Morgunblaðið - 07.11.2012, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. NÓVEMBER 2012
✝ Gunnar PéturSigurðsson
fæddist á Akureyri
30. júní 1930.
Hann varð bráð-
kvaddur á heimili
sínu að Norð-
urbrún 1 25. októ-
ber 2012.
Móðir hans var
Aðalheiður Kon-
ráðsdóttir hús-
freyja og verka-
kona í Reykjavík, f. 7. maí 1906
í Litlu-Húsey, Seyluhreppi í
Skagafirði, d. 18. júlí 1987.
Faðir hans var Sigurður Vigfús
Guðlaugur Vigfússon, for-
stöðumaður og ritstjóri, f. 1.
desember 1897 í Landakoti í
Staðarsveit, Snæfellsnesi, d. 4.
febrúar 1986. Albróðir Gunnars
er Margeir Konráð, f. 11. ágúst
1931, búsettur í Kanada. Hálf-
bróðir Gunnars í móðurlegg
var drengur f. og d. 1927. Hálf-
systkini Gunnars í föðurlegg
eru Gunnar Bergmann, f. 1922,
d. 1983, Vigfús f. 1924, d. 1998,
Viggó Matthías f. 1926, Áslaug
Sólveig Guðrún, f. 1927 og
Elsa, f. 1930, d. 2005.
Þann 1. janúar 1953 kvænt-
ist Gunnar Herdísi Kristínu
Karlsdóttur leikskólastjóra í
anum í Reykjavík 1944, Iðn-
skólanum í Reykjavík 1951,
sveinsprófi í rennismíði í Vél-
smiðjunni Héðni hf 1952, vél-
stjóraprófi í Vélskólanum í
Reykjavík 1954 og rafmagns-
deild 1955. Gunnar var vél-
fræðingur með full vélstjórn-
arréttindi. Hann var vélstjóri á
bv. Sléttbaki til ársloka 1955, á
ms. Lagarfossi II 1956, á ms.
Kötlu og ms. Öskju 1957-60.
Hann vann við Írafossstöð og
Steingrímsstöð 1961-63, var
vélstjóri á Jörundi II 1964-68
og vann hjá Varnarliðinu á
Keflavíkurflugvelli 1968-71.
Hann vann við afleysingar á
ýmsum skipum 1972-78. Hann
var yfirvélstjóri á togaranum
Ými 1979-1984 og á Rauðanúpi
og fleiri togurum frá 1984-89.
Síðast var hann yfirvélstjóri á
bv. Bjarna Ólafssyni 1990-96.
Gunnar var því alls um 37 ár
til sjós og þar af var hann 28
ár og 9 mánuði á sjó. Gunnar
var frá unga aldri virkur með-
limur í KFUM í Reykjavík og
tók virkan þátt í uppbyggingu
sumarbúða KFUM og KFUK.
Gunnar og Herdís byggðu
heimili sitt í Njörvasundi 3 í
Reykjavík árið 1953 og bjuggu
þar til ársins 1989. Frá 1989 til
2011 bjó Gunnar í Frostafold
14. Frá 2011 bjó Gunnar í
Norðurbrún 1.
Útför Gunnars fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 7. nóv-
ember 2012, og hefst athöfnin
kl. 13.
Reykjavík, f. 30.
október 1927 á
Siglufirði. Þau
voru í hjónabandi í
rúm 53 ár eða þar
til hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Eir í Graf-
arvogi þann 11.
apríl 2006. Herdís
var dóttir
hjónanna Herdísar
Hjartardóttur hús-
freyju, f. 15. ágúst 1894 í Lang-
húsum í Fljótum í Skagafirði,
d. 26. desember 1987 og Karls
Sturlaugssonar húsasmíða-
meistara á Siglufirði, f. 27. apr-
íl 1886 í Ytri-Fagradal á
Skarðsströnd í Dalasýslu, d. 8.
febrúar 1948. Börn Gunnars og
Herdísar eru: 1) Karl flugstjóri,
f. 10. október 1953 í Reykjavík,
búsettur erlendis. Dóttir hans
er Eleanor, f. 2001 á Ítalíu. 2)
Herdís hjúkrunarfræðingur og
viðskiptafræðingur, f. 15. ágúst
1968 í Reykjavík. Eiginmaður
hennar er Guðmundur Örn
Guðjónsson aðalvarðstjóri, f.
