Iðnaðarmál - 01.04.1971, Blaðsíða 31
inn hefur fengið tíu ára reynslu eða
tíu sinnum eins árs reynslu. Umsækj-
andi með minni reynslu getur vel
verið hæfari umsækjandi, alveg eins
og oft má vænta meira frá framgj öm-
um nýliða en reynslumiklum meðal-
manni.
Enn einn hæfileiki á hæfni manns
er gáfnafar hans. Hér er um að ræða
hæfileika til að rökræða og skilja,
en það er örugglega mikilvægur þátt-
ur, sem hafa verður í huga, er ráða
skal í hærri stöður. Þar sem oft er
nægilegt, að umsækjandi hafi áj-
kveðna lágmarksgreind fyrir ákveð-
ið starf, er gáfnafar hans venjulega
reynt með prófi. Líklega er algengt,
að menn geri þau mistök að leggja
of mikla áherzlu á gáfnafar miðað
við hin atriðin.
Heilsufar
Venjulega þarf að gera kröfur um
ákveðna líkamsburði fyrir hvert
starfsvið. Þess vegna verða allir um-
sækjendur að hafa til að bera þá
líkamsburði, sem starfið gerir til
þeirra.
Að ráða starfsmann með þá lík-
amsburði og heilsufar, er hentar
starfinu, mun vera gæfuríkast fyrir
fyrirtækið og starfsmanninn. Þegar
um erfið störf er að ræða, verður að
gæta þess sérstaklega vel að fá mann
með nægilega andlegan og líkamleg-
an þrótt fyrir starfið.
Nauðsynlegt getur reynzt að taka
tillit til kynferðis, þegar hin lausa
staða hæfir greinilega fremur öðru
kyninu. Hér verður þó að gæta þess
vandlega að fara með öllu að lög-
um. Það hefur einnig sannazt, að
konur geta unnið mörg störf, sem
áður þóttu eingöngu henta karlmönn-
um.
Væntanlegur starfstími
Þegar ráða skal starfsmann, er
mjög mikilvægt að taka tillit til þess,
hversu lengi sé líklegt, að maðurinn
gegni starfinu. í dag er mikill óró-
leiki og hreyfanleiki á vinnumarkaðn-
um. Að 50% starfsmanna skipti um
fyrirtæki, er ekki óvenjulegt, og jafn-
vel í betur launuðum stöðum er 30%
ekki óalgengt.
Þeir, sem sjá um val starfsmanna,
verða stöðugt að vinna að því, að
þetta hlutfall lækki. Kostnaðurinn
samfara því að ráða og þjálfa starfs-
fólk er mikilvægur útgjaldaliður,
sem unnt er að lækka með því að
vanda betur val starfsfólks.
í mörgum störfum líður a. m. k.
eitt ár, þar til nýr starfsmaður er
orðinn verðmætur starfskraftur, þar
sem hann þarf oft að kynnast heils
árs starfsemi fyrirtækisins. Þegar
meta skal líklegan starfsaldur, er
unnt að taka tillit til margs konar
vísbendinga. Maður, sem hefur sí-
fellt verið að skipta um störf, er tor-
tryggilegur, og það ætti að spyrja þá
nánar, sem eru óvissir um starfsval.
Ef umsækjandi vill starfið, aðeins
meðan hann bíður eftir öðru hetra,
ætti hann ekki að koma til greina. Ef
hann á ekki aðsetur í borginni, eru
miklar líkur til, að hann flytji að
lokum hrott. Oft er betra að ráða
menn í heimabæ þeirra, þar sem þeir
eiga ættingja og eignir. Oft eru einn-
ig fjölskyldumenn stöðugri starfs-
kraftar en einhleypir.
Það er sama, hversu vel er vandað
til vals á starfsfólki, atvinnurekand-
inn verður alltaf að gera ráð fyrir
einhverri hreyfingu á starfsfólki.
Starfsmaðurinn leitar venjulega
þangað, sem bezt laun eru í boði, og
þeir, sem hafa hæfileika, sem ekki
njóta sín hjá fyrirtækinu, munu leita
betri möguleika.
Tilgangurinn með sérhverri ráðn-
ingaraðferð er að finna þá umsækj-
endur, sem liafa hæfileika og ein-
hverjar vonir má binda við. Aðferð-
in er leið til að ákveða, hvaða um-
sækjendur eru líklegir til að geta
leyst starfið vel af hendi. Sama er,
hvaða starf er um að ræða, það verð-
ur að meta hugarfar, hæfileika,
heilsufar og væntanlegan starfsaldur
umsækjandans til þess að tryggja
það, að starfið henti honum.
Lauslega þýtt úr Personnel Journal, 9.
hefti 1971. Þýð. B. K.
Lög um Útflutningsmiðstöð
Framh. af 117. bls.
ins. Er miðað við, að framlagið verði
tiltekið á fjárlögum hverju sinni.
Það sýnist eðlilegt, að stofnunin
verði undanþegin opinberum gjöld-
um. Er ekki ætlunin, að hún verði
rekin í ágóðaskyni.
Um 6. gr.
Það felst m. a. í ákvæði þessu, að
Utflutningsmiðstöðin telst löglega
stofnuð, er stofnskrá hennar hefur
verið staðfest og stjórn skipuð. Breyt-
ingar á stofnskránni, ef gerðar eru,
mundu þurfa staðfestingar ráðherra.
Um 7. gr.
Þarfnast ekki skýringa.
IÐNAÐARMÁL
125