Fréttatíminn - 07.11.2014, Blaðsíða 23

24 viðtal Helgin 7.-9. nóvember 2014
Fyndið og
sorglegt
að vera
unglingur
Bryndís Björgvinsdóttir hefur gefið út sína aðra skáld-
sögu, Hafnfirðingabrandarann, en hún hlaut Íslensku
barnabókaverðlaunin árið 2011 fyrir sína fyrstu bók,
Flugan sem stöðvaði stríðið. Bryndís segir sína fyrstu
meðgöngu eflaust hafa ráðið úrslitum um að unglinga-
bók varð fyrir valinu í þetta sinn. Áhrif meðgönguhorm-
óna séu eflaust ekki ósvipuð tilfinningasveiflum ung-
lingsáranna. Bryndís, sem er þjóðfræðingur og kennari
í Listaháskólanum, stefnir á að skrifa fræðibók næst.
Þ etta átti í upphafi að vera svona ekta unglingabók með vinsældakosningum, ein-
elti og jólaballi en svo fór ég að sjá
að það væri hægt að láta allt aðra
baksögu fylgja með,“ segir Bryndís
Björgvinsdóttir sem tileinkar bók-
ina tveimur látnum ættingjum sem
hún fékk aldrei að kynnast því þeir
létust áður en Bryndís fæddist. „Ég
ólst upp við sögur af Ingimar og Hall-
beru og hafði alltaf langað til að skrifa
um þau. Þau voru sérstakir karakt-
erar sem fóru ótroðnar slóðir. Sagan
þeirra endurspeglar sögu Klöru, því
báðar sögurnar fjalla um það hvað
það er að vera öðruvísi og að vera
álitinn skrítinn,“ segir Bryndís en á
upphafssíðum bókarinnar er einnig
að finna tilvitnanir í Karl Marx, Curt
Cobain og Kurt Vonnegut sem allar
vísa í þennan þráð. „Tilvitnunin frá
Curt Cobain: „Þau hlæja að mér því
ég er öðruvísi, ég hlæ að þeim því þau
eru öll eins,“ lýsir þeim öllum vel.“
Tíundi áratugurinn tilvalið
sögusvið
„Ég get nú ekki sagt að ég hafi verið
lík Klöru sem unglingur,“ segir Bryn-
dís. „Ég var miklu rólegri en hún.
Klöru finnst líka rosalega erfitt að
koma fram en sjálf var ég með mikla
leiklistarbakteríu sem unglingur og
notaði öll tækifæri til að koma fram,
hvort sem það var í leikfélagi eða
lúðrasveit. Hún er taugaveiklaðari
en ég, meiri svona Woody Allen týpa
sem stöðugt oftúlkar aðstæður. Það
getur verið mjög fyndið að vera ung-
lingur og bókin er fyndin þó það sé
líka sorglegur tónn í henni.“
Bryndís var sjálf unglingur á tí-
unda áratugnum og fannst stemn-
ingin sem ríkti þá vera tilvalið sögu-
svið fyrir Klöru. „Þegar ég lít til baka
þá upplifi ég tíunda áratuginn svo
dramtískan, bæði í pólitík, listum og
menningu, og mér fannst það henta
vel fyrir unglingasögu. En ætli það
finnist ekki öllum sín unglingsár ein-
kennast af mikilli dramatík, hlátri og
gráti,“ segir Bryndís og hlær.
Skrifaði undir áhrifum hormóna
Aðalpersóna bókarinnar er dæmi-
gerður unglingur sem þaulhugsar
allar athafnir svo allt verður mjög
ýkt og fyndið eða jafnvel grátbros-
legt. Bryndís segir það örugglega
hafa haft sín áhrif að hún gekk með
sitt fyrsta barn þegar hún byrjaði að
skrifa bókina. „Það verður allt svo
dramatískt og merkilegt á þessum
tíma. Tilfinningarnar á meðgöng-
unni voru svo sterkar og djúpar. Ég
gat bara ekki horft á fréttir án þess
að fara gráta því sem móðir setur
maður alla atburði í nýtt samhengi.
Mér fannst mjög gott á þessum
tíma að geta bara farið í söguna og
fengið útrás fyrir tilfinningarnar þar,
bæði sorg og gleði. Bókin er örugg-
lega svona dramatísk því hún teng-
ist einhverju hormónaflæði hjá mér,“
segir Bryndís og hlær. „Kannski ég
hafi einmitt valið að skrifa unglinga-
bók út af því. Þegar maður er ung-
lingur skiptir allt svo miklu máli, það
verður allt svo stórt og mikilvægt.
Jafn lítil athöfn og að fara út í sjoppu
getur skipt öllu máli, því þú veist
ekki hvað gæti gerst á leiðinni eða
hvaða fólk verður í sjoppunni.“
Stefnir á fræðibók næst
Bókina segir Bryndís vera unna í
þúsund klukkutíma skorpum hér
og þar, enda ekki auðvelt að finna
tíma með lítið barn og í fullu starfi.
„Ég var mjög heppin því sonur minn
svaf vel svo ég gat nýtt allan frítíma,
jólafrí, páskafrí, kvöld og helgar.
Það var allt í lagi en ég er samt dá-
lítið forvitin að komast að því hvern-
ig það væri að hafa heilu vinnudag-
ana, bara til að sinna skriftum. Ég
veit ekkert hvernig það er,“ segir
Bryndís sem er þjóðfræðingur að
mennt og kennir menningarfræði í
Listaháskólanum. Hún stefnir á að
skrifa fræðibók næst.
„Mig langar að gera bók fyrir
unglinga um flökkusagnir, brandara
og húmor og jafnvel drauga og álfa
eða yfirnáttúruleg fyrirbæri. Ég hef
verið að tala við unglinga um þessi
efni og langar núna að skrifa ein-
hverskonar fræðilegan texta sem
væri samt í leiðinni skapandi og
uppspretta innblásturs og gleði.“
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
Bryndís Björgvins-
dóttir skrifaði sína
aðra skáldsögu,
unglingabókina Hafn-
firðingabrandarann,
í þúsund klukkutíma
skorpum.
„Það var allt í lagi en
ég er samt dálítið for-
vitin að komast að því
hvernig það væri að
hafa heilu vinnudag-
ana, bara til að sinna
skriftum.“ Mynd Hari