Fréttablaðið - 17.09.2014, Blaðsíða 44

17. september 2014 MIÐVIKUDAGUR| MENNING | 24
Við munum taka yfir alla dag-
lega umsýslu hvað þessi verðlaun
varðar og skrifstofa verðlaunanna
verður hér í húsinu,“ segir Sig-
urður Ólafsson, verkefnastjóri í
Norræna húsinu, spurður hvaða
þýðingu það hafi að skrifstofa
Bókmenntaverðlauna Norður-
landaráðs verði framvegis þar til
húsa. „Það hefur í áranna rás þýtt
að sjá um öll samskipti við dóm-
nefndina, Norðurlandaráð og nor-
rænu ráðherranefndina, auk fjöl-
miðla.“
Skrifstofan hefur hingað til
verið innan sænska þingsins og
Sigurður segist telja að Norræna
húsið sé að mörgu leyti betur í
stakk búið til að sinna þessu verk-
efni. „Vonir okkar standa til að
verðlaunin geti haldið áfram að
vaxa og dafna og að þessi breyt-
ing verði til að auka veg þeirra
enn frekar.“
Bókmenntaverðlaun Norður-
landaráðs eru meðal þekktustu
og virtustu bókmenntaverðlauna
heims sem veitt eru innan afmark-
aðra tungumálasvæða og skipa
sér þar í flokk verðlauna eins og
Booker-verðlaunanna, sem veitt
eru á engilsaxnesku málsvæði, og
Goncourt-verðlaunanna frönsku.
Þau hafa frá árinu 1962 verið veitt
árlega, bókmenntaverki skrifuðu
á einu norrænu tungumálanna.
Meðal höfunda sigurverkanna eru
margir af fremstu rithöfundum
Norðurlandanna á undanförnum
áratugum. Íslensk verk hafa sjö
sinnum hlotið Bókmenntaverðlaun
Norðurlandaráðs. - fsb
LEIKLIST ★★ ★ ★★
Ævintýri í Latabæ
Frumsýnt 14. september 2014
í Þjóðleikhúsinu
HANDRIT: MAGNÚS SCHEVING, ÓLAFUR
S. K. ÞORVALDZ OG MÁNI SVAVARSSON
LEIKSTJÓRN: MAGNÚS SCHEVING OG
RÚNAR FREYR GÍSLASON
AÐALLEIKARAR: STEFÁN KARL STEFÁNS-
SON, MELKORKA DAVÍÐSDÓTTIR PITT,
DÝRI KRISTJÁNSSON, HALLGRÍMUR ÓLAFS-
SON, SVANDÍS DÓRA EINARSDÓTTIR O.FL.
TÓNLIST OG SÖNGTEXTAR:
MÁNI SVAVARSSON
Í Latabæ er gott að vera. Áhorf-
endur á „Ævintýri í Latabæ“ eru
fullvissaðir reglulega um að „sólin
skín skærast“ í þessum litla bæ
sem er verndaður af Íþróttaálf-
inum sem hvetur alla til að borða
hollan mat og hreyfa sig. En ekki
er allt sem sýnist og þegar yfir-
borðinu er flett af fyrirfinnst
Glanni glæpur í hverju horni og
svarthol þar sem hjarta sýningar-
innar á að vera.
Glanni glæpur er hinn eigin-
legi miðpunktur sýningarinnar og
fær flestar af bestu setningunum.
Stefán Karl er flottur á köflum
með ágætum stuðningi „skemmti-
kraftanna“ en grínið hans Glanna
verður fljótlega þreytt. Ekki er
úr miklu að moða fyrir Melkorku
í hlutverki Sollu stirðu en hún á
góða spretti, sérstaklega í dans-
atriðunum. En slakastur er sjálf-
ur Íþróttaálfurinn en Dýri er
hvorki afgerandi í hlutverkinu né
fær nægilega fjölbreytt verkefni.
Leikararnir sem bera af eru Hall-
grímur (Nenni níski) og Svandís
Dóra (Stína símalína) sem koma
með skemmtilegar áherslur og
leikgleði.
