Helgafell - 01.01.1943, Blaðsíða 23

FYRSTA SKOÐANAKÖNNUNIN
9
úrtakiÖ ekki skipzt alveg eins og allir reykvískir kjósendur, þegar litiÖ er á
ofangreind einkenni. Næsta skrefið verður því að athuga, hvaða tilfærslur
þarf að gera, þannig að skoðanir hinna 320 geti gefið sem réttasta mynd af
skoðunum heildarinnar.
Úrtakið skiptist þannig, að 220 (68.8%) karlar eru á móti 100 (31.2%)
konum; en árið 1930 voru 7882 (44.8%) karlar og 9698 (55.2%) konur, 20
ára eða eldri, búsett í Reykjavík. Hér er því um áberandi skakkt hlutfall
að ræða. Orsökin er aðallega tregða kvenna til þess að láta í ljós skoðanir
sínar á opinberum málum. Þegar þannig er ástatt, ervanalega gripið til þeirra
ráða, að margfalda svörin í þeim flokki, sem er of lítill, þannig að rétt hlut-
fall myndist. Ef skiptingin árið 1930 er rétt, þá ætti að reikna með 271 konu
(í stað 100) á móti 220 körlum. Margt bendir þó til þess, að þessi tala yrði
of há. Hér nægir að nefna, að konur hliðra sér afar oft hjá því að taka sjálf-
stæða afstöðu til spurninga af þessu tagi, og eins, að þátttaka þeirra í kosn-
ingum er yfirleitt minni. Leiðin, sem farin var, að tvöfalda atkvæði kvenna
við útreikning heildarhundraðstölu, er því að vissu leyti byggð á ágizkun, en
mun gefa réttari mynd en að nota úrtakið óbreytt eða að margfalda tölu
kvenna með 2,71. Eftir aldri skiptist úrtakið þannig, að 114 (35,6%) voru á
aldrinum 20 til 29 ára, 125 (39,1 %) voru 30 til 44 ára, en 81 (25,3%) 45 ára
og eldri. Til samanburðar má nefna, að aldursskipting Reykvíkinga árið 1930
var sem hér segir: 20 til 29 ára 5898 (33,5%) ; 30 til 45 ára 5807 (33,0%) og
loks voru 5876 (33,5%) eldri en 45 ára. í fljótu bragði virðist skiptingin því
ekki sem ákjósanlegust, en ástæða þykir til þess að benda á, að í elzta aldurs-
flokki 1930 voru 1058 65 ára eða eldri, en margir eru á þeim aldri hættir að
taka virkan þátt í hinu pólitíska lífi þjóðarinnar. Þykir því ekki ástæða til
þess að ætla, að aldursskipting úrtaksins sé mjög frábrugðin aldursskiptingu
þeirra kjósenda, er að jafnaði koma á kjörstað.
Þann 18. okt. 1942 voru 24.741 kjósendur á kjörskrá í Reykjavík, 19.804
greiddu atkvæði, en 4937 komu ekki á kjörstað eða skiluðu auðum og ógild-
um seðlum.
Hinir þrír svonefndu vinstri flokkar fengu alls 10288 atkvæði, en hægri
flokkarnir tveir 9576. Af greiddum atkvæðum féllu þannig tæp 52% á
,,vinstri“ menn og rúm 48% á ,,hægri“ flokkana. Af þeim 320, er spurð
voru, voru 158 (49,4%) taldir fylgjendur ,,vinstri“, en 162 (50,6%) ,,hægri“
flokkanna.
Þetta er ágætt samræmi, sérstaklega þar sem sýnt þykir, að fylgi hægri
flokkanna er alltaf dálítið meira en kosningatölur bera með sér.
Tekjuskipting úrtaksins er sú, að 208 höfðu 15 þúsund krónur eða minna
í árstekjur, en 112 höfðu yfir 15 þúsund. Heildartölur eru hér engar til sam-
anburðar, en samkvæmt rannsókn, sem gerð var á lífeyrissjóðsgjaldi í Niður-
jöfnunarskrá Reykjavíkur, þykir ekki ástæða til þess að ætla, að þessi skipt-