Morgunblaðið - 14.03.2014, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - 14.03.2014, Blaðsíða 30
30 UMRÆÐAN MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. MARS 2014 Um þessar mundir eru liðin 70 ár síðan Helgi Hjörvar þýddi og las í beinni útsendingu í útvarpið söguna um Bör Börsson eftir norska skáldið Johan Falkberget. Þá tæmd- ust götur og allir sem vettlingi gátu valdið til sjávar og sveita hlustuðu á lestur hans og leik. Bör Börsson júníór og flest hans háttalag er klæðskerasaumað upp á okkur frændur hans hér á eyj- unni. Það hefur oft sannast áþreif- anlega frá því Helgi las og allt Ísland hlustaði. Er þar margt líkt með skyldum. Einn af mörgum óborganlegum karakterum í sögunni er Óli bóndi Pétursson í Fitjakoti. Hann telur að flest sem aflaga fer sé öðrum að kenna. Óli þurfti oft að taka lán. Þeg- ar allt var komið í strand hjá honum kom gamli sýslumaðurinn í Fitjakot með lagastafinn í höndunum og hélt uppboð og seldi allt, smátt og stórt. Allt fyrir sparisjóðinn, allt til að bjarga sparisjóðnum. Þegar Bör opnaði nýju krambúð- ina á Öldurstað ætlaði Fitjakots- bóndinn að biðja hann að kríta smá- vegis hjá sér í bráð. Hann myndi borga honum hvern eyri, ekki að tvíla með það! En Bör var erfiður. Þegar Óli hljóp við fót ofan eftir nýja sýslu- veginum um morguninn, grunaði hann að þetta yrði leiðindadagur. Þá skaust nefnilega grái kötturinn hennar Brittu gömlu Sýrusdóttur yf- ir veginn fyrir framan hann. Og það áður en honum ynnist tími til að hrækja þrisvar. Og þá var nú ekki að sökum að spyrja! Bara hann gæti einhverntíma fengið tak á þessum kattardjöfli hennar Brittu, þá mundi margt snú- ast á betri veg. Hvern einasta morg- un sem Óli í Fitjakoti kom út, þá þaut kötturinn þvert yfir veginn og hlaðið. Hann var þessi andskotans eldi- brandur, að það var ekki viðlit að geta hrækt í tæka tíð! Hvílíkur skínandi húmor hjá Joh- an Falkberget og Helga Hjörvar! Úttroðið seðlaveskið virkaði Bör keypti sér hlut í banka. Nema hvað. Það var Einkabanki Öldur- dæla. Á aðalfundi bank- ans lagði hann til í ræðu að bankinn skyldi út- víkka starfsemi sína, stofna útibú eins og þeir stóru í Niðarósi. Þegar karlarnir fóru eitthvað að ambra, sagði Bör: „Ef þið viljið ekki sam- þykkja mína heiðruðu tillögu, þá skal ég sýna ykkur það, að ég get stofnað minn eigin banka sjálfur, in kassó.“ Fleygði svo úttroðnu seðlaveski sínu á borðið. Öldurdalskarlarnir hrukku upp í stólunum. Enginn þeirra hafði vitað að Bör væri svona forríkur og ætti þennan fjanda af peningum. Hann var kosinn í stjórnina og lét upp frá því kalla sig herra banka- stjórann. Salta og Malta Í Ósló hitti Bör víxlarana Sól og Mána. Þá var hann líka orðinn dírek- tör, eins og Ólsen músapúlversdírek- tör í Niðarósi. Sólin og Máninn töl- uðu um hlutabréf og farmgjöld og bólgu og hrun. (Kannast menn nokk- uð við orðalagið?) Þeir höfðu frétt að nóttina áður hefði skipinu Salta verið sökkt í Norðursjónum. Síðustu dag- ana höfðu þeir keypt öll hlutabréf sem þeir komust yfir í félaginu Salta hf. Þeir höfðu nefnilega frétt frá áreiðanlegum heimildum að stjórn félagsins ætlaði að úthluta sjötíu pró- sent til hluthafa. En nú var allt hrun- ið. Þá datt Mána í hug að koma hluta- bréfunum yfir á dírektör Börsson áður en þetta fréttist. Og það gerðu þeir. Áður en Bör vissi af var hann búinn að skrifa nafn sitt á kaupseð- ilinn. Svo kom reiðarslagið. Það var ekki e/s Salta sem hafði verið sökkt, eins og sagði í símskeytinu frá Lond- on. Það var e/s Malta! Hlutabréfin í Salta þutu upp um 140%. Sól og Máni sátu eftir með sárt ennið. Sýndarmennskan og hið ranga mat alls Í útgáfu Almenna bókafélagins 1988 skrifar Hjörtur Pálsson svo um Bör Börsson í formála: „Ekki þarf að bera ýkja víða niður í sögunni til þess að Íslendingurinn 1988 kannist við sig í Kjósinni. Þó að einungis séu teknar tvær tilvitnanir um æðsta draum grósserans á Öld- urstað og fjárfestingargleði Péturs í Lækjarbotnum – önnur að vísu úr seinni sögunni um Bör – segja þær sína sögu: „Peningar voru æðstu gæði sem til eru á þessari jörð. Enginn hlutur annar getur gert manninn eins glað- an og sælan og peningar. Það hafði verið hans æðsta markmið í lífinu frá blautu barnsbeini að eignast stóra bankabók – bankabókin þótti honum besta bókin sem til var í heiminum.