Morgunblaðið - 21.09.2012, Blaðsíða 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 21. SEPTEMBER 2012
✝ Karitas Jensenfæddist á Eski-
firði 2. nóvember
1928. Hún lést á
líknardeild Land-
spítalans í Kópa-
vogi 7. september
sl. Foreldrar henn-
ar voru Markús
Einar Jensen,
kaupmaður á Eski-
firði, f. 14. janúar
l897, d. 14. desem-
ber 1965, og Elín B. Jensen, f. í
Reykjavík 13. desember 1901, d.
10. september 1993.
Karitas átti þrjá bræður. Atli
Örn Jensen, f. 1925, d. 2009,
Þórarinn Elmar Jensen, f. 1930
og Markús Einar Jensen, f. 1945.
Jónsson. Börn: Karitas, Jón og
Helga Grethe. 3) Bryndís María,
fædd 1954, maki Thomas Möller.
Börn: Agnar Tómas, Karitas og
Lára Margrét. 4)Lára Anna,
fædd 1957, maki Hörður Jón
Gærdbo. Barn: Tómas Pétur. 5)
Óskar Már, f. 1962, maki Auður
Pálmadóttir. Börn: Svava Marín
og Karitas. Barnabarnabörnin
eru 12. Karitas ólst upp á Eski-
firði en fór til náms til Reykja-
víkur í Verslunarskóla Íslands.
Karitas helgaði líf sitt fjölskyldu
og börnum og var hún heima-
vinnandi húsmóðir alla tíð auk
þess sem hún starfaði í 25 ár sem
sjálfboðaliði á bókasafni Rauða
kross Íslands á Borgarspít-
alanum í Fossvogi.
Útför hennar fer fram frá
Dómkirkjunni í Reykjavík í dag,
21. september 2012, og hefst at-
höfnin kl. 15.
Karitas giftist
Tómasi P. Ósk-
arssyni 23. mars
1946. Tómas var
fæddur 14. júlí 1926
og lést 15. maí
2010. Foreldrar
Tómasar voru Lára
María Arnórsdóttir,
f. 1901, d. 1980, og
Óskar Tómasson,
kaupfélagsstjóri á
Eskifirði, f. 1900, d.
1946.
Börn Karitasar og Tómasar
eru: 1) Steinunn Margrét, fædd
1946, maki Aðalsteinn Karlsson.
Börn: Heiða Lára, Hildur Sess-
elja og Tómas Karl. 2) Þórunn
Elín, fædd 1952, maki Kjartan
Ástkær móðir okkar er fallin
frá og kveðjustundin er erfið.
Söknuðurinn er mikill, stundum
óbærilegur, en eftir sitja yndis-
legar minningar um góða móður
sem helgaði líf sitt fjölskyldunni
af einskærri ást og umhyggju.
Elsku mamma, við þráðum að
hafa þig lengur hjá okkur og þú
sagðir svo oft við okkur systkinin
hvað þig langaði til að fá að vera
lengur með börnunum þínum og
barnabörnum. Þér var ekki ætl-
uð lengri dvöl í þessari jarðvist
og nú eruð þið pabbi sameinuð á
ný.
Hugurinn leitar til barnæsk-
unnar sem var svo örugg og
áhyggjulaus. Pabbi í vinnunnni
og þú heima að hugsa um okkur
systkinin. Þið ferðuðust mikið
með okkur um landið, pabbi
kunni nafnið á hverri einustu
þúfu sem ekið var framhjá og líf-
ið var fullkomið. Skorradalurinn
tók við og þú sagðir „ að þarna
hefðir þú komist næst því að
komast til himnaríkis“ eins og þú
orðaðir það og þar áttuð þið
pabbi dýrmætar stundir. Núna
ert þú komin til himnaríkis og ég
veit að pabbi beið þín þar og tók
á móti þér. Þú varst börnunum
okkar yndisleg amma og þú vild-
ir þeim alltaf það besta sem völ
var á. Þau minnast þín nú með
miklum söknuði.
Í dag lútum við höfði, þökkum
fyrir að hafa átt þig fyrir móður
og biðjum góðan Guð að varð-
veita þig og geyma.
Blessuð sé minning þín, elsku
mamma.
Steinunn, Þórunn,
Bryndís og Lára.
Ég vil með fáum orðum kveðja
elsku mömmu mína, Karitas Jen-
sen.
