Morgunblaðið - 05.03.2014, Page 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. MARS 2014
Bílar
SsangYoung Rexton RX270
Diesel 2/2010. ekinn 82 þús. km.
sjálfskiptur. Þetta er ódýrasti 7
manna diesel jeppinn í þessari stærð
og árgerð á markaðinum í dag.
Verð: 4.590.000,-
www.sparibill.is
Fiskislóð 16 – sími 577 3344.
Opið kl. 12–18 virka daga.
Til leigu nýinnréttuð skrifstofu-
herbergi í 104 Rvk. Securitas-
öryggiskerfi. Tölvulagnir. Góð
samnýting. Uppl. í síma 896 9629.
Óska eftir
Skúfhólkar óskast
Kaupum gamla skúfhólka.
Fríða frænka gsm. 8642223
Bílaleiga
HÓPFERÐABÍLAR TIL LEIGU
með eða án bílstjóra.
--------16 manna--------
--------9 manna---------
Fast verð eða tilboð.
CC.BÍLALEIGA S. 861 2319.
KAUPUM GULL - JÓN & ÓSKAR
Kaupum allt gull. Kaupum silfur-
borðbúnað. Staðgreiðum. Heiðar-
leg viðskipti. Aðeins í verslun okk-
ar Laugavegi 61. Jón og Óskar,
jonogoskar.is - s. 552-4910.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699 8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Smáauglýsingar
Atvinnuhúsnæði
Ég er af Löngu-
hlíðarættinni segja
þeir með stolti sem
eru afkomendur
Jórunnar Guð-
mundsdóttur og Pálma Vil-
hjálmssonar sem bjuggu á fystu
hæð til vinstri á 21 við fyrr-
nefnda götu. Börnin voru átta
og afkomendurnir margir. Í arf
fengu þau drjúgan auð sem for-
eldrar þeirra færðu þeim í
formi ljúfmennsku, greindar,
samviskusemi og dugnaðar.
Ekki var um að ræða efnisleg
gæði öllu heldur mikil og ríku-
leg andleg gæði sem margir
sem á heimilið komu hafa metið
að verðleikum. Síðan það frétt-
ist að Anna mín Pálmadóttir
Wilkes væri orðin alvarlega
veik hefur hugur minn reikað til
hennar og hennar stórfjöl-
skyldu. Örlögin hafa hagað því
þannig til að sex af átta ein-
stökum systkinum létust allt of
snemma og nú eru aðeins tvö á
lífi, Mummi og Helga. Ég átti
þess kost þegar ég sótti nám í
Reykjavík að búa í Lönguhlíð-
inni, þá var Jórunn orðin ekkja
og hafði hjúkrað sínum veika
manni heima til margra ára
með hjálp barna sinna. Á heim-
ilinu voru þá Sverrir, Halli,
Lauga og Anna. Mikið lán var
það fyrir mig óharðnaða 17 ára
stúlku að kynnast þessu frænd-
fólki mínu því hin systkinin,
Mummi, Jagga, Villi og Helga,
komu oft svo ég kynntist þeim
líka. Lauga og Anna voru eins
og systur mínar þennan tíma,
tóku öllum mínum kostum og
löstum með elskulegheitum og
glettni sem einkenndi heimilis-
lífið. Yfir þessu vakti svo höfuð
ættarinnar hún Jórunn mín sem
átti mikla gæsku og þolinmæði
að gefa sem varð mér ómet-
anleg. Á þeim tíma hitti Anna
Anna Pálmadóttir
Wilkes
✝ Anna Pálma-dóttir Wilkes
fæddist 6. sept-
ember 1938. Hún
lést 4. janúar 2014.
Anna var jarðsett
9. janúar 2014.
lífsförunaut sinn
hann Topper og
fannst mér spenn-
andi að fylgjast
með parinu. Ég sá
strax hversu vel
þau áttu saman,
sérstaklega þótti
mér gott að sjá
hvað Topper dýrk-
aði Önnu. Það
gladdi mig því
Anna var engri lík í
mínum augum. Þau eignuðust
soninn Eric, síðar tengdadóttur
og sonardætur sem Anna dáði.
Ég var snemma með það á
hreinu að Anna yrði frábær
móðir. Af jólabréfunum mátti
sjá að fjölskyldan og barna-
börnin voru henni allt.
