Morgunblaðið - 14.03.2013, Blaðsíða 41

MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. MARS 2013
✝ Ólafur ReykdalKarlsson fædd-
ist í Reykjavík 19.
maí 1935. Hann lést
á Landspítalanum í
Fossvogi hinn 24.
febrúar sl.
Foreldrar hans
voru Karl Guð-
mundsson, f. 17.
september 1904, d.
1985, og Markúsína
Sigríður Markús-
dóttir, f. 25. apríl 1904, d. 1996.
Systkini Ólafs eru Guðmundur,
f. 1931, og Sigríður, f. 1923, d.
1991.
Vestergaard. Börn Björk og
Viktor. Anna María, f. 1972,
maki hennar er Heimir Jónsson.
Börn Róbert Snær og Heiðný
Embla. Auk þess eiga Ólafur og
Fríða eitt barnabarnabarn, Hel-
enu Melberg.
Fríða og Ólafur hófu búskap í
Reykjavík og bjuggu lengst af í
Grænuhlíð 3. Ólafur hóf sinn
starfsferil aðeins 17 ára gamall,
þá sem sendill á hjóli hjá O.
Johnson & Kaaber. Hann starf-
aði innan þess fyrirtækis allt til
ársins 2000 og gegndi m.a. stöðu
sölustjóra um árabil. Fljótlega
eftir starfslok hjá O. Johnson
&Kaaber hóf Ólafur störf í mót-
töku utanríkisráðuneytisins en
þar starfaði hann allt til ársins
2011.
Útför Ólafs fer fram frá Há-
teigskirkju í dag, 14. mars 2013,
og hefst athöfnin kl. 13.
Hinn 2. júní 1956
kvæntist Ólafur
Fríðu S. Magn-
úsdóttur, f. 29.
september 1935, d.
4. júní 2011. Börn
Ólafs og Fríðu eru
Sigríður, f. 1954,
maki hennar er Jón
Þór Gunnarsson.
Börn Gunnar Þór
og Ólafur Karl.
Fríða Ólöf, f. 1960,
maki hennar er Skúli Gunn-
arsson. Börn Heiðrún, Davíð
Örn og Ingvar. Ólafur Karl f.
1966, maki hans er Lena Friis
Erfiðasta símtal sem ég hef átt
var hinn 4. júní 2011 þegar ég
hringdi í pabba frá Tenerife og
sagði honum að mamma væri dá-
in. Þar með hrundi tilvera hans
og hamingja og þó að dánardagur
pabba sé 24. febrúar 2013 þá dó
hann í raun og veru þennan sorg-
ardag.
Pabbi átti mjög erfitt með að
fóta sig eftir fráfall mömmu og sá
ekki tilganginn með því að feta
lífsins göngu án hennar. Það er
kannski ekkert skrýtið ef tekið er
tillit til þess að þau voru saman í
60 ár. Þau voru unglingar þegar
þau stofnuðu fjölskyldu og því
þekkti hann ekkert annað líf en
líf með mömmu. Eins og gengur
og gerist áttu þau bæði góða tíma
og erfiða. Þau voru virkilega
samrýnd, höguðu lífi sínu þannig
að báðum þóknaðist og ferðuðust
mikið saman. Einnig virtist það
sama hversu erfiðleikarnir voru
miklir, alltaf náðu þau að vinna úr
þeim í sameiningu.
Saman eignuðust þau fjögur
börn, níu barnabörn og eitt
barnabarnabarn. Börnin voru
þeim mikil gleði og fylgdust þau
náið með sigrum þeirra og ósigr-
um.
Eftir dauða mömmu ásótti ein-
semdin og leiðinn pabba og smátt
og smátt missti hann áhuga á
flestöllu því sem áður hafði verið
honum mikilvægt. Söknuður
hans var áþreifanlegur og hann
náði ekki að vinna úr sorginni
sem heltók hann nema með hjálp
Bakkusar.