Mamma var Mamma með
stórum staf og eflaust gæti verið
skilgreint að hún hefði verið hús-
móðir af gamla skólanum. Heim-
ilið, börnin og síðar barnabörnin
voru henni allt, hún var klett-
urinn í lífi okkar og hélt öllu
saman.
Mamma var hefðarkona í víð-
asta skilning, lét sig allt varða
hvort sem var dægurmál eða vel-
ferð stórfjölskyldunnar, bar sig
alltaf vel og hélt reisn fram á síð-
asta klukkutíma sem hún var hér
með okkur.
Fyrir tveimur árum féll pabbi
frá, þar missti mamma sinn lífs-
förunaut sem var henni allt og
hefur það verið meiri missir fyrir
hana en við börnin kannski gerð-
um okkur grein fyrir, hann bar
hana á höndum sér svo eftir var
tekið.
Nú þegar ég skrifa þessar lín-
ur er ég ekki farinn að skilja að
fullu að mamma sé farin, en ég
trúi því að pabbi hafi tekið á móti
henni og láti henni líða vel, laus
við verki og þá þjáningu sem hún
hafði síðasta árið.
Kannski af eigingirni hugsa ég
hversu mikið ég hefði viljað hafa
hana lengur með mér, að hún
fengi t.d. að sjá nýjasta barna-
barnabarnið sitt sem fæddist 2
vikum fyrir andlát hennar. En
svona er lífið, en vonumst til þess
að það sé einhver tilgangur með
þessu öllu.
Elsku mamma, þú varst alltaf
þarna, alla tíð. Þú leyfðir mér
meira að segja að komast upp
með það að fara ekki í leikskóla,
því ég vildi vera heima hjá þér á
daginn, alltaf heima þegar ég
kom úr skólanum og alltaf til
taks eftir að ég flutti að heiman.
Já, þetta voru góðir tímar, elsku
mamma, og fæ ég seint fullþakk-
að hversu góða æsku ég átti með
þér og pabba.
Núna síðustu árin hef ég lagt
leið mína fyrir vinnu í morgun-
kaffi til ykkar pabba þegar hann
var á lífi, en nú sl. 2 ár til þín.
Það var gæðatími sem við áttum
saman yfir kaffibolla og verður
erfitt að fylla það tómarúm nú
þegar þið eruð bæði farin.
Þú sagðir við mig stundum
hvort það væri nú ekki bara gott
fyrir mig að fara í sund, og ætli
það verði ekki bara málið, þannig
gæti ég kannski fundið mér ann-
an farveg.
Já, elsku mamma, það verður
æði margt sem ég verð að læra
að stilla eftir að þú ert farin, ég
reyni að kvíða því ekki og hugsa
um alla yndislegu tímana sem við
áttum saman, bíltúrana og allar
þessar stuttu stundir sem við
áttum saman sem voru á þeim
tíma svo hversdagslegar en eru í
dag dýrmætar minningar um
góða mömmu og vin.
Nú ert þú, kletturinn í fjöl-
skyldu okkar, farin og verður
erfitt fyrir öll börnin þín hvort
sem það erum við systkinin,
tengdabörn, barnabörn eða
barnabarnabörn að venjast því
og kemur það til með að taka
tíma fyrir okkur öll að finna okk-
ur farveg sem stórfjölskylda án
þín, elsku mamma.
Ég bið þig, elskulega mamma
mín, að taka utan um pabba fyrir
mig og megi ykkur líða sem best,
ég hugsa um ykkur á hverjum
degi og þið verðið alltaf með
mér, alltaf.
Í skugga harmsins blasir birtan við
er buguð tár um óttans vanga streyma
og vængjuð sorgin finnur yl og frið
í fortíð sem við megum aldrei gleyma.
(Kristján Hreinsson)
Guð blessi þig, elsku mamma,
og hvíl í friði.
Þinn sonur,
Óskar Már Tómasson.
Verandi yfir og allt um kring
voru nokkurs konar einkunnar-
orð tengdaforeldra minna, þegar
fjölskyldan var annars vegar.
Gilti þá einu hvort um var að
ræða þeirra eigin börn, tengda-
börn, barnabörn eða barna-
barnabörn. Vel var fylgst með
öllu og öllum. Tengdafaðir minn,
Tómas P. Óskarsson, andaðist
þann 15. maí 2010 tæplega 84 ára
að aldri. Nú hefur tengdamóðir
mín, Karitas Jensen, einnig
kvatt en hún andaðist þann 7.
september síðastliðinn, tæplega
84 ára að aldri. Það er erfitt að
nefna annað nema að hins sé get-
ið, svo samtvinnað var þeirra
lífshlaup.
