Morgunblaðið - 17.10.2014, Síða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. OKTÓBER 2014
✝ Elísabet Pét-ursdóttir fædd-
ist 22. júlí 1922.
Hún lést 11. októ-
ber 2014.
Elísabet fæddist
og ólst upp í Hnífs-
dal. Foreldrar
hennar voru Pétur
Níelsson frá Hnífs-
dal, f. 1860, d.
1954, og seinni
kona hans Þor-
varðína Kolbeinsdóttir frá
Unaðsdal, f. 1891, d. 1940. Al-
bróðir Elísabetar var Pétur Elí-
as Pétursson, f. 11. mars 1921,
d. 2. ágúst 1993. Pétur Níelsson
átti sex börn með fyrri konu
sinni.
Hinn 4. nóvember 1944 gift-
ist Elísabet Jóhannesi Helga
Jónssyni frá Lækjartungu á
Þingeyri, f. 17. nóvember 1918,
d. 21. apríl 2006. Foreldrar
hans voru Guðrún Gísladóttir
frá Seldal, f. 1883, d. 1946, og
Jón Guðmundur Jóhannsson frá
Hrauni í Keldudal, f. 1883, d.
1954. Börn þeirra Elísabetar og
Jóhannesar eru: 1) Gylfi Níels,
f. 1945, kvæntur Hrefnu Sylvíu
Einarsdóttur, börn þeirra eru
Jóhanna Guðný og Arnar Ingi.
2) Guðrún Jóna, f. 1947, gift
Guðjóni Jóhanni Jenssyni, börn
þeirra eru a) Óskar Helgi,
kvæntur Ragnheiði Krist-
insdóttur, synir þeirra eru Dag-
ur, Hrafnkell og Freyr, b) Jó-
hannes Helgi, sambýliskona
hans er Tinna Hrafnsdóttir og
er sonur þeirra Egill, með fyrri
konu sinni Lísu Ólafsdóttur á
hann synina Kára og Sindra, c)
Elísabet, sambýlis-
maður Logi Huldar
Gunnlaugsson og
eiga þau soninn
Daða. 3) Anna, f.
1950, gift Ara
Hjörvar, dætur
þeirra eru a) Sjöfn
Marta, gift Stefáni
Rósinkrans
Kjartanssyni, börn
þeirra eru Ari
Fannar, Iðunn Hlíf
og Álfheiður Rósa, b) Anna
Björk, sambýlismaður Heiðar
Feykir Tómasson, börn þeirra
eru Aron Feykir og Andrea
Rós. 4) Pétur Þorvarður, f.
1951, kvæntur Kolbrúnu Bessa-
dóttur, dætur þeirra eru a) Erla
Andrea, gift Atla Steini Árna-
syni, börn þeirra eru Pétur
Steinn, Sigrún Tinna og Árni
Rafn, b) Elísabet Pétursdóttir,
eiginmaður hennar er Sig-
urbjörn Óskarsson, synir þeirra
eru Kjartan Bessi og Baldur. 5)
Sigríður Jóhanna, f. 1958, fyrri
eiginmaður hennar var Vidar
Øverland, dóttir þeirra er Iren
Andrea, seinni eiginmaður Sig-
ríðar er Hans Christian Waack,
sonur þeirra er Carl Christian.
Elísabet útskrifaðist frá Hús-
mæðraskólanum á Ísafirði 1942.
Hún vann ýmis störf, lengst af
sem húsmóðir í Reykjavík en
frá árinu 1973 vann hún við
ræstingar hjá Samvinnutrygg-
ingum í Reykjavík þar til hún
lét af störfum vegna aldurs árið
1992.
Útför Elísabetar fer fram í
Háteigskirkju í dag, 17. október
2014, og hefst athöfnin kl. 13.
Elsku amma Beta er látin.
Ekki hvarflaði að mér þegar við
mamma heimsóttum hana á
Landakot miðvikudaginn áður en
hún kvaddi þennan heim að það
yrði okkar síðasti fundur. Hún
sagði okkur að hún væri ákveðin í
að fara heim um helgina. Hún
stóð við það. Þetta lýsti henni
mjög vel, hún var mjög ákveðin
og viljasterk kona sem fékk nán-
ast alltaf sínu framgengt. Um-
fram allt mun ég þó minnast
ömmu sem einstaklega fallegrar
og góðrar konu sem vildi öllum
vel.