Það var erfitt að vera áhorf-
andi að þessari miklu sorg og
vanlíðan og geta lítið gert til að
hjálpa honum og því samgleðst
ég pabba mínum að vera núna
kominn til mömmu sem vafalaust
hefur beðið hans með opinn
faðminn.
Fríða Ólöf.
Þá hefur þú kvatt okkur pabbi
minn og ert kominn þangað sem
þú stefndir sl. eitt og hálft ár,
eða frá því að mamma dó í júní
2011. Tíminn eftir að mamma fór
hefur verið þér erfiður og gekk
þér illa að fóta þig án hennar.
Skyldi engan undra, samband
ykkar hófst þegar þið voruð á
táningsaldri og þannig umturn-
aðist þinn veruleiki algjörlega
með fráfalli hennar.
Þér tókst aldrei að vinna úr
sorginni heldur tók hún völdin
ásamt Bakkusi sem fylgdi þér
lengi vel en náði nú yfirhöndinni.
Þannig breyttist sá pabbi sem ég
þekkti smátt og smátt, allt þar
til yfir lauk og í raun varst þú
horfinn okkur áður en dánardag-
ur þinn rann upp. En eftir
standa minningar um mann sem
var góður í gegn og alltaf tilbú-
inn til hjálpar ef þurfti. Ég á
góðar minningar um bíltúra þar
sem þú keyptir handa mér litla
kók í gleri og krembrauð, fjöl-
margar tjaldútilegur, sem og
ferðalög til heitari landa.
Þegar ég var lítil vannstu hjá
O.Johnson og Kaaber og man ég
eftir óþrjótandi birgðum af kart-
öflustráum, Anton Berg-marsip-
anbrauði og Herheys-súkkulaði.
Þú hafðir gaman af kvikmyndum
og fylgdist alltaf með hver fékk
óskarinn, uppáhaldið þitt var
John Wayne og held ég að flestir
sem þig þekktu tengi þig við
leikarann. Tónlist hafðir þú
einnig gaman af og hélst mest
upp á Dino og lagið þitt var
Everybody loves somebody
sometime.
Þú varst snyrtimenni mikið og
vel metinn til vinnu. Svo vel að
þrátt fyrir að þér hafi verið hald-
in vegleg kveðjuveisla þegar þú
hættir í utanríkisráðuneytinu
sökum aldurs varstu stuttu síðar
kallaður aftur til vinnu í afleys-
ingar og vannstu þar allt til árs-
ins 2011, þá kominn á 76. aldurs-
ár. Svo lengi sem ég man fórstu í
sund á hverjum degi og eftir að
þú hættir að vinna bættust einn-
ig við daglegar gönguferðir.
Þetta hafði hins vegar allt skjót-
an endi eftir að mamma dó og þá
tók einnig Bakkus völdin. Þú
gast aldrei horfst í augu við þann
vanda og því var mjög erfitt að
horfa upp á þig missa tökin en
lítið geta gert til hjálpar.
Elsku pabbi minn, það er gott
að þú fékkst hvíldina, ég geri ráð
fyrir að þú sért núna kominn til
Fjólunnar þinnar Fríðu og það
er vel við hæfi að enda á orðum
frá Róberti, prinsinum hans afa,
þú komst ömmu á óvart á konu-
daginn.
Anna María (Maríubarnið).
Ég bið þig, sendu nú vagninn þinn að
sækja mig.
Já, herra, sendu nú gullvagninn að
sækja mig.
Gættu mín, geymdu mig, gefðu mér
friðinn.
Langt hef ég farið og mig langar heim.
Lengi hef ég reikað þennan refilstig.
Rökkvar senn og þreytan er að buga
mig.
Hvar fæ ég að halla mínu höfði nú.
Herra, enginn getur bjargað nema þú.
Líður þessi dagur senn og dimma fer
Djúpir eru skuggarnir sem þrengja að
mér.
Hvar fæ ég að halla mínu höfði nú.
Herra, enginn getur bjargað nema þú.
Hvar fæ ég að halla mínu höfði nú.
Herra, enginn getur bjargað nema þú.