Þau voru bæði Eskfirðingar
en byrjuðu snemma sinn búskap
hér í Reykjavík og eignuðust
fimm mannvænleg börn. Traust
voru þau í einu og öllu. Góður
smekkur og snyrtimennska ein-
kenndi þau alla tíð, bæði innan-
húss og utan. Kaja eins og
tengdamóðir mín var jafnan köll-
uð var mikil húsmóðir og virtist
ekki kippa sér mikið upp við það
þó tengdasynirnir og tengda-
dóttir og síðar barnabörn bætt-
ust við stóru fjölskylduna. Hún
var mikil vinkona dætra sinna og
sonar og ekki síður barna-
barnanna.
Djúp vinátta skein í gegn á
milli þeirra allra. Stundum var
eins og hún væri ein af systr-
unum. Það eru mikil forréttindi
að hafa fengið tækifæri til að
ganga hluta af lífsgöngunni með
fólki eins og tengdaforeldrum
mínum. Fyrir það verður seint
fullþakkað.
Blessuð sé minning Karitasar
Jensen og Tómasar P. Óskars-
sonar.
Kjartan Jónsson.
Elsku Kaja mín, ég þakka þér
fyrir þau rúmu 30 ár sem ég hef
verið tengdadóttir þín. Þú sýndir
mér ávallt elsku, vináttu og
væntumþykju. Þakka þér fyrir
að vera dætrum okkar góð amma
og Óskari mínum yndisleg móðir.
Nú eruð þið Tómas sameinuð á
ný og það er okkur huggun
harmi gegn.
Guð geymi þig, elsku Kaja
mín, og líði þér vel í Sumarland-
inu góða.
Þegar einhver fellur frá
fyllist hjartað tómi
en margur síðan mikið á
í minninganna hljómi.
Á meðan hjörtun mild og góð
minning örmum vefur
þá fær að hljóma lífsins ljóð
og lag sem tilgang hefur.
Ef minning geymir ást og yl
hún yfir sorgum gnæfir
því alltaf verða tónar til
sem tíminn ekki svæfir.
(Kristján Hreinsson )
Þín tengdadóttir,
Auður.
Í örfáum orðum vil ég minnast
einstakrar tengdamóður minnar.
Mér er sagt að okkar fyrstu
kynni hafi verið þegar ég var um
fjögurra ára gamall og var að
leika mér við jafnöldru mína,
Bryndísi dóttur hennar Karit-
asar, í portinu fyrir aftan Bald-
ursgötu 26, en í því húsi bjuggu
fjölskyldur okkar um skeið.
Okkar næsti fundur var um 14
árum síðar þegar ég fór að venja
komur mínar í Stigahlíðina til að
hitta Bryndísi, kærustu mína og
síðar eiginkonu. Man ég vel eftir
því hvað Karitas tók vel á móti
mér, „týnda tengdasyninum“ frá
Baldursgötunni eins og hún orð-
aði það með glettnissvip og brosi.
Karitas var yndisleg kona.
Hennar styrkur birtist ekki síst
síðustu mánuði ævinnar þegar
hún bjó ein í Stóragerðinu.
Henni fannst hvergi betra að
vera og sagði af stolti og virðingu
að þar vildi hún búa, í eigin húsi,
eins lengi og mögulegt væri.
Margar góðar minningar um
Karitas koma upp í hugann við
þessi tímamót. Sumardagarnir
með þeim hjónum, Karitas og
Tómasi, í sveitahúsinu þeirra í
Skorradal voru margir og
skemmtilegir. Þar eiga barna-
börnin þeirra einstaklega góðar
minningar. Jólaboðin í Stigahlíð-
inni eru ógleymanleg og sýndi
Karitas þá sínar bestu hliðar,
gestrisin og glaðleg í faðmi fjöl-
skyldunnar.
Vinátta og kærleikur þeirra
hjóna Kaju og Tómasar var aug-
ljós öllum sem heimsóttu þau og
hafa þau átt góða og farsæla
samfylgd gegnum lífið.
