Morgunblaðið - 19.10.2012, Page 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. OKTÓBER 2012
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Dýrahald
Australian shepherd hvolpar til
sölu: Gullfallegir aussie hvolpar til
sölu, bæði rakkar og tíkur. Afhendast
í byrjun nóv., heilsufarsskoðaðir, með
ættbók frá HRFÍ. Möguleiki á visa
raðgr.
Allar uppl. á www.vikurkennel.com
eða í síma 894 6611.
Til sölu
Blekhylki og tónerar
í flestar gerðir prentara, 50-70%
ódýrari, öll hylki framleidd af
ORINK.
Blekhylki.is, Fjarðargötu 11,
Hafnarfirði, sími 517-0150.
Þjónusta
MÓÐUHREINSUN GLERJA
Er komin móða eða raki á milli
glerja? Móðuhreinsun ÓÞ.
Sími 897 9809.
Bílar óskast
  


     


    

    
 
 

 

Húsviðhald
Laga ryðbletti á þökum,
hreinsa þakrennur og tek
að mér ýmis smærri verk-
efni.
Sími 847 8704,
manninn@hotmail.com
Múr- og lekaviðgerðir
Sveppa- og örverueyðing
Vistvæn efni notuð
Húsaviðgerðir
www.husco.is
Vönduð vinna
Áratuga reynsla
Sími 555-1947 Gsm 894-0217
Byssur
GÆSASKOT 42 gr MAGNUM
Frábær gæði, hóflegt verð. Byssu-
smiðja Agnars, s. 891-8113.
Dreifing: Sportvörugerðin,
s. 660-8383. www.sportveidi.is
Jeep Cherokee 1992, nýskoðaður
´13, í góðu standi, 4,0L, ssk., ek 235
þús km. Tilboð 230 þúsund! Uppl. í
síma 692-0768, Valgeir.
Nikita Outlet
Verð frá 990 til 5990 kr. Húfur, jakkar,
buxur, peysur og allt þar á milli.
Skipholti 25, Reykjavík. Opið virka
daga 14:00 - 19:00 og laugardaga
12:00 - 16:00.
Bílar
Fatnaður
✝ Helga Jóns-dóttir fæddist
í Lambhúsum á
Akranesi 5. febr-
úar 1916. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni
12. október 2012.
Foreldrar
hennar voru Jón
Sigurðsson skip-
stjóri og hafnar-
vörður á Akra-
nesi, f. 25. mars 1888 í
Litla-Lambhaga, Skil-
mannahreppi, Borg., d. 19. júlí
1971, og Ragnheiður Þórð-
ardóttir húsfreyja, f. 8. mars
1893 á Vegamótum á Akra-
nesi, d. 26. október 1982. Jón
og Ragnheiður bjuggu lengst
af á Reynistað á Akranesi.
Helga var næstelst níu systk-
ina. Hin eru Margrét, f. 26.
júní 1914, d. 9. nóvember
1995, Sigurður, f. 5. mars
1917, d. 30. júní 1940, Þórður,
f. 31. mars 1920, d. 29. sept-
ember 1937, Jón, f. 9. janúar
1923, d. 10. apríl 1924, Jón, f.
20. janúar 1925, d. 18. október
2003, Ragnheiður, f. 11. maí
1927, d. 13. maí 1928, Rík-
harður, f. 12. nóvember 1929,
og Þórður, f. 29.
nóvember 1934.
Helga giftist 18.
desember 1943 Jóni
G. Þórarinssyni,
organista og tón-
listarkennara, f. 16.
ágúst 1920, d. 17.
janúar 2010. Börn
Jóns og Helgu eru
Sigrún Stella, f. 7.
apríl 1940, maki
Jón Þorvaldsson, f.
30. mars 1937, Þórarinn, f. 5.
ágúst 1945, maki Sigríður
Halla Sigurðardóttir, f. 12.
ágúst 1953, og Magnús Þór, f.
24. nóvember 1961, maki Þór-
unn Þórisdóttir, f. 25. nóv-
ember 1959. Barnabörn Helgu
og Jóns eru fjögur, barna-
barnabörnin níu og barna-
barnabarnabörnin tvö.
Helga ólst upp á Akranesi
en Jón og Helga bjuggu allan
sinn hjúskap í Reykjavík.
Helga stundaði nám við Hér-
aðsskólann á Laugarvatni og
seinna nám í kjólasaum í
Reykjavík.
Helga verður jarðsungin frá
Grafarvogskirkju í dag, 19.
október 2012, og hefst athöfn-
in kl. 13.