Gættu mín, geymdu mig, gefðu mér
friðinn.
Langt hef ég farið og mig langar heim.
(J.F. Guðnason)
Minning þín lifir elsku pabbi.
Sigríður.
Elsku afi, ég sakna þín svo
mikið, auðvitað vildi ég ekki að þú
myndir fara en þetta var kannski
fyrir bestu, núna ertu kominn til
ömmu. Þú varst mér alltaf svo
góður og alltaf glaður að sjá mig
þegar ég kom í heimsókn til þín.
Þú varst líka oft að gefa mér eitt-
hvað og ef mig vantaði eitthvað
gat ég alltaf leitað til þín.
Ég mun sakna þín svo mikið og
ég vil bara að þú vitir að ég elska
þig og ég mun aldrei gleyma þér.
Bless afi.
Róbert Snær.
Ólafur lést á Borgarspítalanum
eftir stutta legu. Hann missti eig-
inkonu sína fyrir einu og hálfu ári
og yfir þann missi komst hann
aldrei. Það má segja að hann unn-
ið á tveimur stöðum um ævina.
Hann hóf störf hjá Ó. Johnson &
Kaaber fimmtán ára gamall og
vann þar í tæp fimmtíu ár. Þegar
hann hætti þar tók hann það ró-
lega í nokkra mánuði en síðan lá
leiðin til starfa í móttöku hjá utan-
ríkisráðuneytinu og þar var hann
fram á áttræðisaldur.
Það sögðu margir að við bræð-
ur hefðum verið mjög nánir alla tíð
og það er alveg satt. Margar ferð-
irnar fórum við saman á langri
ævi, bæði innanlands og utan. Þær
minningar gleymast aldrei. Ég
kveð Óla nú að leiðarlokum og
sendi börnum hans og fjölskyldum
innilegar samúðarkveðjur. Ég bið
Guð að fylgja honum á þeim leið-
um sem hann nú hefur lagt út á.
Guðmundur Reykdal
Karlsson.
Mesta gæfa fyrirtækisins Ó.
Johnson & Kaaber í gegnum þau
106 ár sem það hefur starfað er án
nokkurs efa gott starfsfólk. Marg-
ir hafa unnið þar árum og áratug-
um saman og hár starfsaldur hef-
ur talist reglan fremur en
undantekningin. Einn þeirra sem
vörðu sinni starfsævi að mestu hjá
félaginu var Ólafur R. Karlsson
sem við kveðjum í dag. Hann hóf
störf hjá ÓJ&K um miðja síðustu
öld, þá rétt 17 ára gamall. Hann
byrjaði sem sendill en eftir að hafa
unnið á lager og við útkeyrslu um
tíma tók hann til við sölumennsku
á meðan fyrirtækið var enn til
húsa í Hafnarstræti 1-3. Nokkru
eftir að fyrirtækið flutti höfuð-
stöðvar sínar í Sætún árið 1962
var honum falið að stýra sölu-
deildinni.
Ólafur vann hjá ÓJ&K í tæpa
hálfa öld. Á þeim tíma urðu mikil
straumhvörf í viðskiptum á Ís-
landi, ekki síst urðu breytingarn-
ar stórtækar á heild- og smásölu-
markaði. Þar tóku við breyttir
tímar með nýju verklagi. Ólafur
var fljótur að tileinka sér ný
vinnubrögð og leiðbeina öðrum að
gera slíkt hið sama. Þar nýttust
eiginleikar hans sérlega vel. Hon-
um tókst alltaf að halda ró sinni
þegar mikið gekk á og átti auðvelt
með að virkja starfsmenn í því að
ná settum markmiðum. Hann
beitti líka sínum hárfína húmor
með góðum árangri þegar þegar
kljást þurfti við sérvitra starfs-
menn eða viðskiptavini. Ólafur var
ljúfur og vænn maður sem lynti
jafn vel við unga sem eldri.
