Morgunblaðið - 14.11.2014, Blaðsíða 29

hún hafði mikla ánægju af að
fylgjast með Fomúlu 1 kappakstr-
inum í sjónvarpinu og setti ekki
fyrir sig að útsendingar voru oft
að næturlagi.
Sagt er að menn geti ekki valið
sér foreldra en eitthvert val geta
menn oftast haft um tengdafor-
eldrana.
Þó að tengdaforeldrar mínir
hafi ekki ráðið núverandi ráðahag
mínum er ljóst að ég hefði ekki
getað óskað mér betri tengdafor-
eldra en þeirra Bryndísar og
Gissurar. Það er með söknuði sem
ég nú kveð kæra tengdamóður
mína og þakka henni fyrir
ánægjulega samfylgd og stuðning
á lífsins leið. Auk dágóðra birgða
af húfum og vettlingum sem hún
prjónaði fyrir mig get ég fram-
vegis yljað mér við góðar minn-
ingar um einstaka konu og sterka
ættmóður.
Bragi Ragnarsson.
Fyrstu sjö ár ævi minnar ólst
ég upp í sama húsi og amma
Bryndís. Þar mynduðust þau
nánu og góðu tengsl sem ég átti
alla tíð við hana. Búseta mín er-
lendis í þrjá áratugi skyggði aldr-
ei á það góða samband og stuðlaði
kannski á sinn hátt að því að ég
hef alltaf passað vel upp á að hitta
á hana þegar ég hef verið hér
heima.
Að heimsækja ömmu var aldrei
neitt skylduverk, því það var ein-
staklega gaman að tala við hana
um daginn og veginn. Hún var
góður vinur og félagi sem gat gef-
ið manni vel valin ráð í dagsins
amstri.
Amma varði miklum tíma með
mér í æsku. Hún lagði mér lífs-
reglurnar eftir því sem ég hafði
aldur og þroska til. Hún kenndi
mér að vera duglegur og nýta
þann tíma vel sem okkur er gef-
inn.
Hafa gaman af viðfangsefnum
líðandi stundar, ekki hugsa of
mikið um það sem verður. Fara
vel með peninga og ekki láta þá
skipta of miklu máli. Ekki hugsa
um hvað aðrir geti gert fyrir mig
heldur hvað ég get sjálfur lagt af
mörkum. Fyrirgefa og vera nýti-
legur þátttakandi í samfélaginu.
Hún brýndi fyrir mér að detta
ekki í sjálfsvorkunn þótt á móti
blési.
Í hennar augum var það ekki
góð latína að kveinka sér. Hún
opnaði augu mín fyrir því að vera
sjálfstæður og ekki upp á aðra
kominn. Frelsið til að ráða sér
sjálf var henni dýrmætt.
Orð ömmu náðu til mín vegna
þess að hún var jarðbundin, sann-
gjörn og átti auðvelt með að koma
því til skila sem hún vildi segja.
Hún var með stórt hjarta, alltaf
tilbúin til að gefa af sér til ann-
arra.
Eitt af því sem amma minnti
mig reglulega á var að láta ekki
amstur og annríki hafa yfirhönd-
ina, heldur leyfa sér að njóta lífs-
ins. Hún var hörkudugleg og hafði
alltaf eitthvað fyrir stafni, en samt
átti hún allan tíma heimsins fyrir
aðra. Hún var með afbrigðum lífs-
glöð og fyrir vikið hlakkaði ég allt-
af til að hitta hana.
Amma kvartaði aldrei, sá alltaf
vonina og hugsaði í lausnum. Mik-
ið var á hana lagt síðustu árin,
þegar hún sá á eftir tveimur börn-
um sínum láta í minnipokann fyrir
krabbameini. Sjálf greindist hún
svo með krabbamein sem lagði
hana að velli. Það var sárt að
kveðja hana, en huggunin lifir í
minningunni um einstaka konu.
Ég er afskaplega þakklátur fyrir
veganestið sem hún miðlaði mér á
lífsleiðinni af miklum kærleika.
