Morgunblaðið - 14.03.2014, Side 47

MINNINGAR 47
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. MARS 2014
hennar á þeim vettvangi enda var
hún afar fær við saum og aðra
handavinnu, t.d. prjónaði hún
marga fallega muni og þrátt fyrir
háan aldur greip hún oft í prjón-
ana. Ingibjörg æfði leikrit með
nemendum sínum og meðal ann-
ars æfðum við þrír samkennarar
aðalleikrit skólans fyrir jóla-
skemmtun og kom þá vel fram hve
glöggt auga Ingibjörg hafði fyrir
sviðsetningu og góðu málfari. Það
vakti athygli okkar í vinahópnum
hve samrýnd þau voru Jónas og
Ingibjörg og mikill missir var fyr-
ir Ingibjörgu þegar Jónas féll frá
en hún var alla tíð kjarkmikil og
lét ekki bugast við ástvinamissi
sem hún þurfti að upplifa um æv-
ina og alvarleg veikindi sem upp
komu. Hún var alla tíð smekklega
klædd og lét í ljósi þakklæti fyrir
að eiga eftir tvo syni og fjölskyld-
ur þeirra. Hún var góður og
reyndur ráðgjafi vina sinna. Elsku
Ragnar, Eva, Björn og Guðrún,
við vottum ykkur og fjölskyldum
ykkar samúð. Blessuð sé minning
okkar góðu vinkonu Ingibjargar.
Matthildur og Jón Freyr.
Fundum okkar Ingibjargar bar
fyrst saman í Kaupmannahöfn
sumarið 1959. Þar hafði ég dvalið
veturinn áður við nám í Kenn-
araháskólanum ásamt fleiri Ís-
lendingum og í þeirra hópi var
Jónas Guðjónsson, eiginmaður
Ingibjargar, og þarna var hún
komin að heimsækja hann. Hún
stóð þá á fertugu, glaðleg í fasi,
meðalhá og þrekin, ljós yfirlitum,
hlýleg og skemmtileg og sópaði að
henni. Þetta var upphaf að vináttu
okkar. Næsta haust hóf ég
kennslu við Laugarnesskóla þar
sem þau hjón störfuðu bæði og
fékk ég starfið fyrir atbeina Jón-
asar. Frá fyrsta degi stóð mér
heimili þeirra opið. Fullyrða má að
á Hofteigi 40 hafi verið einstakt
heimili. Þau Ingibjörg bjuggu á
miðhæðinni með börnum sínum
þremur, en leigjendur í risi og
kjallara sem jafnan tengdust þeim
hjónum vináttuböndum. Oft komu
ættingjar þeirra utan af landi til
lengri eða skemmri dvalar, sumir í
skóla, til læknis eða annarra er-
inda; ég man eftir námsfólki sem
jafnan kom í kvöldmat auk ann-
arra aðvífandi gesta. Þau ráku
heimili sitt af miklum myndar-
skap, enda bæði vel verki farin;
veitingar voru töfraðar fram á
skammri stundu. Ingibjörg var
snillingur við matargerð og ég
minnist ótal stunda við hádegis-
verðarborð þegar hún hóaði mér
með sér í steiktan fisk sem var
betri í meðförum hennar en ég
þekki til annars staðar; oft buðu
þau þá með sér nemendum sem
áttu langt heim að sækja eða ekki
að miklu að hverfa. Henni var
jafntamt að breyta ull í fat og
mjólk í mat, saumaði og prjónaði
fatnað á fjölskylduna. Öllu þessu
sinnti hún með fullri kennslu og
var aldrei glaðari en þegar þétt
var setið við borð hennar.