Ömmu fannst fátt skemmti-
legra en að spila og ég og Arnar
bróðir reyndum að heimsækja
hana a.m.k. einu sinni í viku og þá
var alltaf spilaður manni. Amma
hafði í seinni tíð minni orku og
hún var oft þreytt enda komin yf-
ir nírætt en aldrei var hún of
þreytt til að spila. Það var ótrú-
lega gaman að spila við ömmu og
höfðum við alltaf jafngaman af
því að fylgjast með henni svindla,
sem hún gerði blákalt í hverju
spili. Núna eru þau bæði farin
amma og afi, eflaust kampakát að
spila á nýjum stað. Hjá okkur
verður lífið hins vegar aldrei það
sama án þeirra.
Elsku amma, ég sakna þín
ótrúlega mikið. Þið afi munuð
alltaf skipa stóran sess hjarta
mínu og minning um ykkur mun
lifa með mér um ókomna tíð.
Jóhanna Guðný.
Elsku amma Beta, dagurinn
sem þú kvaddir okkur og þennan
heim var bæði bjartur og fagur
eins og þú. Þrátt fyrir söknuð og
að tár streymi fram þegar minn-
ingarnar hellast yfir okkur vitum
við að þú ert komin þangað sem
þú varst tilbúin að fara, í faðminn
til afa. Annað eins hörkutól og
dugnaðarfork er erfitt að finna,
aldrei kvart né kvein bara taka
því sem að höndum bar og gera
það besta úr stöðunni hverju
sinni, þetta eru eiginleikar sem
ekki eru öllum gefnir. Brosið þitt
bjarta og hjartahlýjan sem skein
frá þér allt fram á síðasta dag
mun ylja okkur um ókomna tíð.
Elsku amma, takk fyrir allt og
hvíldu í friði.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Erla og Elísabet.
Amma okkar hefur kvatt
þennan heim og er komin til afa
Jóa eins og hún þráði svo heitt.
Það er sárt að kveðja og minning-
arnar um þessa heiðurskonu eru
óendanlegar. Við systur teljum
okkur hafa átt allra bestu ömmu í
öllum heiminum og börnin okkar
og makar eru okkur sammála.
Amma hafði alltaf tíma fyrir okk-
ur öll, hvort sem það var að passa
okkur og síðar börnin okkar,
hjálpa til við prjónaskap, spila
eða bara að spjalla yfir kruðeríi í
eldhúsinu og rifja upp gamlar
minningar. Amma Beta var fyrst
og fremst mamma og amma sem
unni sínum nánustu afar heitt og
lét það óspart í ljós.
Við yl minninganna og söknuð
í hjarta kveðjum við okkar ást-
kæru ömmu Betu og förum með
bænina sem hún fór alltaf með
fyrir okkur þegar við gistum hjá
henni og afa Jóa.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Sjöfn, Anna Björk,
Ari Fannar, Iðunn Hlíf,
Álfheiður Rósa, Aron Feykir
og Andrea Rós.
Elísabet
Pétursdóttir
✝ Samúel ÞórSamúelsson
fæddist á Ísafirði
17. maí 1943. Hann
lést á heimili sínu,
Laugarbrekku 19,
Húsavík, 3. október
2014.
Foreldrar hans
voru Samúel Jón
Guðmundsson, f.
11.11. 1910, d.
27.12. 1971, og
Þórunn Ásgeirsdóttir, f. 8.5.
1919, d. 27.8. 2000.
Systkini Samúels eru: Ásgeir,
f. 1938; Guðrún, f. 1939; Guð-
mundína, f. 1940, d. 2002; Reyn-
ir, f. 1949; Sigríður, f. 1952;
drengur, f. 1954, d. 1954.
Samúel kvæntist Ólöfu Krist-
mundsdóttur 31. desember 1966
á Akranesi. Ólöf er dóttir Krist-
eru a) Snæfríður Arnardóttir, f.
1993. b) Brynjar Örn, f. 1997. c)
Sigþór Orri, f. 2004. 3) Sigrún
Jóna, f. 11.3. 1972, Sigrún gift-
ist Sveini Aðalsteinssyni, þau
skildu. Þeirra börn eru a) Sam-
úel Jón, f. 1990, sambýliskona
hans er Elísa Rún Gunn-
arsdóttir og barn þeirra er Júl-
ía Fanney, f. 2010. b) Anna Guð-
rún, f. 1991.
Samúel ólst upp á Ísafirði til
þrettán ára aldurs og fluttist þá
með fjölskyldu sinni á Akranes.
