Morgunblaðið - 13.09.2013, Blaðsíða 11

Morgunblaðið/Rósa Braga
Flakkað Colin Dale ferðast á milli húðflúrhátíða víða um heim og fjölskyldan er iðulega með í för.
atriði á hátíðinni. Í ár mæta aðrir
listamenn sem sjá um að skemmta
gestum á þessari þriggja daga há-
tíð sem hefst klukkan þrjú í dag og
stendur til klukkan 18 á sunnudag-
inn. Íslenska hljómsveitin Contal-
gen Funeral leikur fyrir gesti inn á
milli atriða auk þess sem fakír leik-
ur listir sínar. Þó svo að skemmti-
atriðin séu með óhefðbundnu sniði
eru þau við allra hæfi að sögn
Fjölnis. „Dagskráin verður svona
fjölskylduvænni yfir daginn og
svona aðeins meira „spicy“ á kvöld-
in. Fakírinn fer ekki fram úr sér
um miðjan dag þannig að fólk getur
komið með börnin sín án þess að
líði yfir mæður og börn,“ lofar
Fjölnir.
„Tribalið“ komið í hring
Meðan á hátíðinni stendur geta
gestir fengið sér flúr af öllum
stærðum og gerðum hjá hinum
ýmsu listamönnum. „Það er svart
og grátt, í lit, raunsæi, aust-
urlenskt, japanskt og svo er þetta
mynstur frá víkingum. Þá er „tri-
balinn“ kominn í hring. „Tribalinn“
var mjög vinsæll fyrst og fólk vildi
bara „tribal“ fyrstu tíu eða tuttugu
árin. Hanky Panky frá Amsterdam
kom með hann á sínum tíma. Red
Hot Chili Peppers ýttu mikið undir
þá tísku þegar Blood Sugar Sex
Magik kom út og svo varð það allt í
einu hallærislegt. Það voru svo
margir með „tribal“,“ segir Fjölnir
og útskýrir að það mynstur, sem
nær oftast utan um upphandlegg og
er með ættflokkatengdu mynstri,
hafi verið stílfært en ekki það upp-
runalega. „En nú eru menn komnir
svo langt út í „tribalinn“ að þeir eru
bara farnir að nota elstu aðferð-
irnar í elstu mótívin: Drekana, Bor-
neó sporðdrekann, keltnesku flétt-
urnar og víkingaflétturnar. Þetta er
að verða mjög vinsælt svo „tribal-
inn“ er mættur aftur,“ segir húð-
flúrarinn Fjölnir Geir Bragason um
stefnur og strauma í flúrinu.
Allar nánari upplýsingar um lista-
mennina og hátíðina sjálfa er að
finna á icelandictattooexpo.com.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. SEPTEMBER 2013
Í dag hefst mikil vestnorræn menn-
ingarhátíð í Nuuk á Grænlandi. Þetta
er tveggja daga hátíð þar sem margt
verður um menningartengt efni frá
vestnorrænu löndunum, Færeyjum,
Íslandi og Grænlandi. Þessi þrjú lönd
eiga margt sameignilegt og ættu
sannarlega oftar að efla tengsl sín.
Af nógu verður að taka fyrir þá sem
vilja njóta. Þrjár rísandi söngkonur
verða með tónleika í kvöld, Lára Rún-
ars kemur fram fyrir hönd Íslands en
auk hennar koma fram grænlenska
söngkonan Nina K. Jørgensen og hin
færeysk-kanadíska söngkona Lena
Anderssen. Einnig verður kvik-
myndahátíð tileinkuð ungu fólki, en
þar verður framlag Íslands kvikmynd-
in Órói, í leikstjórn Baldvins Z. Hinar
myndirnar sem sýndar verða eru
grænlenska kvikmyndin Hinnarik og
færeyska myndin Bye Bye Bluebird.