Elskuleg tengdamóðir mín,
hún Helga, hefur nú kvatt þetta
líf í hárri elli. Mér verður hugsað
til þess fyrir 50 árum þegar ég
hafði kynnst konu minni og stór-
fjölskylda hennar var saman-
komin á Reynistað á Akranesi.
Þá voru foreldrar Helgu aldur-
hnigin og gátu horft á börnin sín
og barnabörn stoltum augum.
Þarna var systir Helgu, hún
Magga, og yngri bræður hennar,
knattspyrnuhetjurnar Rikki,
Nonni og Þórður. Þarna var líka
næsta kynslóð sem beið þess að
halda uppi merki þeirra. Og auð-
vitað var aðalumræðuefnið
knattspyrna.
Helga var næstelst þeirra
systkina. Eftir nám í Héraðs-
skólanum á Laugarvatni lærði
hún kjólasaum í Reykjavík og við
það starfaði hún um tíma. Síðan
kynntist hún tilvonandi eigin-
manni sínum, Jóni G. Þórarins-
syni, og hófu þau búskap. Jón
hafði ungur misst föður sinn í
sjóslysi og varð hann stoð og
stytta móður sinnar eftir það
áfall. Þetta tafði fyrir því að hann
gæti hafið nám í því sem hugur
hans stefndi til, en það var tón-
listarnám.
Helga var fyrst og fremst hús-
móðir og helgaði hún sig uppeldi
barna þeirra og heimili. Í mínum
huga var samband þeirra hjóna
einstaklega náið, ríkt að kær-
leika og virðingu hvors fyrir
öðru.
Þegar Jón hafði lokið ævistarfi
sínu sem kennari og organisti
gátu þau hjón látið gamlan
draum rætast. Eignuðust þau
hesta og komu sér upp veglegri
aðstöðu fyrir þá. Þetta veitti
þeim hjónum ómælda ánægju.
En skyndilega bilaði heilsan hjá
Jóni og þá ákváðu þau að venda
kvæði sínu í kross og keyptu sér
sumarhús á Spáni. Þetta var
mikið gæfuspor því á Spáni nutu
þau þess í ríkum mæli að vera í
sól og sumaryl. Þar dvöldu þau í
meira en 20 ár. Á Spáni eign-
uðust þau trausta og góða vini og
áttu margar sameiginlegar gleði-
stundir með þeim.
Síðustu æviár Helgu voru
henni erfið vegna veikinda og
eftir að hún missti mann sinn
fyrir tæplega þremur árum var
eins og lífslöngun hennar væri
horfin, enda höfðu þau verið gift í
67 ár.
Helga var sannarlega glæsileg
kona og hélt reisn sinni til hinstu
stundar. Hún var mér mild og
góð tengdamóðir, hógvær, orð-
vör en orðheppin, glaðvær og
hláturmild, og leið mér afar vel í
návist hennar.
Ég er afar þakklátur fyrir að
hafa notið samvista við hana og
ég get sagt með sanni að hún var
í mínum huga eins og uppskrift
að því hvernig góðar tengda-
mæður eiga að vera.
Jón Þorvaldsson.
Hvernig kveður maður ömmu
sína?
Ég er skírður í höfuðið á
ömmu Helgu. Ég man að mér var
strítt í barnaskóla fyrir að heita
„eftir kerlingu“ því það þótti hin-
um strákunum ekki gott. Ég
kvartaði við móður mína strax og
ég uppgötvaði glæpinn, en lét
mig hafa það, enda sá ég að því
yrði ekki breytt svo auðveldlega,
og svo reyndist það bara ágæt-
lega. Ég gat sagt stoltur framan í
allan heiminn: Ég heiti það sama
og amma!
Er hægt að kveðja ömmu
sína?
