Morgunblaðið - 01.03.2013, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. MARS 2013
því að tár sem þerrað burt
aldrei nær að græða grund.
Líttu sérhvert sólarlag,
sem þitt hinsta væri það.
Því morgni eftir orðinn dag
enginn gengur vísum að.
Þú veist að tímans köldu fjötra enginn
flýr
enginn frá hans löngu glímu aftur
snýr.
Því skaltu fanga þessa stund
því fegurðin í henni býr.
(Bragi Valdimar Skúlason)
Kæra fjölskylda, mínar
dýpstu samúðarkveðjur,
Emilía Þorsteinsdóttir.
Þegar ég horfi yfir farinn veg
hugsa ég um allar þær góðu
stundir sem við áttum saman.
Ferðalögin, bíltúrana, sundferð-
irnar. Allar þessar litlu stundir
sem okkur þóttu svo sjálfsagðar
á þeim tíma eru mér ómetanleg-
ar núna þegar þú ert farinn.
Söknuðurinn er mikill, Andri
minn, en eins og Jói pabbi þinn
sagði þá höfum við kannski bara
ákveðinn tíma á þessari jörð og
þú notaðir þinn tíma svo sann-
arlega til hins ýtrasta. Við töl-
uðum oft um það hvað tímarnir
voru góðir þegar við þeystum
Hringbrautina hér um árið á leið
í Suðurbæjarlaug með Kids í
gangi, passlega kærulausir og al-
gjörlega áhyggjulausir. Það var
alltaf á planinu að endurtaka
leikinn en við Þórhallur gerum
það bara í staðinn.
Við gleðitilefni samgladdist þú
manni alltaf, það var einn af þín-
um mörgu kostum. Mér þótti svo
vænt um þegar þú hringdir,
fyrstur allra, þegar Þórhallur
Berg fæddist til þess að óska
mér til hamingju. Og því þegar
þú hringdir síðar þar sem þú
hundskammaðir mig fyrir að
skíra fyrir austan mun ég seint
gleyma. Þú vildir alltaf taka þátt
í því sem við vinirnir gerðum og
þú skilur mikið eftir þig. Þú
varst frábært og svo hlýr, Andri,
og hefur fráfall þitt kennt mér
margt. Þú varst svo mörgum
kostum gæddur, hlýr, jákvæður,
drífandi en umfram allt frábær
vinur, og ég mun reyna eins og
ég get að tileinka mér þá á leið
minni að verða betri maður. Ég
er leiður yfir því hve lítið við vor-
um saman síðustu ár en fjar-
lægðin gerði okkur erfitt fyrir.
Það stöðvaði þig þó ekki þegar
þú keyrðir landið þvert og endi-
langt til þess að eyða verslunar-
mannahelginni með mér og mín-
um. Eins og við mátti búast tókst
þér að heilla þá sem þú hittir upp
úr skónum og þú varst ekki bú-
inn að vera lengi hjá mér þegar
þú varst rokinn af stað ásamt
tengdapabba um allar sveitirnar
á mótorhjólinu hans. En þannig
varstu, það var svo auðvelt að
kynnast þér.
Við hlustuðum mikið á tónlist
saman og finnst mér við hæfi að
láta bút úr lagi Megasar fylgja
með.
Ég sakna þín í birtingu að hafa
þig ekki við hlið mér
og ég sakna þín á daginn þegar
sólin brosir við mér.
Og ég sakna þín á kvöldin þegar
dimman dettur á.
En ég sakna þín mest á nóttinni
er svipirnir fara á stjá.
Svo lít ég upp og sé við erum
saman þarna tvær
stjörnur á blárri festinguni sem
færast nær og nær.
Ég man þig þegar augu mín eru
opin, hverja stund.
En þegar ég nú legg þau aftur, fer
ég á þinn fund.
(Megas.)
Ég mun alltaf minnast þín og
ég mun alltaf sakna þín en til-
hugsunin um að þú verðir sá
fyrsti sem tekur á móti mér þeg-
ar við hittumst á nýjan leik gleð-
ur hjarta mitt mikið.
Þinn vinur að eilífu og lengur.
Vilhjálmur Freyr Hallsson.
Það er þyngra en orð fá lýst
að í dag séum við að kveðja hann
elsku Andra okkar. Hlýjan og
einstakan ungan mann sem átti
svo mörg og stór verkefni fram-
undan. Minningar um góðar
stundir eiga þó alltaf eftir að ylja
þegar við í framtíðinni hugsum
til elsku Andra og minnumst
hans. Það er stutt í brosið á þeim
stundum. Ótrúlegustu hlutir
urðu að veruleika í návist Andra
og því kynntumst við best á
ferðalögum okkar með honum,
Jóa og Ingu. Uppátækjasemin
og hugamyndaflugið áttu sér
lausan taum og það gladdi ávallt
samferðamenn hans. Sögurnar
og minningarnar lifa um alla tíð.