Amma var fyrirmynd sem mun
ætíð búa innra með mér.
Kristinn Már Gunnarsson.
 Fleiri minningargreinar
um Bryndísi Guðmunds-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
hitta aftur afa, Adda frænda og
alla þá sem þú elskaðir og eru
farnir.
Anna Rún, Margrét Ýr
og Ásta.
Elsku amma okkar við mun-
um sakna þín sárt. Það var alltaf
svo gott að koma til þín, eiga þar
afdrep ef eitthvað var eða bara
koma í heimsókn. Sérstaklega
var gaman þegar við komumst á
„kaffihúsið“ og gátum hitt þig og
hinar stelpurnar í fjölskyldunni.
Þú varst alltaf svo glöð að fá alla
í heimsókn og að geta fylgst með
okkur öllum. Ef eitthvað var að
varst þú fyrsta manneskjan til að
hringja og kanna hvað væri. Þú
hafðir svo mikinn áhuga á því að
vera inni í öllu sem á daga okkar
dreif þrátt fyrir að við byggjum
ekki nálægt þér og gætum ekki
komið í heimsókn eins oft og við
vildum.
Alltaf sast þú við hannyrðir og
er ógrynni til af flíkum, teppum
og öðrum munum sem þú hefur
gert og gefið okkur í fjölskyld-
unni. Okkar teppi munum við
varðveita alla tíð og fara vel með
þrátt fyrir að þú hafir alltaf sagt
að það yrði sko að nota þau. Fal-
legu peysurnar sem þú prjónaðir
á börnin okkar og gafst þeim
þegar þau voru nýfædd voru
ótrúleg listaverk og börnin okk-
ar svo falleg í þeim. Skírnarkjóll-
inn sem börnin okkar voru skírð
í var prjónaður af þér og er fal-
legasti skírnarkjóll sem við höf-
um séð og við erum stoltar af því
að fjölskyldan skuli eiga hann.
Leiðir ykkar afa skildi allt of
snemma og við trúum því að það
hafi verið miklir gleðifundir þeg-
ar þið hittust á ný. Takk fyrir allt
elsku amma okkar.
Bjarney og Harpa.
 Fleiri minningargreinar
um Guðrúnu Emils-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. NÓVEMBER 2014
✝ Þórdís Sól-mundardóttir
fæddist í Borg-
arnesi 19. sept.
1927. Hún lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Skógarbæ 4.
nóv. 2014.
Móðir Þórdísar
var Steinunn
Magnúsdóttir, hús-
freyja á Fossi í
Staðarsveit, f. 19.
september 1902, d. 3. desember
1991. Foreldrar Steinunnar voru
Þórdís Sigurðardóttir og Magn-
ús Ikaboðsson. Faðir Þórdísar
var Sólmundur Sigurðsson frá
Smiðjuhólsveggjum í Álftanes-
hreppi, f. 2. júlí 1899, d. 24. júní
1985. Foreldrar hans voru Er-
lendína Erlendsdóttir, f. í Hömr-
um í Hraunhreppi 13. júlí 1870,
og Sigurður Otúelsson, f. í Naut-
hólum í Álftaneshreppi 31. ágúst
1869. Sólmundur var skrif-
stofumaður hjá Kaupfélagi
Borgfirðinga til ársins 1955.
Fluttu þau þá að Hlíðartungu í
Ölfusi og bjuggu til ársins 1971.
Hættu þá búskap og fluttu til
Reykjavíkur. Þau eignuðust
fimm börn: Kára, Þórdísi, Elínu,
dísi, f. 7. jan. 1969. Maki: Símon
Ingvar Tómasson. Börn: Magn-
ús Bjarki, Eyþór og Sólmundur
Ingi, b) Unni Maríu, f. 2. mars
1973. Maki: Ólafur Gunnar Sæv-
arsson. Börn: Alexander Ingi,
Sóldís Perla og Sævar Karl, og
c) Harald Hrannar, f. 30. maí
1980. Börn: Rökkvi Þór og
Svava Lind. Dóttir Sigurbjargar
er Harpa Melsteð, f. 21. jan.
