Morgunblaðið - 05.09.2014, Qupperneq 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2014
✝ Jónas HelgiHelgason
fæddist í Reykjavík
12. ágúst 1946.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut 27.
ágúst 2014. For-
eldrar Jónasar
voru Karítas Jó-
hanna Bjarnadótt-
ir, f. 1921. d. 1999
og Helgi Oddsson,
f. 1923, d. 1999. Systkini Jón-
asar, alsystkin: Bjarni, f. 1942,
d. 1988, Oddný Bergþóra, f.
1944, Þórður Gunnar, f. 1949.
Sammæðra: Trausti Sigurður, f.
1954, Ágústa Guðrún, f. 1959,
Anna Kristólína, f. 1960, d.
1964, Sævar Christian, f. 1962.
Jónas Helgi kvæntist 5. sept-
ember 1965 Guðrúnu Sveins-
dóttur, f. 11. feb. 1946. For-
eldrar hennar voru Rannveig
og eiga þau Mikael Darra, f.
2010. 3) Birgir Jónasson, f. 4.
okt. 1973, eiginkona hans María
Kristjánsdóttir. Fósturbörn
Birgis eru þau Kristján Gilbert,
f. 1989 og Þórdís Hrönn, f. 1993.
4) Rakel Jónasdóttir, f. 9. ágúst
1979. Rakel eignaðist Kristínu
Fönn, f. 7. jan. 2001 og Dag
Frey, f. 1. mars 2014.
Jónas og Guðrún fluttust til
Eskifjarðar 1964, þá höfðu þau
verið saman í eitt ár. Jónas hóf
störf í síld hjá Bárunni 1964 og
fór síðan í málaranám hjá Guð-
mundi Auðbjörnssyni á Eski-
firði en lauk aldrei alveg nám-
inu. Hann starfaði hjá Guð-
mundi í níu ár, fór síðan í önnur
störf í stuttan tíma. Hóf síðan
störf hjá Hraðfrystihúsinu á
Eskifirði og eftir nokkurra ár
starf þar lærði hann að sjá um
Baader-vélar og var yfir þeim
þangað til að þau fluttu til
Reykjavíkur 1997. Þar starfaði
hann í byggingarvinnu, lengst
af hjá fyrirtækinu Bygg.
Útför Jónasar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 5. sept-
ember 2014, og hefst athöfnin
kl. 13
Karólína Sigfús-
dóttir, f. 1908, d.
1998 og Sveinn
Benedikt Auð-
bergsson, f. 1914,
d. 1992. Systkini
Guðrúnar: Herdís
Einarsdóttir, f.
1938, Sigfús Júlíus
Einarsson, f. 1940,
d. 1942, Benedikt
Sveinsson, f. 1951.
Börn Jónasar og
Guðrúnar eru 1) Sveinn Bene-
dikt Jónasson, f. 28. júní 1967. 2)
Þórir Karl Jónasson, f. 25. júlí
1969, d. 8. nóv. 2011. Þórir Karl
eignaðist Jónas Helga, f. 23.
ágúst 1989, sambýliskona hans
Helena Davíðsdóttir, og Val-
gerður Sara, f. 27. mars 2010.
Fósturbörn Þóris Karls eru þau
Jón Daði, f. 1982 og Tinna Mar-
grét, f. 1984. Sambýlismaður
hennar er Ámundi Þorsteinsson
Elsku vinurinn, enginn okkar
skilur af hverju dauðinn sækir
okkur viðstöðulaust heim, fyrst
Þórir Karl, svo þú. Ástarkveðjur
fyrir öll árin okkar 51 sem við átt-
um saman, fyrir börnin okkar,
barnabörn og dýrin okkar dýr-
mætu úr Dalsmynni, sem nú ná
engum áttum. Við lofum því að
passa þá.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt og hjarta,
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Ástarkveðja,
Guðrún Sveinsdóttir (Gugga).
Elsku besti pabbi minn í öllum
heiminum.