Hlýleikinn sem fylgdi Andra,
einstakri kveðju hans og faðm-
lagi verður til þess að við minn-
umst hans alltaf með söknuði,
hlýju og virðingu. Minning þín
lifir, elsku Andri. Elsku Jói, Inga
og fjölskylda, guð gefi ykkur
styrk og kraft.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Páll, Dagbjört
og Anna Kristín.
Elsku Andri var góður vinur
okkar.
Andri var hinn mesti gleði-
gjafi. Hann gladdi okkur með
uppátækjasemi og skemmtileg-
um fíflalátum, var einstakur kar-
akter og vinur allra. Alls staðar
þar sem Andri kom var mikil
gleði og mikið hlegið. Við eigum
óteljandi minningar sem við er-
um búnar að rifja upp síðustu
daga og hlæja mikið á þessum
erfiðu tímum. Má þar nefna ein-
staka frammistöðu Andra í hæfi-
leikakeppni Setbergsskóla. Þar
fékk hann nemendur og kennara
til að emja úr hlátri og verður því
seint gleymt.
Andri skilur eftir sig stórt
skarð í vinahópnum sem verður
aldrei fyllt og við munum sakna
góðs vinar sárt.
Sendum fjölskyldu og vinum
dýpstu samúðarkveðjur.
„Ekkert sem hjartað gefur frá sér er
tapað – það er geymt í hjörtum ann-
arra.“
Alexandra Dögg, Ágústa,
Dagný Lóa, Fanney Rós,
Fjóla, Íris, Jóhanna Rún,
Sara Margrét, Sóley og
Vala.
Elsku Andri, það er skrítið að
sitja hér og skrifa þessa grein.
Strákum er oft lýst sem uppá-
tækjasömum en það hefur líkleg-
ast aldrei verið eins satt og í þínu
tilfelli. Við bjuggum í sömu göt-
unni en þrátt fyrir það tókst ekki
einlægur vinskapur með okkur
fyrr en á seinni hluta grunn-
skólaáranna. Hugsanlega var
það einmitt uppátækjasemin sem
mér fannst þægilegra að fylgjast
með úr fjarlægð en að vera beinn
þátttakandi í.
En sá tími sem ég hlaut þau
forréttindi að fá að þekkja þig
var svo sannarlega ótæmandi
uppspretta af góðum minningum
og sögum sem munu fylgja mér
að eilífu. Stundum var eins og þú
værir í fullri vinnu við það eitt að
skemmta vinum þínum. Það sést
einna best núna þegar við vinir
þínir hittumst og rifjum upp all-
ar þær skemmtilegu sögur sem
þú gafst okkur að maður þekkir
varla helminginn af þeim. Ég
kemst ekki hjá því að fá það á til-
finninguna að ég hafi alltaf bara
séð toppinn á ísjakanum þínum
þrátt fyrir mikinn vinskap okkar.
Það var margt sem við brös-
uðum saman og missniðugt var
það eins og gengur og gerist hjá
unglingsstrákum. Sameiginlegt
með öllu var þó hve skemmtilegt
það var og hversu mikið við gát-
um alltaf helgið að því.
Nú koma upp í hugann allir
skemmtilegu hrekkirnir þínir,
eins og þegar þú sendir mynd-
bandið af mér í Fyndnar fjöl-
skyldumyndir á Skjá 1. En jafn-
vel þó að grínið væri stundum á
kostnað manns sjálfs þá var aldr-
ei hægt að vera reiður við þig,
maður hló bara með.
Þú greipst líka hugmyndir á
lofti og framkvæmdir þær en það
gat t.d. leitt af sér fyrirvaralausa
bíltúra til Keflavíkur, í Humar-
húsið á Stokkseyri, Borgarfjörð-
inn eða að skoða eldgos. Stund-
um hafði ég enga hugmynd um
hvert förinni var heitið þegar
lagt var af stað, en áfangastaður
og markmið ferðarinnar var
hvort sem er aukaatriði í þínum
félagsskap.
Einnig rifjast nú upp allir tím-
arnir í gamla bílnum mínum sem
við höfðum farið með upp í
skiltagerð til bróður þíns og
merkt eins og kappakstursbíl,
með sportrönd og keppnisnúmer
á hurðinni. Þrátt fyrir að vera
hálfveiklulegur 12 ára gamall Su-
zuki Swift verður langt þangað
til ég mun finna bíl sem mér mun
þykja jafn væntum og gömlu
dósina sem við skreyttum saman
skellihlæjandi.