Ingibjörg var skörungur, flug-
mælsk og talaði einstaklega fal-
legt mál, kjarnyrt og blæbrigða-
ríkt, prýðilega hagmælt eins og
Dýrólína móðir hennar á Fagra-
nesi, kunni líka kynstrin öll af
kveðskap sem hún kryddaði mál
sitt með. Hún var skapstór og var
raunar alla ævi að temja skaplyndi
sitt og á síðasta fundi okkar sagð-
ist hún reyna að láta glaðlyndið og
spaugsemina hafa yfirhöndina. Ég
sá ekki betur en hún drægi enn að
sér fólk til viðræðu, enda var hún
snillingur í samræðum.
Við kenndum saman þar til hún
lét af starfi sjötug að aldrei; Jónas
sinnti hins vegar lestrarkennslu 5
árum betur. Þau áttu saman góð
efri ár, ferðuðust víða og héldu
uppteknum hætti að bjóða heim
fólki og sækja sjálf mannamót og
voru alls staðar gleðigjafar. Síð-
ustu árin á Hrafnistu, eftir lát Jón-
asar, hélt Ingibjörg reisn sinni,
var sátt við lífið og tilveruna og tók
fagnandi hverjum degi. Við leið-
arlok þakka ég henni samfylgdina
og sendi ástvinum hennar samúð-
arkveðju.
Herdís Sveinsdóttir.
✝ Bjarni Blomst-erberg fæddist
í Reykjavík 17.
febrúar 1917.
Hann lést á Hrafn-
istu í Hafnarfirði
28. febrúar 2014.
Foreldrar hans
voru Ásta Þórunn
Bjarnadóttir, f.
20.2. 1898 á Melum
í Leirársveit, d.
24.11. 1918, og
Frederik Hans Andreas
Blomsterberg, f. 6.10. 1880 í
Helsingør, d. 23.10. 1949.
Albróðir Bjarna var Andrés
Blomsterberg, f. 25.6. 1918, d.
16.4. 1997. Hálfbræður Bjarna
samfeðra voru Níels Maríus
Blomsterberg, f. 15.1. 1927, d.
9.6. 2013, og Hans Blomster-
berg, f. 9.8. 1928, d. 8.9. 2005.
Bjarni og Andrés bróðir hans
ólust upp hjá móðurömmu
sinni, Ingibjörgu Bjarnadóttur,
eftir að móðir þeirra lést úr
spænsku veikinni 1918.
Sonur Bjarna og Birnu Egg-
ertsdóttur Nordahl, f. 30.3.
1919, d. 8.2. 2004, er Eggert N.
Bjarnason, f. 25.7. 1937. Eig-
inkona hans var Regína Ein-
arsdóttir, f. 11.6. 1940, d. 1.9.
1980. Börn þeirra eru Einar,
Unnur, Ásta, Birna og Helga.
Barnabörnin eru þrettán og
uðust fjögur börn. Þau eru: 1)
Birna, f. 31. 7. 1949, gift Ingv-
ari J. Viktorssyni, f. 9.4. 1942.
Synir Birnu eru Bjarni Birkir
og Freyr. Börn Ingvars eru
Páll, Viktor og Heiðrún. Barna-
börnin eru þrettán og
barnabarnabörnin tvö. 2) Rún-
ar Þór, f. 4.9. 1953, d. 2.2. 1954.
3) Hrafnhildur, f. 22.10. 1956,
gift Birgi Finnbogasyni, f. 18.9.
1948. Dætur þeirra eru Val-
gerður og Hjördís. Barnabörn-
in eru þrjú. 4) Valur, f. 19.11.
1959. Börn hans eru Sigrún
Birna, Berglind Svana, Bjarni
og Valur.
Bjarni fékkst við ýmis störf á
lífsleiðinni. Ungur nam hann
húsgagnasmíði í Danmörku og
vann síðar við leikfangasmíði í
Laufahúsinu á Laugavegi 28.
Hann var bóndi í Höfða í Mos-
fellssveit og seinna rak hann
svínabú í Straumi í Hafnarfirði.
Hann rak nokkrar verslanir í
Reykjavík og Hafnarfirði.