“ En vegna þess arna þarf Pétur að fá lán á lán ofan. Og svo þarf hann að fá lán til að bjarga láninu. Og loks er hann orðinn leikinn í að borga gamla skuld með nýrri skuld. Í þessu er hann orðinn mesti snillingur.“ Sagan um Bör Börsson er hvorki meira né minna en hún er og ætlar sér að vera: ærsla- og ádeilusaga sem höfundurinn kvaðst, þótt ótrúlegt megi virðast, hafa skrifað „af fyllstu alvöru og gremju – ekki þó fyrst og fremst yfir Börsson eðli mannsins, svo slæmt sem það getur þó verið í sjálfu sér – heldur yfir sýnd- armennskunni, hinum gyllta leir – og hinu ranga mati alls.“ Sagan af Bör birtist upphaflega 1917 sem neðanmálssaga í norsku blaði, samin jafnóðum eftir þörfum. Þó ýmsir hafi álitið að hún hafi ekki mikið bókmenntalegt gildi, þá er hún annað og meira. Bör Börsson var nokkurs konar forsögn eða forspá, ekki síst fyrir okkur frændur hans. Og leiftrandi húmorinn svífur yfir vötnum. Bör Börsson og Óli í Fitjakoti Eftir Hallgrím Sveinsson » Bör Börsson var nokkurs konar for- sögn eða forspá, ekki síst fyrir okkur frændur hans. Leiftrandi húmor sem allir geta haft gagn og gaman af. Hallgrímur Sveinsson Höfundur er bókaútgefandi og létta- drengur á Brekku í Dýrafirði. SKARTAÐU ÞÍNU FEGURSTA Bankastræti 4 I sími: 551 2770 I www.aurum.is Skartgripalínan Svanur fæst í verslun Aurum, Bankastræti 4. Ein flækjan í Evr- ópumálunum er og hefur verið tvíbent af- staða Breta. Það er löng saga frá því að þeir höfnuðu þátttöku í stofnun Evrópusam- bandsins með gerð Rómarsáttmálans árið 1956. Margaret Thatc- her studdi hinn sam- eiginlega innri markað en í ræðu í Brugge 1988 réðst hún gegn stofnun evrópsks ofurríkis – „superstate“. Slíkt stóð þó ekki til þá fremur en nú. Yfirlýsingar af þessu tagi eru líka ætlaðar til að sýna heimamönnum ættjarðarást. Bretar höfnuðu þátttöku í Myntbandalagi Evrópu og evrunni vegna algjörrar sérstöðu bankastarfsemi og fjár- málaþjónustu þeirra í London og tengdum aflandseyjum. Fyrir David Cameron og breska Íhaldsflokkinn varð það síðan hinn versti ósigur 2012 að standa einir gegn hinum 26 aðildarríkjunum um bankalöggjöf ESB. Á heimasíðu Sjálfstæðisflokksins fæst upplýst, að flokkurinn á aðild að Alliance of European Conservati- ves and Reformists – AECR – sem svo heitir. Samtök þessi voru stofn- uð af breska Íhaldsflokknum árið 2009 þegar þeir gengu úr hinum stóru samtökum hægri og mið- flokka, European People’s Party – EPP. Í þeim samtökum eru þeir evr- ópskir stjórnmála- flokkar sem stuðnings- menn Sjálfstæðisflokksins líta til sem bræðraflokka, þ.e. Moderatarna í Sví- þjóð, Höyre í Noregi, konservatívir í Dan- mörku, CDU í Þýska- landi, miðjuhægriflokk- ar Frakklands, Ítalíu, o.s.frv. Fyrir utan breska Íhaldsflokkinn eru félagar Sjálfstæð- isflokksins í AECR jað- arflokkar andsnúnir Evrópuþróun- inni, eins og pólski smáflokkurinn Law and Justice, stofnaður af Kac- zynski-tvíburunum. Eftir því sem segir í New Statesman 7. mars eru skoðanir innan breska Íhaldsflokks- ins þær að taka ekki afstöðu til sam- starfsins í ESB áður en fyrir liggur hvort og hvað er hægt að semja um varðandi breytingar. Allir flokkarnir í AECR, nema breski Íhaldsflokk- urinn og Sjálfstæðisflokkurinn, hafa sáralítið þingfylgi og þar er enginn norrænn stjórnmálaflokkur. Mjög athyglisverð eru skrif tveggja blaðamanna, George Parker og Alex Barker, hjá The Times varð- andi ákvörðun breska Íhaldsflokks- ins að yfirgefa EPP-samtökin. Þeir telja að Angelu Merkel hafi lítt hugnast að fyrirgefa