En þrátt fyrir allan hama-
ganginn sem vissulega einkenndi
mikið af því sem við tókum okkur
fyrir hendur eru einnig margar
rólegri minningar. Sérstaklega
áður en við fengum bílpróf löbb-
uðum við iðulega saman heim frá
vinum okkar. Þá dugði heimferð-
in oft ekki og við gátum staðið úti
og haldið spjallinu áfram um allt
og ekkert þangað til kuldinn rak
okkur að lokum inn.
Andri, þín er sárt saknað og
þú munt aldrei gleymast. Allar
þær sögur og fallegu minningar
sem ég á um þig mun ég varð-
veita út ævina.
Að lokum vil ég í senn sam-
hryggjast og þakka foreldrum og
bræðrum Andra kærlega fyrir
okkar samverustundir undan-
farna daga.
Kristinn Einarsson.
Við eigum margar minningar
með þér þar sem við röltum um
bæinn og kíktum á kaffihús þar
sem við sátum í dágóðan tíma og
fygdumst með nánasta umhverf-
inu. Það var alltaf svo gaman að
tala við þig um lífið og tilveruna.
Eftir að við fluttum til Sví-
þjóðar var alltaf svo gaman að fá
bréf frá þér og enn skemmti-
legra þegar þú komst til okkar í
heimsókn. Það var alltaf jafn
fyndið að hlusta á túlkun þína á
Svíum, það var allt svo bra bra
hjá þeim sagðir þú. Þú hafðir
mikið yndi af bókum og áttum
við margar samræður varðandi
bækur og rithöfunda. Þú varst
mjög glöð og stolt þegar við
ákváðum að mennta okkur og
sagðir okkur að þú hefðir sjálf
viljað mennta þig.
Við vorum alltaf velkomin að
koma til þín, hvort sem það var í
heimsókn, að gista og jafnvel
búa hjá þér.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Með miklum söknuði kveðjum
við þig, elsku amma. Sofðu vært
og dreymi þig um sumar og sól.
Þín barnabörn,
Ásgeir Þór, Rut
og Ríkey Jóna.
Elsku amma Jóhanna.
Ekki áttum við von á því að
við værum að hitta þig í hinsta
sinn þegar við heimsóttum þig
upp á Höfða nokkrum dögum
fyrir andlát þitt.
Þú varst svo glöð og jákvæð
en líkaminn þinn orðinn lélegur
og talaðir þú mikið um ferðalög
þín til Ítalíu og hve þig langaði
mikið að kíkja þangað einu sinni
enn með henni Heiðu systur
þinni.
Talaðir líka mikið um afa
Gunna í þessari heimsókn og
hefðir óskað þess að hann hefði
nú byrjað að ferðast miklu fyrr
með þér, því loksins þegar hann
fór að fara með þér í sólina þá
langaði hann að fara fljótlega að
skipuleggja aðra ferð í sólina
með þér. Ykkur þótti þetta svo
gaman og þú lifðir alveg fyrir
þessar ferðir í sólina. Hitinn átti
alltaf svo vel við þig.
En núna eruð þið komin á
sama stað og vonandi hafið þið
bara fundið hvort annað og líður
vel.
Við systkinin eigum endalaust
af skemmtilegum og góðum
minningum um þig.
Heimili þitt og afa var eins og
okkar annað heimili. Við vorum
hjá ykkur alla daga. Fórum nán-
ast daglega í hesthúsið með afa
og það var fátt betra en að koma
heim þreyttur og svangur og þú
amma tilbúin með heitan mat
handa þreyttu og svöngu barna-
börnunum.
Þú varst mjög góður kokkur
og bakari. Og þú gast alltaf töfr-
að fram alls kyns rétti úr ís-
skápnum og gerðir þetta allt svo
girnilegt.
Við vorum alltaf svo velkomin
og leið okkur mjög vel hjá ykkur
í Jörundarholtinu.
Þú varst alltaf að baka, og
brauðin þín voru sko í miklu
uppáhaldi og tertan þín sem var
bökuð mjög reglulega með sult-
unni á milli og glassúrnum ofan
á, allt var þetta svo gott og fór
maður aldrei svangur frá þér.
Og eitt var alltaf svo
skemmtilegt, maður gat alltaf
átt von á því að þegar maður
kæmi næst til þín þá væri stofan
í Jörundarholtinu alls ekki eins
útlítandi og maður sá hana síð-
ast.
Þér þótti svo gaman að
breyta og gerðir það mjög
reglulega og sást sko alveg alein
um það að draga þungu hús-
gögnin um allt.
Þú leyndir oft mjög á þér, þú
varst mjög góður penni og sá
maður oft eftir þig mjög falleg
ljóð og vísur sem þú varst að
dunda þér að semja. Einnig
teiknaðir þú mjög vel og sér-
staklega svona andlitsmyndir.