Ólafur var ekki sá eini í fjöl-
skyldunni til að ljá ÓJ&K sína
starfskrafta. Sigríður dóttir hans
vann á söludeildinni um árabil og
sonur hennar, Gunnar Þór Jóns-
son, hefur unnið á lager fyrirtæk-
isins síðastliðin 15 ár.
Ólafur var vel liðinn af sam-
starfsfólki sem stjórnendum. Við
sem störfuðum með honum minn-
umst hans með miklu þakklæti og
hlýju.
Fyrir hönd Ó. Johnson &
Kaaber og eigenda félagsins,
Ólafur Ó. Johnson.
Ólafur Reykdal
Karlsson
✝ Sigríður Guð-brandsdóttir
fæddist 9. ágúst
1925 í Hallgeirseyj-
arhjáleigu í Land-
eyjum. Hún lést í
Reykjavík á konu-
daginn, sunnudag-
inn 24. febrúar
2013.
Foreldrar henn-
ar voru Guðrún
Matthildur Kjart-
ansdóttir, f. 19.1. 1891, d. 6.12.
1974, frá Búðum á Snæfellsnesi,
og Guðbrandur Magnússon, f.
15.2. 1887, d. 13.7. 1974, sem
ólst upp á Fossi á Vestdalseyri
við Seyðisfjörð. Guðbrandur
starfaði lengst af sem forstjóri
Áfengisverslunar ríkisins.
Systkini Sigríðar voru Kjart-
an, f. 9.6. 1919, d. 6.2. 1952,
Hallfríður, f. 5.3. 1922, d. 25.12.
2009, Magnús, f. 29.7. 1924, d.
27.10. 1999, Helga, f.
29.11.1929.
Sigríður giftist Birni Guð-
brandssyni, f. 9.2. 1917, d. 8.6.
2006, barnalækni á Landakots-
spítala í Reykjavík, 8. janúar
bandi og tvö stjúpbörn. Sigríður
átti 12 barnabörn og voru
barnabarnabörnin orðin átta
þegar hún lést.
Sigríður var Vesturbæingur,
ólst upp í samvinnubústað við
Ásvallagötuna og gekk í Mið-
bæjarskólann og síðan í
Kvennaskólann í Reykjavík.
Hún stundaði um hríð hjúkr-
unarnám, en lauk því ekki. Hún
helgaði heimilinu starfskrafta
sína þegar dæturnar fimm voru
að vaxa úr grasi, en starfaði sem
ritari hjá Iðnþróunarsjóði Seðla-
banka Íslands frá 1971-1995.
Sem ung kona var Sigríður í
fimleikaflokki ÍR og var líka lið-
tæk í tennis. Sigríður var mjög
listræn og óhrædd við að reyna
fyrir sér á ýmsum sviðum lista.
Hún nam brúðugerðarlist í Jap-
an og prýddu margar fagrar
brúður á kímónó heimili hennar.
Hún stundaði batiklist, málaði
bæði myndir og á postulín, og
hin síðari ár undi hún sér við
gerð bútasaumsteppa og við
bókband. Sigríður var mjög fé-
lagslynd, stundaði hesta-
mennsku, spilaði alla tíð brids af
miklum krafti, var í fjörugum
saumaklúbbi og einnig var hún
virkur félagi í kvenfélagi Fram-
sóknarflokksins.
Sigríður Guðbrandsdóttir var
jarðsett í kyrrþey 12. mars
2013.
1948. Björn var
sonur séra Guð-
brands Björns-
sonar, f. 15.7. 1884,
d. 30.4. 1970, pró-
fasts í Viðvík í
Skagafirði, og
Önnu Sigurð-
ardóttur, f. 10.1.
1881, d. 1.1. 1962,
frá Pálsbæ á Sel-
tjarnarnesi. Björn
og Sigríður bjuggu
sín fyrstu hjúskaparár í Banda-
ríkjunum og Japan, en fluttu til
Íslands árið 1954. Dætur Sigríð-
ar og Björns eru: Matthildur, f.
