Þjóðlíf - 01.06.1988, Page 30
ERLENT
Ný táningastjarna
Ný bresk kvikmynd, „Wish you
were here“, segir frá Lindu, 16
ára gamalli stúlku sem er hinn
mesti orðhákur, kynþokkafull
og hefur bernskan áhuga á
karlkyninu. Hún á í mestu
vandræðum með að halda sér í
vinnu og er uppi á sjötta ára-
tugnum. Kvikmyndin fær hina
bestu dóma, sem og leikkonan,
Emily Llod 18 ára gömul sem er
orðin stjarna táninga. Og nú er
hún komin til Bandaríkjanna
þar sem á að reyna að fá þar-
lenda unglinga til að aðhyllast
nýtt goð . . .
Le Pen í vanda
Á árlegu sígaunamóti í Frakk-
landi nýverið mætti óvæntur
gestur, Jean-Marie Le Pen
leiðtogi hinnar alræmdu Þjóð-
fylkingar, Front National á stað-
inn til að sýna fram á að ýmsar
hliðar væru á útlendingahatri því
sem hann og flokkur hans eru
sakaðir um. En áróðursbragðið
misheppnaðist. Þegar Le Pen
sem kvaðst koma „í boði forseta
sígauna", mætti á staðinn lenti
hann ásamt fjölmiðlafólki í skírn-
arathöfn í kirkju. Klerkurinn
horfði mjög til hægri sinnanna,
og þegar kom að blessun barns-
ins, bætti prestur við nokkrum
orðum til barnsins frá eigin
brjósti: „Ég bið þess, að þú verð-
ir aldrei kynþáttahatari". Og
þegar söfnuðurinn klappaði fyrir
þessum orðum kom til handal-
ögmála milli kirkjugestanna og
hægri mannanna. Le Pen var
ekki í neinum vafa um það hverj-
ir hefðu átt sök á átökunum:
„Þetta var sjónvarpsmönnum
og Ijósmyndurum að kenna“.
Emily Lloyd í hlutverki sínu í bresku myndinni.
Tvífarabransinn
Stofnuð hefur verið í Berlín sér-
stök þjónusta með tvífara. Þeir
sem vilja t.d.fá Rod Stewart í
afmælisveisluna sína, þurfa að
greiða rúmlega 50 þúsund
krónur fyrir, en tennisstörnur
eins og Boris Becker eða Steffi
Graf kosta helmingi meira.
Fyrirtækið sem býður þessa
Tvífarar Michael Jackson,
Sue Ellen og Steffi Grafs.
þjónustu hefur á að skipa 22
karltvíförum og 15 kventvíför-
um og eiga fullt í fangi með að
anna eftirspurn. Tvífararnir
gegna annars hinum ýmsu
störfum í þjóðfélaginu, stað-
gengill Dawid Bowie er há-
skólakennari.Michael Jackson
dansari, Charles Bronson bísn-
issmaður, Sue Ellen afgreiðslu-
stúlka og Steffi Graf lifir af at-
vinnuleysisbótum — enn sem
komið er.
Svíar um hríð unnið að því að breyta reglum
sínum um gæsluvarðhald eftir að hafa fengið
gagnrýni frá mannréttindadómstólnum fyrir
að varðhaldsvist sé yfirleitt alltof löng.
Fjórði umvöndunarþátturinn og hinn víð-
asti er að margar mikilvægar lagagreinar séu
alltof almennt orðaðar og óljósar. Hér hefur
sérstaklega verið bent á lög um nauðungar-
vistun barna sem víti til varnaðar. Lögin
þykja vægast sagt óljós í sínum mikilvægasta
hluta þ.e. hvenær líta beri svo á að barn
skaðist af að dvelja í foreldrahúsum. Ekki er
nema um ár síðan þessi þáttur sænsks þjóð-
lífs var mikið ræddur í evrópskum blöðum og
töluðu t.a.m. þýsk blöð um Svíþjóð sem
„barna-Gulag“ eftir þekktri sovéskri fyrir-
mynd. Þá hafa allnokkrir sjónvarpsþættir
hér farið í saumana á einstökum tilfellum og
oft þóst finna dæmi um ógnvekjandi kæru-
leysi og geðþóttaákvarðanir hinna félagslegu
yfirvalda. Er að sjálfsögðu ógaman er svo
virðist sem einstakir skriffinnar hafi getað
stíað sundur foreldrum og börnum á grund-
velli skoðana foreldranna. Hafa ýmsir held-
ur skuggalegir náungar reynt að slá sig til
riddara í tengslum við þessi mál. Þannig
tókst manni að nafni Arne Imsen, sem er
prestur hinnar kristnu Maranatahreyfingar,
að fá mikla auglýsingu og umtal er hann
kerfisbundið aðstoðaði fólk við að fela sig og
börn sín er stía átti þeim sundur.
Imsen þessi er annars hvað þekktastur
fyrir að hvetja samkynhneigt fólk til að
svipta sig lífi þar eð það sé viðurstyggð í
augum drottins. Skoðanir hans á barnaupp-
eldi eru einnig frekar sérstæðar og var hann
fyrir nokkrum dögum dæmdur til nokkurra
sekta fyrir að hafa í útvarpsþáttum hvatt fólk
til að berja börn sín „í samræmi við heilaga
ritningu". Kveðst hann ótrauður ætla að
halda fram þeim boðskap sínum hvað svo
sem mannanna dómum líði. Hér séu orð
guðs mikilvægari.
Önnur lög sem þykja of óljós eru þau sem
að snúa að umhverfisvernd, en þau þykja
illbrúkleg sökum sönnunarerfiðleika og
vægra refsinga þó sekt sé sönnuð. Má gera
ráð fyrir breytingum hér í kjölfar þeirrar
mengunar sem nú er að drepa allt sjávarlíf í
Eyrarsundi og við vesturströnd Svíþjóðar.
Eins og fram hefur komið hér að ofan má
rekja mikið af þessari gagnrýni og því endur-
mati á eigin ágæti sem sænskt réttarkerfi
gengur nú í gegnum, til rannsóknarinnar á
Palme morðinu. Virðist svo sem hið algera
virðingarleysi er Hans Holmér sýndi réttind-
um sakborninga hafi verið dropinn sem fyllti
mælinn. En það er svo tilefni til bakþanka
hvort svo hefði einnig orðið ef honum hefði
tekist að leysa gátuna. Eða hefðum við þá
fengið að heyra raddir um nauðsyn þess að
beita engum vettlingatökum í viðureign við
afbrotamenn? Hefði Hans Holmér þá verið
hinn nauðsynlegi „sterki maður“?
Lundi 31.5.1988/lngólfur V. Gíslason
30