Bjarni stofnaði verslunina
Fjarðarkaup með félaga sínum
Sigurbergi Sveinssyni og eig-
inkonum þeirra árið 1973 og
starfaði þar í rúm 20 ár eða þar
til hann settist í helgan stein.
Bjarni hafði ætíð mikinn áhuga
á garðyrkju og smíðum og
varði að mestu frítíma sínum í
garðinum eða við smíðar í bíl-
skúrnum í Brekkuhvammi 9 í
Hafnarfirði, þar sem þau
bjuggu til margra ára.
Útför Bjarna fer fram frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í
dag, 14. mars 2014, og hefst at-
höfnin kl. 13.
barnabarnabörnin
sjö. Seinni kona
Eggerts var Berta
Guðbjörg Rafns-
dóttir, f. 7.1. 1944,
d. 31.3. 2008.
Dætur Bjarna og
fyrri konu hans,
Ástu Sigrúnar
Hannesdóttur, f.
16.7. 1920, d. 10.12.
2003, eru: 1) Ingi-
björg Ásta, f. 7.3.
1940, d. 17.7. 1984. Hún var gift
Braga Ingiberg Ólafssyni, f.
16.12. 1939. Barn þeirra er
Ólafur en fyrir átti Inga Ástu
Sigrúnu með Erlingi Ísfeld
Magnússyni. Barnabörnin eru
sjö og eitt barnabarnabarn. 2)
Margrét Erna, f. 3.12. 1942, gift
Grétari Benediktssyni, f. 20.11.
1941. Börn þeirra eru Benedikt
Ingi og Sigurlaug Ásta. Barna-
börnin eru fimm og barna-
barnabörnin tvö.
Bjarni kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Þórunni Val-
gerði Jónsdóttur, f. 6.9. 1925 í
Hafnarfirði, 13.5. 1947. For-
eldrar hennar voru Jón Jóns-
son, f. 12.8. 1879 í Lásakoti á
Álftanesi, d. 26.10. 1936, og
Guðfinna Margrét Einarsdóttir,
f. 10.11. 1888 í Haukshúsum á
Álftanesi, d. 5.8. 1982.
Bjarni og Valgerður eign-
Tengdafaðir minn, Bjarni
Blomsterberg, er fallinn frá 97
ára gamall. Bjarni fæddist í
Reykjavík, en ólst upp hjá móð-
urömmu sinni að Melum í Mela-
sveit og á Akranesi en síðan
flytja þau til Reykjavíkur þar
sem þau búa á Skólavörðustígn-
um. Þar byrjar Bjarni strax
sem táningur að rækta dúfur og
seinna kanínur, sem hann seldi
Hótel Borg og þótti efnilegur á
þessu sviði og hafði hann gam-
an af því að segja sögur frá
þessum tíma. Bjarni fór ungur
til ættingja sinna í Danmörku
til að læra húsgagnasmíði, en
lauk ekki námi þar ytra og
flutti heim aftur. Hann vann við
ýmis störf fyrir og á styrjald-
arárunum. Hann fékkst við
bæði leigu- og rútubílaakstur og
starfaði líka sem sölumaður og
ferðaðist þá með strandferða-
skipunum og fannst það spenn-
andi starf. Seinna gerðist
Bjarni bóndi, fyrst á Höfða í
Mosfellsbæ þar sem hann rak
þó nokkurt bú með Valgerði
konu sinni. Seinna fluttu þau
síðan að Straumi í Hafnarfirði
þar sem þau ráku myndarlegt
svínabú með Kristni Sveinssyni.