Árið 1999 fór ég ásamt níu
samstarfsfélögum í námsferð til
Washington. Þegar henni var
lokið var farið um slóðir Önnu
og Toppers og hafði ég talað við
Önnu því ég vildi gjarnan geta
heilsað upp á þau hjón. Þegar
þangað kom beið okkar glæsi-
legt veisluborð á þeirra fallega
heimili. Móttökurnar einkennd-
ust af hlýju, húmor og mikilli
gestrisni. Samferðamenn mínir
glöddust mjög yfir þessum góðu
móttökum.
Síðast er Anna og Topper
dvöldu hér á landi átti ég því
láni að fagna að fá þau í heim-
sókn og eru þær samverustund-
ir ómetanlegar í minningunni.
Nú er elsku Anna gengin til
feðra sinna og skilur eftir sig
stórt skarð í lífi fjölskyldu sinn-
ar og vina og ljúfar minningar
um einstaklega ljúfa konu sem
öllum sem til þekktu þótti vænt
um. Stærstur er þó missir elsku
Toppers, Erics Ashley og
dætra. Við hjónin vottum þeim
og eftirlifandi systkinum og
öðrum aðstandendum innilega
samúð.
Með þessum orðum vil ég
þakka Önnu fyrir einstaka
elskusemi í minn garð.
Blessuð sé minning elsku
Önnu frænku af Lönguhlíð-
arætt.
Sólveig Helga Jónasdóttir.
Þegar ég sest niður til að skrifa
nokkur orð til að minnast Guðna
frænda þá hellast margar minn-
ingar yfir mig. Það fyrsta sem ég
sé fyrir mér er Guðni með filters-
lausan Camel í eldhúsinu í Lauf-
skálum. Það er eins og ég sé
staddur þar núna, í sófanum á efri
hæðinni og heyri í mömmu og
pabba tala við Guðna og Tótu
niðri í eldhúsi. Ég á mér fjölmarg-
ar minningar um heimsóknir
þangað þar sem Guðni og Tóta
tóku alltaf vel á móti fólki. Þau
áttu gott heimili sem gott var
heim að sækja. Yndislegur garð-
ur, L177, og eldhúskrókurinn.
Guðni var glettinn og hugljúfur og
mikill vinur. Það var alltaf gaman
að hitta hann og það varð aldrei
skortur á umtalsefni við eldhús-
Guðni Jónsson
✝ Guðni Jónssonfæddist í
Skarðshlíð í Aust-
ur-Eyjafjallahreppi
24. september
1927. Hann lést á
dvalarheimilinu
Lundi 18. febrúar
2014.
Útför Guðna fór
fram frá Odda-
kirkju, Rang-
árvöllum, 28. febr-
úar 2014.
borðið. Og alltaf var
stutt í húmorinn.
Einu sinni heimsótti
ég þau stuttu eftir
Suðurlandsskjálft-
ann árið 2000 og þá
fannst Guðna gaman
að lýsa fyrir mér
hamaganginum þeg-
ar ísskápurinn opn-
aðist og allt kom út
úr honum í einu lagi.
„Og svona fór svo
fyrir viskíglösunum,“ sagði hann
brúnaþungur og rétti mér kassa
sem fullur var af brotnum krist-
alsglösum. „Nú verð ég að drekka
þetta beint úr flöskunni,“ sagði
hann og hló dátt. Seint sama
kvöld ók ég rétt við upptökin þeg-
ar seinni skjálftinn reið yfir og
Guðni og Tóta linntu ekki látum
fyrr en þau höfðu heyrt í mér og
fengið staðfest að ég væri kominn
heim til Reykjavíkur í einu lagi.
Það er tómlegt að hugsa til
þess að Guðni sé farinn. En þótt
spjalli okkar við eldhúsborðið sé
lokið í bili þá lifir hans sérstaka
rödd áfram í huga mér.
Við vottum fjölskyldu hans og
vinum samúð okkar og biðjum
Guð að blessa minningu Guðna
frænda.
Haukur Hilmarsson
og fjölskylda.
Faðir okkar og
stjúpi, Halldór Val-
geirsson, hvarf til
feðra sinna hinn 17.
febrúar 2014.
Hann lést í svefni og hvílir nú
friðsæll við hlið móður okkar, þar
sem þau eru sameinuð á ný.