Hann stundaði nám á Ísafirði
og svo Akranesi en þaðan lá
leiðin í Iðnskólann að læra
húsasmíði og vann hann við
smíðar með hléum ásamt sjó-
mennsku alla sína tíð. Samúel
og Ólöf bjuggu fyrst þrjú ár á
Akranesi og svo einn vetur í
Mývatnssveit og þaðan fluttu
þau til Þorlákshafnar þar sem
þau bjuggu til 1978 þegar þau
fluttu til Húsavíkur og hafa átt
heima þar síðan.
Útför Samúels Þórs fer fram
frá Húsavíkurkirkju í dag, 17.
október 2014, kl. 14.
mundar Breiðfjörð
Bjarnasonar og
Kristínar Bjarn-
eyjar Ólafsdóttur,
þau eru bæði látin.
Börn Samúels og
Ólafar eru: 1) Ólaf-
ur Einar, f. 4.9.
1966, Ólafur
kvæntist Guðnýju
Steingrímsdóttir,
þau skildu. Þeirra
börn: Steingrímur
Þór, f. 1986. Sævar, f. 1989,
sambýliskona Patrycja Koz-
lowska. Einar Óli, f. 1993. Sam-
býliskona Ólafs er Laufey
Marta Einarsdóttir, börn henn-
ar eru Thelma Björk, f. 1990,
Andri Dan, f. 1992, og Dagný
Anna, f. 1999. 2) Berglind, f.
19.7. 1969. Hún er gift Erni
Loga Hákonarsyni, börn þeirra
Elsku pabbi, þetta eru þung og
erfið spor að kveðja þig í dag. Það
er svo margt sem ég á þér að
þakka, minningarnar eru svo
margar og erfitt að koma þeim á
blað.
Hann kenndi mér svo margt
sem varð gott veganesti út í lífið.
Hann var alltaf að, hafði svo gam-
an af að læra eitthvað nýtt, finna
upp á einhverju nýju og útfæra
hluti, hvort sem það voru litlir
hlutir eða stórir. Ég á svo margar
góðar minningar um hann, ferða-
lög, að fá að hjálpa til við að
byggja húsið okkar á Höfða-
brekkunni. Þó svo ég væri bara
átta ára fannst mér ég alltaf svo
dugleg því hann fann þau verk-
efni sem hann vissi að ég réði við,
endalausar bílferðir um bæinn og
sveitir og svo oft lengri ferðir. Að
fara með þér á sjóinn á Sportfisk
sem þið Óli gerðuð, á sjóstöng og
svo seinna meir á færi á Skussa,
bátnum þínum, að taka á móti þér
á bryggjunni og fylgja þér þegar
þú fórst á sjó á Kolbeinsey og
Júlla. Ég man eftir því þegar ég
beið spennt eftir að fá þig heim
eftir langan tíma á sjónum, að allt
í einu birtist einhver maður sem
ég þekkti ekki og tók mig í fangið
og ég grét og vildi ekki tala við
þig, ekki fyrr en þú fórst og rak-
aðir skeggið af þér, þá þekkti ég
pabba minn.
Þegar ég var sex ára og þið Óli
voruð að ná í bát í Reykjavík. Þú
lofaðir að kaupa kerru fyrir
dúkkuna mína en hún komst ekki
á leiðarenda þar sem hún datt í
sjóinn við bryggjuna í Reykjavík.
Ári seinna, þegar við vorum með
fullt af frændfólki okkar hér á
Húsavíkurbryggju, datt Óli bróð-
ir í sjóinn við bryggjuna. Meðan
ömmurnar og frænkurnar tóku
andköf og var mjög brugðið beið
ég spennt eftir því að honum væri
kippt upp aftur og spurði hann
hvort hann hefði séð kerruna
mína! Ekki löngu seinna fékk ég
nýja kerru. Pabbi var mikill dýra-
vinur og hafði unun af því að snú-
ast í kringum þau. Hann hafði
gaman af að fara aftur í hesta-
mennsku í seinni tíð og stoltur
var hann af Lúkasi sínum og
Perlu sinni sem fæddist fyrir
rúmu ári. Pabbi var mjög stríðinn
og eigum við margar sögur til að
rifja upp. Pabbi var mjög hjarta-
hlýr og reyndist mér svo vel, ekki
síður eftir að ég varð fullorðin, ég
gat alltaf leitað til hans og átti hjá
honum öruggt skjól.
Hann hefur alltaf reynst börn-
unum mínum vel og alltaf gefið
sér tíma til að eyða með þeim.
