Fréttablaðið - 23.03.2013, Side 87

Margt smátt ... – 7
Á mánudögum mæta 8 manns í húsnæði Hjálpræðis-
hersins í Mjódd til að læra að sauma. Þetta eru bæði
konur og karlar, innfæddir og innfluttir. Námskeiðið
er liður í því að byggja upp fólk sem leitað hefur til
Hersins og Hjálparstarfs kirkjunnar, til þess að ráða
betur við aðstæður sínar sem oft einkennast af
fátækt og öðrum erfiðum aðstæðum.
Hóparnir eru tveir og koma þeir annan hvern mánu-
dag. Í hvorum þeirra eru fjórir sem komu í gegnum
Hjálparstarfið og fjórir í gegnum Herinn. Þeir fyrstu
sem sóttu um komust að, nokkrir bíða næstu nám-
skeiða. Arney Huld Guðmundsdóttir herkona hefur
umsjón með námskeiðinu. „Ég er mjög ánægð með
þetta verkefni. Mér finnst sérlega gaman að eiga
samstarf við Hjálparstarfið. Að tvær kristnar hreyfin-
gar samnýti krafta sína. Við stöndum fyrir vikið fleiri
að þessu, það eru fleiri hendur og fleiri hugmyndir.“ Það
er Reykjavíkurflokkur Hersins sem stendur að sau-
manámskeiði í húsnæði sínu í Mjódd, í samvinnu við
Hjálparstarf kirkjunnar.
Út fyrir þægindarammann, taka fullan þátt
Tilgangur námskeiðsins er að takast á við að læra
eitthvað nýtt − fara út fyrir þægindarammann, rífa sig
af stað og ljúka því sem var hafið. Sumir þátttakend-
urnir eiga sögu um mikla erfiðleika sem þeir glíma við
sem best þeir geta en hafa oft og tíðum fengið heldur
rýrt veganesti. „Við leggjum áherslu á félagsskapinn,
spjöllum og fáum okkur hressingu.
Tilgangurinn er líka að læra eitthvað nytsamt sem
léttir á pyngjunni. Svolítill saumaskapur getur bjargað
heilli flík og búið til nýja úr gamalli. Að sauma beint og í
boga, falda, sikk-sakka og setja í rennilás er kúnst sem
þarf þjálfun í. Einnig þarf að kunna á vélina. Hvenær er
spennan rétt svo saumurinn verði eins og hann á að
vera, hvenær og hvaða skrúfur þarf að losa eða herða.
Hvenær þarf að skipta um nál. Þetta læra nemendur
með verkefnum sem verða flóknari stig af stigi.
Góð stemmning og notalegur félagsskapur
„Stemmningin er góð og það er mikill áhugi,“ segir Mar-
grét Erlingsdóttir saumakona. Sumir hafa grunn, aðrir
ekki. En það skiptir engu máli því kennslan er einstak-
lingsbundin þótt allir vinni sömu verkefni.
Við erum tvær, Hrefna Gunnlaugsdóttir er mér til
aðstoðar, og við reynum að sjá til þess að allir tileinki
sér næga færni.
Opinn aðgangur til að sauma eftir námskeiðið
Allir sem ljúka námskeiðinu fá fyrir það nokkurskonar
umbun því þeir geta, eftir námskeiðið, komið og unnið
að eigin saumaverkefnum í húsnæði Hersins, á þær
vélar sem það lærði á. Fólkið getur komið með börnin
sín og það gera þeir sem eiga börn undir skólaaldri.
Þau leika sér á meðan og starfsfólk hjálpar til við að
hafa ofan af þeim svo að foreldrarnir fái næði. „Svo er
það bara skemmtilegt að vinna úr tungumálaörðug-
leikum því allir vilja hjálpa til svo hinir skilji. Einn talar
bara eigið tungumál og hrafl í öðru, annar kann svolítið
í því máli og verður milliliður milli kennara og nemanda.
Úr þessu verður oft mikill hlátur,“ segir Margrét.
Saumanámskeið sem byggir upp
Þráinn Gunnarsson skellti sér á saumanámskeið
þegar hann sá það auglýst. Hann er með slitinn
sófa og hugsaði sér að sauma nýtt utan um
pullurnar. Hann er eini karlinn á námskeiðinu.
„Ég skýli ég mér á bak við það að bólstrarar eru
flestir karlkyns!“ Þráinn hefur ekki aðra reynslu
en handavinnuna í grunnskólanum.
„Þar man ég að við vorum látin sauma bangsa og
prjóna og sauma á hann peysu og buxur. Ætli ég
hafi ekki verið 12 ára.“ Og hvað er svo gagnlegast?
„Það er nú bara að rifja upp svo maður geti
bjargað sér sjálfur.“ Dóttir Þráins, Thelma, er
einnig á námskeiðinu. Þau búa í sitt hvorum enda
bæjarins og hittast og sauma. Hún er eitthvað
glúrnari en pabbi hennar, því hún hefur framleitt
barnasmekki og er dugleg að breyta fötunum
sínum eftir tískustraumum. „Ég sá í hendi mér að
það yrði betra að hafa hana með mér í þessu,“
segir Þráinn og snýr sér að saumaskapnum.
Hóparnir eru fjölbreyttir, f.v. Alexandra Guðmundsson frá Rúmeníu, Khadija Labyd frá Marokkó,
Samira Said frá Túnis, Margrét kennari
Þráinn Gunnarsson og Hrefna Gunnlaugsdóttir leið-
beinandi við eina af saumvélunum sem voru keyptar
fyrir framlag frá Sorpu. Arney Huld Guðmundsdóttir
lítur eftir Ómari, 5 mánaða, meðan mamma hans saumar.
F.v. Hrefna Gunnlaugsdóttir, samherji hjá Hernum,
Arney Huld Guðmundsdóttir, herkona og umsjónarmaður
verkefnisins og Margrét Erlingsdóttir saumakona.
Margrét Erlingsdóttir með saumapoka sem nemendur
lærðu að sníða og sauma saman.
Allir hafa eitthvað fram a ð færa og rati fólk í
fátækt hefur s amspilið við u mhverfið f allið
niður af e inhverjum ástæðum.
Þörfin fyrir t ilgang e r okkur eðli ls æg. Að eiga
sér framtíðarmarkmið, sem viðkomandi t elur
líklegt að h ann nái, eru l ífsgæði sem byggja
upp sjálfsmynd. Þeir s em u pplifa sig magnvana
og eiga erfitt með að sjá fyrir sér framtíðina
þurfa sérstakan stuðning.
Farsæld – baráttan gegn fátækt útg. Hk og RKÍ 2O12