
myndagerðar eins og hún var í
upphafi hér á landi. Hann bætir
við að leitast hafi verið við að
gera myndina eins íslenska og
hægt er, t.a.m. gerist hún á
sveitabæ og í litlu samfélagi.
Með aðalhlutverk í myndinni
fara þau Hinrik Hoe Haraldsson,
Hinrik Ólafsson og Tinna
Hrafnsdóttir. Heiðar Mar út-
skrifaðist úr Kvikmyndaskóla
Íslands af leikstjórnar- og fram-
leiðslubraut.
Þessi framtakssami kvik-
myndagerðarmaður hefur frá
útskrift unnið við margar kvik-
myndir, aðallega sem ljósamað-
ur. Einnig skrifaði hann og
framleiddi sjónvarpsþættina Hæ
Gosi. Heiðar Mar hefur nýlokið
við gerð annarrar stuttmyndar
auk þess sem hann hefur verið
að reyna að koma sér á framfæri
í kvikmyndagerð í London þar
sem hann býr um þessar mund-
ir. „Ég mun dvelja á Íslandi í
sumar. Í vikunni var gengið frá
því að ég mun gera heimildar-
mynd á næstunni sem ég get því
miður ekki tjáð mig nánar um á
þessu stigi. Þess utan er ýmis-
legt í bígerð sem verður að
koma í ljós.“
heimirs@mbl.is
Kvikmyndir
Höfundur myndarinnar leitast við að gera myndina þjóðlega og eins íslenska og mögulegt er.
Púslið
Heiðar Mar
Skeifunni 8 | sími 588 0640 | casa.is
Tower borð
kr 549.000
L180/B100/H75
Stækkast í 230/280
Anais borðstofustóll
kr 89.000 leður