Við „nöfnurnar“ áttum marg-
ar góðar stundir, flestar á Háa-
leitisbraut 52, þar sem við bræð-
urnir vöndum komur okkar,
áttum athvarf í borginni miklu
fyrir sunnan, strætó leið 3 var
okkar bjargvættur, bara að
muna að fara út á réttum stað,
sagði amma gjarnan. Að koma til
afa og ömmu á Háaleitisbraut 52
var alltaf ævintýralegt og í minn-
ingunni eru þær stundir ekki
metnar til fjár. Amma í eldhús-
inu eða að spjalla við eldhúsborð-
ið þakið kræsingum, afi Jón að
spila á píanóið í stofunni eða
fletta Mogga með sínum snöggu
rykkjum. Amma að búa um rúm-
ið fyrir okkur. Amma var alltaf
að. Hún sá um heimilið. Hún
sagði sögur af Akranesi, æsku-
heimili sínu Reynistað, langafa
Jóni skipstjóra og langömmu
Ragnheiði, af stóru systur
Möggu í Stórholti, að ógleymd-
um yngri bræðrum sínum sem
kunnu svolítið í fótbolta. Akranes
og ÍA. Hvað amma var stolt af
liðinu sínu og æskuslóðum. Og
amma sá um strákana sína í Háa-
leitinu. Afa Jón og Þórsa. Yngsta
barnið þeirra, sem var jafnaldri
minn. Það var Þórsi sem kenndi
mér á Reykjavík. Fara hér, var-
ast þetta. Og hérna er Fram-völl-
urinn. Þar sem ömmu sleppti tók
Þórsi við. Og bræðurnir að norð-
an voru í góðum höndum. Amma
treysti okkur norðanpiltum
meira að segja til að fara út í Sjö-
bekk og kaupa eitthvert smáræði
sem vantaði í matinn. Það var
mikil upphefð að geta hjálpað
ömmu svolítið.
Síðustu árin hafa verið erfiðari
fyrir ömmu en maður hefði kosið.
Veikindi hrjáðu hana í seinni tíð,
m.a. var fótur tekinn af við hné,
en sú aðgerð tók sinn toll. Ég
heimsótti ömmu daginn fyrir að-
gerðina, því ekki var talið víst að
hún lifði af svæfinguna. En
amma Helga er frá Akranesi, þar
sem menn sansa hlutina. Hún og
afi Jón voru svo samrýnd að það
verður varla betur gert. Aðdáun-
arvert var að fylgjast með afa
annast ömmu í veikindum henn-
ar, þó hann sjálfur væri ekki allt-
af við „hestaheilsu“. Og að sjá
Þórsa, ásamt Tótu sinni, annast
þau bæði af einlægri elsku. Síð-
ustu árin dvaldi amma á Sóltúni,
góðum stað, en afskaplega sárt
gat verið að kveðja, þótt hún hafi
alltaf kvatt með stóru geislandi
brosi.
Hvert fer amma nú þegar hún
kveður? Ég vona að hún hitti aft-
ur afa Jón, sem beið þolinmóður
á veggnum beint á móti rúminu á
Sóltúni, að ég tali nú ekki um
gömlu hjónin á Reynistað, litlu
bræðurna sem dóu ungir, þar á
meðal Sigurð, en amma kallaði
mig stundum Sigurð undir það
síðasta. Fyrirgefðu Helgi minn,
sagði hún og kreisti fingur. Ekk-
ert að fyrirgefa.
Hvernig kveður maður ömmu
sína?
Með kossi. Og heitstrengingu
um að reyna að vera eins góð
mannvera og hún.
Helgi Jónsson.
Nú hefur Helga föðursystir
mín lagt í sína hinstu för og um
hugann reika minningar um ein-
staka konu. Þegar Helga og Jón
komu á Skagann og ég skildi
aldrei hvernig Jón gat komist inn
í Volkswagen-bjöllu. Það var
ávallt mikið fjör þegar stórfjöl-
skyldan á Reynistað hittist og
mér fannst alltaf mjög gaman
þegar frændfólk mitt úr Reykja-
vík kom í heimsókn. Aldrei man
ég eftir hávaða í Helgu frænku
og hún var alltaf ljúf og góð og
vildi allt fyrir alla gera. Hún var
hlý og gefandi og hafði mikinn
skilning á mannlegu eðli og
breyskleika. Einlægan áhuga á
knattspyrnu áttum við sameigin-
legan eins og fjölskyldan öll og
ég man þegar keyrt var um
Hvalfjörðinn til að fara á völlinn í
Reykjavík og komið við á Háa-
leitisbrautinni hjá Helgu og Jóni,
eða í Stórholtinu hjá Möggu og
Greip. En við leiðarlok er ljúft að
minnast og muna. Mér finnst ég
ekki geta talað um Helgu nema
tala líka um Jón því fyrir mér
voru þau sem eitt. Þau hjón eru í
mínum huga einstaklingar sem
ég lít upp til og er þakklát að
hafa fengið að njóta þess að hafa
þau í lífi mínu. Buffetið hennar
Helgu sem áður var á Reynistað
fær nú heiðurssess á mínu heim-
ili og mun ég minnast frænku
minnar og ömmu og afa á Reyni-
stað þegar ég horfi á það. Ég á
eftir að sakna þess að skjótast
ekki í Sóltúnið, en veit að Helga
er komin á betri stað, umvafin
kærleika sinna nánustu sem far-
in voru á undan henni. Fjölskyld-
unni allri sendi ég mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Sigrún Ríkharðsdóttir.