Hann var mjög barngóður og
elskaði að hafa afabörnin og litlu
langafastelpuna sína Júlíu Fann-
eyju í kringum sig og gaf þeim
alltaf tíma. Hann var ótrúlegur
að tileinka sér allt sem tengdist
tölvum og í seinni tíð fylgdist
hann vel með okkur og sínum vin-
um á Facebook, hafði gaman af
að setja inn myndir og mynd-
bönd. Að koma til ykkar mömmu
var alltaf gott, þið hafið alltaf
haldið svo vel utan um hópinn
ykkar og samgangur alltaf verið
mikill, alltaf beið kaffi og með því
eða matur og ykkar góði faðmur.
Við höldum því áfram og pössum
vel upp á mömmu og hvert annað.
Ég er rík af minningum um þig,
góðum ráðum og hjartahlýjum
faðmlögum sem ég á alltaf eftir
að geyma.
Þó ég fái ekki að snerta þig
veit ég samt að þú ert hér,
og ég veit að þú munt elska mig
geyma mig og gæta hjá þér.
(Ingibjörg Gunnarsdóttir)
Ég elska þig og á eftir að
sakna þín endalaust. Takk fyrir
allt og allt elsku pabbi minn. Þín
Sigrún Jóna.
Elsku pabbi, tengdapabbi og
afi. Við verðum þér ævinlega
þakklát fyrir að hafa gefið okkur
svo mikið af þínum dýrmæta
tíma. Skarðið sem þú skildir eftir
verður vandfyllt. Þú kvaddir okk-
ur alltof fljótt. Eftir stöndum við
með margar góðar minningar
sem við eigum oft eftir að rifja
upp.
„Það skall á okkur með látum“
sagðir þú og varst að vitna í veðr-
ið og að haustið væri komið. Ekki
grunaði okkur að þetta væri þinn
síðasti dagur.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem)
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Berglind, Logi og börn.
Þú, elsku afi, fórst svo snögg-
lega frá okkur, að kveðja þig er
svo erfitt. Þú varst okkur öllum
svo mikils virði. Það eru ótal
minningar sem rifjast upp þegar
horft er til baka. Það sem við
brölluðum margt saman. Þú vild-
ir alltaf allt fyrir okkur gera og
stóðst við bakið á okkur í öllu sem
við tókum okkur fyrir hendur.
Eitt af því skemmtilegra sem þú
gerðir var að stríða okkur. Þú
gerðir í því að hrekkja og stríða
og fannst þér áramótin með
skemmtilegustu dögum ársins
því þá áttir þú alltaf fullt af inni-
sprengjum til að hrekkja okkur.
Hvernig verða næstu jól og ára-
mót án þín? Hver á að hrekkja
okkur? Hver á að mæta með
bindið sem spilar jólalag? Næstu
jól verða svo sannarlega skrítin.
Á svona tímapunkti áttar maður
sig á hversu góða fjölskyldu mað-
ur á, betri fjölskyldu er ekki hægt
að hugsa sér. Fyrir þér var fjöl-
skyldan það mikilvægasta í heim-
inum og það er mikið þér að
þakka hversu samheldin fjöl-
skyldan okkar er í dag.
Ég berst á fáki fráum
fram um veg.
Mót fjallahlíðum háum
hleypi ég.
Og golan kyssir kinn.
Og á harða, harða spretti
hendist áfram klárinn minn.
(Hannes Hafstein)
Við munum aldrei gleyma þér
elsku afi, takk fyrir allt. Þín afa-
börn,
Steingrímur Þór, Sævar,
Einar Óli, Snæfríður,
Brynjar Örn, Sigþór Orri,
Samúel Jón, Anna Guðrún
og Júlía Fanney.
Samúel Þór
Samúelsson
✝ Ólöf EmmaKristjánsdóttir,
húsmóðir, kölluð
Olla, fæddist á Ísa-
firði 13. apríl 1928.
Hún lést á dval-
arheimilinu Grund
við Hringbraut í
Reykjavík 11. októ-
ber 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Kristján
Gíslason sjómaður,
f. 11. nóvember 1887, d. 20. maí
1963, og Margrét Jóhanna Magn-
úsdóttir húsmóðir, f. 1. júní 1899,
d. 1. maí 1979. Systkini hennar:
Þór Hjálmarsson Hanson, f. 1.
febrúar 1960, d. 24. maí 2002, og
Kristján Pétur Hjálmarsson, f. 2.
september 1967. Barnabörn
Ólafar eru þrettán alls, en Elín
Rut Kristinsdóttir lést í bílslysi í
Bandaríkjunum 2002 ásamt föð-
ur sínum, Kristni Þór. Barna-
barnabörn Ólafar eru nú orðin
tíu talsins. Ólöf vann mörg ár hjá
Landssíma Íslands. Árin 1979-
2009 var Ólöf búsett í Mesa, Ari-
zona í Bandaríkjunum ásamt
yngsta syni sínum og eiginmanni
John Wheeler verkfræðingi. Árið
2009 flutti Ólöf aftur heim til Ís-
lands og bjó fyrst um sinn hjá
dóttur sinni Margréti en síðan á
dvalarheimilinu Felli og loks á
Grund.