12.7. 1947, eiginmaður Malcolm
J. Sheard. Hún á tvö börn. Anna
Sigríður, f. 20.6. 1950, eig-
inmaður Einar Bergmann Gúst-
avsson. Þau eiga tvo syni. Inga
Dóra, f. 24.9. 1952, eiginmaður
Björn Birnir. Þau eiga tvö börn.
Helga Birna, f. 28.10. 1957, eig-
inmaður Kristinn Hallgrímsson.
Þau eiga þrjú börn. Sigrún
Björnsdóttir, f. 4.8. 1959, eig-
inmaður Magnús Stephensen.
Saman eiga þau einn son. Sig-
rún á tvær dætur af fyrra hjóna-
Elsku mamma okkar. Síðustu
ár hafa verið þér erfið þar sem
veikindi hafa hrjáð þig. Við er-
um þakklátar fyrir að þú hafir
ekki þurft að lifa við það lengur.
Með þakklæti í huga og trega
og sorg í hjarta vitum við að vel
verður tekið á móti þér af öllum
þeim ástvinum og vinum sem
hafa kvatt gegnum árin.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þínar dætur,
Anna og Sigrún.
Elsku besta amma mín, lengi
hef ég kviðið fyrir að kveðja þig
og nú er komið að því. Síðustu
ár hafa verið erfið þótt ég vilji
halda að þér hafi liðið vel. Allur
sá tími sem ég átti með þér er
ómetanlegur og á ég ótal margar
góðar minningar um frábæra
samveru. Þú varst ein mín besta
vinkona og gat ég alltaf hringt í
þig til að spjalla um heima og
geima. Þú varst alltaf til í að
gera hvað sem var, fara í bíó,
leikhús eða bara að horfa á
Survivor saman.
Mér eru minnisstæðar ferð-
irnar sem við fórum saman í
Skagafjörðinn með þér og afa
þegar ég var yngri. Það var
dásamlegt að komast í sveitina
hans afa og ferðast með ykkur,
það var ávallt líf og fjör í kring-
um ykkur. Það var líka svo gam-
an að fá að vera með þér og
æskuvinkonum þínum sem hitt-
ust reglulega, dásamlegt sam-
band sem þið áttuð og hélduð
því sambandi. Ég aðstoðaði við
matarboð fyrir þær og keyrði
þig alltaf í spilaklúbbinn sem var
á hverjum fimmtudegi. Alltaf
var glatt á hjalla og gastu alltaf
hlegið og grínast yfir öllu.
Útlandaferðir okkar eru að-
vitað ógleymanlegar, bæði Spán-
arferðin og Malmöferðin til
Siggu. Ég var svo stolt að eiga
þig sem ömmu. Það töluðu allir í
kringum mig um hversu glæsi-
lega ömmu ég ætti og hressa.
Amma bar af í glæsileika og
passaði hún alltaf upp á að líta
vel út, tók sinn tíma í að snyrta
sig áður en hún fór út, meira að
segja út í búð. Hún var með
heila körfu af vítamínum sem
áttu að gera manni svo gott og
líta svo vel út, gleymi ekki
galdraráðunum sem hún hafði
lesið í einhverju dagblaðinu um
að það væri gott að bera mysu á
húðina.
Ég er svo ótrúlega þakklát að
hafa fengið að deila lífi með þér
elsku amma. Þú munt ávallt lifa
í hjarta mínu. Elska þig.
Þín
Anna Friðrikka.
Elsku yndislega amma mín,
ég á eftir að sakna þín óend-
anlega mikið. Núna ertu búin að
kveðja þennan heim, búin að fá
hvíldina þína og þarft ekki að
þjást meira, farin til afa, sem þú
varst búin að sakna svo mikið.
Elsku amma, þú varst mín
besta vinkona, alltaf svo ynd-
isleg. Eins og ég sagði alltaf við
þig: „Amma mús þú ert mér eitt
og allt,“ ég hugsa til þín daglega.
