Skessuhorn - 19.11.2014, Blaðsíða 28
28 MIÐVIKUDAGUR 19. NÓVEMBER 2014
Vörur og þjónusta
PARKETLIST
PARKETSLÍPUN
OG LÖKKUN
Sigurbjörn Grétarsson
GSM 699 7566
parketlist@simnet.is
R E S T A U R A N T
Upplýsingar í síma: 430 6767
R E S T A U R A N T
Upplýsingar í síma: 430 6767
Hönnun prentgripa
& alhliða prentþjónusta
Drei bréf - Boðsbréf
Ritgerðir - Skýrslur
Reikningar - Eyðublöð
Umslög - Bréfsefni
Fjölritunar- og
útgáfuþjónustan
Getum við
aðstoðað þig?
sími: 437 2360
olgeirhelgi@islandia.is
Bíldshöfða 12 • Reykjavík • 587 6688 • www.fanntofell.is
fanntofell@fanntofell.is • facebook.com/fanntófell-ehf
BORÐPLÖTUR - SÓLBEKKIR
Framleiðum eftir óskum hvers og eins
Mikið úrval efna, áferða og lita
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
4
Vélabær ehf.
Bæ í Bæjarsveit
Alhliða viðgerðarþjónusta
á bílum, dráttarvélum
og vélum tengdum
landbúnaði
Smur og hjólbarðaþjónusta
velabaer@vesturland.is
S
K
E
S
S
U
H
O
R
N
2
01
3
www.skessuhorn.is
Þjónustuauglýsingar
Skessuhorns
Auglýsingasími:
433 5500
Auðlegð landsins er
ólgandi og allt um liggj-
andi: Flæðandi í fallvötnum og tindr-
andi í dögginni. Hún hvíslar í golunni
og orgar í storminum, veðrar upp hjarta-
lagið og skefur vitbrigði í hugarfylgsn-
inu. Naskur maður nefndi að Vesturland
hefði á öllum öldum borið af í uppeldi
skálda og listamanna. Rausnarlegt ef rétt
reynist; samtíðin býr að því og framtíð-
in. Landinu sjálfu má það eflaust þakka:
Gjöful mið og grónar sveitir hafa marga
mettað. Landslagið sjálft nærði andann
líkt og það gerir enn og með mögnuðu
aðdráttarafli dregur það nú heim í sveit-
ir Vesturlands ferðalanga hvaðanæva
að. En „landslag væri lítils virði ef það
héti ekki neitt,“ sagði sveitastrákurinn,
eða kannski var hann að grínast?
Einn miðill skapandi hugsunar er
tungumálið sjálft. Það nærist og lif-
ir í frjóum hugum, með fólki sem legg-
ur á minnið og lifir. Þetta á til dæmis
við um formæður og -feður sem skópu
kennileitum örnefni, meitluðu í hug-
anum leiðarvísa í landslagið sem leiddu
menn úr háska og léttu hversdagsstörfin.
Þau eru leiðarvísar í horfinn heim verk-
kunnáttu og vinnulags, menningar sem
lítt breyttist í alda rás, en er mörgum nú-
tímans börnunum ógnarfjarlæg.
Félag aldraðra í Borgarfjarðardölum
gaf samtíð og framtíð lykil að veröld sem
var, með örnefnasöfnun sinni. Innsýn
í menningarlandslag sem annars hefði
glatast með elstu kynslóðinni.
Menningarráð Vesturlands studdi
það verkefni sem og önnur sem eflt hafa
byggðir Vesturlands með því að skerpa
vitund og verðleika. Öflugt Menning-
arráð og kröftugur menningarfulltrúi er
ómetanlegur styrkur ekki síst nú þegar
gestagangurinn eykst! Besta burðarvirki
fyrir gestamóttöku sem hugsast getur er
byggt á menningu, hún er líf samfélags-
ins og það sem til hennar er lagt eflir
þrótt þess. Menningin er lifandi og vex
með heimsóknunum en stendur áfram
og dafnar þegar vertíð lýkur.
Ég fór í Rif á Snæfellsnesi í fyrsta
skipti á ævinni um síðustu helgi. Erind-
ið var að sækja fyrstu ráðstefnu Vitbrigða
Vesturlands og fyrsta aðalfund félagsins
sem haldinn var í Frystiklefanum í Rifi,
gömlu frystihúsi sem nú gegnir hlutverki
leikhúss. Frystiklefinn er gott dæmi um
hvað gerist þegar skapandi hugur hugsar
heim, kemur verðmætum í gagnið aftur á
svo óvæntan og skemmtilegan máta. Það
hefur gildi, vekur athygli á því sem fyrir
er, styrkir allt og gefur meira líf.