Þú hafðir alltaf mikinn áhuga
á tísku og það var svo gaman að
fylgjast með því. Fram á síðasta
dag varstu að spá í hverju mað-
ur var í, hvar maður keypti
skóna sína, tösku eða peysu og
alltaf langaði þig í allt þetta sem
við stelpurnar vorum í.
Þú varst yndisleg amma og
þökkum við innilega fyrir allar
stundirnar sem við áttum með
þér. Erum heppin að hafa átt
svona góða ömmu og afa og
verðum alltaf þakklát fyrir það.
Hvíldu í friði, elsku amma.
Vertu ekki grátinn við gröfina mína
góði, ég sef ekki þar.
Ég er í leikandi ljúfum vindum,
ég leiftra sem snjórinn á tindum.
Ég er haustsins regn sem fellur á fold
og fræið í hlýrri mold.
Í morgunsins kyrrð er vakna þú vilt,
ég er vængjatak fuglanna hljótt og
stillt.
Ég er árblik dags um óttubil
og alstirndur himinn að nóttu til.
Gráttu ekki við gröfina hér –
gáðu – ég dó ei – ég lifi í þér.
(Þýð. Ásgerður Ingimarsdóttir.)
(Höf. ókunnur.)
Jóhanna Sigurðardóttir
og Gunnar Sigurðsson.
Ég þakka Guði löngu liðinn dag
sem lét mig eignast þig að ævivin.
Og öll þau blóm sem uxu á þinni leið
með ilm og fegurð hresstu og glöddu
mig.
Og birtan sem þú breiddir yfir allt
sló bjarma á lífið allt í kringum þig.
Svo líða dagar, ár og ævitíð
Ingibjörg Jónína
Baldvinsdóttir
✝ Ingibjörg Jón-ína Baldvins-
dóttir, húsfreyja í
Brattahlíð, fæddist
í Glæsibæ í Stað-
arhreppi 29. októ-
ber 1931. Hún lést á
Heilbrigðisstofn-
uninni á Blönduósi
16. febrúar 2013.
Útför Ingibjarg-
ar fór fram frá
Bergsstaðakirkju
22. febrúar 2013.
og ýmsum blikum slær
á loftin blá.
Í sorg og gleði alltaf
varstu eins
og enginn skuggi féll á
þína brá.
Svo brast á élið, langt
og kólgukalt
og krafan mikla um allt
sem gjalda má.
Og fljótið niðar enn
sem áður fyrr
og ennþá flúðin strýkur næman streng.
Við blæþýtt ljóð, um blóm og sumaryl
og bjarta kyrrð – í minningu um þig.
(Oddný Kristjánsdóttir)
Minning þín lifir sem ljósið
bjarta. Guð blessi minningu þína,
elsku frænka mín.
Ásta Laufey Egilsdóttir
og fjölskylda.
VirðingReynsla & Þjónusta
Allan sólarhringinn
www.kvedja.is
571 8222
82o 3939 svafar
82o 3938 hermann
✝
Við sendum okkar bestu þakkir fyrir
auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför elskulegrar eiginkonu, móður,
tengdamóður og ömmu,
ELÍSABETAR ELÍASDÓTTUR,
Öldugötu 48,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir og kveðjur til starfsfólks gjörgæsludeilda
Landspítalans í Fossvogi og við Hringbraut fyrir góða
umönnun og hlýhug í hennar garð.
Jón Halldór Bjarnason,
Elías Árni Jónsson, Ingibjörg Jónsdóttir,
Bjarni Þorgeir Jónsson,
Lovísa Ósk Jónsdóttir, Hlynur Stefánsson
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærrar
eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
SIGRÍÐAR HELGU SIGFÚSDÓTTUR
snyrtifræðings,
Helgubraut 15,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á dagdeild blóð- og
krabbameinslækninga 11-B, hjúkrunarfræðingum Heima-
hlynningar LSH og starfsfólki líknardeildarinnar í Kópavogi fyrir
góða umönnun og hlýju í hennar garð.
Björn Gíslason,
Þorsteinn Björnsson, Sóley G. Karlsdóttir,
Anna Lilja Björnsdóttir, Ragnar Garðarsson,
Finnbjörn Már Þorsteinsson,Sigríður Ragnarsdóttir,
Tinna Ósk Þorsteinsdóttir, Benedikt Björn Ragnarsson.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför ástkærs föður
okkar, tengdaföður, afa, langafa og langa-
langafa,
PÁLS SIGURÐSSONAR
fyrrverandi mjólkurbússtjóra,
Ísafirði.
Karitas Pálsdóttir, Baldur Geirmundsson,
Kristín Pálsdóttir, Sveinn Scheving,
Júlíana Pálsdóttir, Kristján Finnsson,
Guðný Pálsdóttir, Sigurður Bessason
og fjölskyldur.