Mikið verður lagt upp úr matar-
kynningum frá öllum löndunum
þremur og Gísli Matthías Auðunsson,
yfirmatreiðslumaður Slippsins í Vest-
mannaeyjum, fer fyrir hönd Íslend-
inga. Föstudags- og laugardagskvöld
verður sérréttamatseðill með réttum
frá matreiðslumönnunum þremur og
svo er pinnamatur á laugardags-
miðdegi, einnig með réttum frá öllum
matreiðslumönnunum. Gísli ætlar
m.a. að bjóða upp á þorskhnakka,
lambalæri og reykta ýsu frá Vest-
mannaeyjum. Sannarlega gómsæt
listaveisla í alla staði þessa helgina.
Þrjár söngdívur saman á tónleikum í kvöld
Íslensk Lára Rúnars verður fulltrúi Íslands á tónleikum í kvöld.
Lára Rúnars á vestnorrænni
menningarhátíð um helgina
Söngkona Lena Anderssen.
Ferðalög. Töfrar þeirrahafa áður verið dásam-aðir af undirritaðri hér ípistli. Þá var áskorunin
við hið óþekkta mér efst í huga.
Og hún er vissulega ávanabind-
andi, spennan sem því fylgir að
koma á nýjan stað þar sem maður
þekkir hvorki menninguna né um-
hverfið, kann ekki tungumálið og
þarf að klóra sig fram úr einföld-
ustu hlutum. Ánægjan sem því
fylgir að ná tökum á slíkum að-
stæðum er mjög gefandi.
Svo eru líka öðru vísi ferðalög,
sem snúast meira um það einfald-
lega að skipta um umhverfi heldur
en að eltast við framandleikann.
Ferðalög geta verið svo margs-
konar og það er ekki sjálfgefið að
njóta þess að ferðast, maður þarf
að læra það, eins og allt annað.
Mér er það minnisstætt þegar
ég heimsótti Louvre-safnið í
jómfrúarferð minni til Parísar fyr-
ir áratug. Þá lærði ég að listasöfn
eru ekki endilega minn tebolli á
ferðalögum, jafnvel þótt það séu
merkilegustu og frægustu söfn í
heimi. Eftir dagpart í
þvögunum þar fékk ég
innilokunarkennd og
réðst nánast á næsta
neyðarútgang.
Þessa lexíu hef ég
haft í huga síðan og
nálgaðist til dæmis
Hermitage-safnið, í
Vetrarhöllinni í Pét-
ursborg með allt
öðrum hætti.
Mér hefur
nefnilega
lærst að það
getur verið
streituvald-
andi að
snúa
ferðalaginu upp í eltingaleik við að
sjá allt það sem maður „verður að
sjá“ samkvæmt ferðahandbókum.
Heimsókn mín í Vetrarhöllina var
því farin með því markmiði einu
að rölta um eins lengi og ég
nennti, án þess að ætla mér að sjá
nokkuð sérstakt.
Sömu taktík beitti ég í París um
liðna helgi. Þetta var mín fjórða
Parísarferð og slóðirnar því
kannski ekki beinlínis framandi.
Ég hafði því 5 heila daga til að
njóta þess að vera til í París án
þess að þurfa að eltast við neitt
sérstakt. Og það gerði ég. Það er
varla til skemmtilegri borg en
París til að ganga eða hjóla
stefnulaust um, taka tilvilj-
anakenndar beygjur inn í þröngar
götur, detta inn á kaffihús
hér og þar eða tylla sér í
garða og horfa á iðandi
mannlífið.
Ég borgaði mig ekki
inn á einn einasta stað
og stóð ekki í einni ein-
ustu röð með öðrum
ferðamönnum. Mikið var
það gott. En næst
sko. Næsta ferða-
lag þyrfti
kannski að
vera meiri
áskorun.
»Ég lærði að listasöfneru ekki endilega
minn tebolli, jafnvel þótt
það séu merkilegustu og
frægustu söfn í heimi.
Heimur Unu
Nýbakað á nokkrum mínútum
Ómissandi með öllum mat
Una Sig-
hvatsdóttir
una@mbl.is