Morgunblaðið - 19.01.2013, Blaðsíða 42

42 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 19. JANÚAR 2013
✝ Gústaf AdolfGuðmundsson
fæddist 19. ágúst
1925 á Hólmavík.
Hann lést hinn 6.
janúar 2013 á
hjartadeild Land-
spítalans í Reykja-
vík.
Foreldrar hans
voru hjónin Vigdís
S. Guðmundsdóttir,
f. 26. október 1895,
d. 13. október 1977, og Guð-
mundur Magnússon, f. 26. júní
1889, d. 5. júlí 1966. Systkini
Gústafs: Magnelja, f. 1914, lát-
in, Ragnheiður, f. 1915, látin,
Marta Gunnlaug, f. 1917, látin,
Þuríður, f. 1919, látin, Guð-
mundur, f. 1921, látinn, Sverr-
ir, f. 1923, látinn, Halldóra, f.
1928, og Hrólfur, f. 1933.
Gústaf kvæntist 31. desem-
ber 1953 Guðnýju Helgu
Björnsdóttur, f. 7. desember
1929 á Suðureyri í Súg-
andafirði. Foreldrar hennar
voru Karólína Hrefna Jóns-
ST7. Þetta vann hann við á
meðan kraftar entust, ásamt
því að aðstoða Magnús son sinn
við hans útgerð.
Börn Gústafs og Guðnýjar
eru: 1) Guðmundur Viktor, f. 7.
október 1952, maki hans er
Birna S. Richardsdóttir, f. 17.
ágúst 1951. Börn þeirra eru: a)
Guðmundur Richard, f. 1977,
maki Susanne Borgenstierna,
eiga þau tvö börn. b) Hrefna, f.
1979, maki Gauti Þórðarson,
eiga þau þrjú börn. c) Guðný.
2) Guðbjörg, f. 2. desember
1953, sonur hennar er Andri
Valur Sigurðsson, f. 1975, á
hann eina dóttur. Maki hennar,
Jakob Smári, f. 11. janúar,
1950, d. 19. júlí 2010. 3) Magn-
ús, f. 3. maí 1959, sonur hans
er Júlíus Brynjar, f. 1988, maki
Magnúsar er Röfn Friðriks-
dóttir sem áður átti tvo syni,
Veigar Arthúr, f. 1982, maki
Hafdís Jóna Stefánsdóttir og
eiga þau tvær dætur, Atla Arn-
ar, f. 1985, maki Árdís Rut Ein-
arsdóttir og eiga þau tvær dæt-
ur, en saman eiga þau Gústaf
Hrannar, f. 1994, Guðmund
Ara, f. 1997, og Róbert Fannar,
f. 1998.
Útför Gústafs fer fram frá
Hólmavíkurkirkju í dag, 19.
janúar 2013, kl. 14.
dóttir, f. 13. sept-
ember 1894, d. 27.
febrúar 1970, og
Björn Vigfússon, f.
4. september 1864,
d. 23. júní 1931.
Gústaf og Guðný
hófu búskap sinn á
Hólmavík og
bjuggu þar til árs-
ins 1966 er þau
fluttust til Reykja-
víkur og bjuggu
þar alla tíð síðan. Gústaf lauk
fiskimannaprófi frá Stýri-
mannaskólanum í Reykjavík
1952. Sjómennska og útgerð
var hans ævistarf; hann keypti
Hilmi ST1 ásamt Guðmundi
bróður sínum og Magnúsi Ingi-
mundarsyni og gerðu þeir
hann út til ársins 1965. Gústaf
var á síld- og loðnuveiðum og
stundaði verkamannvinnu í
Reykjavík, þar til hann hóf út-
gerð með Guðmundi syni sín-
um og Jónasi Ragnarssyni
1978 og gerðu þeir út þrjá
báta undir nafninu Sæbjörg
Hugurinn hvarflaði til þín um
jólin, er ég var að bisa við að
greiða úr flæktum jólaseríum.
Þegar ákafinn var sem mestur
við prjónaskapinn gat ég treyst
því að þú mundir leysa hnútana.
Sjálf held ég bara að þú hafir
verið blessunarlega laus við að
búa til flækjur.
Einhverju sinni fór ég með
mismunandi útgáfur af sjölum til
að leyfa stúlkunni, sem sinnti
þér svo vel, að velja sér sjal.
Fyrr en varði varstu búinn að
fanga fleiri í þín net með því að
útdeila þeim öllum.
