Læknablaðið - 15.07.2008, Blaðsíða 50

UMRÆÐUR 0 G FRÉTTIR
ÞÚSUND ÞJALA SMIÐUR
Læknir, brúðuleikari
og hljóðfærasmiður
Konstantin Shcherbak er fleira til lista lagt en læknislistin
Það er gamalgróið í íslensku máli að tala um læknislist ekki síður
en læknisfræði eða læknavísindi.
Konstantín Shcherbak er ungur rússneskur læknir búsettur á
íslandi, og reyndar íslenskur ríkisborgari frá því í desember 2007,
og ofangreint á vel við því honum er ýmislegt til lista lagt auk
læknislistarinnar. Hann smíðar og leikur á ýmis þjóðleg rússnesk
hljóðfæri og fyrir fáeinum misserum hóf hann ásamt konu sinni,
Maríu Björk Steinarsdóttur, að flytja og leika hefðbundið rússneskt
brúðuleikhús og hefur þeim orðið vel ágengt í þeirri list.
Konstantín er fæddur og uppalinn í Moskvu
og lauk læknanámi frá læknaskóla þar í borg og
stefndi á framhaldsnám í lyflækningum. Hann
hafði á námsárum sínum í læknisfræði verið
skiptinemi við læknadeildir háskóla á Italíu og
íslandi og kunni svo vel við sig á íslandi að hann
ákvað að sækja um námsvist í fyrrihluta lyflækn-
inga við Landspítala. „Ég þurfti að læra íslensku
áður en ég gat hafið námið og vann í níu mánuði
við meinafræðideild Landspítalans undir stjórn
Jóhannesar Björnssonar. Síðan hóf ég námið og
það hefur gengið ágætlega," segir Konstantín
sem reyndar hefur ekki látið þar við sitja því
hann stundar tónlistarnám við Tónlistarskólann
í Reykjavík og gerði sér einnig lítið fyrir og
hóf meistarapróf í læknisfræði við Læknadeild
Háskóla íslands meðan hann var að ná góðum
tökum á íslenskunni.
Landafræði og saga
Hann segir að framhaldsnámi í læknisfræði sé
hagað á talsvert annan veg í Rússlandi en hér á
íslandi eða annars staðar í Evrópu. „í Moskvu eru
mjög sérhæfðar stofnanir þar sem hægt er að læra
mjög þröngt tiltekið svið. Ég vildi læra almennar
lyflækningar og möguleikarnir til þess eru litlir í
Rússlandi. Hérna bauðst hins vegar gott tækifæri
til þess." Hann segir að íslenski ríkisborgararétt-
urinn gerbreyti möguleikum sínum til að ljúka
framhaldsnámi við háskólasjúkrahús í Evrópu.
„Þar sem Rússland er utan Evrópusambandsins er
maður alltaf settur til hliðar þar til allar umsóknir
Hávar af Evrópska efnahagssvæðinu hafa verið afgreidd-
Sigurjónsson ar. Þá eru í rauninni möguleikarnir orðnir litlir
sem engir. Með íslenska ríkisborgararéttinn standa
allar dyr opnar." Hann tekur reyndar skýrt fram
að hann sé einnig rússneskur ríkisborgari og það
hafi aldrei komið til greina að gefa það eftir. „Ef
ég hefði verið settur í þá stöðu að þurfa að velja
á milli þá hefði það verið mjög erfitt en með bæði
rússneskt og íslenskt vegabréf er ég mjög vel sett-
ur."
Það liggur beint við að spyrja hvort hann sé
mikill tungumálamaður úr því íslenskan leikur
honum á tungu en hann segir svo ekki vera. „Ég er
af þeirri kynslóð sem lærði eiginlega enga ensku
í grunn- eða menntaskóla vegna hruns sovétkerf-
isins á síðari hluta 9. áratugarins. Þegar viðskipta-
lífið opnaðist til vesturs varð eftirspurnin eftir
enskumælandi fólki svo gríðarleg að allir kenn-
arar yfirgáfu skólana fyrir betur launuð störf í við-
skiptaheiminum. Við sem vorum í skóla á þessum
tíma fengum bara fleiri leikfimistíma í staðinn!
Mitt enskunám fór fram af bókum í læknanám-
inu í Moskvu og ég kurtni ekkert að tala ensku
þegar ég kom til íslands upphaflega. Þetta hefur
þó allt gengið ágætlega og nú tala ég bæði ensku
og íslensku."
Konstantín starfar á á öldrunardeild og segir
algjört lykilatriði að kunna íslensku í samskiptum
við sjúklinga. Hann segir reyndar að sér finnist
sem gera mætti meiri kröfur til innflytjenda af
erlendum uppruna um kunnáttu í íslensku, ís-
lenskri sögu og samfélagsgerðinni. „I samtölum
við skjólstæðinga mína rekst ég iðulega á að van-
þekking mín á íslenskri landafræði, ættfræði og
sögu kemur í veg fyrir skilning fremur en skortur
á skilningi á málfræði eða takmarkaður orðaforði.
Fyrir íslendinga og sérstaklega af eldri kynslóðum
er uppruni og skyldleiki mjög mikilvægur. Ég hef
þurft að kynna mér sérstaklega íslenska landa-
fræði til að átta mig á því hvað það þýðir að vera
frá Grundarfirði en ekki Ólafsvík, eða Sauðárkróki
en ekki Siglufirði."
Hjólfiðla og brúðuleikhús
Hljóðfærasmíðin hefur einnig tekið sinn tíma enda
segist hann lítið horfa á sjónvarp. „Það er alltaf nóg
annað að gera," segir hann. Hljóðfærin sem hann
hefur smíðað eru tréblásturshljóðfæri en veglegust
er þó svokölluð hjólfiðla sem byggir á sams konar
562 LÆKNAblaðið 2008/94