Læknablaðið - 15.11.2007, Blaðsíða 74

SÉRLYFJATEXTAR
EFEXOR DEPOT
N06AX16 RB
Wyeth AB. Venlafaxín-hýdróklóríð, samsvarandi venlafaxin 37,5 mg, 75 mg eða 150 mg. Forðahylki, hart. Ábendingar. Þunglyndi (major depression), þar með talið bæði djúpt og alvarlegt innlægt þunglyndi (melancholia) og kvíðatengt þung-
lyndi. Almenn kvíðaröskun (GAD). Til að koma í veg fyrir bakslag þunglyndis eða til að koma í veg fyrir endurtekið þunglyndi. Félagsfælni. Felmtur með eða án víðáttufælni. Skammtar og lyfjagjöf: Efexor Depot ætti að taka með mat. Hylkin
skal gleypa heil. Efexor Depot ætti að gefa einu sinni á dag. Upphafsskammtur er 75 mg. Þunglyndi: Et þörf krefur, er hægt að auka skammtinn um 75 mg á dag á a.m.k. 4 daga fresti. Við miðlungs alvarlegu þunglyndi má títra skammta upp
í 225 mg á dag og við alvarlegu þunglyndi er hámarksskammtur 375 mg á dag. Almenn kvíðaröskun (GAD/Félagsfælni): Hjá sjúklingum sem ekki sýna neina svörun við 75 mg upphafsskammti á dag, getur verið gagnlegt að auka skammta
upp að hámarki 225 mg á dag. Skammta má auka með u.þ.b. 2 vikna millibili eða meira, en aldrei skemur en 4 daga fresti. Felmtur: Ráðlagður skammtur er 75 mg af Efexor Depot einu sinni á dag. Við upphaf meðferðar skal gefa 37,5 mg
upphafsskammt á dag af Efexor Depot fyrstu 4-7 dagana, en auka síðan skammtinn upp í 75 mg einu sinni á dag. Hjá sjúklingum sem ekki sýna neina svörun við 75 mg skammti á dag, getur verið gagnlegt að auka skammta upp í að hámarki
225 mg á dag Til að lengja losun venlafaxíns (extended-release) má auka skammta um 75 mg á dag með u.þ.b. 2 vikna millibili eða meira, en aldrei skemur en á 4 daga fresti. Þegar æskilegur árangur hefur náðst ætti að minnka skammtinn
smám saman niður í minnsta viðhaldsskammt miðað við svörun og þol sjúklings (yfirleitt 75-150 mg/dag). Hjá öldruðum og sjúklingum með hjarta- og æðasjúkdómaAiáþrýsting ætti að auka skammtinn með varúð. Við meðferð sjúklinga með
skerta nýma- og/eða lifrarstarfsemi er mælt með minni skömmtum. Ef kreatínínúthreinsun er 10-70 ml/mín. þarf að minnka skammt um 25-50%. Heildardagskammt af venlafaxíni þarf að minnka um 50% i blóðskilunarsjuklingum. Ekki má gefa
venlafaxín fyrr en blóðskilun er lokið. Við meðal alvarlega skerðingu á lifrarstarfsemi ætti að minnka skammtinn um 50%. Ef um alvarlega skerðingu á lifrarstarfsemi er að ræða kann að reynast nauðsynlegt að minnka skammtinn enn meir. I
siíkum tilvikum kann að vera nauðsynlegt að gefa Efexor töflur. Skammtar til að koma í veg fyrir bakslag eóa endurtekið þunglyndi eru venjulega þeir sömu og notaðir eru við upphaflegu meðferðina. Hafa skal reglulegt eftirlit með sjúklmgum til
að hægt só að meta árangur af langtímameðferð.Lyfið er ekki ætlað bömum yngri en 18 ára. Ekki er mælt með neinni skammtaaðlögun venlafaxi'ns vegna aldurs. Efexor depot forðahylki inniheldur kúlur, sem losa lyfið hægt út i meltingarfærin.