1975. Maki: Birgir Örn Birg-
isson. Börn: Thelma Melsteð og
Kári Melsteð. 2) Guðrún Adda,
f. 28. feb. 1948. Maki: Sigurjón
Sigurðsson, f. 13. mars 1947.
Þau eiga þrjú börn: a) Maríus, f.
1. júlí 1970. Maki: Halldóra
Skúladóttir. Börn: Elísabet Ósk,
Áslaug Adda, Rebekka Rut og
Eyrún Inga, b) Sigurð, f. 28. maí
1971. Maki: Ása Hólmarsdóttir.
Börn: Halldór Logi, Arnór
Hugi, Sigurjón Hrafn og Hrefna
Rún, og c) Jónellu, f. 13. feb.
1974. Börn: Kristján Pálmi og
Brimrún Eir. 3) Steinunn Þór-
dís, svæfingahjúkrunarfr., f. 16.
apríl 1957. Maki: Finnbogi
Hannesson, f. 31. maí 1955. Þau
eiga fjögur börn: a) Hannes, f.
24. maí 1980. Maki: Nanna Jóns-
dóttir. Börn: Finnbogi Ýmir og
Laufey Helga, b) Hauk Þór, f. 2.
ágúst 1984, 3) Helga Mar, f. 20.
mars 1987, og d) Heklu Mjöll, f.
15. feb. 1997.
Útför Þórdísar fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 14. nóv-
ember 2014, kl. 15.
Sigurð sem er látinn
og Magnús.
Þórdís stundaði
nám í Barnaskóla
Borgarness og
Reykholtsskóla í
Borgarfirði. Þórdís
var 19 ára þegar
hún flutti á Akranes
og giftist Maríusi
Theodór Arthúrs-
syni vöru-
bifreiðastjóra, f. á
Akranesi 30. ágúst 1924. For-
eldrar hans voru Arthúr Eyjólfs-
son, f. í Hábæ Akranesi 14. jan.
1900, d. 1. nóv. 1978. Hann var
sjómaður, síðar flokksstjóri hjá
Vegagerðinni, og Guðrún Jóns-
dóttir húsfreyja, f. í Hafnarfirði
2. mars 1891, d. 12. apríl 1981.
Þau voru búsett á Akranesi til
ársins 1966. Fluttu þá til Reykja-
víkur. Maríus og Þórdís voru bú-
sett á Akranesi til ársins 1968.
Fluttu þá í Kópavog og ráku þar
fiskverslun til ársins 1995 er þau
hættu störfum. Þau eignuðust
þrjú börn: 1) Sólmundur Þormar,
framhaldsskólakennari, f. 12.
feb. 1947. Maki: Sigurbjörg Þor-
varðardóttir, f. 9. mars 1951.
Sólmundur á þrjú börn: a) Þór-
Nú kveð ég kæra móður. Móð-
ir mín, fædd og uppalin í Borg-
arnesi, kynntist föður mínum,
ættuðum af Akranesi, 19 ára
gömul og flytur þangað. Margs
er að minnast frá uppeldi mínu á
Akranesi, þar sem foreldrar mín-
ir byggðu upp með myndarbrag
húsið Háholt 35. Ekki var slegið
slöku við uppbyggingu þessa
tveggja hæða húss. Þau ár sem
tók að byggja húsið vorum við til
húsa hjá ömmu og afa í föðurætt
þremur húsaröðum neðar í göt-
unni. Móðir mín var mikill dugn-
aðarforkur, ákveðin og lét ekki
segja sér fyrir verkum ef hún var
búin að ákveða sjálf hvernig hlut-
irnir áttu að vera. Hún var hugs-
unarsöm, allt handverk var henni
létt, hvort sem það var að prjóna
eða sauma föt á okkur systkinin.
Þau eru mörg verkin eftir hana,
útsaumaðar myndir, keramik og
postulínsmálað skraut og leirtau.
Hún tók þátt í mörgum listnám-
skeiðum til að bæta við þekkingu
sína.