Börnin okkar Bryndísar hafa
svo sannarlega fengið að njóta
ástar og umhyggju ömmu sinnar.
Þau kveðja nú góða ömmu sem
hefur verið þeim kær og góður
vinur.
Guð blessi minningu Karitasar
Jensen.
Thomas Möller.
Elsku yndislega amma mín.
Ég vil þakka þér fyrir allar þær
yndislegu stundir sem við höfum
átt saman, þakka þér fyrir
hversu yndisleg amma þú varst
og hversu góð þú hefur reynst
mér.
Ég mun ávallt geyma allar
þær fallegu minningar í hjarta
mínu sem ég á um þig og afa og
hversu þakklát ég er að hafa
fengið að kynnast ykkur.
Það sem er mér kærast er að
þú sást myndir af nýfæddum
syni okkar Davíðs og heyra
hversu glöð þú varst þegar ég
sagði þér hvaða nafn hann mun
bera í símann áður en þú kvaddir
þennan heim. Það seinasta sem
ég sagði við þig var „love you“ og
þú svaraðir mér „love you“.
Ég sakna þín, elsku amma, bið
að heilsa afa.
Love you.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín
Svava Marín.
Elsku amma mín, allt í einu
varð veruleiki minn óraunveru-
legri en ég hef nokkru sinni upp-
lifað þegar þú kvaddir þennan
heim. Dagurinn 7. september
2012 verður mér ávallt ógleym-
anlegur.
Þrátt fyrir að þú og ég gætum
ekki eytt miklum tíma saman
þegar ég ólst upp erlendis, þá er
ég viss um að þú sért sammála
mér þegar ég fullyrði að við höf-
um bætt upp fyrir glataðan tíma
síðustu árin. Vissulega á ég dýr-
mætar minningar um heimsókn-
ir til þín og afa í Stigahlíðina
þegar ég var lítil, ferðirnar í bú-
staðinn ykkar í Skorradal og
óteljandi jólaboð hjá ykkur með
allri fjölskyldunni, enda gerði
allt þetta að verkum að ég átti
traustar rætur að byggja á þegar
ég flutti heim til Íslands. Fyrir
það verð ég ykkur afa ævinlega
þakklát, elsku amma.
En það er samband okkar síð-
ustu árin, og sérstaklega síðustu
vikurnar, amma mín, sem hefur
fært mér einstaka gleði, því ég
veit að það skapaði órjúfanleg
tengsl á milli okkar. Þótt síðustu
vikurnar væru erfiðar, þá er ég
svo þakklát fyrir allar þær
stundir sem við áttum saman á
þessum tíma og mun ég ávallt
varðveita þær minningar á
tryggum stað í hjarta mínu.
Ég gæti endalaust talið upp
alla þá kosti sem þú varst gædd,
en fyrir mig eru það sérstaklega
litlu hlutirnir og augnablikin sem
gerðu þig að þeirri glæsilegu
ömmu sem þú varst, og ég var
svo heppin að eiga. Hláturinn
þinn, faðmlögin þín, ilmurinn
þinn, sögurnar þínar, allar ljós-
myndirnar heima af dásamlegu
fjölskyldunni okkar, kaffið þitt,
falda sælgætið þitt, kamburinn
þinn í hárinu, og margt, margt
fleira eru einungis fá dæmi sem
eru til marks um kímni þína, ást,
umhyggju, fágun og fegurð sem
einkenndi þig alla tíð. Alltaf gat
maður farið til þín og liðið eins
og enginn annar staður í heim-
inum væri betri en hjá þér, elsku
amma, og voru síðustu vikurnar
engin undantekning. Væntan-
lega er það ástæðan fyrir því að
tómarúmið er nú svo mikið, enda
hef ég ekki bara misst mína ást-
kæru ömmu, heldur eina af mín-
um nánustu vinkonum.
Um leið og ég kveð þig með
brostið hjarta, elsku amma mín,
reyni ég að líta bjartsýn fram á
veginn, með allar mínar minn-
ingar um þig, og þær yndislegu
stundir sem við áttum saman.
Megi Guð varðveita þig og afa
um ókomna tíð.
Þín
Helga Grethe.
Elsku amma mín.
Það er erfitt að koma á blað
öllum þeim orðum sem lýsa sár-
um söknuði og ástinni sem ég
ber í garð ömmu minnar Kaju.