Óuppleysanlegur hluti þessara kúlna skilst út og getur sést í hasgðum. Eftirlit með lyfjagjöf og skömmtum. Meðferð ætti að halda áfram í a.m.k. þrjá mánuði (yfirleitt í sex mánuði) eftir að bata er náð. Þegar ætlunin er að hætta meðferð með
Efexor Depot ætti að minnka skammt sjúklings smám saman í a.m.k. tvær vikur ef venlafaxín hefur verið notað í meira en 6 vikur að viðhafðri aðgát vegna hættu á bakslagi. Tminn sem þarf til að minnka skammtinn getur verið háður skammtinum,
lengd meðferðar og ástandi sjúklings. Haft skal samband við sérfræðing ef enginn bati hefur náðst eftir eins mánaðar meðferð. Frábendingan Brátt hjartadrep, bráður sjúkdómur í heilaæðum og ómeðhöndlaður háþrýstingur. Samtímis
meðferð með mónóami'noxíðasahemlum. Ofnæmi fyrir venlafaxíni eða einhverjum hjálparefnanna. Sérstök vamaðarorð og varúðarreglur við notkun: Aldraðir (>65 ára). Sjúklingar með þekktan sjúkdóm í hjarta-æðakerfi eða heilaasðum,
þ.m.t. meðhöndlaður háþrýstingur. Skert nýma- og/eða lifrarstarfsemi. Krampa getur orðið vart við venlafaxín meðferð, nota ætti venlafaxín með varúð hjá sjúklingum með sögu um krampa. Þegar er skipt frá mónóamínoxíðasahemli til venla-
faxi'ns skal gera minnst 14 daga meðferðarhlé. Ef breytt er meðferð frá venlafaxíni til mónóamínoxíðasahemils er mælt með 7 daga meðferðarhléi.Gera verður ráð fyrir hættu á sjálfsvígi hjá öllum sjúklingum sem haldnir eru þunglyndi og ávísa ætti
minnsta skammti í upphafi til að draga úr hættu á ofskömmtun. Hætta á sjálfsvígi fylgir þunglyndi og kann að vera fyrir hendi þar til verulegur bati hefur náðst. Fylgjast þarf vel með hvort sjúklingum sem meðhöndlaðir eru með venlafaxín versnar
og einnig hvort sjálfsvi'gshugsanir gera varl við sig, sérstaklega í upphafi meðferðar eða þegar einhverjar breytingar verða á skammtastærð eða skammtafyrirmælum.Venlafaxi'n kann hjá sumum sjúklingum að valda hækkuðum blóðþrýstingi
(lagbilsþrýstingur hækkar um 10-30 mmHg). Mælt er með því að viðkomandi læknir fylgist með blóðþrýstingi við hverja heimsókn sjúklings. Hjá öldruðum og sjúklingum með þekktan hjarta- og æðasjúkdóm ætti að fylgjast með blóðþrýstingi
á hálfsmánaðar fresti í 4-6 vikur og eftir það við hverja heimsókn til viðkomandi læknis. Sjúklinga í langtímameðferð ætti að fræða um mikilvægi góðrar tannhirðu vegna þess að þurrkur í munni kann að valda aukinni hættu á tannskemmdum.