Útför Ólafar Emmu verður
gerð frá Dómkirkjunni í Reykja-
vík í dag, 17. október 2014, og
hefst athöfnin kl. 13.
Magnús, f. 1918, d.
2004; Sveinbjörn, f.
1920, d. 1981; Þóra
Kristín, f. 1922, d.
2012; Hjörtur, f.
1925, d. 1992; Svein-
björg f 1927, d 2010;
Svava Sigríður, f.
1929, d. 2001, og
Guðmundur Ágúst,
f. 1935, d. 2006.
Ólöf átti fimm
börn: Ingvar Grétar
Ingvarsson, f. 15. október 1948,
Helgi Pálmason, f. 24. febrúar
1954, Margrét Jóhanna Pálma-
dóttir, f. 28. apríl 1956, Kristinn
Elsku Olla amma kom til okk-
ar frá Bandaríkjunum vorið 2009.
Hún bjó hjá okkur fyrstu mán-
uðina á Grenimelnum og naut
þess að sitja í garðinum og
spjalla um Ísafjörð og gömlu
dagana á Sólgötunni. Hún kenndi
okkur að njóta augnabliksins og
hlakkaði til þess að eiga stundir
með okkur á Mokka við ilmandi
súkkulaði og vöfflur. Elsku
amma, ísferðir í sólarlagi við
Gróttu og á Ægisíðunni gáfu þér
mótív í huganum þar sem þú mál-
aðir síðustu myndirnar þínar eft-
ir að pensillinn féll þér úr hendi.
Hafið orkaði á þig eins og vítam-
ín og þá talaðir þú um pabba þinn
og sjómennskuna. Í messum í
Landakoti og á tónleikum hjá
Maríusi í Hallgrímskirkju og í
Hörpu lifðir þú þig inn í tónlist-
ina og ófeimin léstu tárin falla í
hrifningu og stolti yfir kórunum
hennar mömmu.
Þér fylgdi svo mikil blíða og
ást og við fundum að þú hefðir
hvergi viljað vera annars staðar
en með Möggu þinni. Þú varst
búin að bíða lengi eftir þessum
samverustundum með henni og
öllum börnunum og barnabörn-
unum þínum á Íslandi. Þú sakn-
aðir alltaf Ellu og Kidda og
spurðir mikið um þau. Við mun-
um lengi minnast hátíðanna með
þér og þó sérstaklega 85 ára af-
mælisveislunnar þar sem þú
varst í faðmi fjölskyldunnar.
Mikið voru allir góðir við þig á
dvalarheimilunum, fyrst á Felli
og svo á Grund. Þegar við heim-
sóttum þig þangað vorum við svo
stolt af þér fyrir það hve jákvæð
og góð þú varst við starfsfólkið
og alltaf þakklát, þrátt fyrir veik-
indin. Fallegur svipur á starfs-
fólkinu, útlendu sem innlendu,
hvatti þig til jákvæðra athuga-
semda og blíð orð þín kölluðu
fram það besta í umhverfi þínu.
Þú varst svo þolinmóð elsku
amma og tókst alltaf eftir því ef
einhverjum leið illa. Þá gafstu
kraft og styrk með hvetjandi orð-
um.
Hjartans Olla amma okkar,
við erum ævinlega þakklát fyrir
þær stundir sem við fengum að
eiga með þér síðastliðin ár. Þegar
við heimsóttum þig í Ameríku,
stundirnar á Grenimel þegar við
fengum fótanuddið góða og þú
sagðir skemmtilegar sögur í leið-
inni. Þú varst alltaf tilbúin að
syngja með okkur og varst ekki
lengi að fylla okkur af ást og
gleði. Við munum alltaf muna eft-
ir þér og þeirri bæn sem þú
kenndir okkur.
Himneski
faðir, þú ert ljósið eina,
nú hvílist
ég í heilaga ljósinu þínu.
Himneski
faðir, þú ert lífið eina,
nú dvel ég
hér í lífsmættinum þínum.
Sigríður Soffía, Matthildur
Guðrún og Kristján Helgi.
Ólöf Emma
Kristjánsdóttir