Í bernsku minni þegar fé vant-
aði, t.d. við húsbygginguna á
Akranesi, vann móðir mín árlega
við síldarsöltun á haustin, og var
ráðskona mörg sumur hjá Vega-
gerðinni, þar sem faðir minn og
afi unnu víða um Borgarfjörð.
Þótti mér skemmtilegur tími að
vera með þeim í þessari vinnu.
Móðir mín rak vefnaðarvöru-
verslun á Akranesi í tvö ár. For-
eldrar mínir fluttu í Kópavog
1968 og settu þar upp fiskversl-
un. Þar vann hún alla tíð við hlið
pabba. Móðir mín var hamhleypa
til vinnu og kom fyrir að hún mis-
steig sig, braut bein eða tognaði
þegar mikið lá við. Þegar veislur
voru haldnar í fjölskyldunni var
hún manna fyrst að bjóða sig
fram til aðstoðar. Þegar ég var að
mála mín húsnæði var hún mætt í
málningargallanum. Móðir mín
lagðist inn á sjúkrastofnun fyrir
þremur árum, þá 84 ára og orðin
mjög veikburða af sínum sjúk-
dómi. Hafði hún aldrei fyrr á
sinni lífsleið lagst inn á stofnun.
Ég þakka móður minni fyrir allt
sem hún hefur gert fyrir mig og
mína fjölskyldu, og læt fylgja
kvæði eftir afa minn Sólmund
Sigurðsson, föður hennar.
Það er sannleikssaga
um sína ævidaga
veit fár hvert farið ber,
en þegar þyngist krafa
þá er gott að hafa
ljós að lýsa sér.
Sólmundur Þormar
Maríusson.
Elsku mamma mín hefur nú
fengið hvíldina eftir löng og erfið
veikindi, hún lést á Hjúkrunar-
heimilinu Skógarbæ þann 4. nóv-
ember sl. en þar hafði hún notið
umönnunar góðs starfsfólks sl. 3
ár sem hugsaði vel um hana og
færi ég því mínar bestu þakkir
fyrir.
Söknuðurinn er sár þó svo ég
viti að hún hafi verið hvíldinni
fegin og erfitt var að horfa upp á
hana hverfa smám saman inn í
eitthvað sem okkur er hulið og
vita í raun ekki um líðan hennar
eða hugsanir þar sem Alzheim-
ers-sjúkdómurinn tók smátt og
smátt yfir alla getu og hæfileika
þessarar fallegu, góðu og hressu
konu og ekki vantaði hæfileikana
því allt lék í höndum hennar,
saumur hvers konar, prjón, mál-
un og hvað sem var.
Mamma hafði yndi af ferðalög-
um hvers konar og voru þau
pabbi samhent í því ásamt spila-
mennsku og dansi en oft tóku þau
sporið á stofugólfinu. Eljan og
þrekið í pabba að hafa mömmu
heima fyrstu árin í sjúkdómnum
var ótrúleg en að lokum varð
hann að láta hana frá sér þó það
væri honum ekki ljúft en hann
var hjá henni hvern dag þar til yf-
ir lauk.
Eftirfarandi ljóð sendi ég
mömmu sen lýsir best tilfinning-
um mínum og hugsunum.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Megi elsku mamma mín hvíla í
friði. Þín dóttir,
Guðrún Adda.
Ég man hvað mér þótti alltaf
gaman að koma í heimsókn til
Dísu ömmu og Malla afa því þar
var alltaf hægt að finna sér eitt-
hvað að gera og svo fékk ég alltaf
eitthvað gott að borða, alls konar
kökur og kex og svo var yfirleitt
appelsín að drekka með. Amma
átti fullt af allskonar skartgrip-
um í skartgripaskríni sem hún
geymdi inni í svefnherbergi og ég
man hvað mér þótti alltaf gaman
þegar ég var lítil að leika mér
með þá og máta, klæða mig í hæ-
laskóna hennar og labba um íbúð-
ina og sýna ömmu og afa hvað ég
var fín. Einnig gat ég hangið
lengi fyrir framan spegilinn inni á
baði og dundað mér við að reyna
að setja rúllurnar hennar ömmu í
hárið, sem ég náði reyndar aldrei
almennilega tökum á. Amma var
mikil spilamanneskja sem spilaði
bæði bridds og félagsvist og fór
ég oft með að spila vist eða bingó.