Ekki hefur fengist reynsla af meðferð sjúklinga með geðklofa. Áhrif venlafaxíns á þunglyndi í geðhvarfasýki (bipolar depression) hafa ekki verið könnuð. Hjá sjúklingum með geðhvarfasýki getur orðið þróun til geðhæðarfasa. Sjúklingar með
flogaveiki þarfnast viðeigandi flogaveikilyfja á meðan á meðferð stendur. Ekki hefur fengist klím'sk reynsla hjá bömum. Lækkun natríums í blóði og/eða óeðlileg seyting þvagtemprandi hormóns (Syndrome of Inappropriate Ant-
idiuretic hormone (SIADH)) hefur stöku sinnum sóst við meðferð með geðlægðarlyfjum, m.a. serótónínupptökuhemlum, oftast hjá öldruöum og sjúklingum sem eru á þvagræsilyfjum. Upp hafa komið örfá tilvik með lækkun natríum í blóöi af
völdum Efexors, yfirleitt hjá öldajðum. sem hefur leitt til þess að hætt var við að gefa lyfið. Hraðari hjartsláttur getur komið fyrir, sérstaklega við töku hærri skammta. Varúðar ætti að gæta hjá sjúklingum þar sem undirliggjandi sjukdómar gætu
versnað með hraðari hjartslætti. Ljósopsstæring getur komið fyrir í tengslum við venlafaxín. Mælt er með að sjúklingar með hækkaðan augnþrýsting eða sjúklingar með hættu á þrönghornsgláku séu undir sérstöku eftirliti. Hættan á húð- og
slímhúðarblæðingum getur aukist hjá sjúklingum sem taka venlafaxín. Nota ætti venlafaxín með varúð hjá sjúklingum sem eiga til að fá blæðingar á þessum stöðum.öryggi og virkni venlafaxin meðferðar samhliða megrunarlyfjum hefur ekki
verið könnuð. Ekki er mælt með samhliða töku venlafaxíns hýdróklóríðs og megrunarlyfja. Venlafaxín er ekki ætlað sem megrunarlyf, hvorki eitt og sér, nó samtímis töku annarra efna. (klím'skri rannsókn þar sem venlafaxín var borið saman við
lyfleysu, sást aukning á kólesteróli í blóði sem skipti máli hjá 5,3% sjúklinga sem fengu venlafaxín en 0,0% sjúklinga sem fengu lyfleysu í a.m.k. 3 mánuði. (huga ætti að mæla kólesteról í blóði við langtímameðferð.l klmískri rannsókn hjá bömum,
var aukning í skráningu á neikvæðum hugsunum og, sórstaklega þar sem um alvarlegt þunglyndi var að ræða, aukning á sjálfsmorðstengdum atvikum eins og sjálfsmorðshugsunum og sjálfskaða. Fráhvarfseinkenni sem fram koma þegar
töku gedeyfðarlyfja er hætt eru vel þekkt. Því er mælt með að venlafaxín skammturinn verði smám saman minnkaður og fylgst veröi vel með sjúklingnum. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Engar milliverkanir hafa komið
fram hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum eftir einfaldan skammt af litíum, díazepami og etanóli á meðan á meðferð stendur með venlafaxíni. Rannsóknir benda til þess að venlafaxín umbrotni í O-desmetýlvenlafaxín af völdum (sóensímsins CYP2D6
0g f N-desmetýlvenlafaxín af völdum (sóensímsins CYP3A3/4. Vænta má eftirtalinna milliverkana þótt þær hafi ekki verið rannsakaðar sérstaklega in vivo. Samtímis meðferð með lyfjum, sem hamla CYP2D6, gæti valdið aukinm uppsöfnun
venlafaxíns svipað því og búast má við (einstaklingi með hæg umbrot debrisokíns. Aðgát skal höfð þegar Efexor er gefið ásamt lyfjum svo sem kfnidíni, paroxetíni (sjá fleiri dæmi í þessum kafla). Þar eð venlafaxi'n gæti dregið úr umbrotum
annarra lyfja sem CYP2D6 umbrýtur ætti að gæta varúðar við notkun venlafaxíns ásamt slíkum lyfjum þar eð plasmaþéttni þeirra gæti aukist. Búast má við mikilli uppsöfnun venlafaxíns ef einstaklingi með hæg umbrot CYP2D6 er gefinn
CYP3A3/4 hemill á sama tíma. Þvi' skyldi gæta varúðar við notkun Efexors samfara lyfjum sem hamla gegn CYP3A3/4 t.d. ketókónasóli. Segavarnaráhrif warfarins geta aukist hjá sjúklingum við það að taka venlafaxín samtímis.Rannsókn á
lyfhrifum með gjöf halóperidóls hefur sýnt eftirfarandi niðurstöður fyrir halóperidól: 42% minnkun á heildarúthreinsun við inntöku (oral clearance), 70% aukning á AUC og 88% aukning á Cmax en engin breyting á helmingunartima. Sýnt hefur
verið fram á að címetidín kemur (veg fyrir umbrot venlafaxíns við fyrstu umferð í lifur við stöðugt ástand; címetidín hefur aftur á móti engin áhrif á lyfhrif O-desmethylvenlafaxíns. Talið er að heildarlyfhrif venlafaxíns og O-desmethylvenlafaxins
