Læknablaðið - 15.10.2006, Qupperneq 49

UMRÆÐA & FRÉTTIR /ÁHUGAMÁL
og þarf ekki alltaf langan aðdraganda. Bátarnir
vega um 26 kíló hvor og við höfum sérstaka tækni
við að lyfta þeim upp á bílinn og taka þá niður.
Annar útbúnaður kemst fyrir í einni stórri tösku.
Þetta er nú allt sem til þarf.”
Aldrei einn á báti
Einhverjum kann þó að vaxa í augum tilhugs-
unin um að sigla með ströndum Islands í veiga-
litlum kajak og jafnvel telja nokkra fífldirfsku
nauðsynlega til að hrífast af þessari íþrótt. Reynir
Tómas hristir höfuðið. „Mikilvægast af öllu er að
fara með gát og gæta fyllsta öryggis. Útbúnaðurinn
þarf að vera góður og svo þarl' að fara á námskeið
og læra hvernig á að bjarga sér ef bátnum hvolfir.
Ég hef það fyrir reglu að fara aldrei einn að sigla
og einnig nægir að öðru okkar hjónanna lítist ekki
á aðstæður; þá förum við hvergi. I lengri ferðurn
hér innanlands höfum við einnig notið leiðsagnar
reyndari ræðara en satt best að segja þá höfum við
aldrei lent í neinum teljandi vandræðum á öllum
þessum ferðurn okkar. Ég hef til dæmis aðeins
einu hvolft bátnum og það var í flúðum í á í Suður-
Ameríku og þá kom sér vel að kunna handtökin
og ég var fljótur upp í bátinn aftur.”
Reynir Tómas rifjar upp hörmulegt slys sem
varð á Skjálfandaflóa fyrir fjórum árum og er síð-
asta alvarlega slysið sem orðið hefur við kajaksigl- íNáttfaravíkum á
ingar hérlendis. „Þar var um að ræða ungan pilt Skjálfandaflóa. Ljósmynd:
sem fór einn síns liðs út á sjó og drukknaði eftir að Magnús Sigurjónsson.
hafa hvolft bátnum og hefur líklega ekki komist
upp í hann aftur. I kjölfar þessa slyss urðu rniklar
umræður um öryggismál meðal kajakræðara og
ýmislegt var fært til betri vegar og skerpt á öðru.”
Formaður ferðanefndar
ReynirTómas tók að sér formennsku í ferðanefnd
Kayakklúbbs Reykjavíkur fyrir nokkrum árum
Við Gróttu á Seltjarnarnesi. Ljósmynd: Reynir Tómas Geirsson.
Læknablaðið 2006/92 709