Morgunblaðið - 13.09.2013, Side 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. SEPTEMBER 2013
✝ Anna SigríðurKristmunds-
dóttir fæddist í
Stakkavík í Selvogi
12. maí 1924. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnun Suð-
urnesja 6. sept-
ember 2013.
Foreldrar henn-
ar voru Lára Elín
Scheving Gísladótt-
ir, f. 6. september
1889, d. 16. nóvember 1985, og
Kristmundur Þorláksson, f. 17.
desember 1882, d. 11. júlí 1973.
Systkini Önnu voru Gísli, Egg-
ert, Elín Kristín, Þorkell, Lárus
Ellert, Valgeir, Hallgrímur og
Valgerður og Lárus sem bæði
létust í bernsku. Elín Kristín og
Hallgrímur eru þau einu sem
eftir lifa af systkinahópnum.
Anna bjó ásamt fjölskyldu
sinni í Selvoginum þar til þau
fluttu að Efri-Brunnastöðum á
Vatnsleysuströnd árið 1943. Þar
f. 2. mars 2005, b) Þórdís
Amalía, f. 17. júlí 2012, 2) Grétar
Ingibergur, f. 23. desember
1948, 3) Kristján, f. 4. júlí 1954,
kona hans er Guðríður Bach-
mann Jóelsdóttir, f. 28. ágúst
1954, og eiga þau þrjú börn: a)
Hanna María, f. 4. september
1979, eiginmaður hennar er Sig-
urður Ingi Kristófersson f. 25.
júlí 1976, og eiga þau eina dótt-
ur, Ljósbrá Líf, f. 26. apríl 2010.
Sigurður á tvær dætur fyrir, b)
Guðni Þór, f. 19. mars 1985, c)
Berglind Gréta, f. 7. mars 1992,
unnusti hennar er Alexander
Nökkvi Baldursson, f. 1. maí
1992, 4) Lára Elín Scheving, f.
16. júní 1956, 5) Þórdís Bergljót,
f. 28. febrúar 1959.
Anna fór ung að heiman til að
vinna, fyrst í Þorlákshöfn og
síðar í Hafnarfirði. Eftir að hún
hóf búskap helgaði hún sig hús-
móðurstarfinu samhliða því að
sinna búskapnum en Hannes og
Anna voru með sauðfé og
nokkrar hænur. Anna sinnti
bæði fjölskyldu og heimili af al-
úð alla tíð.
Útför Önnu fer fram frá
Kálfatjarnarkirkju í dag, 13.
september 2013, og hefst at-
höfnin kl. 15.
kynntist hún tilvon-
andi eiginmanni
sínum, Hannesi
Ingva Kristjánssyni
frá Suðurkoti, f. 26.
júlí 1919, d. 21. júní
2000. Þau hófu bú-
skap í Suðurkoti en
byggðu nýtt íbúð-
arhús, Sætún,
skammt frá sem
þau fluttu í árið
1960. Þar bjuggu
þau til dauðadags.
Börn þeirra: 1) Gréta Þór-
arinsdóttir, f. 29. september
1945, d. 11. febrúar 1973, fóst-
urdóttir Hannesar. Hennar
maður var Engilbert Kolbeins-
son, f. 7. september 1938, d. 11.
febrúar 1973. Þeirra dóttir og
fósturdóttir Önnu og Hannesar
er Anna Kapitola, f. 15. febrúar
1972, eiginmaður hennar er
Haraldur Ó. Leonhardsson, f.
17. nóvember 1969, og eiga þau
tvær dætur: a) Guðbjörg Anna,
„Bless, elskan mín, og þakka
þér fyrir komuna“ voru síðustu
orð mömmu þegar hún kvaddi
mig á sinn vanalega hátt á
Sjúkrahúsi Keflavíkur. Næstu
skipti sem ég kom til hennar var
hún orðin mikið veik og ljóst í
hvað stefndi. Hún lést síðastlið-
inn föstudag 89 ára að aldri.
Mamma var alla tíð heimakær
og gestrisin, borðin svignuðu af
kræsingum þegar gestir komu og
afmælisveislur hefðu sómt sér vel
sem fermingarveislur. Hún bak-
aði bestu pönnukökur sem ég hef
fengið en engin var uppskriftin.
