Þjóðlíf - 01.08.1987, Page 28

órétti og þeirri kúgun sem þær eru beittar í
samfélaginu þar sem konur eiga annars að hafa
sömu réttindi og menn.
Aðalmeðferðin er fólgin í því að karlmenn-
imir ræða saman og segja má að megintilgang-
ur þeirrar umræðu sé fjórþættur:
• Að koma þeim út úr sinni einangrun,
þannig að þeir þori að ræða vandamálin opin-
skátt og við aðra.
• Að gera ofbeldið sýnilegt í samfélaginu
og þannig opna almenna umræðu um ofbeldi.
• Að þjálfa karlmenn í því að tala opinskátt
um sitt tilfinningalíf. (Ekki bara um bfla og
verðbréfamarkaðinn).
• Að þjálfa karlmenn til þess að vinna
saman í hópum og leysa sín mál sameiginlega.
BER ÞETTA EINHVERN ÁRANGUR? Það
virðist sem meðferð þessi gagni hér sem og við
aðrar aðstæður. Sýnt hefur verið fram á að
áfengissjúklingar sem fara í meðferð ná tölu-
verðum árangri og svo er einnig um þá sem
leitað hafa sér hjálpar á öðrum sviðum. Það að
ræða við aðra einstaklinga sem eiga við svipuð
vandamál að glíma skapar aukið sjálfsöryggi,
samkennd og byggir upp traust sem áður var
ekki fýrir hendi. Að tala um árangur meðferð-
ar vegna ofbeldishneigðar er tiltölulega nýtt,
bæði vegna þess að stutt er síðan ofbeldi gegn
konum varð þekkt vandamál í vestrænum
samfélögum og hinsvegar vegna þess að með-
ferðarstaðir af þessu tagi eru fáir.
Ýmislegt fróðlegt kemur í ljós þegar upp-
lýsingar frá hjálparstöðinni í Boston eru
skoðaðar. Frá því stöðin var stofhuð 1977 hafa
milli 1500-2000 karlmenn sótt hjálp og tekið
þátt í þeirri starfsemi sem boðið er upp á. Þetta
þýðir að u.þ.b. 200 einstaklingar eru í meðferð
á ári hveiju.
Um 25% karlmannanna taka verulegum
breytingum á meðan á meðferðinni stendur og
eftir að meðferð lýkur. (þeir koma reglulega til
viðtals og á hópfundi). Þessi 25% hafa eftir
meðferðina allt annað samband við konur.
Þeir líta öðrum augum á þær og sitt samband,
jafnframt því sem þeir virðast geta tjáð sig á
mun eðlilegri hátt og alveg án þess að nota
ofbeldi.
50% þeirra sem fara í gegnum prógrammið
hjá meðferðarstöðinni tekst að breyta sinni
hegðun verulega þannig að báðir aðilar í sam-
bandinu verða varir við breytingar. Þeir virðast
hafa betri stjóm á gerðum sínum og hafa lært
aðrar leiðir til þess að fá útrás. Allt getur geng-
ið þokkalega um stundarsakir en ef upp koma
erfiðar eða óvæntar aðstæður er hætt við að
sjálfstjómin bresti.
Þetta þýðir að um 75% af þeim sem fara til
meðferðar hjá stöðinni breyta vemlega um stfl
ef svo má að orði komast og sumir hverjir
þannig að ofbeldi verður þeim mjög fráhverft.
Samkvæmt upplýsingum frá þeim sem starfa
við stöðina, mun ekki vera hægt að sjá strax í
upphafi hvort viðkomandi karlmaður kemur
til með að þroskast úr því að nota ofbeldi sem
lausn á vandamálum í það að geta rætt og tjáð
sín vandamál. Þegar líður á meðferðina koma
oft ákveðin einkenni í ljós hjá þeim sem detta
fljótlega út úr meðferð og hætta að leita sér
hjálpar. Það virðist sem svo, að þeir sem eiga
jafnframt við áfengisvandamál að stríða eru
þeir sem verst er að vinna með, svo og þeir sem
sífellt horfa á makann og ræða hversu slæmur
hann er, þ.e.a.s. komast ekki að eigin til-
finningum og sjálfi.
í Bandaríkjunum er nokkur fjöldi með-
ferðarstöðva þar sem fengist er við þetta
vandamál. Flestir sem vinna að þessum mál-
efnum eru bjartsýnir á að meðferðin sé til
verulegra bóta fyrir alla aðila. Þeir telja að í
u.þ.b. 40-80% tilvika náist einhver árangur.
Þessir sömu aðilar eru allir sammála um að
þetta sé tímafrekt og langt og erfitt verkefni,
þar sem breyta þarf viðhorfum karla bæði til
þeirra sjálfra og til kvenna.
• Hansína Bjarnfríður Einarsdóttir
BOR&4R-
húsqöqn
Hreyfilshúsinu á horni Grensásvegar og
Miklubrautar. Sími: 68-60-70 — 68-59-44
NÝ SENDING AF LEÐURSÓFASETTUM OG HORNSÓFUM