Kæri faðir, þú varst farsæll og
fengsæll fiskimaður og ég þakka
þér samfylgdina. Minningarnar
um þig eru skýrar og dýrmætar.
Guðbjörg.
Gústaf tengdafaðir minn er
látinn. Okkar vegferð saman
spannar hartnær 40 ár. Í fyrstu,
þegar ég hringdi í Hraunbæinn,
var ég ekki viss hvort það væri
pabbinn eða sonurinn sem svar-
aði í símann. Eitthvað var líkt
með þeim feðgum. Það var ekki
hávaðanum fyrir að fara hjá okk-
ur, bæði fædd í sama stjörnu-
merkinu en þegar hvessti þá var
vissara að vara sig. Eftir að við
fluttum til Hólmavíkur og hann
var í fæði hjá okkur Guðmundi
var helst að okkur greindi á um
matarstúss. Ég skildi það síðar
að hann hafði alist upp við að
draga björg í bú, lífsbaráttan var
hörð á æskuárum hans. Og þeg-
ar ég bauð upp á lax, þennan fína
mat, þá var hann ekki hrifinn,
maðurinn sem setti aldrei út á
mat. Skýringin kom síðar, hann
hafði lifað á silungi heilu sumrin.
Nú er hann allur og við leið-
arlok er mér efst í huga þakklæti
fyrir liðin ár.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Blessuð sé minning hans.
Birna Richardsdóttir.
Elsku afi minn. Nú ertu farinn
frá okkur og líklega hvíldinni
feginn. Ég er þakklát og stolt að
hafa átt þig fyrir afa. Þú varst
flottur karl. Seinna hittumst við
aftur.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Takk fyrir allt.
Hrefna Guðmundsdóttir
og fjölskylda.
Elsku afi minn, þá er komið að
kveðjustund. Þú sem hefur verið
mér sem faðir og stór hluti af
mínu lífi alla tíð. Ég sakna þín
mikið en er jafnframt þakklátur
fyrir allan þann tíma sem við
vörðum saman. Allar ferðirnar
norður á Hólmavík, ferðalögin
og veiðiferðirnar á Ströndum,
silungsveiðin í net á Hólmavík og
samveran úti á Granda.
Sjómennskan var þitt líf og
yndi hvort sem þú sigldir sjálfur
eða undirbjóst næstu veiðiferð í
landi. Ég man vel fyrst þegar ég
fór á sjó með Sæbjörginni og
varð sjóveikur. Minnisstæð eru
öll þau skipti sem ég fór niður á
Granda að hitta þig, rölta um
höfnina og skoða mannlífið.
Kíkja í mat í Kaffivagninum og
styrkja Rauða krossinn stund-
um. Rölta svo í Slysavarnafélag-
ið og Hampiðjuna og ræða við
netakarlana, stundum fékk ég að
bæta í nálarnar. Ósjaldan fórum
við til fisksalanna í verbúðunum,
minnist þess í eitt skipti sem
gutti að ég mátti eiga stærðar
lax sem synti í einu kari ef mér
bara tækist að góma hann með
höndunum. Ég fór tómhentur
heim það skiptið. Árviss viðburð-
ur hjá okkur var að heimsækja
Seglagerðina Ægi fyrir hver ára-
mót og gá hvort þeir ættu nokk-
uð neyðarblys sem voru útrunn-
in sem við mættum eiga til að
kveikja í um áramót.
Hvort sem þú varst í verbúð
úti á Granda eða á Hólmavík
þegar maður kom að heimsækja
þig þá varstu oft að leggja netin.
Vasahnífurinn var aldrei langt
undan og oft gafstu mér hákarls-
bita eða skarst smávegis reyktan
rauðmaga sem mér þótti sæl-
gæti.
Á Hólmavík lögðum við stund-
um silungsnet í Steingrímsfirði.
Það var oft ævintýri að vitja.
Einu sinni fékk ég að stjórna
mótornum og vildi nú ekki betur
til en að netin festust í skrúf-
unni. Ekki hvarflaði að þér að
æsa þig vegna þessa heldur
mundaðirðu bara vasahnífinn og
losaðir netið frá og ég andaði
léttar.
Eina sjóferðina fórum við
Rikki frændi einir að vitja og
spenningurinn var þvílíkur og
einnig vantaði aðeins upp á
handtökin svo ekki fór á milli
mála hvað veiddist þann daginn.