Hún var ákveðin og hafði sterkar
skoðanir, kenndi mér mikilvægi
þess að standa fast á mínu og
treysta á sjálfa mig, láta aldrei
deigan síga. Hún lagði áherslu á
að koma vel fram við alla og sér-
staklega minnimáttar, vera til
staðar því við fengjum það marg-
borgað – hvort sem við gerðum
gott eða slæmt, því væri mikil-
vægt að temja sér hið góða. Oft
sagði hún „þetta er geymt en
ekki gleymt“ bæði um gott og
slæmt og hef ég tamið mér þá
lífsspeki. Hún var trúuð, kenndi
mér bænir og biblíusögur og
trúði á líf eftir dauðann, enda sá
hún meira en margur.
Mamma ólst upp í Selvogi og
var hlýtt til æskuslóðanna. Hún
sagði mér sögur af lífinu fyrir
austan, oft erfitt, lítið um munað
en fólkið samhent, duglegt og
nægjusamt. Hún var ótrúlega
minnug bæði á hluti frá barn-
æsku og eins það sem hún heyrði
og las. Sérstaklega fannst mér
gaman þegar hún sagði mér sög-
ur af kynnum sínum við Einar
Ben sem var mikill uppáhalds-
frændi, þau systkinin gengu alla
leið til Herdísarvíkur og það lýsti
af henni þegar hún sagði að hann
hefði alltaf kallað þau elsku börn-
in sín. Hún var dugleg að lesa
ævisögur og frásagnir. Hún tal-
aði oft um hvað hana hafði langað
að fá meiri menntun, það var far-
kennsla fyrir austan og fékk hún
að fara í skóla í 3 mánuði. Þar
stóð hún sig með prýði. Þrír mán-
uðir – en samt var hún vel lesin,
sterk í reikningi og vissi sínu viti.
Hún lagði ætíð mikla áherslu á að
mennt væri máttur og hvatti mig
eindregið til frekari menntunar
eftir að hafa kennt mér korn-
ungri að lesa, skrifa og reikna.
Mamma fylgdist vel með fréttum,
las blöðin eins lengi og hún gat og
hlustaði mikið á útvarpið.
Þegar mamma var um tvítugt
fluttist fólkið hennar á Ströndina.
Þar kynntist hún pabba, Hannesi
Kristjánssyni, og hófu þau bú-
skap. Í Brunnastaðahverfi var
kjarni fólks sem tengdist þeim,
foreldrar og systkini þeirra
beggja ásamt frændfólki, vinum
og kunningjum. Hún er ein af
þeim síðustu af þessari kynslóð
sem nú kveður, gamla fólkið í
hverfinu hefur jafnt og þétt verið
að kveðja á síðustu árum.
Pabbi lést árið 2000 og var það
henni mjög erfitt enda höfðu þau
verið gift frá unga aldri, alið upp
5 börn og mig síðan í framhald-
inu. Hún bjó áfram í Sætúni
ásamt Láru, Beggu og Grétari
sem eiga miklar þakkir skildar
fyrir að sinna henni af mikilli
kostgæfni eins lengi og hún gat
verið heima.
Mig langar að þakka henni
samfylgdina með einni af bænun-
um sem hún kenndi mér.
Kristur minn ég kalla á þig,
komdu að rúmi mínu.
Gjörðu svo vel og geymdu mig,
Guð, í skjóli þínu.
(Höf. ók.)
Hvíl í friði, mamma mín.
Anna Kapitola.