Cameron fyrir þá ákvörðun. Til marks um það var að rétt fyrir ákvörðun ESB-leiðtoga- fundarins til samþykktar bankalög- gjöfinni hafi EPP-leiðtogarnir átt fund og gengið frá afstöðu sinni í Brussel, sem Cameron vissi ekki af. Það segir sig sjálft að öll málsmeð- ferð Breta hefði verið önnur hefðu þeir ekki málað sig í horn með stofn- un þessara alónýtu samtaka, sem virðast eiga að vera pólitískt Evr- ópuathvarf stærsta stjórnmála- flokks Íslendinga. Sagan hefur kennt okkur ýmislegt varðandi alþjóðleg flokkspólitísk tengsl. Það versta af því tagi voru að sjálfsögðu sovésk áhrif eða stjórn á íslenskum kommúnistum. Af hinu góða hafa verið tengsl íslenskra sósí- aldemókrata við systurflokkana á Norðurlöndum. Við eigum þrotlaus- um stuðningi leiðtoga norrænna krata það algjörlega að þakka, að á árunum 1960-1970 var þrýst á Breta þangað til að við gátum gengið í EFTA. Þetta var ekki síst því að þakka hve dr. Gylfi Þ. Gíslason var virtur meðal flokksbræðra á Norð- urlöndum. Því má heldur ekki gleyma að með Alþýðuflokknum stóð Sjálfstæðisflokkurinn með leið- togann Bjarna Benediktsson, sem vafalaust hefur notið mestrar alþjóð- legrar virðingar íslenskra stjórn- málamanna fyrr og síðar fyrir fram- göngu sína í þátttöku Íslands í NATO. En nú er af sem áður var með einangrun okkar frá hægri- flokkum á Norðurlöndum, einmitt þegar forsætisráðherrar Noregs og Svíþjóðar koma úr þeirra röðum. Hvaða tilgangi á það að þjóna að Sjálfstæðisflokkurinn eigi ekki t.d. Moderatarna og Höyre lengur að sem systurflokka? Ekki eigum við mikla samleið með Bretum í Evrópumálum sem halda sér utan við Myntbandalagið, þann kjarna ESB-samstarfsins sem fyrst og síðast er Íslandi brýnt lífshags- munamál. Þetta er að sjálfsögðu að því gefnu, að aðildarsamningur hafi að geyma þá viðunandi lausn á sjáv- arútvegsmálum að íslenska land- grunnið lúti okkur einum. EES- samningurinn hefur alvarlega van- kanta. Er það Íslandi og Noregi ekki lítt sæmandi, að ákvarðanatökur séu að öllu leyti í höndum Evrópusam- bandsins? Mætti ekki ætla að það litla sem eftir er af EFTA og Evr- ópska efnahagssvæðinu sé öðrum naumast ómaksins virði og að áhugi á að byggja það upp sé ekki annað en tálsýn? Tækifæri þessa liðna EFTA/EES-tíma hvíldu á löngu horfnum forsendum. En með þeim urðu viðskipta- og efnahagstengsl okkar í ESB burðarás íslensks efna- hagslífs. Þá má líka vera augljóst að þeir hagsmunir verða aðeins tryggð- ir með aðild Íslands að samstarfinu. Það er vörðuð leið til öruggrar fram- tíðar þess þjóðfélags sem við viljum gæta og þróa. Breska flækjan og við Eftir Einar Benediktsson »Hvaða tilgangi á það að þjóna að Sjálf- stæðisflokkurinn eigi ekki t.d. Moderatarna og Höyre lengur að sem systurflokka? Einar Benediktsson Höfundur er fyrrverandi sendiherra. Móttaka að- sendra greina Morgunblaðið er vettvangur lifandi umræðu í landinu og birtir aðsend- ar greinar alla útgáfudaga. Þeir sem vilja senda Morg- unblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir að nota innsendikerfi blaðs- ins. Kerfið er auðvelt í notkun og tryggir öryggi í samskiptum milli starfsfólks Morgunblaðsins og höf- unda. Morgunblaðið birtir ekki greinar sem einnig eru sendar eru á aðra miðla. Að senda grein Kerfið er aðgengilegt undir Morgunblaðslógóinu efst í hægra horni forsíðu mbl.is. Þegar smellt er á lógóið birtist felligluggi þar sem liðurinn "Senda inn grein" er valinn. Í fyrsta skipti sem inn- sendikerfið er notað þarf notand- inn að nýskrá sig inn í kerfið. Ít- arlegar leiðbeiningar fylgja hverju þrepi í skráningarferlinu. Eftir að viðkomandi hefur skráð sig sem notanda í kerfið nóg að slá inn kennitölu notanda og lykilorð til að opna svæðið. Hægt er að senda greinar allan sólarhringinn. Nánari upplýsingar veitir starfs- fólk Morgunblaðsins alla virka daga í síma 569-1100 frá kl. 8-18. mbl.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.