Það eru engar ýkjur hvað Nesið er
óhemju fallegt. Á laugardagsmorgni
þræddum við útgerðarþorpin á norðan-
verðu nesinu sem kúrðu eins og perlur í
gullinni umgjörð. Á heimleiðinni var far-
ið fyrir nesið og eftir Ölduhrygg í stafa-
logni, lýsingarorðin mín mega sín lítils
gagnvart fegurðinni sem við nutum. Lit-
brigði landsins og form greipast í minn-
ið sem bisar við að tengja staðarnöfn og
kennileiti við sögur og minni. „Stað-
arstaður“ gæti allt eins verið dæmi um
sérlegt metnaðarleysi eða skort á anda-
gift við val á staðarheiti ef ekki væri fyrir
söguritunina og bókmenntirnar.
Auðlindir landsins og sjávar eru mikl-
ar en vandumgengnar og ærið forgengi-
legar ef illa tekst til. Auðlegð andans er
óendanleg, ævaforn og síung; fólgin í
„útskersblaða aldagömlu ryki, á gulnuð-
um blöðum,“ með vaxandi styrk í tónlist
af öllum toga, hún stelur senunni í göml-
um frystiklefum og pakkhúsum og vit-
um, hún ber lit dala og hóla, hún þrífst
og blómstrar í listrænum dvalarsetrum,
teiknar og er teiknuð, útfærð og hönnuð,
kveðin og skrifuð, byggist upp og byggir
upp. Er annað landslag.
Auðlegð andans er sískapandi og af
grónu verki sprettur ný sköpun. Verð-
mæti hennar eru jafnt veraldleg sem and-
leg og kraftur hennar drífur áfram þjóð-
líf og efnahag!
Bryndís Geirsdóttir
Þann 18. nóvember
2013 hittist hópur
fólks á Safnasvæðinu á Akranesi. Fáir
þekktust og flestir voru frekar feimnir
hver við annan, en þetta fólk átti það
sameiginlegt að það starfaði við skap-
andi greinar af einhverjum toga og var
fullt eldmóðs. Í skammdeginu þennan
dag voru Vitbrigði Vesturlands stofnuð
í Stúkuhúsinu á Safnasvæðinu á Akra-
nesi.
Nú, ári síðar, er nýlokið fyrsta Ráð-
stefnuhléinu sem við vorum búin að
ákveða að halda fyrir löngu. Skipulagið
tók stundum á en varð á endanum af-
skaplega farsælt. Við erum núna full af
þeirri góðu tilfinningu um að þetta hafi
gengið ótrúlega vel. Í stað hefðbund-
ins ráðstefnuhalds lögðum við áherslu
á hléin á milli örfyrirlestra sem voru
pakkaðir af fróðleik og innblæstri. Fyr-
irlesarar voru bæði úr röðum félags-
manna og utanaðkomandi gesta og
sú fjölbreytni gerði það að verkum að
dagurinn leið á ljóshraða og nú er allt í
einu helgin liðin.
Ráðstefnuhléð varð að veruleika
út af samstarfi skapandi fólks á Vest-
urlandi. Viðburðurinn var haldinn í
Frystiklefanum í Rifi sem hefur um-
breyst í menningarmiðstöð sem er að
mínu mati á heimsmælikvarða. Það er
stórkostlegt að í þessu litla þorpi sé jafn
öflugur vettvangur lista og Frystiklef-
inn er orðinn. það er eiginlega eins og
uppúr Münchausen sögu að þarna fari
fram leiksýningar og líka off-venue at-
riði frá Airwaves, sem er þó bara brot
af starfseminni. Því var það heiður að
fyrsta Ráðstefnuhlé VV væri haldið
þar, því við erum jú fólk sem hugsar út
fyrir rammann og gerir hlutina óhefð-
bundið. Kári frystiklefastjóri, til ham-
ingju og þakka þér fyrir að hleypa okk-
ur inn!
Við vorum líka í samstarfi við
Skessuhornið en í síðasta blaði var
aukablað helgað Ráðstefnuhléinu og
Vitbrigðunum. Margir lesendur blaðs-
ins höfðu á orði við mig að þarna hafi
verið ferskur andblær, eitthvað nýtt og
ögrandi á köflum. Ég lít svo á að blað-
ið sé opið fyrir nýjum hugmyndum
sem sýnir hversu jákvæðir allir voru hjá
blaðinu að taka þátt í samstarfi við okk-
ur. Blaðið tók þar með þátt í að beisla
þann vilta sköpunarkraft sem er í lands-
hlutanum og það er stórkostlegt. Kæra
Skessuhorn og þá sérstaklega nafnarn-
ir Magnús Magnússon og Magnús Þór
Hafsteinsson, þakka ykkur fyrir!