aukist aðeins (flestum sjúklingum. (öldruðum og í sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi getur verið að þessi milliverkun sé greinilegri. Byggt á þekkingu á virkni venlafaxíns og möguleika á serótónin heilkenni, er mælt með varúð þegar venla-
faxín er gefið samtímis öðrum lyfjum sem gætu haft áhrif á serótónin boðefnakerfið, svo sem triptan.og sértækir serótónín endurupptöku blokkarar. Meðganga og brjóstagjöf: Meðganga: Takmörkuð klínísk reynsla hefur fengist af þvi að
gefa barnshafandi konum lyfið. Rannsóknir á dýrum hafa leitt (Ijós minnkaða þyngd og stærð fóstra og lakari lífsmöguleika, líklega vegna eiturvirkni á móður. Þar til frekari reynsla hefur fengist af Efexor ætti ekki að gefa það á meðgöngutima
nema að vandlega athuguðu máli. Ef venlafaxín er gefið fram að fæðingu eða skömmu fyrir fæðingu, getur nýburinn orðið fyrir fráhvarfseinkennum. Nýburar sem hafa verið útsettir fyrir venlafaxín seint á þriðja hluta meðgöngu hafa fengið
einkenni sem krefjast aðstoðar við öndun eða lengri sjúkrahúsdvalar. Brjóstagjöf: Venlafaxín og O-desmethylvenlafaxín skiljast út (móðurmjólk; því ætti að taka ákvörðun um það hvort halda skuli brjóstagjöf áfram eða hætta töku venlafaxins.
Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla: Hugsanlegt er að meðferð með Efexor Depot kunni að hægja á viðbrögöum sumra sjúklinga. Þetta ætti að hafa (huga við aðstæður sem krefjast sérstakrar árvekni, t.d. við akstur. Aukaverkanir:
Algengar (>1/100): Almennar: Þróttleysi, lystarleysi, höfuðverkur, kviðverkir, þyngdarminnkun eða þyngdaraukning, svitaköst (einnig nætursviti), kláði, syfja, skjálfti.Blóðrás: Háþrýstingur, stöðubundinn lágþrýstingur, hraðtaktur, æðavfkkun,
hjartsláttarónot. Miðtaugakerfi: Rugl, martröð, minnkuð kynhvöt, svefnleysi, truflað húðskyn, kvíði, aukinn vöðvasam-dráttur, taugaóstyrkur. Meltingafæri: Ógleði, uppköst, minnkuð matarlyst, hægðatregða, meltingartruflun, munnþurrkur. Ef-
naskipti Hækkun á kólesteróli (blóði (sérstaklega við langvarandi notkun og hugsanlega í stórum skömmtum). Húð: Sviti (þar með talinn nætursviti). Þvag- og kynfæri: Ahrif á sáðlát/fullnægingu, getuleysi, minnkuð þvaglát (aðallega erfiðleikar
við losun (mostly hesitancy)). Augu: Sjónstillingartruflun, Ijósopsstæring, sjóntruflanir. Sjaldgæfar (>1/1000, <1/100) Almennar: Bjúgur, eyrnasuð.B/ó<5: Flekkblæðing, blæðingar í slímhúd.Blóðrás: Lágþrýstingur, réttstöðuþrýstingsfall, hraðtak-
tur Miðtaugakerfi: Slen, ósamhæfðar hreyfingar, ofhreyfni, ofskynjanir, geðhæð, sljóleiki, vöðvakippir, æsingur. Meltingarfæri: Bólga í vélinda, magabólga, tannholdsbólga, bragðbreytingar, tannagnístur.niðurgangur. Húð: Hários, útbrot, of-
sakláði aukið Ijósnæmi. Lifur: Hækkuð lifrarensr'm í blóði, blóðnatríumlækkun. Öndunarfæri: Astmi. Kyn- og þvagfæri: Óeðlileg fullnæging (konur), miklar tíðablæðingar, þvagteppa. Augu: Tárubólga. Mjög sjaldgæfar (<1/1000) Almennar:
Hálfdvali (stupor). Blóð: Lenging á blæðingartíma, blóðflagnafæð. Blóðrás: Breytingar á hjartarafriti (T-bylgja, S-T hluti, gátta-sleglarof af gráðu I). Miðtaugakerfr. Krampar, einkenni um utanstrýtukvilla (Parkmsonli-k einkenm), persónuleikatruflun,
illkynja sefunarheilkenni (NMS), serótónvirkt heilkenni (Serotonergic Syndrome). Lifur: Lifrarbólga, óeðlileg seyting þvagtemprandi hormóns (SIADH). Koma örsjaldan fyrir (<1/10 000) Almennar: Ofnæmislost. Blóðrás: QT lenging, sleglatif,
sleglahraðsláttur (þar með talið torsade de pointes). Melt-ingarfæri: Brisbólga. Blóð: Blóðmein (þar með talið kymingahrap, vanmyndunarblóðleysi, daufkymingafæð og blóðfrumnafæð). Efnaskipti: Aukning í prólaktíni. Stoðkerfi og stoðvefur:
Rákvöðvasundrun. Miðtaugakerfi: Æði, utanstrýtu einkenni (þar með talið trufluð vöðvaspenna og hreyfingatregða), síðkomin hreyfitregða. öndunarfæri: Fjölgun eósínóffla (lungum. Húð: Regnbogaroðasótt, Stevens Johnson heilkenni, kláði.
