Morgunblaðið - 30.08.2013, Blaðsíða 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. ÁGÚST 2013
✝ Lára Jóhann-esdóttir fædd-
ist á Herjólfs-
stöðum í Álftaveri
24. janúar 1923.
Hún lést á Hrafn-
istu í Reykjavík 23.
ágúst 2013.
Foreldrar henn-
ar voru Jóhannes
Guðmundsson, f.
13.5. 1880, d. 16.11.
1961, og Þuríður
Pálsdóttir, f. 23.6. 1890, d.
29.11. 1974. Systkini Láru voru
Eggert Páll, Kjartan, Guð-
mundur, Einar, Páll, Lára,
Loftur, Svava, Gissur Þórður
og Hulda en þau eru öll látin.
Á langri ævi vann Lára mikið
í tengslum við mat.
Var matráðskona
hjá Vegagerðinni,
Ísfélagi Vest-
mannaeyja, kjöt-
vinnslu hjá Slát-
urfélagi
Suðurlands, Sam-
bandi íslenskra
samvinnufélaga.
Vann hún einnig
við síldar- og fisk-
vinnslu og við af-
greiðslu í kjötdeildum kjör-
búða. Lára prjónaði einnig
lopapeysur og ýmislegt á
prjónavél og seldi.
Útför Láru fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 30. ágúst 2013, og
hefst athöfnin kl. 13.
Okkur systur langar að
kveðja hana Láru, móðursystur
okkar, og þakka allar góðu
stundirnar sem við áttum með
henni. Ofarlega í huga eru árin
í Selásnum, í Heiðargerðinu
með Lofti frænda, Karfavogin-
um og Kleppsveginum. Það sem
einkenndi Láru var hvað hún
var alltaf boðin og búin að
mæta þar sem aðstoðar var
þörf hjá systkinum hennar,
þegar fæddust börn eða veik-
indi steðjuðu að. Alltaf kom
Lára. Sérstaklega er kær minn-
ingin um það þegar Lára og
Loftur dvöldu hjá okkur í Sel-
ásnum. Eða þegar hún var ný-
komin frá Eyjum af vetrarver-
tíð hjá Ísfélaginu. Þá var tekið
til við að prjóna og sauma gam-
mosíur og peysur í stórum
stöflum fyrir heildsölur. Við
munum vel þytinn í hesputrénu,
prjónavélinni og suðið í sauma-
vélinni langt fram á nætur. Svo
fór Lára líka „til útlanda“ með
Ástu vinkonu sinni. Það var
ekki á hverjum degi sem farið
var til Ítalíu fyrir 1960 í okkar
fjölskyldu. Mikill var spenning-
urinn þegar tekið var upp úr
töskunum við heimkomuna.
Stytta af Péturskirkjunni í Róm
og „litla, hvíta lambið“ sem
Gulla missti sig alveg yfir.
Lambið var reyndar poodle-
hundur, en lamb skyldi það
vera sagði sú stutta, enda ekki
orðin eins forfrömuð í hunda-
ræktinni og í dag. Systkinahóp-
urinn hennar Láru var stór og
samhentur. Systurnar frá Herj-
ólfsstöðum voru samrýndar og
töluðust við á hverjum degi.
Systkinabörnin öll voru henni
kær og reyndust henni vel. Við
teljum þó að á engan sé hallað
þegar við segjum að strákarnir
hennar Huldu; Þorsteinn, Jói
og Lárus, og fjölskyldur þeirra,
hafi verið henni sérstaklega
hjartfólgnir. Viljum við systur
þakka þeim fyrir hversu góð
þau voru Láru alla tíð, til hinstu
stundar.
Eygló, Þórunn og Guðlaug.