Þetta er afar líkt honum, að
gera hluti sem enginn átti von á,
þótt það væri það síðasta sem
hann gerði. Við vissum öll að það
myndi koma að þessu, en engan
grunaði að hann færi núna …
svona fljótt. Hann var fyrirmynd
okkar, lét engan ósnortinn og
miðlaði okkur af gjafmildi sinni
og visku. Hann var fróður maður
og skemmtilegur, barngóður og
hjálpsamur. Hann áorkaði því
sem hann ætlaði sér, lauk bú-
fræðinámi og síðar löggildri end-
urskoðun, stofnaði endurskoðun-
Halldór
Valgeirsson
✝ Halldór Val-geirsson fædd-
ist 1. desember
1937. Hann and-
aðist 17. febrúar
2014. Halldór var
jarðsunginn 24.
febrúar 2014.
arskrifstofu og síðar
verslunina Sauma-
sporið ásamt því að
byggja sér hús með
verslunarhúsnæði.
Hann var maður
sem synti með eða á
móti straumnum
eftir sinni sannfær-
ingu.
Enginn maður,
hvorki fyrr né síðar,
hefur haft slík áhrif
á okkur eins og hann hafði. Við
erum þakklát fyrir þann tíma,
visku, hlátur og grát er við höfum
átt með honum og munum við
ávallt minnast hans sem og þess
sem hann kenndi okkur. Hans trú
var að hæfileikar og hæfni hvers
manns ásamt þrautseigju og
ákveðni kæmi okkur á áfanga-
stað.
Útför hans fór fram mánudag-
inn 24. febrúar frá Digranes-
kirkju. Við þökkum öllum þeim
sem vottuðu okkur samúð sína og
þeim sem komu og kvöddu hann
með okkur í síðasta sinn.
Valgeir, Halldór Arnar,
Haukur Hrafn, Helgi og
Guðný.
Það er skrítið að
sitja hér og skrifa
minningargrein um
hann Ragga okkar
sem lést eftir stutta
baráttu við illvígt krabbamein.
Þrátt fyrir að við vissum í hvað
stefndi bar þetta brátt að og
enginn átti von á að við fengjum
svona stuttan tíma með honum
eftir að hann greindist. Við sitj-
um nú slegin eftir og söknuður-
inn er mikill.
Raggi kom eins og storm-
sveipur inn í líf okkar fyrir rúm-
um 20 árum þegar hann og
mamma kynntust og upp frá því
var hann mjög stór partur af til-
veru okkar allra. Hann var lífs-
glaður og hress og hafði
ákveðnar skoðanir á mönnum og
málefnum sem hann lá ekki allt-
af á. Út frá því sköpuðust oft
Ragnar
Sigurgeirsson
✝ Ragnar Sig-urgeirsson
fæddist 27. júní
1942. Hann lést 18.
febrúar 2014. Útför
Ragnars fór fram
28. febrúar 2014.
fjörugar og
skemmtilegar um-
ræður sem stund-
um urðu heitar en
alltaf var gleðin
undirliggjandi því
Raggi var einn af
lífsglöðustu mönn-
um sem við þekkt-
um. Hann var líka
einn af þeim sem
alltaf voru boðnir
og búnir að hjálpa
til og ef einhvers staðar þurfti að
mála, negla eða bora var hann
mættur fyrstur á staðinn. Við
fjölskyldan nutum oft góðs af
þeirri hjálpsemi hans. Hann var
mikill karakter sem við erum
þakklát fyrir að hafa kynnst og
hans verður sárs saknað.
Raggi reyndist mömmu mikil
stoð og stytta í gegnum tíðina og
missir hennar er mikill. Við
munum reyna að styðja við hana
í sorginni og vottum henni, börn-
um Ragga, barnabörnum, fjöl-
skyldu og vinum okkar dýpstu
samúð.
Hrefna, Inga og Ásta Jóna
Óskarsdætur.
Ástarfaðir himinhæða,
heyr þú barna þinna kvak,
enn í dag og alla daga
í þinn náðarfaðm mig tak.
Náð þín sólin er mér eina,
orð þín döggin himni frá,
er mig hressir, elur, nærir,
Bjarney
Hagalínsdóttir
✝ Bjarney Haga-línsdóttir
fæddist í Hvammi
Dýrafirði 23. mars
1919. Hún andaðist
á Höfða, hjúkr-
unar- og dval-
arheimili, Akra-
nesi, 19. febrúar
2014.
Bjarney var jarð-
sungin frá Akra-
neskirkju 28. febr-
úar 2014.
eins og foldarblómin
smá.
