Iðnaðarmál - 01.04.1971, Blaðsíða 8

leiðslu annarra fyrirtækja, ef eftir-
spurn er. Því er mikil verðsam-
keppni milli fyrirtækjanna innbyrðis,
en af því leiðir oft taprekstur og
stöðvun. Oft er þetta vegna þess, að
fyrirtækin hafa ekki gert sér grein
fyrir stærð markaðsins. Þá er fram-
leiðslan jafnan miðuð við litla tækni-
meðferð og lággæða úrvinnslusvið.
Þilfarsbúnaður fiskiskipa, svo sem
gálgar, lokur og fleira er nær óstaðl-
aður, en það gerir viðhald og við-
gerðir dýrari. Stefnan ætti að vera
að fækka tegundum. I byggingariðn-
aði er áætlanagerð mjög lítil, og hef-
ur það í för með sér erfiðleika fyrir
verkstæðin, stuttan afgreiðslutíma og
sveiflur í greiðslum.
Stjórnun fyrirtækjanna
Afkomuyfirlit í fyrirtækjum er
lítt þróað, einnig verðútreikningar.
Forstjórinn, sem jafnan telur þetta
vera í sínum verkahring, hefur sjald-
an áhuga á bókhaldi og lítur oft ekki
nægilega eftir mikilvægum liðum
rekstrarins. Vörugeymslukostnaður
er oft óþarflega mikill og of mikið
fjármagn bundið í hráefni, sem ligg-
ur þar of lengi ónotað. Samvinna
milli fyrirtækja er nær engin og engin
sameiginleg innkaup hráefnis, en
það myndi leiða til lægra verðs og
styttri afgreiðslutíma. Á Reykja-
víkursvæðinu eru árlega notuð um
300 tonn af galvanhúðuðu þunn-
blikki, og er það nú flutt inn í smá-
slöttum af hverjum blikksmið fyrir
sig. Hér þyrfti samvinna að koma
til. Svona mætti lengi telja, en hver
á að hafa frumkvæðið?
Athugasemdir og tillögur
í stuttu móli
a) Skattalækkanir til að auka fjár-
festingu í vélum.
b) Tollfrelsi fyrir vélar og hjálpar-
húnað.
c) Lækkun rafmagnsgjalda.
d) Bygging „iðnaðarhúss“ fyrir
léttan iðnað, með aðstoð ríkisins.
e) Bæta iðnmenntun og þjálfun.
f) Stefna ríkis og bæjarfélaga gagn-
vart iðnaði sé þróunarörvandi og
hin sama gegn öllum, hvert svo
sem eignarformið er.
g) Efla þarf aðstöðu Útflutnings-
miðstöðvar iðnaðarins.
h) Stofna þarf tækni- og hagfræði-
lega iðnaðarmiðstöð.
íslenzkur sælgætisiðnaður
Úttektarskýrsla, gerð af Oy MEC-
RASTOR AB, Helsinki,
september 1971
Markaðurinn
Þar eð innflutningur sælgætis, fyr-
ir utan súkkulaðikex, er bannaður,
hefur þessi iðnaður enga erlenda
samkeppni.
Uppbygging iðnaðarins
Fjöldi fyrirtækja 1969 var 32,
fjöldi vinnuára 252, vinnsluverð-
mæti 77 millj. króna, eða um 70%.
Umsetning alls iðnaðarins er því um
110 millj. kr., eða um kr. 440.000,00
á hvern starfsmann.
Byggingar og búnaður
Vinnusalir eru nýtízkulegir og
nægilega stórir, og vélakostur háir
ekki framleiðslunni, en fyrirtækin
skortir geymslurými. Innri flutning-
ar eru óhagkvæmir og erfitt úr að
bæta, þar eð húsakynnin eru oft ó-
hentug og ekki sérstaklega gerð fyrir
slíka framleiðslu.
Framleiðsla og hönnun
Greinilegt er, að ekki hefur verið
lögð næg áherzla á góða hönnun og
102
IÐNAÐARMÁL