Nú hefur hún Lára föður-
systir okkar kvatt eftir langa
lífsgöngu. Lára er sú síðasta til
að kveðja af systkinunum tíu
frá Herjólfsstöðum sem komust
til fullorðinsára. Lára giftist
ekki og átti ekki börn sjálf en
hún bar alltaf hag systkina-
barna sinna fyrir brjósti. Hafði
líka verði viðstödd fæðingu
margra þeirra og aðstoðað fjöl-
skyldur systkina sinna við þær
aðstæður enda erum við af
þeirri kynslóð sem fæddist
heima en ekki á til þess gerðum
stofnunum. Það var eins og
Lára hefði valið sér störf sem
gerðu henni fært að koma til
aðstoðar þegar á þurfti að
halda. Við systkinin sem ólumst
upp á Jarðlangsstöðum munum
eftir því að Lára kom til að-
stoðar ef foreldrar okkar þurftu
að bregða sér af bæ og stund-
um var Loftur föðurbróðir með
henni en þau systkinin voru líka
lengi saman um að senda systk-
inabörnum sínum jóla- og ferm-
ingargjafir. Lára var líka sjálf-
sögð til aðstoðar þegar börnin
skyldu fermast, þá kom sér vel
að hún var góður kokkur og fór
létt með að baka dýrindis kökur
enda hafði hún bæði staðið fyrir
stórum mötuneytum og verið
ráðskona með vinnuflokkum.
Lára fylgdist vel með þegar
systkinabörnin uxu úr grasi og
eignuðust sínar eigin fjölskyld-
ur og lengi vel mundi hún af-
mælisdaga flestra.
En Lára var ekki bara til
staðar þegar haldnar voru há-
tíðir, hún tók líka þátt í sorgum
fjölskyldu sinnar, þá var hún
sem klettur við hlið þeirra sem
áttu um sárt að binda. Hún bar
líka hag foreldra sinna fyrir
brjósti meðan þau lifðu.
Lára var mjög tengd heima-
högunum á Herjólfsstöðum og
kom þangað oft en Herjólfs-
staðir eru enn í ábúð fjölskyld-
unnar.
Síðustu árin hafa á margan
hátt verið Láru erfið, hún hefur
séð á eftir öllum sínum systk-
inum og fleiri fjölskyldumeðlim-
um sem voru henni svo kærir.
Þegar hún þurfti á aðstoð að
halda og þrekið var þrotið naut
hún einkum aðstoðar systur-
sona sinna þeirra Þorsteins, Jó-
hannesar og Lárusar Viggós-
sona og fjölskyldna þeirra. Þau
eiga miklar þakkir skildar fyrir
umhyggjusemina en nú er kom-
ið að leiðarlokum.
Hvíl í friði, Lára.
Sigríður Bára, Þuríður,
Kristín, Fanney og Jóhann-
es Guðmundur, Einarsbörn.
Margs er að minnast og
margs er að sakna, nú þegar við
kveðjum kæru Láru okkar sem
gjarnan var kölluð Lára
frænka, eða bara frænka, af svo
mörgum sem þekktu hana, þó
að ekki væru allir skyldir henni.
Mig langar til að kveðja ein-
staka kjarnakonu sem gaf okk-
ur fjölskyldunni svo mikið og þá
ekki síst börnum okkar sem
ólm vildu alltaf fara til hennar,
en voru ekki fá þau skipti sem
þau fengu að gista hjá henni,
stundum öll saman og svo var
einnig spennandi fyrir þau að fá
að vera eitt í einu.
Kenndi hún börnum mínum á
strætó svo þau gætu komið til
hennar þegar þau vildu, svo var
saumað, prjónað og málaðar
myndir með taulitum á léreft
sem urðu síðan að koddaverum.
Einnig máluðu þau á boli sem
þau gengu síðan stolt í. Lára
var til margra ára hjá okkur á
jólum og áramótum og eru það
ógleymanlegar stundir.
Hún kunni frá svo mörgu að
segja og kunni margar gam-
anvísur sem duttu út úr henni
við ýmis tækifæri og allir höfðu
gaman af. Hún var stolt af
sveitinni sinni og fylgdist vel
með sínu fólki. Sérstaka hlýju
bar hún til Lillu á Herjólfs-
stöðum þó að hún segði svo oft
að henni þætti nú jafnvænt um
alla.
Lára talaði mikið um hvað
hún væri heppin og þakklát fyr-
ir að eiga svona stóra fjölskyldu
og þekkja svona mikið af góðu
fólki.
Ég vil þakka allar yndislegar
samverustundir með þessari
stórkostlegu konu sem Lára var
og verður hennar sárt saknað.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Hvíl í friði, Lára mín, og takk
fyrir allt og allt.
Ása.
Elsku Lára. Þegar við hitt-
umst fyrst fyrir rúmum tíu ár-
um sagðirðu mér að þú hefðir
verið viðstödd fæðingu systur-
sonar þíns, hans Jóa míns, og
að hann hefði verið með nafla-
strenginn þrívafinn um hálsinn.