11. mars 1965 í Lindesberg í
Svíþjóð. Synir þeirra eru, Matt-
hías, f. 1996, Davíð, f. 2000,
Markús, f. 2006.
Gunnar lauk Miðbæjarskól-
Elskulegi pabbi er horfinn
frá okkur. Ég sakna hans sárt
og minnist hans með þakklæti
og gleði. Með mömmu og pabba
lærði ég að byrja sérhvern
morgun á því leggja komandi
dag í Drottins hendur og að
kveldi þakka Guði varðveislu og
náð. Morgun- og kvöldbænir
urðu strax í æsku eðlilegur hluti
daglegs lífs. Þau kenndu mér
líka mikilvægi þess að láta ekki
sólina setjast yfir reiði mína.
Pabbi kenndi mér svo margt
með því hver hann var og
hvernig hann tókst á við lífið.
Ég dáist alltaf að hugarfari
pabbi þegar hann sagði mér
sögur af atburðum og aðbúnaði
frá þeim árum sem hann ólst
upp. Hann tókst á við lífið með
trúna á Guð að vopni í bardaga
sínum við áföll og veikindi.
Bænin, fyrirgefningin og trúin
voru leiðarljós hans. Pabbi var í
eðli sínu kraftmikill, ljúfur, til-
finningaríkur og félagslyndur.
Hann talaði umbúðalaust við
alla, var afar vinnusamur og
gerði kröfur um afköst og ár-
angur hjá sjálfum sér og öðrum.
Pabbi var fyrst og fremst vél-
stjóri og sjómaður. Í æsku fékk
ég að sigla með honum til Eng-
lands í tvígang og það voru
stórkostlegar ferðir. Þá fékk ég
innsýn í líf sjómanna og nátt-
úruöflin sem þeir glíma við.
Pabbi kom sjaldan heim og
stoppaði stutt í landi. Hann var
37 ár til sjós og þar af tæplega
29 ár á sjó. Þegar hann var
heima fékk ég að aðstoða hann
og var með nefið ofan í öllu sem
hann var að gera. Hann naut
þess að ferðast með okkur um
landið, dvelja úti í sveit og fara í
fjallgöngur. Pabbi las mikið og
hafði áhuga á myndlist og var
mikill frímerkjasafnari. Pabbi
var snillingur í hugar- og lík-
indareikningi og spilaði brids til
sjós og lands. Hann naut þess
síðustu misserin að hafa tæki-
færi á ný til að spila brids.
Hann varð svo óvænt bráð-
kvaddur við spilaborðið á heim-
ili sínu.
Árið 1996 hætti pabbi til sjós
til þess að annast mömmu í
veikindum hennar. Sá tími sem
fór í hönd var mömmu afar dýr-
mætur. Samfellt í 7 ár naut
mamma umönnunar, hjúkrunar
og stuðnings pabba, þannig að
þau gátu búið saman á heimili
sínu og notið lífsins. Mamma
naut einstakrar hlýju frá pabba
sem annaðist hana af eljusemi
og kærleika. Það er mér
ógleymanlegt þegar ég kom til
þeirra eitt skipti, þá sat pabbi
við eldhúsborðið með nákvæmt
skjal og frímerkjatöng, var með
öll lyfin hennar og tók til ellefu
lyfjagjafir á sólarhring fyrir
næsta hálfa mánuð. Þegar
mamma flutti á Eir vitjaði pabbi
hennar daglega og annaðist
hana áfram af einstakri ná-
kvæmni. Það var pabba því mik-
ill harmur þegar mamma lést
árið 2006 eftir 53 ára hjóna-
band.