Að missa svo dýrmætar mann-
eskjur sem amma mín og afi
voru mér á jafn skömmum tíma
er sárara en orð fá lýst.
Þær síðustu vikur sem ég fékk
að eyða með þér, amma mín, eru
mér svo dýrmætar í ljósi þess
hversu lengi ég var í burtu á
meðan á veikindum þínum stóð.
Ég sagði þér óspart hvað ég
elskaði þig mikið en ég veit að þú
vissir það vel. Ég minnist þess
hvernig þú horfðir á mig, hvern-
ig aðdáunin og alúðin skein svo
skært úr augum þínum, og ég
vildi aldrei hætta að gera þig
stolta af mér og ég veit að þú
vakir yfir mér og horfir til mín
með þessu sama augnaráði.
Einlæg umhyggja og ást
ömmu Kaju og afa Tómasar hafa
mótað líf okkar sem lifðum í ná-
lægð þeirra og er það fjársjóður
sem mun varðveitast um ókomna
tíð. Gott innræti, kímni, smekk-
vísi og umhyggja er það sem við
fengum öll í vöggugjöf frá ykkur.
Betri og ástríkari ömmu og afa
var ekki hægt að hugsa sér. Góð-
ar minningar um þau saman,
hlæjandi þar til tárin tóku að
streyma, hlýja mér um hjarta-
rætur því nú eru þau saman á ný.
Elsku hjartans amma Kaja.
Þú ert komin þangað sem þér líð-
ur best, til afa Tómasar. Hann
kom og sótti þig og eruð þið nú
tvær stjörnur á himni, hvort í
annars faðmi, og gætið okkar
sem eftir lifum.
Þið eruð í hjarta mínu, nú og
að eilífu.
Finna hjá þér ást og unað
yndislega rósin mín.
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei, það er minning þín.
(Guðmundur G. Halldórsson)
Þín
Lára Margrét.
Elsku amma mín.
Mig langar að skrifa nokkrar
línur til þín og minnast þín. Þú
varst mér svo góð amma og það
var alltaf svo gott að koma heim
til ykkar afa. Þegar ég heimsótti
ykkur var alltaf veislumatur á
hverjum degi og enginn eldaði
betri mat eða bakaði betri
pönnukökur en þú, amma mín,
og svo varst þú alltaf svo hlý og
góð við mig.
Við barnabörnin vorum þér
allt og þú sýndir okkur öllum svo
mikinn áhuga á því sem við vor-
um að gera hverju sinni og mér
fannst svo gaman að heyra hvað
þú varst ánægð með hvað mér
gekk vel í handboltanum og hvað
þú fylgdist vel með mér þar. Það
voru ómetanlegar heimsóknir
ykkar afa til okkar fjölskyldunn-
ar í Malmö. Við röltum á kaffi-
hús, kíktum í búðir, borðuðum
góðan mat og fórum í sveitina
þar sem ykkur leið svo vel. Allt
er þetta fjársjóður af minningum
um ykkur sem ég varðveiti í
hjarta mínu.
Elsku amma mín, ég sakna
þín svo mikið og finnst það ómet-
anlegt að hafa fengið að tala við
þig í símanum daginn áður en þú
kvaddir okkur og við sögðum að
við elskuðum hvort annað svo
mikið. Ég bið góðan Guð að
geyma þig en ég veit að þú ert
Karitas Jensen
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HJÖRTUR JÓNASSON
bóksali,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir sunnudaginn
16. september.
Útför hans fer fram frá Lágafellskirkju í
Mosfellsbæ miðvikudaginn 26. september
kl. 13.00.
Sturla Hjartarson,
Hermann Hjartarson,
Sóley Hjartardóttir, Axel Blöndal,
Oddvar Örn Hjartarson,
barnabörn.
✝
Hjartans þakkir til þeirra fjölmörgu sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför okkar ástkæra eiginmanns, föður,
stjúpföður, tengdaföður, afa og langafa,
ÓLAFS BEN SNORRASONAR,
Laxalæk 36,
Selfossi.
Irena Halina Kolodziej,
Unnur Ben Ólafsdóttir, Viðar Bergsson,
Ólöf Þóra Ólafsdóttir,
María Ben Ólafsdóttir, Óskar Einarsson,
Einar Ólafsson,
Guðný Ólafsdóttir, Gunnar Jökull Guðmundsson,
Sara Rós Kolodziej,
barnabörn og barnabarnabörn.