Sýslumaður beið svo í landi eftir
okkur og gerði aflann upptækan.
Þú varst nú ekki alls kostar
ánægður með framferði hans.
Þetta var góður tími.
Í Árbænum bjó ég hjá ykkur
ömmu um tíma. Þar var alltaf
fjör, þú kenndir mér að hjóla og
varst alltaf til staðar og gafst þér
tíma með mér. Þú varst dugleg-
ur að hringja og fá fréttir af afla-
brögðum. Einnig hringdirðu oft í
mig, sérstaklega ef ég hafði ekki
komið í heimsókn nýlega. Þú
varst duglegur að taka strætis-
vagn 10 niður á Granda að vinna.
Ég kom stundum líka seinna
enda ekki jafn árrisull.
Þú kenndir mér margt, þó sér
í lagi réttsýni, velvild og góð-
mennsku því þannig varst þú
sjálfur alltaf.
Ég kveð þig, elsku afi minn,
með söknuði en þú munt alltaf
lifa áfram í mínu hjarta. Ég er
þakklátur að hafa kynnst þér og
átt þig að, þú varst alltaf í miklu
uppáhaldi hjá mér.
Andri Valur
Sigurðsson.
Frændi minn og góður vinur
allan minn aldur er fallinn frá
eftir langa og erilsama starfsævi
við sjómannsstörf. Fyrstu kynni
mín af Dúdda tengjast Hilmi og
Hilmisútgerðinni, en bróðir hans
Mummi og Maggi Ingimundar
keyptu saman Hilmi upp úr
seinna stríðinu og gerðu út frá
Hólmavík í 25 ár og var hann
vélstjóri á Hilmi lengst af þeim
tíma. Hilmir var hið mesta hap-
pafley í útgerðarsögu Hólmavík-
ur og hefði verðskuldað veglegri
sess í sögu Hólmavíkur en að
vera mulinn niður af stórtækri
vinnuvél mélinu smærra.
Mikil samgangur var á milli
heimila okkar, þar sem Dúddi
var móðurbróðir minn, og mikið
um sameiginleg áhugamál. Eitt
af því var að færa björg í bú og
njóta góðs matar, og spannst oft
mikil umræða um búbjörgina
fyrir langan vetur. Mönnum varð
tíðrætt um kjötbitann og orkaði
þá oft tvímælis hvor var meiri
matgæðingur Dúddi eða bróðir
hans Mummi eða aðrir í fjöl-
skyldunni.
Frá Hilmistímabilinu á þeirra
útgerðartíma er margs að minn-
ast og vil ég greina sérstaklega
frá einu atviki. Það var vorið
1963, páskaveðrið í aprílbyrjun,
þá gerði frægt norðanáhlaup.
Fyrirvaralaust, sem hendi væri
veifað, var skollið á norðaustan
fárviðri með blindbyl. Vorum við
þá staddir í Húnaflóanum út af
Reykjaneshyrnunni. Í þessum
mannraunum stóð Dúddi sig al-
veg einstaklega vel. Margar erf-
iðar ákvarðanir þurfti að taka,
sem reyndust okkur farsælar,
þannig að við náðum loksins að
landi eftir hrakninga um Húna-
flóa, fyrst innundir Bjarnarfjörð
og síðan var barist þvert yfir fló-
ann til Skagastrandar. Svo
heppilega vildi til að haustið áð-
ur, 1962, var skipt um vél í
Hilmi, og hefði ekki þurft að
spyrja að leikslokum með gömlu
vélina í honum. Þetta var fyrir
tíma radars og staðsetningar-
tækja, þannig að það þurfti að
reiða sig á áttavitann og klukk-
una, dýptarmælir var til staðar
en var sjaldnast virkur í veð-
urhamnum og öldurótinu. Það
reyndi því mikið á sjómennsku-
hæfileika áhafnar, sem voru fjór-
ir; undirritaður, Dúddi, Maggi
Ingimundar og bróðir hans
Helgi Ingimundarson. Á þessum
árum urðu skipstjórnendur að
vera gæddir eiginleikum gps-
tækis með áttavitann og klukk-
una eina að vopni.
Í útgerðarsamstarfi sem stóð í
25 ár reyndist Dúddi mér alveg
einstaklega vel, útsjónarsamur,
ráðagóður og afburða sjómaður,
glöggur að lesa í náttúruna, sjó-
lag og veðrabrigði. Fyrsti bát-
urinn okkar Dúdda var Sæbjörg,
sem var í sameign okkar og Guð-
mundar Viktors sonar hans.