Elskuleg amma okkar er dáin,
89 ára að aldri. Hún var búin að
vera lasin lengi og það er huggun
harmi gegn að vita nú af henni í
faðmi afa uppi á himnum, lausri
við þjáningar. Amma og afi
bjuggu á Vatnsleysuströnd og
þar fengum við systkinin að
kynnast sveitalífi, í mikilli nálægð
við þéttbýlið. Við fengum að leika
við hundana og halda á litlu lömb-
unum á vorin, tókum þátt í hey-
skapnum, smölun og réttum. Við
lékum okkur í fjörunni og fórum
á sleða í hólunum á túninu. Allt
fannst okkur þetta ótrúlega
skemmtilegt og minningar um
þessar heimsóknir til ömmu og
afa eru mjög dýrmætar. Það var
alltaf gott að koma í heimsókn til
þeirra á Ströndina. Það sem
stendur upp úr snýr helst að öllu
góðgætinu sem við fengum hjá
henni ömmu. Hún sendi afa alltaf
út í bílskúr að sækja appelsín
handa okkur og eldhúsborðið var
hlaðið kökum og öðrum kræsing-
um. Remi-kexið góða er uppá-
haldskex okkar systkinanna því
við fengum alltaf svoleiðis hjá
ömmu. Á jólunum röðuðum við
svo í okkur konfekti. Amma lagði
mikið upp úr því að halda heim-
ilinu snyrtilegu og það var alltaf
svo hreint og fínt hjá þeim. Hún
var okkur systkinunum einstak-
lega blíð og góð, strauk um
vanga, brosti til okkar og sagði að
við systurnar værum með svo fal-
legt hár.
Við endum þessi minningarorð
um yndislega ömmu á fallegri
bæn, þeirri sömu og við kvöddum
afa með.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Hanna María, Guðni Þór
og Berglind Gréta.
Anna Sigríður
Kristmundsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær,
hjálp veitt á þessum degi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Hjartans kveðjur og
knús, elsku amma.
Guðbjörg Anna og Þórdís
Amalía Haraldsdætur.
✝ Bragi Eiríks-son fæddist í
Reykjavík 17. ágúst
1936. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 6. sept-
ember 2013.
Bragi var sonur
hjónanna Eiríks
Kristjánssonar, f.
11. mars 1889, d.
16. júní 1949 og
Sigríðar Guð-
mundsdóttur, f. 23. júlí 1903, d.
30. mars 1959. Systkini Braga
eru: Guðmunda Sigríður, f.
1929, Óskar, f. 1930, Lilja Guð-
rún, f. 1932, Dagbjört, f. 1934,
látin, Hulda, f. 1939, Fríða, f.
1947.
Bragi kvæntist Málfríði Helgu
Jónsdóttur, f. 27. des. 1939, þau
skildu. Synir þeirra
eru Jón Helgi, f. 11.
des. 1967, maki
Margrét Jónsdóttir,
f. 18. júlí 1968 og
Freyr, f. 20. nóv.
1969, maki Hall-
dóra Brynj-
arsdóttir, f. 28. feb.
1970. Barnabörn
Braga eru 10 og eitt
barnabarnabarn.
Bargi ólst upp í
Reykjavík. Hann fór ungur að
heiman og vann ýmis störf til
ársins 1961 er hann hóf að keyra
leigubifreið og starfaði við það
til ársins 2009.
Útför Braga fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 13. sept-
ember 2013, og hefst athöfnin
kl. 15.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku pabbi og tengdapabbi,
far þú í friði.
Jón Helgi og Margrét.
Lífsklukka Braga Eiríkssonar
tifar ekki lengur, síðasta kornið
er fallið úr stundaglasi hans.
Hér verða lífshlaupi hans ekki
gerð skil, heldur viljum við þakka
honum samfylgdina á síðastliðn-
um áratugum. Kynni okkar hóf-
ust á vordögum 1978 þegar við
komum til starfa á Bæjarleiðum
og hann var einn af gamla kjarn-
anum á stöðinni, hóf þar störf
sem bifreiðastjóri 1961, sex árum
eftir stofnun hennar.
Á árum áður var hann mjög
virkur í íþróttastarfi innan stöðv-
arinnar, var t.d. í handboltaliðinu
og æfði fótbolta.
Árið 1997 fluttist Bragi í hús-
næði okkar og tókust þá nánari
kynni sem leiddi til traustrar vin-
áttu.
Í febrúar greindist hann með
illvígan sjúkdóm sem enga mis-
kunn sýndi, en réðist af hörku á
orkustöðvar líkamans, svo að síð-
ustu var hann þrotinn að kröftum
og þá var sjónvarpið eina afþrey-
ingin, enginn fótboltaleikur fór
fram hjá honum.