Við erum þakklát fyrir að
hafa stutt hann og átt með hon-
um glaðar og góðar stundir.
Hann dáðist að afastrákunum
og hvatti þá til dáða. Ég kveð
elsku pabba með kvölbænunum
sem hann kenndi mér og veit að
hann og mamma eru komin
saman heim.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
Svæfillinn minn og sængin mín
sé önnur mjúka höndin þín,
en aðra breið þú ofan á mig,
er mér þá værðin rósamlig.
(Sig. Jónsson, frá Presthólum)
Herdís Gunnarsdóttir
(Systa).
Jaxlinn hann tengdapabbi er
fallinn frá og minningarnar
hrannast upp. Gunnar var
merkilegur maður og er ég
þakklátur fyrir þann tíma sem
ég átti með honum, það sem
hann gaf af sér og það sem ég
lærði af honum.
Það sem einkenndi Gunnar
var hversu ósérhlífinn hann var,
hann gekk í öll störf. Ekkert
verk var svo lítilsvert að hann
gæti ekki gert það og eins var
ekkert svo flókið að hann tækist
ekki á við það. Þó að Gunnar
væri mikill harðjaxl hafði hann
sterkar tilfinningar og var
óhræddur við að sýna og tala
um þær. Gunnar var alltaf tilbú-
inn að hjálpa og aðstoða okkur,
t.d. á þeim árum sem við hjónin
vorum bæði í vaktavinnu þá
kom það oft fyrir að Gunnar sá
um að passa Matthías. Veit ég
að þessar samverustundir
þeirra voru þeim báðum mikils
virði. Eins þegar við Systa byrj-
uðum að byggja í Vættaborgum,
þá var hann mættur þar með
tæki og tól til að aðstoða okkur.
Ég man hvað mér fannst aðdá-
unarvert hvað hann hugsaði vel
um Dísu sína í veikindum henn-
ar. Eins man ég hvað það kom
mér á óvart hvað hann var ótrú-
lega duglegur að takast á við
matreiðslu, bakstur og öll eld-
hússtörf, sem var ekki sjálfgefið
fyrir mann af hans kynslóð.
Ég á eftir að sakna tengda-
pabba, það verður tómlegt í sóf-
anum þar sem hann sat alltaf
þegar hann kom í heimsókn til
okkar. Ég kveð tengdapabba
með söknuði í hjarta og við fjöl-
skyldan eigum eftir að sakna
samvistanna með honum. Gunn-
ar var trúaður og treysti
Drottni í hvívetna, hann er
kominn á endastöð, kominn
heim í ríki Guðs síns.
Jesús mælti: „Hjarta yðar
skelfist ekki. Trúið á Guð og
trúið á mig. Í húsi föður míns
eru margar vistarverur. Væri
ekki svo hefði ég þá sagt yður
að ég færi burt að búa yður
stað? Þegar ég er farinn burt og
hef búið yður stað kem ég aftur
og tek yður til mín svo að þér
séuð einnig þar sem ég er. Veg-
inn þangað sem ég fer þekkið
þér. Ég er vegurinn, sannleik-
urinn og lífið.“ (Jóh. 14:6)
Guðmundur Örn
Guðjónsson.
Ég ætla að kveðja afa með
litlu versi og þar með þakka
honum fyrir allar þær stundir
sem hann hefur veitt mér.
Stundirnar með afa voru ynd-
islegar og einstakar og sögurn-
ar hans ansi góðar. Hann var al-
veg einstaklega góður afi og ég
mun sakna hans virkilega mikið.
En nú er kominn tími til að
kveðja og ég valdi þetta vers af
því ég veit að hann lifði og trúði
á Jesú Krist:
Jesús mælti: „Ég er upprisan
og lífið. Sá sem trúir á mig mun
lifa þótt hann deyi. Og hver sem
lifir og trúir á mig mun aldrei
að eilífu deyja. Trúir þú þessu?“
(Jóh. 11:25-26)
Matthías Guðmundsson.