En kunnastur er Bjarni fyrir
störf sín sem kaupmaður, hann
rak nokkrar verslanir bæði í
Reykjavík og Hafnarfirði, en
þar settust þau hjónin að með
fjölskyldu sína og þar bjó
Bjarni til dauðadags, nú síðast
bjuggu þau á Hrafnistu. Árið
1973 stofnaði Bjarni ásamt fé-
laga sínum Sigurbergi Sveins-
syni og eiginkonum þeirra
verslunina Fjarðarkaup, sem
strax varð ein vinsælasta versl-
un landsins enda vel rekin og
heiðarleikinn og umhyggja fyrir
viðskiptavinunum ávallt í fyr-
irrúmi og er svo enn þann dag í
dag. Þau hjónin unnu þar lengi
vel öll saman eða þar til Bjarni
og Valgerður seldu sinn hlut og
settust í helgan stein. Þau
Bjarni og Valgerður reistu sér
fallegt hús að Brekkuhvammi 9
í Hafnarfirði og þar ræktuðu
þau garðinn sinn, þau byggðu
fallegt garðhús þar sem þau
ræktuðu fjölda suðrænna
plantna og ávaxta, sem vöktu
mikla athygli og garðurinn
þeirra var verðlaunaður af fegr-
unarnefnd bæjarins. Bjarni var
ákaflega handlaginn og alltaf að
dunda sér við ýmsar smíðar og
eru til eftir hann margskonar
fallegir smáhlutir sem hann
smíðaði. Í daglegu lífi var
Bjarni ekki mjög mannblendinn
og alls ekki allra. Hann var ekki
margorður og lítið fyrir há-
stemmdar yfirlýsingar, en lofaði
hann einhverju þá stóð hann við
það. Kannski lýsir það honum
vel þegar hann kom til mín einn
daginn og bauð mér í bíltúr og
ekkert meir um það, en bíltúrn-
um lauk ekki fyrr en við höfð-
um ekið norður Kjöl og síðan
suður Sprengisand og farið
Landmannalaugar og að Skóg-
um og gist tvær nætur. Ekki
mörg orð í upphafi, en ansi
hreint gaman í ferðinni.
Kannski vantaði það að hann
gæfi sér tíma til að blanda geði
við aðra og gæfi þannig meira
af sér.
Ingvar Viktorsson.
Elsku besti afi okkar, þegar
við hugsum til stundanna sem
við áttum með þér getum við
ekki annað en brosað og verið
þakklát fyrir þann tíma sem við
fengum þótt við vildum óska
þess að þessar stundir hefðu
orðrið fleiri. Þú varst alltaf svo
rólegur og yfirvegaður að á tíð-
um var erfitt að ná til þín en
það gerði tímann með þér enn
verðmætari.
Þótt þú hafir oft verið fjar-
lægur þá þurfti ekki meira en
eitt lítið glott frá þér til þess að
maður fyndi fyrir hlýju og
væntumþykju. Það var alltaf
svo gaman að hlusta á sögurnar
þínar, þú fangaðir alla í algjöra
þögn, þú bjóst yfir svo mikilli
visku. Eftir því sem þú varðst
eldri var gaman að upplifa hvað
lúmski húmorinn efldist þótt
hógværðin væri aldrei langt
undan.
Blíður, góður og hnyttinn,
þrjóskur, þrautseigur og vinnu-
samur. Þú munt ávallt vera fyr-
irmynd okkar. Minning þín mun
lifa með okkur.
Þín barnabörn, öll óendan-
lega stolt af því að vera Blomst-
erberg,
Sigrún Birna, Berglind
Svana, Bjarni og Valur.
Fallinn er frá Bjarni Blomst-
erberg.
Ég kynntist honum árið 1999
þegar við dóttursonur hans,
Freyr Hákonarson, fórum að
draga okkur saman. Síðar flutti
ég inn í íbúðina sem þeir feðg-
ar, Freyr og Sindri Snær, höfðu
til umráða á neðri hæðinni í
húsinu þeirra í Brekkuhvammi í
Hafnarfirði.
Bjarni var maður rólegheita
eins og ég kynntist honum.