Gríðarstór skjár gnæfir yfir
sviðið og er þungamiðja leik-
myndarinnar en er sjaldan not-
aður á sviðsvænan hátt. Ferðalög
á milli staða eiga sér stað á skjá
frekar en á sviði, lítið annað held-
ur en tölvuvætt prjál. Lítil spenna
fylgir skjámynd af holunni sem
Íþróttaálfurinn festist í, hvað þá
að hjálpa honum að ná í epli sem
er hreinlega ekki til. Sviðshreyf-
ingum er stýrt af hljóðmynd-
inni, frekar en öfugt, sem veld-
ur hiki í sýningunni. Leikmyndin
er því undarlega flöt og leikarar
þurfa oftar en ekki að gefa sviðs-
myndinni pláss frekar en að njóta
stuðnings frá umhverfinu.
Handritið er gallað og óþarf-
lega langt miðað við þunnan sögu-
þráð. Lykilatriði í sögunni eru
kynnt á undarlegan hátt: Solla
fer í dansskóla án þess að hafa
nefnt slík áform áður og „íþrótta-
nammitréð“ verður allt í einu mið-
punktur sýningarinnar án þess að
áhorfendur vissu af tilvist þess.
Heil borg og hópur af hiphop-
krökkum birtist stutta stund en
sjást síðan aldrei meir. Tónlistin
og lögin eru poppuð og keyra sýn-
inguna áfram fyrir hlé en virðast
byggð á sama taktinum, eru inni-
haldslítil og nær hverfa eftir hlé.
Aftur á móti skal viðurkennt
að flest börnin virtust skemmta
sér vel og til þess er kannski leik-
urinn gerður hjá leikstjórunum
Magnúsi og Rúnari Frey. Hávær,
taktföst tónlist, leyfi til þess að
taka virkan þátt í sýningunni og
persónur sem allir þekkja verða
til þess að stundum byggist upp
góð stemming í salnum. En sýn-
ingin sem slík er afleit, einsleit og
fer í endalausa hringi til þess eins
að enda á upphafsreit.
Sigríður Jónsdóttir
NIÐURSTAÐA: Plastútgáfa af þunnri
sögu. Litskrúðug sviðsetning, dúndr-
andi tónlist og flóknar tæknibrellur
en skilur lítið eftir sig.
Aftur á móti skal
viðurkennt að flest
börnin virtust skemmta
sér vel og til þess er
kannski leikurinn
gerður hjá leikstjórunum
Magnúsi og Rúnari Frey.
Vonir okkar standa
til að verðlaunin geti
haldið áfram að vaxa og
dafna og að þessi breyting
verði til að auka veg
þeirra enn frekar.
Sigurður Ólafsson,
verkefnastjóri í Norræna húsinu
Lítil spenna í tölvuvæddum Latabæ
ÆVINTÝRI Í LATABÆ „Ekki er úr miklu að moða fyrir Melkorku í hlutverki Sollu
stirðu en hún á góða spretti, sérstaklega í dansatriðunum.“
Taka við skrifstofu
bókmenntaverðlauna
Skrifstofa Bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs
verður í Norræna húsinu í Reykjavík.
KAMPAKÁTIR Óttarr Proppé alþingismaður, Sigurður Ólafsson verkefnastjóri, Max
Dager, forstjóri Norræna hússins, og Einar Már Guðmundsson rithöfundur.
FRÉTTABLAÐIÐ/ERNIR
Þótt Agatha Christie hafi legið í
gröf sinni í 38 ár kom á dögunum
út ný skáldsaga með einni fræg-
ustu persónu hennar, Hercule
Poirot, í aðalhlutverki. Það var rit-
höfundurinn Sophie Hannah sem
réðst í það stórvirki að skrifa sögu
um þennan fræga einkaspæjara.
Bókin nefnist The Monogram
Murders og þar aðstoðar Poirot
lögreglumann hjá Scotland Yard,
Edward Catchpool, við lausn á
flókinni morðgátu.
Hannah hefur látið hafa eftir
sér að hugmyndin hafi kviknað
við lestur bókar Anthonys Horo-
witz um Sherlock Holmes, The
House of Silk. „Það er ekta Sher-
lock-saga og mig langaði að ná
fram sömu áhrifum,“ sagði hún
í viðtali við The Telegraph um
helgina.
Bókin er fáanleg sem rafbók á
amazon.com ef æstir aðdáendur
geta ekki beðið. - fsb
Ný bók um
Hercule Poirot
H
V
ÍT
A
H
Ú
SI
Ð
/
S
ÍA
MENNING