Ég sakna Gunnars afa svo
mikið. Í gegnum tíðina var afi
alltaf góður við mig, skemmti-
legur og hress. Ég þakka fyrir
allar stundirnar sem ég átti
með afa og bið Guð að varðveita
hann. Ég vil kveðja hann með
þessum orðum úr Davíðssálmi
23:4. „Þótt ég fari um dimman
dal óttast ég ekkert illt því að
þú ert hjá mér, sproti þinn og
stafur hugga mig.“
Davíð Guðmundsson.
Kveðja frá
Éljagangsmönnum
Félagi okkar, Gunnar Sig-
urðsson, lést í dag. Þessi til-
kynning kom inn á fund í Að-
aldeild KFUM 25. október sl.
Okkur, sem sátum þennan fund
af Éljagangsmönnum, setti
hljóða. Við vissum jú að Gunnar
hafði gengist undir aðgerð við
æxli í öxl og var það fyrsta sem
upp í hugann kom sem orsaka-
valdur. Seinna fengum við að
vita að aðgerðin hafði tekist vel,
en hann hafði kvatt þetta líf við
spilamennsku á Hrafnistu, þar
sem hann átti heimili síðustu
tvö árin. Gunnar er þriðji fé-
laginn úr okkar hópi sem kveð-
ur á þessu ári og er skarðið orð-
ið stórt í fámennan hóp. Á
hugann leita minningar frá
þeim árum er áhugi nokkurra
ungra manna í KFUM vaknaði
á að eignast skíðaskála. Gunnar
var einn þessara ungu manna.
Skálann eignuðumst við og
nefndum hann Éljagang. Nafn
skálans festist síðar við okkur
eigendurna. Gunnar var traust-
ur félagi og einlægur trúaður
maður. Við minnumst ferða upp
í skála í misjöfnum veðrum á
veturna, vinnuferða yfir vor- og
sumartíma, þegar unnið var við
að fullgera skálann. Við minn-
umst funda á heimili þeirra
hjóna, Gunnars og Herdísar, að
Njörvasundi 3 og síðar að
Frostafold 14, þar sem við feng-
um ævinlega hlýjar móttökur.
Gunnar missti konu sína, Her-
dísi Karlsdóttur, langt fyrir ald-
ur fram og var það mikið áfall
fyrir hann og börnin þegar hún
féll frá. Þar sýndi Gunnar ein-
staka umhyggju við umönnun
Dísu í veikindum hennar. Eftir
lát Dísu naut Gunnar jafnan
mikillar umhyggju Herdísar
dóttur þeirra. Hann hélt einn
heimili eftir lát Dísu, að Frosta-
fold, þar til hann flutti að
Hrafnistu við Norðurbrún. Eftir
að Gunnar lauk námi sem vél-
fræðingur og fór að starfa sem
vélstjóri á togurum, fækkaði
þeim tækifærum sem hann
hafði til að taka þátt í starfi í fé-
lagi okkar. Það má segja að
Gunnar hafi ekki látið sig vanta
á okkar fundum, sem lengst af
voru haldnir mánaðarlega á
heimilum okkar til skiptis yfir
vetrarmánuðina, væri hann í
landi.
Hann sat í stjórn félagsins
um tíma og var einnig kosinn
skálavörður, áður en hann fór
að stunda sjóinn. Eftir að Gunn-
ar kom í land voru það fáir
fundir sem hann lét sig vanta á.