Hann hafði sig ekki mikið í
frammi en átti sína lúmskt
skondnu hlið. Honum fannst til
dæmis ekki leiðinlegt þegar ég,
í starfi mínu sem flugfreyja,
kom heim úr flugi með pela af
„góðgæti“ og færði honum, sér-
staklega ef ég færði honum það
í einkennisbúningnum.
Um það leyti sem ég kynntist
Bjarna var hann að láta af
smíðamennsku, mestmegnis
vegna sjónskerðingar sem herj-
aði á hann síðastliðin ár, en í
gegnum tíðina hef ég séð mikið
af fallegri og vandaðri smíði eft-
ir hann, allt frá leikfangavöru-
bílum til fagurlega útskorinna
myndaramma.
Það var jafnframt magnað að
sjá hvað hann lét sjónina ekki
aftra sér við lestur dagblaða til
að halda sér við efnið, oft með
tveimur stækkunarglerjum sem
sett voru saman. Fyrir vikið var
Bjarni alltaf inni í málefnum
líðandi stundar og hafði áhuga-
verðar og oft á tíðum skemmti-
legar skoðanir á mönnum og
málefnum.
Ég vil fá að þakka Bjarna
Blomsterberg fyrir góð kynni.
Hvíl í friði.
Ragnheiður Gunnarsdóttir.
Við, sem stóðum að stofnun
Fjarðarkaupa fyrir 40 árum,
kveðjum nú góðan vin og sam-
starfsmann, Bjarna Blomster-
berg. Leiðir okkar Bjarna höfðu
raunar legið saman nokkru fyrr
þegar ég sá um bókhaldið fyrir
rekstur hans en Bjarni var
meðal annars kaupmaður í
Hólsbúð við Hringbraut í Hafn-
arfirði. Mér varð þá strax ljóst
að honum var kaupmennskan í
blóð borin.
Samstarf okkar var með
miklum ágætum á þessum tíma
sem leiddi til þess að við
ákváðum að stofna saman lág-
vöruverðsverslunina Fjarðar-
kaup við Trönuhraun 8. Og
verkaskiptingin var skýr frá
upphafi; undirritaður sá um
bókhald og pappírsvinnu en
Bjarni um innkaup og daglegan
rekstur. Verslunin naut mikilla
vinsælda frá fyrsta degi og
fljótlega varð ljóst að stækk-
unar var þörf. Það gerðum við
líka nokkrum sinnum og flutt-
um Fjarðarkaup síðan að Hóls-
hrauni 1 árið 1982.
Samstarf okkar Bjarna var
afar farsælt þau 20 ár sem við
unnum saman í Fjarðarkaupum
eins og árin þar á undan. Bjarni
var mikill ljúflingur, dagfars-
prúður og þægilegur í allri um-
gengni og milli okkar ríkti full-
komið traust. Það eru ekki
sjálfsögð forréttindi að fá að
mæta til vinnu við slíkar að-
stæður daglega svo áratugum
skiptir og fyrir það verð ég
Bjarna ævinlega þakklátur.
Bjarni státaði vissulega af
fleiri mannkostum sem of langt
mál væri að telja upp hér í
stuttri grein en fyrir Fjarðar-
kaup skipti ekki minnstu að
hann gat verið harður í horn að
taka þegar kom að samninga-
viðræðum í innkaupum fyrir
verslunina. Hann bar jafnan
hag viðskiptavinanna fyrir
brjósti og lagði sig allan fram
um að þeir nytu hagstæðra inn-
kaupa í sanngjörnu verðlagi en
um leið góðrar þjónustu og
framúrskarandi vöruúrvals.
Bjarni var samviskusamur
dugnaðarforkur sem lét sér
aldrei verk úr hendi falla og
ekki man ég eftir því að hann
missti svo mikið sem klukku-
stund úr vinnu vegna veikinda.