Þá voru veitingastaðir á Snæfells-
nesi boðnir og búnir að skaffa veiting-
ar. Ráðstefnuhlésgestir voru pakksadd-
ir og sælir en Fjöruhúsið á Hellnum,
Samkomuhúsið á Stapa, Veitingahús-
ið Hraun í Ólafsvík og Langaholt sáu
um veitingarnar. Keli vert í Langaholti
kom meira að segja og hélt erindi fyr-
ir okkur um hversu mikilvægt samstarf
á milli skapandi fólks og aðila innan
ferðaþjónustunnar er. Við þekkjum öll
hugtakið „beint frá býli“ en hvað með
hugtakið „beint frá hönnuði“?
Síðast en ekki síst ber að þakka stjórn
og skipuleggjendum VV. Okkur tókst
þetta og svona heldur betur!
Núna eru ráðstefnugestir farnir í
sitthvora áttina á sinn vinnustað sem
eru gjarnan vinnustofur, smiðjur og
hljóðver. Ég er í þann veginn að fara að
halda áfram að teikna íbúðarhús í sveit,
verkefni sem ég skildi eftir á föstudag-
inn var. Meðlimir Vitbrigða Vestur-
lands munu á öðru starfsári VV halda
sínu striki að skapa verkefni sem tekið
verður eftir. Hvort sem það eru lista-
verk, tónverk eða hátíðir af einhverj-
um toga eins og kvikmynda- eða tón-
listarhátíðir. Verkefnin verða fram-
kvæmd á Akranesi, í Búðardal eða jafn-
vel sveitabæ þar á milli. Á meðan við
erum að vinna að þessum verkefnum
munum við þiggja laun fyrir og nota
þessi laun í verslun og þjónustu á okkar
svæðum. Svona eins og hinn almenni
launþegi.
Viti borin samfélög manna eru köll-
uð menningarsamfélög og menning er
því þekking. Mannkynið lítur á sig sem
samansafn æðri vitsmunavera einmitt
af því að við eigum menningu. Það er
stolt okkar, sem stöndum nú að baki
Vitbrigða Vesturlands, að stuðla að því
að Vesturland sé menningarsamfélag.
Skrifað undir tónum „Heroes“ með
David Bowie í Borgarnesi,
Sigursteinn Sigurðsson.
Höf. er arkitekt FAÍ og formaður
Vitbrigða Vesturlands.
Nokkrir af nemendur við Tón-
listarskóla Borgarfjarðar hafa sent
sveitarstjórnum opið bréf. Þar er
lýst þungum áhyggjum vegna áhrifa
verkfalls tónlistarkennara. „Virðu-
legu sveitarstjórnir! Tónlistarnám
er mikilvægur þáttur í samfélaginu.
Nemendur sem stunda tónlistar-
nám verða oft skipulagðir í námi og
margar rannsóknir hafa verið gerð-
ar, og sýna þær fram á að nemend-
um í tónlistarnámi gengur almennt
betur í stærðfræði,“ segir í upphafi
bréfsins.
Þá segir að nú þegar tónlistar-
kennarar eru í verkfalli missi nem-
endurnir úr námi sínu. „Í tónlistar-
námi er mikilvægt að vera í stöðugri
æfingu með tilsögn kennara. Nauð-
synlegt er að hafa aga í náminu og
þegar það er enginn tónlistarkenn-
ari getur verið erfitt að einbeita sér.
Í tónlistarnámi eru stigspróf. Þegar
nemendur missa mikið úr námi get-
ur verið erfitt að halda sér í stöðugri
þjálfun án þess að fá mikilvæga til-
sögn kennara fyrir próf. Tónlistar-
nám á það til að gleymast því það er
ekki skylda eins og grunnskólanám.
Mikilvægt er að semja við tónlist-
arkennara eins og alla aðra kennara
þar sem tónlistarnám er ekki síð-
ur mikilvægt en almennt skólanám.
Okkur finnst að það þurfi að ljúka
deilum um laun tónlistarkennar-
anna sem allra fyrst.“ Undir bréfið
rita þær Erna Elvarsdóttir Brekku,
Þorgerður Sól Ívarsdóttir Bifröst,
Katrín Pétursdóttir Helgavatni,
Ingibjörg Brynjólfsdóttir Hlöðut-
úni og Eyrún Margrét Eiðsdóttir
Glitstöðum. mm
Pennagrein
Til hamingju með afmælið,
Vitbrigði Vesturlands!
„Í tónlistarnámi er mikilvægt að vera í
stöðugri æfingu með tilsögn kennara.“
Tómlegt hús Tónlistarskóla Borgar-
fjarðar.
Senda sveitarstjórnum áskorun um
að semja við tónlistarkennara
Pennagrein
Auðlegð andans er sískapandi og af
grónu verki sprettur ný sköpun