Þegar við hittumst í síðasta
sinn varst þú orðin mjög veik,
áttir erfitt með að tjá þig og
virtist eiginlega ekki þekkja
okkur. Ég tók um hönd þína og
sagði þér að við værum hjá þér,
ég og hann Jói þinn sem þú
tókst á móti með strenginn um
hálsinn. Þú leist á hann og
sagðir skýrt og greinilega: Já,
með strenginn um hálsinn.
Ég held mér sé óhætt að
segja að þið hafið haldist í
hendur gegnum lífið frá því þú
sást hann fyrst þar til hann
kvaddi þig í síðustu viku. Hann
hefur sagt mér hvernig þú
varst alltaf tilbúin að hjálpa
þínum nánustu og létta hvers
manns raun og hvernig þú
tókst alltaf málstað lítilmagn-
ans. Þú varst sannarlega ætt-
móðir og límið í þinni stóru
fjölskyldu. Ein af þessum ís-
lensku kvenskörungum sem
maður má vera þakklátur fyrir
að hafa fengið að kynnast. Svo
stolt og svo sjálfstæð.
Það reyndist þér erfitt að
horfast í augu við það þegar
hlutverkin snerust við og í stað
þess að styrkja og styðja við
bakið á systkinabörnunum þín-
um þurftir þú á okkur að halda
til að styrkja og styðja þig. Þú
varst ekki alltaf sátt við mig
þegar ég vildi fara með þig til
læknis en lést það yfir þig
ganga á endanum. Ég er þess
fullviss að þér líður betur núna
þegar þú gengur um allt, stolt
og óstudd á betri stað.
Elsku Lára mín, hafðu þökk
fyrir allt og allt.
Þín
Hilda.
Elsku Lára frænka. Takk
fyrir allar góðu stundirnar sem
við áttum saman. Þegar maður
er átta ára er skrítið að hugsa
um að þú sért dáin. Það var
gaman að labba með þér um
gangana í Norðurbrúninni og á
Hrafnistu, þú varst svo dugleg
að ganga með grindina þína og
þá varstu alltaf með töskuna
þína og gleraugun í körfunni.
Þegar þú bjóst í Norðurbrún-
inni áttirðu alltaf ís eða kleinur
handa mér og systur minni.
Það var alltaf svo gaman að
spjalla saman og þegar við
kvöddumst fékk ég alltaf koss
og knús frá þér. Í fyrradag fór
ég að velja blómin sem verða á
kistunni þinni í dag. Ég fékk
líka lítinn engil sem ég ætla að
setja hjá myndinni þinni. Ég
kveð þig með söknuði.
Blátt lítið blóm eitt er,
ber nafnið: Gleymdu ei mér.
Væri ég fleygur fugl
flygi ég til þín.
Svo mína sálu nú
sigraða hefur þú,
engu ég unna má
öðru en þér.
(Þýsk þjóðvísa)
Þín
Arna Maren.
Lára
Jóhannesdóttir
Elsku tengda-
faðir. Það er erfitt
að trúa að þú sért farinn frá
okkur. Ég mun ávallt sakna
vinskapar og hlýju þinnar sem
hefur verið til staðar frá fyrstu
tíð er ég kom í fjölskylduna.
Ég held að þér sé best lýst
sem hógværum „intellect“ en
jafnframt sérlega hlýjum fjöl-
Már Ársælsson
✝ Már Ársælssonfæddist í
Reykjavík 6. apríl
1929. Hann lést á
Landspítalanum
11. ágúst 2013.
Már var jarð-
sunginn frá Nes-
kirkju 22. ágúst
2013.
skyldumanni.
Kímnigáfa þín kom
ekki síst fram í því
hvernig þú góðlát-
lega uppnefndir
svo margt. Kom
þar til oftar en
ekki bakgrunnur
þinn í Danmörku
enda blandaðist
hér einatt saman
dönsk og íslensk
tunga. Ógleyman-
leg er mér ferð sem við fjöl-
skyldan fórum saman til Kaup-
mannahafnar. Þar þekktir þú
allt og naust þín til fullnustu.
Það er ekki hægt að minnast á
þig án þess að dást að kunnáttu
þinni á svo ótrúlega mörgum
ólíkum sviðum, enda var alltaf
auðvelt að leita til þín varðandi
flest málefni.