Hann sinnti kaupmennskunni af
lífi og sál öll árin ásamt okkur
konu minni, Ingibjörgu Gísla-
dóttur og eiginkonu sinni, Val-
gerði Jónsdóttur, sem lifir
mann sinn.
Þau Valgerður og Bjarni
ákváðu árið 1993 að láta staðar
numið í rekstri Fjarðarkaupa
og úr varð að við hjónin keypt-
um þeirra hlut. Þau tímamót
voru á allan hátt með sama
brag og áratugirnir tveir og þau
hjónin kvöddu Fjarðarkaup
með friðsemd, velvild og reisn.
Þá stóð verslunin á traustum
grunni. Enda sniðum við okkur
ávallt stakk eftir vexti sem voru
vissulega einkunnarorðin í
rekstrinum allan tímann – og
eru enn.
Fyrir hönd okkar í Fjarð-
arkaupum færi ég Valgerði og
fjölskyldunni allri okkar inni-
legustu samúðarkveðjur. Ein-
lægar þakkir fær Bjarni
Blomsterberg fyrir ómetanlega
tryggð og vináttu í farsælu
samstarfi okkar um áratuga-
skeið.
Sigurbergur Sveinsson.
Leiðir okkar Bjarna lágu
fyrst saman þegar hann kom að
tali við mig fyrir um 20 árum og
bað mig að byggja fyrir sig og
Völu sumarbústað í Skorradal.
Hann sagði mér bara að byrja
að byggja húsið, hann kæmi svo
næstu daga og gengi frá inn-
borgun. Allt sem Bjarni sagði
stóð eins og stafur á bók og
sumarhúsið reis á sælureit
þeirra hjóna. Bjarni var þar öll-
um stundum að dunda sér við
smíðar og fleira og auðvitað sá
Vala um öll veisluherlegheitin.
Þau voru yndisleg heim að
sækja.
Nokkrum mánuðum seinna
kom Bjarni að tali við og bað
mig að endurbyggja gamalt hús
í Hafnarfirði. Það hús hýsir
Súfistann í dag. Ég tók glaður
við verkefninu. Bjarni tjáði mér
að ég fengi mér til aðstoðar tvo
vaska menn. Þegar hafist var
handa við niðurrifið birtist
mannskapurinn. Tveir menn á
áttræðisaldri, Bjarni og Finn-
bogi. Mörgum hefði brugðið og
átt von á mun yngri mönnum.
En þeir stóðust allar mínar
væntingar og gott betur.
Það var einkar ánægjulegt að
kynnast Bjarna, traustari mann
er varla hægt að finna. Blessuð
sé minning hans.
Mínar innilegustu samúðar-
kveðjur til Völu og aðstand-
enda.
Eyþór Ármann Eiríksson.
Bjarni
Blomsterberg
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
STEINUNN JÓHANNESDÓTTIR
frá Hvammi, Hnífsdal,
síðast til heimilis á Hrafnistu,
Hafnarfirði,
lést þriðjudaginn 4. mars.
Útför hennar fer fram frá Víðistaðakirkju í
Hafnarfirði mánudaginn 17. mars kl. 13.00.
Sverrir Jóhannesson,
Guðmundur G. Jóhannesson, Eva Lillerud,
Jóhannes B. Jóhannesson, Guðrún H. Hauksdóttir
og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við fráfall
elskulegrar móður minnar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR S. KRISTJÁNSDÓTTUR,
Hamrahlíð 17,
Reykjavík.
Ása Elísabet Sæmundsdóttir, Björn Bjarklind,
Sæmundur Bjarklind, María Bjarklind,
Benedikt Bjarklind, Rakel Ýr Jónsdóttir,
Arnar Bjarklind, Margrét Jóhönnudóttir
og langömmubörn.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
DÓRA INGVARSDÓTTIR,
Stapaseli 13,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 11. mars.
Þórunn Ólafsdóttir, Marteinn Sigurðsson,
Berglind Marteinsdóttir,
Ólafur Marteinsson.