Það eru ekki til svo sterk orð
sem lýsa söknuði mínum og sorg
yfir því að þú sért farinn frá okk-
ur. Samt er það enn svo óraun-
verulegt; er að bíða eftir morg-
unspjallinu okkar sem við áttum á
hverjum degi. Maðurinn sem var
mér allt. Besti vinur minn, pabbi
minn, kletturinn minn. Eftir sitja
óteljandi góðar minningar. Ég var
alltaf svakalega mikil pabbastelpa
frá því ég man eftir mér og þreytt-
ist aldrei á að láta þig segja mér
söguna af því þegar ég fæddist.
Loksins kom stelpa í strákahrúg-
una í litlu íbúðina okkar á Eski-
firði. Það sem hann lifði fyrir
börnin sín og seinna meir barna-
börnin sín var ótrúlegt. Ég hef
aldrei fundið annan eins kærleika
og dýrkun. Pabbi átti ofsalega erf-
iða og eiginlega bara sorglega
æsku sem sennilega varð til þess
að hann setti börnin sín og fjöl-
skylduna alltaf í fyrsta sæti og
sjálfan sig þar langt fyrir aftan.
Aldrei þreyttist þú á að svara
spurningum frá mér þegar ég var
krakki um allt og ekki neitt. Mér
fannst þú fróðasti maður í heimi.
Við löbbuðum mikið á Eskifirði og
var í uppáhaldi að labba út á Mjó-
eyri og staldra við og drekka
ferskt lindarvatn og fræðast um
fuglalífið. Pabbi er einhvern veg-
inn í öllum mínum minningum.
Þegar ég var barn, unglingur, full-
orðin. Alltaf í góðu skapi, enda
með þvílíkt jafnaðargeð en samt
alltaf svo svakalega stutt í húm-
orinn. Minnisstæðast af öllu held
ég að sé þó þegar besta vinkona
hans fæddist, Kristín Fönn, dóttir
mín. Ég held að pabbi hafi aldrei
keyrt jafn hratt (iðulega var gert
grín að honum fyrir hægan akstur)
og þegar hringt var í hann morg-
uninn sem hún fæddist. Hann kom
í loftköstum á fæðingardeildina.
Strax á fæðingardeildinni urðu þau
bestu vinir. Hann kom alltaf í há-
deginu úr vinnunni fyrsta árið
hennar, í öllum veðrum, að skoða
hana og var alltaf jafn heillaður yf-
ir því hvað þetta væri gáfað og fal-
legt barn, kannski pínu hlutdægur.
Milli þeirra hafa alltaf verið mjög
sérstök tengsl, fallegustu tengsl
sem ég hef upplifað. Litli Dagur
minn var svo lánsamur að fá að
vera í afafangi fyrstu tæpu sex
mánuði lífs síns.
Pabbi var minn allra besti
trúnaðarvinur. Við sögðum hvort
öðru allt. Sátum tímunum saman
og spjölluðum um drauma, líf eftir
dauðann og allt milli himins og
jarðar. Mest hafði hann þó gaman
af að láta spá fyrir sér í spil. Öll jól
kom pabbi á „afabíl“ eins og dóttir
mín orðaði það og sótti okkur í mat
því það gekk ekki upp að ég keyrði
sjálf á sjálfum jólunum. Þetta var
orðin hefð í okkar lífi á aðfangadag.
Það var ekkert sem pabbi gerði
ekki fyrir börnin sín ef hann mögu-
lega gat það, enda harðduglegur
þúsundþjalasmiður. Það var ekk-
ert sem pabbi gat ekki.
Elsku pabbi minn, ég get ekki
lýst því hversu mikið ég sakna þín.
Ég, öll fjölskyldan og síðast en
ekki síst hundarnir þínir sem þú
dýrkaðir. Ég ylja mér við fallegar
minningar og veit að við hittumst
aftur þó að síðar verði. Núna ertu
kominn til Þóris Karls sem þú
saknaðir svo sárt. Vonandi næ ég
að verða börnunum mínum jafn
góð og þú varst okkur.
Þín elskandi dóttir
Rakel.
Enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur segir gott máltæki.