Elsku Lilja mín, ég votta þér
og fjölskyldunni allri innileg-
ustu samúð við fráfall þessa
mæta manns.
Þín tengdadóttir,
Sigríður Búadóttir (Sirrý).
Við systkinin viljum kveðja
elsku afa okkar, Má Ársælsson.
Við eigum ótal æskuminningar
um afa frá Langholtsveginum,
Hringbrautinni og ekki má
gleyma skemmtilegu heimsókn-
unum í sumarbústaðinn í Þist-
ilfirði. Að auki er efst í minn-
ingu okkar þegar við fórum
mörg ár í röð í sláturgerð, að
tína rabarbara í garðinum hjá
afa og gera laufabrauð rétt fyr-
ir jólin þar sem öll stórfjöl-
skyldan kom saman til að skera
út. Afi var rólegur maður og
alltaf góður við okkur systk-
inin. Hann gaf sér tíma fyrir
stærðfræðipróf til að aðstoða
okkur systkinin og þegar vel
gekk var okkur efst í huga að
segja afa niðurstöðuna og það
gladdi hans hjarta. Við tökum
okkur til fyrirmyndar það sem
var svo ríkjandi í fari afa okk-
ar; nægjusemi og metnaður yfir
því sem lífið býður upp á og
munum við hafa það að leið-
arljósi í lífinu.
Víst ávallt þeim vana halt:
vinna, lesa, iðja,
umfram allt þó ætíð skalt
elska guð og biðja.
(Hallgrímur Pétursson)
Blessuð sé minning afa okk-
ar, takk fyrir okkur, þú varst
yndislegur afi.
Þín barnabörn,
Hildur, Valný, Ottó
Freyr og Aðalheiður.
✝
Kærar þakkir til allra sem sýnt hafa okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
ÓLAFS JÓNSSONAR,
Lindargötu 57,
Reykjavík.
Þórir Ólafsson, Sigrún Áskelsdóttir,
Linda Ólafsdóttir, Hafsteinn Eyjólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGURÐUR JÓHANN STEFÁNSSON,
fv. bóndi í Stærra-Árskógi,
Víðilundi 24,
Akureyri,
lést mánudaginn 26. ágúst.
Helga Sólveig Jensdóttir
og fjölskylda.
✝
Elskulegur maðurinn minn, pabbi okkar,
tengdapabbi og afi,
DANÍEL HALLDÓRSSON,
bifreiðastjóri og verslunarmaður,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
mánudaginn 26. ágúst.
Minningarathöfn og útför fer fram frá Fella-
og Hólakirkju mánudaginn 2. september kl. 15.00.
Elín Elídóttir,
Brynja Daníelsdóttir,
Björn Daníelsson,
Eva Maria Daniels,
Aron Daníelsson, Thelma Lind Jónasdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
ÞÓREY GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Ánastöðum,
Vatnsnesi,
til heimilis á Ránarstíg 4,
Sauðarkróki,
lést á Heilbrigðisstofnuninni á Sauðárkróki
mánudaginn 26. ágúst.
Helga Stefanía Magnúsdóttir, Björn Jóhannesson,
Þórey Birna Björnsdóttir,
Agnes Helga Björnsdóttir.
✝
Hjartkær frænka okkar,
LÁRA JÓHANNESDÓTTIR
frá Herjólfsstöðum,
síðast til heimilis á Hrafnistu í Reykjavík, lést
á Hrafnistu föstudaginn 23. ágúst.
Útförin fer fram frá Áskirkju í dag, föstu-
daginn 30. ágúst, kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þorsteinn, Jóhannes og Lárus Viggóssynir.
✝
Ástkær faðir, sonur, bróðir og mágur,
ÆVAR ODDUR ÆVARSSON,
lést sunnudaginn 18. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki á
deild 11 E Landspítalans við Hringbraut
fyrir hlýtt viðmót sitt og góða aðhlynningu.
Heiður Ævarsdóttir,
Anja Íris Honkanen,
Katrín Ævarsdóttir, Ástþór Jóhannsson,
Hjálmar Ævarsson, Ingibjörg Jónsdóttir,
Arnar Ævarsson, Sunna Sigurjónsdóttir,
Tinna Ævarsdóttir.