Mér þótti alltaf svo gaman að
fara með ömmu og afa í útilegur í
gamla húsbílnum og þá svaf afi
alltaf uppi en ég fékk að sofa niðri
hjá ömmu í hlýjunni. Amma var
alltaf svo dugleg að prjóna,
sauma og föndra og oftar en ekki
sat hún í stólnum sínum við sjón-
varpið og dundaði sér við prjóna-
skap eða annað og í dag finnst
mér ómetanlegt að eiga hlutina
sem hún bjó til handa mér.
Amma var yndisleg kona sem
var mér alltaf svo góð á meðan
heilsan var í lagi og kveð ég með
söknuð í hjarta. Hvíldu í friði,
elsku amma. Þín
Hekla Mjöll.
Þórdís
Sólmundardóttir
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma, dóttir og systir,
ÓLÖF ÞÓRHALLSDÓTTIR,
lést á kvennadeild Landspítalans 21A þann
7. nóvember sl. Jarðsungið verður frá
Hóladómkirkju laugardaginn 15. nóvember
kl. 14 og jarðsett verður í Hofstaðakirkjugarði. Blóm vinsamlega
afþökkuð en þeim sem vilja minnast hennar er bent á að styrkja
Líf – Styrktarfélag.
.
Jóhannes Hjálmarsson,
Elín Karlsdóttir, Hafsteinn Þór Auðunsson,
Valdimar Ingi Auðunsson, Signý Eva Auðunsdóttir,
Elín Dögg Jóhannesdóttir, Hansína Elíasdóttir,
systkin og fjölskyldur.
Ástkær móðir, tengdamóðir, systir
og amma,
RÓSA JÓNASDÓTTIR,
Noachsgatan 14 B,
Eskilstuna,
Svíþjóð,
lést í Eskilstuna 31. október.
Útför hennar fer fram í kyrrþey.
.
Guðrún Björnsdóttir, Torbjörn Boberg,
Ingi Björnsson, Annika Lindau Björnsson,
Eysteinn Jónasson,
Erla Björk Jónasdóttir,
Sigrún Huld Jónasdóttir, André Visser
og barnabörnin.
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vináttu við útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu, systur, mágkonu
og frænku,
SIGRÚNAR BIRNU HELGADÓTTUR,
Leirubakka 8, Reykjavík.
.
Kristín Berg Bergvinsdóttir,
Alexandra, Lea og Kristófer,
Helgi Bergvinsson, Linda Björgvinsdóttir,
Brynjar, Róbert, Bergvin og Viktor,
systkini og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns, föður, tengdaföður, afa
og langafa okkar,
JÓHANNESAR SIGURÐSSONAR.
Sérstakar þakkir til allra þeirra sem styrktu
rannsóknarsjóð Sunnu Valdísar afastelpu og
til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu Eir 2N sem hugsaði svo vel
um Jóhannes.
Vilborg Fríður Björgvinsdóttir,
Björgvin Hólm Jóhannesson,
Bjarni S. Jóhannesson, Björg Dagmar Jóhannesson,
Bjarki Þór Jóhannesson, Steingerður Kristjánsdóttir,
Sigurður H. Jóhannesson, Ragnheiður Erla Hjaltadóttir,
Jóhannes B. Jóhannesson, Glicia Gomes.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
AUÐUR STEINGRÍMSDÓTTIR,
Nökkvavogi 25,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum
sunnudaginn 2. nóvember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Gústaf Þór Tryggvason,
Auðbjörg Lísa Gústafsdóttir, Derrick John Moore,
Berglind Björk Jónasdóttir, Jón Haukur Jensson,
Hjördís Rut Jónasdóttir, Hallur Mar Elíson,
barnabörn og barnabarnabörn.