Einn þú hefur allt í hönd-
um,
öll þér kunn er þörfin
mín,
ó, svo veit í alnægð þinni
einnig mér af ljósi þín.
Anda þinn lát æ mér
stjórna,
auðsveipan gjör huga
minn,
og á þinnar elsku vegum
inn mig leið í himin þinn.
(Steingrímur Thorsteinsson)
Guð geymi þig elsku
langamma.
Hörður Rafnar Auðar-
son Pálmarsson og
Auður B. Ólafsdóttir.
Ég undirritaður
var staddur í
Reykjavík haustið
1991, nánar tiltekið
hinn 5. september, og ég var mikið
búinn að reyna að ná sambandi við
vin minn Guðna Þ. Guðmundsson
organista. Þennan dag var mér
tjáð að hann mundi vera að spila
við skólasetningu í Dómkirkjunni
ásamt Rúnari Georgssyni saxó-
fónleikara. Ég hraðaði mér þang-
að sem mest ég mátti og þegar ég
kom að kirkjudyrum streymdu á
móti mér dásamlegir tónar, orgel
og saxófónn, sem hljómuðu greini-
lega vel saman í höndum þessara
snillinga. Þegar svo að því kom að
velja útgöngulag segja þeir við
Rúnar Ketill
Georgsson
✝ Rúnar KetillGeorgsson
fæddist 14. sept-
ember 1943. Hann
lést 30. desember
2013. Rúnar var
jarðsunginn 9. jan-
úar 2014.
mig: Hvað væri gott
að spila? Svar mitt
var: Það er komið
haust og þið spilið
náttúrlega gullkorn-
ið Autumn Leaves
eftir Kosma. Og því-
líka snilld hef ég ekki
heyrt í annan tíma
sem þessir frábæru
listamenn fluttu
þann góða haustdag,
því mun ég aldrei
gleyma. Ég filmaði þessa uppá-
komu meðan á henni stóð og prýð-
ir sú mynd tónlistarsafn mitt í
dag, Melódíur minninganna. Ég
kveð Rúnar hinstu kveðju með
hluta úr ljóðinu Við bjóðum góða
nótt eftir Ágúst Böðvarsson frá
Hrafnseyri við Arnarfjörð:
Lát söngsins enduróm
yrkja í hjartanu fögur blóm
það skapar lífinu léttan dóm.
(ÁB)
Jón Kr. Ólafsson, söngvari,
Bíldudal.
Afi eins og við
munum alltaf muna
eftir honum var ynd-
islegur maður. Hann
gat setið tímunum
saman með litlu börnunum og
horft á Tomma og Jenna og var sá
sem hló mest. Hann var mjög
stríðinn og elskaði að stríða börn-
unum með því t.d. að skjóta fölsku
tönnunum út, þannig að börnin
annaðhvort urðu skelfingu lostin
eða hlógu sig máttlaus.
Gamlárskvöldin voru sérstak-
lega minnisstæð, þegar gamli
maðurinn lék á als oddi og var
óstöðvandi í sprengjulátum. Börn-
in höfðu vart undan að bera í hann
sprengjur og þegar stærstu
sprengjurnar dundu yfir höfðum
okkar skein gleðin úr augum hans.
Hann var ófeiminn við að gauka að
Trausti Jónsson
✝ Trausti Jóns-son fæddist 8.
ágúst 1930. Hann
lést 14. febrúar
2014. Útför
Trausta fór fram
21. febrúar 2014.
okkur allskyns nýj-
ungum af púðri og
sprengjum sem
hann hafði haft með
sér úr siglingunum.
Sumarbústaður-
inn í sjávarholti
geymir margar
minningar fyrir okk-
ur öll í fjölskyldunni.
Þar var margt brall-
að með afa í gegnum
tíðina. Út að sigla á
bátnum, ganga að stórasteini á
leirnum, veiða síli, finna hreiður í
kríuvarpinu, kíkja á allskyns fugla
og dýr. Þegar veiðimennirnir í
fjölskyldunni fóru á næturveiðar,
hugsaði afi alltaf fyrir því að hafa
útiljósið í bústaðnum kveikt, svo
að þreyttir mennirnir hefðu við-
mið við heimgönguna og kæmust
klakklaust heim.
Við munum reyna hið besta að
hafa ljósið kveikt og lýsa börnun-
um okkar réttu leiðina eins og afi
kenndi okkur að gera.
Með söknuði, þökk og ást,
Elínborg, Snorri og Sigríður
Guðmundsbörn.