Við minnumst ánægjulegrar
stundar sem við áttum með
Gunnari og fjölskyldu hans á
heimili Herdísar, dóttur þeirra
hjóna, þegar hann varð áttræð-
ur árið 2010. Það var ekki síður
ánægjulegt þegar Gunnar ákvað
að halda fund heima hjá sér að
Frostafold 14 um haustið sama
ár, þar sem við rifjuðum upp
upphaf félagsins og kaup skál-
ans á Hellisheiði. Þar nutum við
góðgerða Herdísar, dóttur
þeirra hjóna. Einnig er okkur
minnisstætt að Gunnar hafði
beðið dótturson sinn, Matthías,
að lesa fyrir okkur í upphafi
fundar úr Guðs orði. Það er nú
fámennur hópur sem kveður
kæran vin og góðan félaga í
hinsta sinn. Félaga sem hefur
verið trúfastur þau 63 ár sem
við höfum haldið hópinn. Við
biðjum börnum Gunnars og
Herdísar, þeim Karli og Her-
dísi, ásamt fjölskyldum þeirra,
blessunar Guðs. Megi Guð veita
þeim styrk á erfiðum tíma og
gefa þeim góðar og hlýjar minn-
ingar um góðan föður, tengda-
föður og afa.
Narfi og Páll.
Gunnar Pétur
Sigurðsson ✝Elsku maðurinn minn, faðir, tengdafaðir og afiokkar,
ÓSKAR ÞÓRARINSSON,
Hásteinsvegi 49,
Vestmannaeyjum,
sem lést föstudaginn 2. nóvember,
verður jarðsunginn frá Landakirkju í
Vestmannaeyjum laugardaginn 10. nóvember
kl. 14.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð en þeim sem vilja minnast
Óskars er bent á Krabbavörn í Vestmannaeyjum.
Ingibjörg Jóhanna Andersen,
Rakel Óskarsdóttir,
Sindri Óskarsson, Ragnheiður Borgþórsdóttir,
Sigmar Þröstur Óskarsson, Vilborg Friðriksdóttir,
Knútur Kjartansson,
Kristín Kjartansdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EINAR KR. JÓNSSON
frá Neðri-Hrepp,
lést mánudaginn 29. október.
Útförin fer fram frá Hvanneyrarkirkju
laugardaginn 10. nóvember kl. 14.00.
Steinunn Á. Einarsdóttir,
Sigurður Einarsson,
Björn H. Einarsson, Ástríður Guðmundsdóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN K. PÁLSSON
prentari,
Dísaborgum 4,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans, Kópavogi,
sunnudaginn 4. nóvember.
Útför hans fer fram frá Grafarvogskirkju föstudaginn 9. nóvember
kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
vinsamlegast bent á Krabbameinsfélagið.
Kristín Jóna Guðlaugsdóttir,
Gunnar Örn Kristjánsson, Birna H. Rafnsdóttir,
Hafþór Kristjánsson, Sólveig Björk Jakobsdóttir,
Steinar Kristjánsson, Sigríður Rósa Víðisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
LÁRA HERBJÖRNSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Boðaþingi,
áður Ásgarði 63,
sem lést laugardaginn 27. október, verður
jarðsungin frá Bústaðakirkju föstudaginn
9. nóvember kl. 13.00.
Ásgerður Ásgeirsdóttir, Magnús Bjarnason,
Guðbjörn Ásgeirsson, Nanna Þórðardóttir,
Árný Ásgeirsdóttir, Sigurþór Jóhannesson,
Einar Ásgeirsson, Súsanna Sigurbjargardóttir Forberg,
Kjartan Sveinsson, Anna María Elíasdóttir,
Ásgeir Sveinsson, Helga Sævarsdóttir,
Hanna Lára Sveinsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.

Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur,
tengdasonur og bróðir,
HALLDÓR NILSSON,
DORIT,
Keilusíðu 12,
Akureyri,
lést fimmtudaginn 1. nóvember.
Útförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju
föstudaginn 9. nóvember kl. 14:00
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Stofnaður hefur verið styrktarreikningur, 0121-05-407271,
kt.: 010483-4849.
Katrín Aðalsteinsdóttir,
Guðbjörg Emilía Walker,
Þóra Zophoníasdóttir,
Nils Erik Gíslason, Elín Stengrimsen,
Margrét Sigurðardóttir, Aðalsteinn Björnsson,
systkini og aðrir aðstandendur.