Aldrei hefur það sannað sig betur
en einmitt núna. Elsku pabbi er
farinn. Kletturinn í lífi mínu og í lífi
okkar allra. Við erum enn ekki bú-
in að meðtaka það að maðurinn
sem ekkert virtist geta bugað sé nú
farinn frá okkur, aðeins 68 ára
gamall. Líf pabba var ekki flókið.
Hann lifði aðeins fyrir eitt: Ástvini
sína. Þeir voru það sem skiptu
hann öllu máli og á meðan hann gat
verið í kringum þá var hann
ánægður. Börnin hans og síðar
barnabörn voru honum allt og
hann var tilbúinn til þess að fórna
öllu fyrir okkur. Pabbi átti mjög
erfiða æsku og þekkti í raun aldrei
neina foreldra. Hann flutti ungur
með mömmu til Eskifjarðar þar
sem foreldrar hennar bjuggu og
þau tóku honum strax sem sínum
eigin og voru honum eins og for-
eldrar. Pabbi einsetti sér það strax
að hans börn fengju það sem hann
fékk aldrei sjálfur sem barn; ást,
hlýju og umhyggju. Það voru yf-
irleitt ekki til miklir peningar á
heimili pabba og mömmu, en það
litla sem til var aukalega var séð
um að við fengjum. En pabbi gaf
okkur annað sem var miklu meira
virði en peningar. Það má segja að
pabbi hafi lifað sínu lífi fyrst og
fremst fyrir okkur. Hann setti vel-
ferð barna sinna og barnabarna
alltaf í forgang og hugsaði aldrei
um sjálfan sig. Meiri fórn er
sennilega ekki hægt að færa.
Pabbi þurfti ekki mikið. Þessir
hlutir sem flest okkar myndu
kalla litlu hlutina voru hans líf.
Það að geta farið í göngutúra með
hundaskarann sinn; það að setjast
fyrir framan sjónvarpið á laugar-
dögum með getraunaseðilinn og
fylgjast með úrslitunum í enska
boltanum. Það voru þessir hlutir
sem veittu pabba ánægju. Þetta
var hans heimur. Pabbi þurfti
ekki að fara til útlanda eða að fara
í veislur, hann hafði allt það sem
hann þurfti heima hjá sér. Þetta
er sú lexía sem pabbi kenndi okk-
ur öllum: að kunna að meta það
sem við höfum. Hann var sá sem
við gátum alltaf treyst á og var
alltaf til staðar. Það var gríðarlegt
áfall fyrir pabba þegar hann
missti næstelsta son sinn, Þóri, í
nóvember 2011. Hann varð aldrei
samur eftir. Stuttu eftir það þurfti
hann síðan að hætta að vinna og
þá var ansi mikið farið úr hans lífi.
Pabbi fór að veikjast fyrir u.þ.b.
ári og þau veikindi má rekja til
sykursýki. En það var ekki fyrr en
síðustu vikurnar sem hann fór að
verða alvarlega veikur, en ég held
að engan hafi grunað hvað var í
uppsiglingu. Pabbi ljómaði alltaf í
hvert skipti sem barnabörnin
komu í heimsókn eða þegar hann
fór til þeirra. Það myndaðist gríð-
arlega sterkt samband við þau öll:
Tinna, Jón Daði, Jónas, Kristín
Fönn og Valgerður Sara voru
augasteinarnir í hans lífi og svo
kom Dagur Freyr í heiminn fyrir
6 mánuðum. Ég kveð þig núna
elsku pabbi. Þakka þér fyrir árin
47 sem við vorum samferða og fyr-
ir allt sem við gerðum saman:
Ferðalögin sem við fórum í, alla
göngutúrana sem við fórum sam-
an með alla hundana, sem voru
svo hændir að þér, og fyrir allt
hitt. Takk, elsku pabbi, fyrir að
vera það sem þú varst mér.
Þinn elskandi sonur,
Sveinn (Svenni).
