Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.09.2013, Síða 12

Viðtal
12 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15.9. 2013
E
lma Stefanía Ágústsdóttir leikur aðal-
hlutverkið í Harmsögu, nýju leikverki, sem
frumsýnt verður í Þjóðleikhúsinu eftir viku.
Það er að sjálfsögðu í frásögur færandi
þegar leikkona með spánnýtt útskrift-
arplagg fær samning hjá einu af stóru leikhúsunum og
að það sé eiginmaður hennar, Mikael Torfason, aðalrit-
stjóri 365, sem hafi skrifað verkið. Ótalmargt er óhefð-
bundið í lífi Elmu.
Á Þorláksmessu fyrir tveimur árum voru Elma Stef-
anía og Mikael Torfason að undirbúa eigið brúðkaup
sem halda átti á aðfangadag. Þessi Þorláksmessa var
þó líka helguð því að eiginmaður hennar lagði lokahönd
á Harmsögu. Hann hafði skrifað handritið allan tímann
sem kvikmynd og með Elmu í huga. Svo farið sé hratt
yfir sögu þá er eftirleikurinn sá að handritið þróaðist
yfir í leikverk, sem frumflutt var í Útvarpsleikhúsinu á
síðasta leikári og er nú komið yfir í enn aðra útgáfu, á
svið Kassans í Þjóðleikhúsinu.
Elma Stefanía var enn í námi þegar Mikael seldi
Þjóðleikhúsinu sýningarréttinn að verkinu. „Ég nýt
þess auðvitað að þekkja Harmsögu vel og hafa fylgst
með tilurð verksins og persónu minnar frá upphafi en
leikstjórinn þarf að sjálfsögðu að óska eftir því sjálfur
að ákveðinn leikari sé fenginn í hlutverkið og þjóðleik-
hússtjóri þarf að leggja blessun sína yfir það. Það var
því ekki þannig að Mikael hefði krafist þess að ég
fylgdi með í kaupunum,“ segir Elma Stefanía og hlær.
„Uppfærslan frestaðist svo vegna annarra verka þannig
að þetta hefði getað farið á hvaða veg sem var. En ég
var að sjálfsögðu ákaflega glöð yfir því að það væri
áhugi fyrir því hjá leikstjóranum, Unu Þorleifsdóttur,
að ég léki Sigrúnu.“
Arkitektahjón buðu heimili og stuðning
Elma mátaði sig við tvö hlutverk þegar hún fékk inn-
göngu í leikaradeild Listaháskólans. Annars vegar leik-
arann og hins vegar rullu sem margir myndu telja
mikla áskorun samfara krefjandi námi; að vera einstæð
móðir. „Ég var með ótrúlega góðu fólki í bekk sem ég
er mjög þakklát fyrir og þau studdu vel við bakið á
mér. Þau sýndu því skilning að ég kæmi ekki alltaf
með þegar eitthvað var gert utan skóla. Þegar maður
er á nýjum stað vill maður standa sig alls staðar, mæta
í allt og gera allt – „ég get þetta líka“ en ég gat það
auðvitað ekki.“
Aðstæður voru einnig frábrugðnar að því leyti að for-
eldrar Elmu Stefaníu og meginþorri fjölskyldunnar bjó
og býr á Hvolsvelli þar sem hún ólst upp. Það var því
ekki hægt að skjótast heim til mömmu og pabba með
stuttum fyrirvara til að fá pössun. „Baklandið mitt er
sterkt og foreldrar mínir voru boðnir og búnir til að
hjálpa mér en þetta hefði verið meiriháttar púsluspil ef ég
hefði ekki verið svo lánsöm að frænka mín bauðst til að taka
okkur Ísold að sér meðan ég var í náminu. Þetta var sérstakt
því í raun þekktumst við Kristín Brynja frænka mín ekki svo
mikið þegar hún bauð okkur þetta. Ég var í árlegu hangi-
kjötsboði hjá henni og sagði henni sem var að ég væri að
skilja og hún bauð mér þetta á staðnum. Þetta bjargaði okkur
hreinlega. Hún og eiginmaður hennar, Steffan Iwersen,
bjuggu og voru með vinnustofu sína í Glaðheimum en þau eru
bæði arkitektar. Þau tóku okkur opnum örmum, sóttu Ísold
fyrir mig á leikskólann og hjálpuðu mér þannig að ég fékk
fleiri tækifæri til að vera með dóttur minni.“
Sagði engum frá prufunum
Elma Stefanía var ekki ýkja lengi að sjá að til að geta sinnt
þeim önnum sem þessum störfum fylgdu yrði hún að for-
gangsraða rétt. Hún ákvað að leyfa áfengi ekki að fylgja sér í
lífinu og sér ekki eftir því. Með því að djamma ekki skapaðist
bæði tími til að sinna börnum og starfi, vakna snemma og
fara snemma að sofa.
„Mér fannst þetta einhvern veginn ekki passa. Ég hafði
aldrei komist inn í þessa vín-með-matnum menningu. Þetta
var meira bara djamm og mér fannst það ekki henta mér. Ég
vildi vera besta útgáfan af sjálfri mér og fannst ég ekki vera
það undir áhrifum og ég fór því að endurskoða lífið og til-
veruna. Ég var 24 ára þegar ég tók þessa ákvörðun, rétt eftir
að ég skildi. Já, ég finn mikinn mun. Þetta er bara svart og
hvítt. Ég hef alltaf verið mjög nákvæm og mikill fullkomn-
unarsinni sem gat kallað fram í mér ótta og kvíða sem mér
fannst ágerast þegar ég drakk. Í dag finn ég ekki fyrir kvíða
eða ótta en ef þessar tilfinningar koma upp þá er ég enga
stund að átta mig og taka strax á því.“
ELMA STEFANÍA HEFUR VERIÐ SVEITASTELPA, EIN-
STÆÐ MÓÐIR Í LEIKLISTARSKÓLANUM, KONA SEM
ÁKVAÐ AÐ VERÐA BETRI ÚTGÁFA AF SJÁLFRI SÉR OG
HÆTTA AÐ DREKKA, EIGINKONA MEÐ STÓRA FJÖL-
SKYLDU OG ER NÚ MEÐ BURÐARHLUTVERK Í VERKI
EFTIR EIGINMANN SINN Í ÞJÓÐLEIKHÚSINU.
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is
Ákvað að
taka óttann
úr lífi mínu