Helga
Jónsdóttir
Elsku langa, nú ert þú farin.
Þú varst búin að lenda í allskonar
veikindum og oft var sagt að þú
myndir varla ná þér því þú varst
orðin svo „gömul “ en maður
þurfti ekki að hræðast neitt því
þú tókst á þessu eins og að
drekka vatn. Ég man eftir næst-
um öllum hlutum sem við gerð-
um, t.d. fengum okkur vínar-
brauð með bleiku glassúri,
fengum okkur „fréttablöð“ þunnt
hrökkbrauð með miklu smjöri,
þegar við bökuðum pönnukökur
og settum extra mikinn sykur á
þær því það var best og þegar þú
kenndir mér að prjóna. Við spil-
uðum mjög mikið saman og vor-
um oft að atast í hvor annarri.
Ég man líka af hverju ég fékk
áhuga á ættfræði því ég spurði
þig um fjölskylduna þína og þessi
svakalega mörgu systkini sem þú
áttir, þá tókstu fram bók um ætt-
ina okkar, sýndi mér hvað pabbi
þinn var myndarlegur maður og
mörg önnur skyldmenni, þá
kviknaði áhuginn á þessu öllu
saman. Ég man líka eftir því þeg-
ar mig langaði að vera eins og
mamma mín því þegar hún var
lítil þá gisti hún alltaf niðri hjá
þér, ég fékk það en ég var svo
mikil prinsessa að ég lét þig aldr-
aða konu sofa á gólfinu og ég í
rúminu þínu. Þú varst oft að tala
við mig um að vera dugleg að
taka til í herberginu og eyða ekki
of miklum tíma í að finna til föt
Aðalheiður
Franklínsdóttir
✝ AðalheiðurFranklínsdóttir
fæddist á Litla-
Fjarðarhorni við
Kollafjörð 9. júní
1914. Hún lést á
sjúkrahúsinu á Sel-
fossi 13. sept. 2012.
Útför Aðalheiðar
fór fram í kyrrþey
22. september.
Jarðsett var í Þor-
lákshöfn.
og klæða mig, ég
skal reyna að bæta
mig í því. Ég og
bróðir minn vorum
líka oft með halas-
nælduna, hún var
notuð sem sverð,
potað í öll göt sem
við gátum fundið.
Það var alltaf nóg
að gera í kjallaran-
um hjá þér. Í jarð-
arförinni las ég ljóð-
ið sem þú baðst um þótt ég skylfi
og skylfi þá tókst það mjög vel og
ég vona að þú sért ánægð. Lang-
ar mig að láta það fylgja með.
Á vængjum vil ég berast
í vinda léttum blæ.
Djarft um fjöll og dali
og djúpan reginsæ.
Vængjum líða í lofti
við ljósbjart sólarhvel.
Vængjum sælum svífa
með vonum sigurs dvel.
Vængi, vængi gef mér
með von og æskudraum.
Fagra, sterka frjálsa
að fljúga úr sollnum glaum.
Vængi að fái ég flogið
og fundið sæluvist.
Það allt sem ég þrái
og það sem ég hef misst.
Vængi, í hæð að hefjast
sem háfleygt arnakyn.
Vængi, loks leiftra
við ljóssins hæsta skin.
Vængi er þjóta án þeytu,
en þiggja kyrrðar bið
þá bjartir saman sveipast
í sælum himinfrið.
(Höf. ók. þýð.:
Steingrímur Thorsteinsson.)
Ég ætla að þakka fyrir allar
lexíurnar sem þú kenndir mér og
takk fyrir mig og það var gaman
að hafa þig öll þessi 13 ár. Takk
fyrir, elsku besta amma langa,
enginn grátur bara hlátur.
Haddý María.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is
má finna upplýsingar um inn-
sendingarmáta og skilafrest.
Einnig má smella á Morgunblaðs-
lógóið efst í hægra horninu og
velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir birt-
ingu á útfarardegi þarf greinin að
hafa borist á hádegi tveimur virk-
um dögum fyrr (á föstudegi ef út-
för er á mánudegi eða þriðju-
degi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, jafnvel þótt
grein hafi borist innan skilafrests.
Lengd | Hámarkslengd minning-
argreina er 3.000 slög. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda stutta
kveðju, Hinstu kveðju, 5-15 línur.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín undir greinunum.
Minningargreinar