Þetta reyndist farsælt og gott
samstarf okkar frænda, menn
gátu sagt meiningu sína, en svo
risum við ávallt sáttir frá borði.
Fyrirtækið okkar, Höfðavík,
eignaðist þrjár Sæbjargir sem
reyndust okkur vel, eins og
Dúddi í öllu okkar samstarfi.
Ég mun ávallt minnast Dúdda
frænda sem góðs vinar og sam-
starfsfélaga.
Blessuð sé minning Gústafs A.
Guðmundssonar.
Þinn frændi og vinur,
Jónas M.
Ragnarsson.
Okkur hjónin langar til að
þakka fyrir allar ánægjustund-
irnar sem við áttum með Guð-
nýju og Gústafi um leið og við
vottum fjölskyldu hans okkar
dýpstu samúð. Við kynntumst
þeim hjónum fyrir þrjátíu og
fimm árum. Gústaf var skemmti-
lega rólyndur maður, gamall sjó-
maður, sem gott var að vera ná-
lægt, víðlesinn og hlýr. Þær eru
ótaldar ferðirnar sem við hjónin
áttum norður á Hólmavík í sum-
arhús sem þau Guðný og Gústaf
höfðu byggt á æskustöðvum
Gústafs, en þau Guðný voru bú-
sett á Hólmavík en fluttu til
Reykjavíkur á miðjum aldri. Þar
lágu leiðir okkar saman. Þær eru
margar ánægjustundirnar sem
við fengum að njóta með þeim
bæði í Fiskakvíslinni og fyrir
norðan. Það var gaman að fara
með sjóstöng með Gústafi út á
víkina og dorga fyrir þorsk enda
með manni sem þekkti víkina
eins og vasana sína, sitja í lítilli
kænu og hlusta á Gústaf segja
frá hvernig það var að alast upp í
litlu sjávarþorpi á fyrri hluta
seinustu aldar. Ekki megum við
gleyma öllum fiskgjöfunum sem
þau hjónin gáfu okkur í gegnum
árin.
Við sendum þér, elsku Guðný,
börnum og barnabörnum ykkar
innilegar samúðarkveðjur.
Kolbrún og Smári.
Gústaf Adolf
Guðmundsson
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
útfararstjóri
útfararþjónusta
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Jón Bjarnason
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir uðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
G Þorsteinn Elíasson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa,
BALDURS BERNDSEN MARÍUSSONAR.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk gjörgæslu-
deildar og deildar A7 á Landspítalanum í
Fossvogi fyrir alúð og góða aðhlynningu.
Inga Cleaver,
Magnús Bjarni Baldursson, Sigríður Haraldsdóttir,
Guðrún Edda Baldursdóttir, Sigríður Erla Baldursdóttir,
Baldur Karl, Elín Inga og Edda Sólveig.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför okkar ástkæru
KATRÍNAR GUÐMUNDSDÓTTUR.
Fjölskyldan vill þakka starfsfólki deildar 11E
á Landspítalanum við Hringbraut fyrir hlýhug
og góða umönnun.
Hans Óskar Isebarn,
Dagmar Björnsdóttir, Matthías Einarsson,
Kjartan Hansson,
Klara Hansdóttir, Albert Örn Sigurðsson,
Ragnheiður Guðrún Loftsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar
ÓLAFS JÓNSSONAR,
Sævargörðum 5,
Seltjarnarnesi.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Droplaugar-
staða fyrir kærleiksríka umönnun á
undanförnum árum.
Þórlaug Guðbjörnsdóttir,
Anna Sigríður Ólafsdóttir, Sigmundur Tómasson,
Ragnheiður Ólafsdóttir, Stig Faber Rasmussen,
Þorbjörg Einarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELÍN BJARNADÓTTIR
Vaglaseli 3,
Reykjavík
áður til heimilis að Réttarholtsvegi 35,
lést að heimili sínu mánudaginn 7. janúar.
Jarðarför hefur fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þökkum auðsýnda samúð.
Guð blessi ykkur.
Hrönn G. Jóhannsdóttir, Gunnar Jóhannsson,
Kristinn B. Jóhannsson, Sigrún Einarsdóttir,
Jón A. Jóhannsson, Ólöf Stefánsdóttir,
Pétur J. Jóhannsson, Sigurborg Sigurðardóttir,
barnabörn og langömmubörn.