Elsku besti afi, ég get ekki lýst
því hvað ég sakna þín. Þú varst
mín mesta fyrimynd sem ég gat
alltaf litið upp til. Þú varst ótrú-
lega skemmtilegur, góður og frá-
bær í alla staði. Þú varst besti afi
sem ég hefði getað fengið, þú
gafst mér allt sem þú gast og ég
leit á þig sem pabba! Ég var
mesta
afastelpa í heimi og ég á óend-
anlega margar góðar minningar
um þig sem ég mun alltaf geyma í
hjarta mínu, eins og t.d. þegar við
fórum í ferðalög, spiluðum, fórum
í búðaráp, horfðum saman á Merl-
in alla laugardaga þegar ég var
hjá þér, poppuðum og höfðum
kósí. Ég var alltaf hjá þér aðra
hverja helgi í nokkur ár og þá
gerðum við allt saman, rúntuðum
um Bryggjuhverfið, fórum á bíla-
sölur og svo ótrúlega margt fleira.
Þú varst besti maður sem ég hef
kynnst enda elskuðu þig allir, þú
varst uppáhald allra sem kynntust
þér. Þú varst kletturinn minn og
ég gat alltaf talað við þig þegar
mér leið illa. Ég á eftir að sakna
þess ótrúlega að geta ekki lengur
gert eitthvað með þér því við gerð-
um ótrúlega margt saman og þú
kenndir mér svo margt skemmti-
legt. Þú varst hetjan mín í öllu, þú
varst besti vinur minn, ég gat
endalaust hlegið að þér því þú
varst svo fyndinn og æðislegur.
Ég mun sakna þín svo mikið að
orð geta ekki lýst því.
Vonandi á þér eftir að líða sem
best á himnum. Þú átt allt gott
skilið. Ég vildi að ég hefði getað
gert meira með þér og sagt þér
hvað ég elskaði þig mikið, en ég er
jafnframt ótrúlega heppinn að
hafa kynnst þér og eiga bestu
minningar í lífi mínu. Ég gæti
haldið endalaust áfram og sagt
hversu yndislegur þú varst og öll
bestu lýsingarorð sem lýsa þér.
Ég elska þig meira en allt. Þín
afastelpa,
Kristín Fönn.
Það voru daprar fréttir sem
bárust að morgni 27. ágúst. Jónas
Helgi Helgason, mágur minn,
hafði verið fluttur á sjúkrahús þar
sem hjarta hans stöðvaðist og
þegar leið á morguninn bárust
fréttir af því að ekki hefði tekist að
bjarga honum og hann væri lát-
inn.
Það er oft stutt milli lífs og
dauða og í tilviki Jónasar bar
dauðann brátt að og eftir stóðu
ástvinir óvarðir og niðurlútir.
Við Jónast kynntumst árið 1964
þegar leiðir hans og Guggu systur
minnar lágu saman og þau hófu
búskap á Eskifirði. Jónas kom inn
í fjölskyldu okkar, ungur og frísk-
ur strákur úr Reykjavík, og fljótt
kom í ljós að hann var góður, dug-
legur og heiðarlegur drengur sem
vildi allt fyrir alla gera.
Jónas og Gugga bjuggu í mörg
ár á Eskifirði, þar sem hann vann
framan af sem málari en síðar við
ýmis störf hjá Hraðfrystihúsi
Eskifjarðar.
Fyrir sextán árum fluttu Jónas
og Gugga til Reykjavíkur og í
framhaldinu starfaði Jónas í
byggingarvinnu þar til hann hætti
að vinna fyrir um tveimur árum.
Jónas var vinnusamur maður
og vandvirkur. Hann var mjög vel
liðinn af þeim sem veittu honum
vinnu og vinnufélagarnir báru
honum mjög gott orð. Jónas var
greiðvikinn og hjálpsamur og
mátti ekkert aumt vita. Tengda-
foreldrum sínum reyndist hann
stoð og stytta á þeirra efri árum
og aðrir nutu hjálpsemi hans.