Þú átt svo stóran hlut í mínu
hjarta og lífi. Alltaf varstu til
staðar fyrir mig og gafst þér
tíma til að spjalla um allt milli
himins og jarðar, gefa góð ráð,
styðja mig og gleðjast með mér,
við gátum hlegið og grátið sam-
an.
Þú varst glæsileg svo bar af,
svo yndisleg og hlý og allir tóku
eftir þér hvert sem við fórum,
heyrði ósjaldan: „Vá, hvað þú átt
flotta og glæsilega ömmu, hún
er æði.“ Já amma, þú varst al-
gjört æði, enda fórum við ekki
sjaldan í búðarleiðangra og þá
vissir þú alveg hvað var í tísku,
sæta amma mín. Enda þegar ég
hugsa til baka þá var amma allt-
af langsíðust að koma sér út úr
húsi þegar við systur vorum að
fara eitthvað með henni, hvað
sem það var; búðaráp, á kaffihús
eða í bíó, amma var alltaf að
punta sig og kíkja svona u.þ.b.
10 sinnum í spegillinn, svo mikil
pæja.
Eftir að þú fluttir í næsta hús
við okkur þegar ég var 12 ára
hef ég alltaf verið með annan
fótinn hjá þér og afa. Þar var
sko brallað mikið og hlegið, þú
bakaðir alltaf vöfflur á hverjum
sunnudegi og svo eldaðirðu alltaf
lambalæri á kvöldin, þú varst
alltaf með svo skemmtilegar
sögur og það var mikið hlegið,
haft það kósí. Þú varst algjör
húmoristi, alltaf hress og kát og
til í sprell með okkur systrum.
Við Anna Rikka elskuðum að
fara í skápana hjá þér og kíkja
undir rúm á alls konar dót og föt
sem þú áttir eða hafðir keypt á
alls kyns mörkuðum út um allan
bæ. Amma, þú varst alltaf að
gera svo góð kaup, við dóum oft
úr hlátri þegar við sáum dótið
sem þú komst með heim úr búð-
arferðunum þínum, oft fannst
okkur þetta hrikalega púkó. Ég
líkist þér með kaupagleðina.
Eftir að ég flutti til Danmerk-
ur hef ég alltaf getað búið hjá
þér þegar ég kem heim í fríum.
Við systur höfum brallað svo
mikið með þér, ferðast mikið
saman bæði innanlands og utan-
lands. Við eigum endalausar
skemmtilegar minningar sem við
lifum á, þessar minningar eru
svo dýrmætar og þær tekur eng-
inn frá okkur. Mun ég segja
mínum börnum frá þeim, minn-
ingar af einstakri og skemmti-
legri ömmu.
Ég hugsa oft hvað líf mitt
hefði verið tómlegra ef ég hefði
ekki átt svona frábæra og
skemmtilega ömmu eins og þig,
þú varst engum lík.
Elskulega amma mín, takk
fyrir allt, ég veit ekki hvernig ég
á að geta kvatt þig en vil minn-
ast þín með þessu ljóði:
Þakka þér kærleikann, hjartalag hlýtt,
af gæsku þú gafst yl og hlýju.
í heimi guðsenglanna hafðu það blítt,
uns hittumst við aftur að nýju.
(Höf. ók.)
Elsku amma, ég elska þig
endalaust mikið. Þú verður alltaf
með mér í hjarta mínu og ég veit
þú verður alltaf hjá mér. Takk
fyrir allt amma mús, þú ert best.
Þín nafna og besta vinkona,
Sigríður Birna.
Á mjög erfitt með að hugsa
mér að ég sjái þig ekki aftur en
ég veit að þú ert komin á góðan
stað.
Takk fyrir þær gleðistundir
og öll ferðalögin sem við áttum
saman elsku amma Sigga.
Alltaf svo gott að leita til þín.
Vildir allt fyrir mann gera.
Tókst alltaf á móti manni bros-
andi.
Ég er svo stoltur af því að
hafa kynnst eins miklum snill-
ingi og ömmu Siggu.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Björn Bergmann Einarsson.
Sigríður
Guðbrandsdóttir