Það var mikið frá honum tekið
þegar hann gat ekki lengur sest
inn í bílinn sinn, farið niður að
Sundahöfn, dáðst að skemmti-
ferðaskipunum og lífinu þar í
kring, eða vestur að Gróttu, horft
til hafsins sem hann ungur
drengur heillaðist af og keypti
bát fyrir fermingarpeningana.
Að kvöldi 5. þ.m. kom Bragi
sárþjáður til okkar og var fluttur á
sjúkrahús, þar sem hann lést sól-
arhring síðar að sonum sínum við-
stöddum, sáttur við Guð og menn.
Minning um góðan dreng mun
lifa í hjörtum okkar.
Hvíldu í friði, kæri vinur.
Sonum hans, systkinum og
fjölskyldum þeirra vottum við
samúð okkar.
Guðbjörg og Hörður.
Bragi Eiríksson
✝
Eiginkona mín og móðir okkar,
GUÐNÝ MAGNÚSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja,
Öngulsstöðum,
lést föstudaginn 6. september.
Jarðsungið verður frá Munkaþverárkirkju
mánudaginn 16. september kl. 13.30.
Sigurgeir Halldórsson,
Jóhannes Geir Sigurgeirsson, Ragnheiður Ólafsdóttir,
Halldór Sigurgeirsson, Sigríður Ása Harðardóttir,
Jóna Sigurgeirsdóttir, Lúðvík Gunnlaugsson,
Snæbjörg Sigurgeirsdóttir, Friðrik Friðriksson.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
EINAR ÞORKELSSON
forstjóri,
Hamrahlíð 29,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir laugardaginn
7. september.
Jarðarförin fer fram frá Guðríðarkirkju, Grafarholti, þriðjudaginn
17. september kl. 15.00.
Lýdía Þorkelsson,
Oddur Carl Einarsson, Sigríður Elín Sigfúsdóttir,
Rannveig Alma Einarsdóttir, Ellert Kristján Steindórsson,
Gunnlaug Helga Einarsdóttir, Helgi Jóhannesson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLDÓRA H. STEPHENSEN,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
miðvikudaginn 4. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Ólafía G. Leifsdóttir, Einar S. Guðmundsson,
Hannes L. Stephensen, Anna Guðlaugsdóttir,
Ásdís Leifsdóttir,
Hanna H. Leifsdóttir, Guðmundur H. S. Guðmundsson.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
MARÍA SIGRÍÐUR BJARNADÓTTIR,
Tangagötu 19,
Ísafirði,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Ísafirði
mánudaginn 9. september, verður jarðsungin
frá Ísafjarðarkirkju laugardaginn 14. september kl. 11.00.
Hólmberg Guðbjartur Arason
og aðrir ástvinir.
✝
Hjartkær eiginmaður minn,
ÓSKAR VIGFÚSSON,
lést á hjúkrunardeild Hrafnistu Hafnarfirði
miðvikudaginn 11. september.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 20. september kl. 11.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Elín Kristjánsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÚN ÓLÖF SNORRADÓTTIR
frá Stóru-Gröf,
lést á Dvalarheimili Sauðárkróks miðviku-
daginn 11. september.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ARNSTEINN STEFÁNSSON,
Holtateigi 46,
Akureyri,
áður bóndi í Stóra-Dunhaga,
Hörgárdal,
lést föstudaginn 6. september.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju þriðjudaginn
17. september kl. 13.30.
Halldóra Snorradóttir,
Þórlaug Arnsteinsdóttir, Jóhann Þór Halldórsson,
Sigrún Arnsteinsdóttir, Jóhannes Axelsson,
Árni Arnsteinsson, Borghildur Freysdóttir,
Hulda Steinunn Arnsteinsdóttir,
G. Ingibjörg Arnsteinsdóttir, Þórður Ragnar Þórðarson,
Unnur Arnsteinsdóttir, Friðrik Sæmundur Sigfússon,
Heiðrún Arnsteinsdóttir, Friðjón Ásgeir Daníelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.