Tilkynnt hefur verið um eftirfarandi einkenni þegar meðferð hefur verið hætt skyndilega: ólmhugur, kvíði, geðæsirtgur, taugaóstyrkur, rugl, svefnleysi og aðrar svefntruflanir, þreyta, svefnhöfgi, náladofi, krampi, sundl, svirni, höfuðverkur, eyma-
suð, sviti, munnþurrkur, þyngdartap, niðurgangur, ógleði og uppköst. Meiri hluti þeirra einkenna sem koma fram þegar meðferð er hætt eru væg og ganga til baka án meðferðar. (þunglyndi er ávallt erfitt að greina á milli raunverulegra auka-
verkana lyfja og einkenna um þunglyndi. Aukaverkanirnar ógleði og uppköst tengjast skammtastærð; stærri upphafsskammtar valda aukinni tíðni af ógleði. Styrkur og tíðni þessarar aukaverkunar minnka yfirleitt við áframhaldandi meðferð. I
klínískum rannsóknum á börnum og unglingum (6-17 ára) sáust almennt sömu aukaverkanir af venlafaxíni og hjá fullorðnum. Þó sást aukning (skráningu á neikvæðum hugsunum og, sérstaklega þar sem um alvarlegt þunglyndi var að ræða,
aukning á sjálfsvigstengdum atvikum eins og sjálfsvígshugsunum og sjálfskaða. Ofskömmtun: Eftir markaðssetningu hefur aðallega verið tilkynnt um ofskömmtun venlafaxins í tengslun við samhliða notkun alkóhóls og/eða annarra lyfa. Eitur-
virkni: Fullvaxnir einstaklingar hafa tekið inn allt að 6,75 g og orðið fyrir meðalsvæsnum eitrunaráhrifum. Einkenni: Bæling miðtaugakerfisins, krampar, andkólínvirk einkenni. Hraðtaktur (gúls og slegils), hægataktur, lækkaður blóðþrýstingur,
breytingar á hjartarafriti, STTT-breytingar, lenging QT-bils, lenging QRS-bils. Meðferð: Tryggja að öndunarvegur sé vel opinn, fylgjast með hjartarafriti; lyfjakol; magaskolun kemur til greina. Þegar hætta er á ásvelgingu er ekki mælt með að
framkalla uppköstum. Ráðstafanir sem beinast að einkennum. Ólíklegt er að þvinguð þvaglát, skilun, hreinsun blóðs með aðsogi og blóðskipti kom að gagni. Engin þekkt mótefni eru fyrir venlafaxíni. Sérlyfjaskrártexti: 17. mars 2006.
Pakkningar og verð í desember 2006: Efexor Depot forðahylki 75 mg: 28 stk 4.599 kr., 98 stk. 13.222 kr., 100 stk 13.787 kr. Efexor Depot 150 mg: 28 stk. 8.262 kr, 98 stk. 23.664 kr., 100 stk 24.385 kr.
806 LÆKNAblaðið 2007/93