Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2004, Page 61

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2004, Page 61
HVER AF HINUM BESTU ER EG? í bréfi skrifuðu 22. janúar 1817 biður Murray Byron að senda sér skemmtilegt söguljóð sem lýsi þjóðfélagsháttum í Feneyjum en skáldið geti síðan rofið söguna á köflum með eigin skoðunum. Kallaðu það „Marianna“ bætir Murray við í lokin.15 Byron fylgdi lýsingu Murrays ná- kvæmlega eftir og niðurstaðan varð Ijóðið Beppo. Það er jafnframt athygl- isvert að fyrr í bréfi Murrays biður hann Byron að semja skáldsögu sem síðan verði gefin út nafiilaust. Hann biður Byron einnig að halda þessari fyrirætlan algjörlega leyndri og ekki einu sinni segja æskufélaga sínum Hobhouse frá því. Byron skrifaði aldrei söguna, en Beppo kom út ári síð- ar án höfundarnafns. Markmið Murrays var greinilega að breyta höfund- arnafni Byrons og endurnýja þá dulúð sem eitt sinn hafði tengst höfund- inum. Eins og kom fram í bréfi Byrons frá sama tíma hafði hann verið orðaður við Tales of my Landlord og nú var því fullkomið tækifæri fyrir skáldið að bylta tengslum sínum við þau verk sem hann samdi og um leið höfundarstöðu sinni.16 15 Samuel Smiles, A Publisher and His Friends: Memoir and Correspondence of the Late John Murray, bls. 372. 16 Sá leikur með höfundarnafh sem Byron tekur þátt í með útgáfunum á Beppo og Don Juan var fullkomlega meðvitaður af hans hálfu eins og sést glögglega í samræðum hans við Thomas Medwin sem komu út á bók stuttu eftir dauða skáldsins (Conver- sations ofLordByron, 1824). I einu tilviki flytur Byron ljóð sem komið hafði út í tíma- ritd án þess að höfundar væri getið og telur Medwin ranglega að Byron sé höfund- urinn, ekki síst vegna þess að hann finnur að skáldið er mjög upptekið af nafnleysi ljóðsins (bls. 135-36). I öðru tálviki veltir Byron fyrir sér ástæðunum sem bjuggu að baki nafhleysi Walters Scott og getur illa gert þær sér í hugarlund, nema að höfund- urinn telji Waverleysögurnar hugsanlega geta ögrað valdhöfum. Hann bætir við að nafnleysi megi í sumum tilvikum rekja til leikaraskapar höfunda sem halda forvitm lesandans með því að beita fyrir sig hinu óþekkta (bls. 247-48). I þriðja tilvikinu fær hann Medwin til þess að taka að sér þýðingu á línum eftir Petrarca sem Byron átti sjálfur að vinna fyrir Murray. Byron segir að sé þýðingin send í sínu nafni verði hún lofuð í hástert burtséð ffá því hvernig Medwin takist tdl. Þýðing Medwins, sem er lítið skáld, er svo send til útgefandans í nafhi Byrons og hrósað, þeim báðum til mik- illar skemmtunar (bls. 113-14). Sjá Thomas Medwin, Joumal ofthe Conversations of Lord Byron at Pisa. A New Edition. London: Printed for Henry Colbum, New Bur- lington Street, 1824. Onnur skýring sem gefin hefur verið á nafhleysinu er sú að Byron hafi óttast að ef hann væri titlaður höfundur Don Jtian minnkuðu líkumar enn frekar á því að hann fengi að hitta systur sína Augustu og dótturina Odu aftur. Þessa skoðun má víða finna í bréfum hans (t.d. BLJ: Vol. 6, bls. 252 og 256 og BLJ: Vol. 7, bls. 121). Byron leggur áherslu á þetta atriði í bréfi til Murrays svo seint sem 8. febrúar 1822 (sjá BLJ: Vol. 9, bls. 104). Ekkert bendir þó tdl þess að hér sé að finna raunverulega ástæðu þess að Byron ákvað að gefa ljóðið út nafnlaust. 59
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174
Page 175
Page 176
Page 177
Page 178
Page 179
Page 180
Page 181
Page 182
Page 183
Page 184
Page 185
Page 186
Page 187
Page 188
Page 189
Page 190
Page 191
Page 192
Page 193
Page 194
Page 195
Page 196
Page 197
Page 198
Page 199
Page 200
Page 201
Page 202
Page 203
Page 204
Page 205
Page 206
Page 207
Page 208
Page 209
Page 210
Page 211
Page 212
Page 213
Page 214
Page 215
Page 216
Page 217
Page 218
Page 219
Page 220
Page 221
Page 222
Page 223
Page 224

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.