Jónas hafði fallega og skemmti-
lega framkomu, gat verið
skemmtilega ræðinn og var
áhugamaður um pólitík og tals-
vert hægrisinnaður. Þegar sest
var niður með Jónasi og málin
rædd var gjarnan komið víða við
og gaman að heyra hve vel hann
fylgdist með málefnum líðandi
stundar og hversu heilbrigðar
skoðanir hann hafði á mönnum og
málefnum.
Það er eftirsjá í Jónasi og hans
verður sárt saknað. Eiginkona,
börn og barnabörn eigu vissulega
öll um sárt að binda og blessaðir
hundarnir sitja daprir við útidyra-
hurðina og bíða eftir Jónasi, sín-
um góða vini og húsbónda. En
hann kemur ekki aftur.
Að leiðarlokum þakka ég Jón-
asi fyrir samveru og vináttu í
marga áratugi. Í mínum huga er
hann og verður alltaf ljóshærður,
glaðlegur strákur úr Reykjavík,
sem öllum þótti vænt um.
Innilegustu samúðarkveðjur til
Guggu og fjölskyldu og einnig til
litlu hundanna fjögurra.
Benedikt Sveinsson.
Jónas Helgi
Helgason
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR JÓNSSON
frá Litlu-Drageyri,
andaðist á dvalarheimilinu Höfða
sunnudaginn 31. ágúst.
Útförin fer fram frá Saurbæjarkirkju á
Hvalfjarðarströnd laugardaginn 6. september
kl. 14.00.
Fjóla Einarsdóttir, Ingimundur Olgeirsson,
Jón Einarsson, Fjóla Benediktsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær systir okkar og frænka,
HALLDÓRA THORODDSEN,
Eskihlíð 6,
Reykjavík,
sem andaðist 28. ágúst verður jarðsungin frá
Bústaðakirkju mánudaginn 8. september kl.
13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Krabbameinsfélag Íslands.
Fyrir hönd fjölskyldunnar.
Auður Thoroddsen,
Magdalena Thoroddsen.
✝
Hjartans þakkir til ykkar allra vegna andláts
elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
HILMARS HELGASONAR
bifreiðastjóra
frá Gröf í Miklaholtshreppi,
Sóleyjarima 5.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Landspítalans fyrir
einstaka alúð og umhyggju sem og þeim sem styrktu okkur
með hlýjum kveðjum.
Erla Sverrisdóttir,
Brynja Hilmarsdóttir, Þorbjörn Sigurðsson,
Helga Hilmarsdóttir, Aðalsteinn Þorvaldsson,
Gréta Björg Hilmarsdóttir, Ingvar Ólason
og barnabörn.
✝
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
frá Brúsastöðum,
Þingvallasveit,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir laugardaginn
23. ágúst.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hennar.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát og útför.
Friðþjófur Daníel Friðþjófsson, Jakobína Óskarsdóttir,
Edda Dagný Örnólfsdóttir, Rúnar Gunnarsson,
Ingi Þórir Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður minn, sonur okkar, stjúpi, bróðir
og afi,
EGGERT STEFÁN SVERRISSON,
Þórðarsveig 2,
lést föstudaginn 29. ágúst á líknardeildinni Í
Kópavogi.
Útför hans fer fram frá Árbæjarkirkju
mánudaginn 8. september kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir.
Guðrún Sigurðardóttir,
Karítas Melstað, Sverrir Ragnarsson,
Þóra Stefánsdóttir, Ágúst Þór Sigurjónsson,
Haraldur Arnar Stefánsson, Jóhanna Njálsdóttir,
barnabörn og systkini.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og systir,
KONNÝ GARIBALDADÓTTIR,
Njálsgötu 15,
Reykjavík,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
þriðjudaginn 26. ágúst.
Hún verður jarðsungin frá Fríkirkjunni
í Reykjavík, þriðjudaginn 9. september klukkan 13.00.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Grundar fyrir einstaka
umhyggju og umönnun.
Eiríkur Friðbjarnarson,
Einar Garibaldi Eiríksson, Aðalheiður L. Guðmundsdóttir,
Áslaug Garibaldadóttir,
Einar og Þorbjörn Garibaldasynir.