Helgafell - 01.12.1943, Síða 55

fTlorctahl Grieg:
GERD
Sprengjur hlumdu um húsið.
Hrímblá luktarskíma
hvarf í hótelgangsins
húm að balci mér,
mænandi inn í myrkrið
meö þitt nafn á vörum.
Lágum hreimi að handan
heyrði eg söng frá þér.
Ekki til að ögra,
ekki til að gleyma,
— aðeins annarshugar,
óháð tíma og stað,
hlýddirðu ein á eitthvað
innra með þér sjálfri,
dýpra vilja og vitund,
— varst að raula um það.
Það voru ættlandsómar:
Um þig lék og streymdi
eðlisbjart og öruggt
átthaganna geð,
líkt og lauígræn breiða
lágra rótarsprota
blæju bjarmatöfra
bregður yfir tréð.
Vængblik varst þú yfir
vogum ljósra hólma,
lyng, sem fram með lækjum
löðursilfrað skín,
viðíög vorsins fugla,
vetrarþögn í skógi.
Þú varst heiða og hreina
hjartalindin mín.