Læknablaðið - 01.09.2014, Side 45

LÆKNAblaðið 2014/100 477
U M F J Ö L L U N O G G R E I N A R
lærifaðir. Það eru svo mörg atriði sem þarf
að hafa í huga við rétta meðhöndlun fræði-
greina. Á þessum árum þróaðist sá háttur
sem beitt var við ritrýni og tekin var upp
blinduð ritrýni þar sem höfundar og
ritrýnar vita ekki deili hver á öðrum. Þetta
var í samræmi við alþjóðlega staðla sem
virtustu fræðitímarit í læknisfræði höfðu
sett sér. Ýmislegt varðandi réttindamál,
meðferð ýmissa upplýsinga, siðferðileg
álitamál, allt þetta þarf að hafa í huga og
gera rétt í þessum efnum. Þetta var því
mikill skóli fyrir mig og ég lærði þarna
mikilvægi yfirlegu og vandvirkni.“
Örn Bjarnason lét af ritstjórn blaðsins
1992 og við tók Vilhjálmur Rafnsson sem
gegndi því starfi til ársloka 2005. Birna
ber þeim vel söguna og segir þá báða hafa
verið mjög góða stjórnendur og samstarfs-
menn.
„Ritstjórinn ber alla ábyrgð á blaðinu
og er faglega og efnislega ábyrgur fyrir
því. Ritstjórnarfulltrúinn sér síðan um
framkvæmdina við vinnslu og útgáfu
blaðsins enda er starf ritstjórans ólaunað
og hefur ávallt verið. Sér til fulltingis hefur
ritstjórinn ritstjórn blaðsins sem skipuð er
læknum með sérfræðiþekkingu á ýmsum
sviðum læknisfræði. Þar var öndvegis-
fólk og samstarf mitt við ritstjórana og
ritstjórn irnar var ávallt með miklum
ágætum. Þetta var ákaflega samhentur
hópur. Þegar ég lít til baka er það með
mikilli ánægju.“
Íslensk myndlist í öndvegi
Birna rifjar upp að gerðar hafi verið
breytingar á útliti blaðsins á þessum
árum. „Við stækkuðum brotið þannig að
blaðið varð veglegra og það er ennþá í
þessu sama broti. Einnig var ákveðið að
breyta forsíðunni en hún hafði um langa
hríð verið hönnuð með vísan í tiltekið
efni þess tölublaðs. Það gat verið nokkur
höfuðverkur að finna alltaf myndræna
útfærslu á læknisfræðilegu efni og því
var ákveðið að fara allt aðra leið og birta
ljósmynd á forsíðunni af listaverki eftir
íslenska myndlistarmenn. Í fyrstu fengum
við myndir frá Listasafni Íslands en seinna
leitaði ég til myndlistarmanna eða þeirra
er höfundarrétt höfðu, var það í og með
hugsað af minni hálfu að þeir fengju þá
greitt beint fyrir myndbirtinguna. Þetta
þróaðist síðan áfram og ég fékk Jón Proppé
listfræðing til að skrifa kynningu á við-
komandi listamanni. Útkoman var mjög
skemmtileg og vonandi fræðandi um leið.“
Samtal okkar Birnu er á enda en í lokin
svarar hún spurningunni hvort starf
hennar á Læknablaðinu hafi nýst henni við
önnur störf síðar.
„Já, eins og ég sagði þér í upphafi hef
ég sinnt formennsku í stjórn listamanna-
launa í 5 ár. Þar skiptir miklu máli að fara
að lögum og reglum og tileinka sér hlut-
lægni, verkefni stjórnar er að sjá til þess
að fjallað sé um allar umsóknir eingöngu
á grundvelli þeirra upplýsinga sem liggja
fyrir. Láta ekki persónulega skoðun ráða
um niðurstöðu, en nefndir tilnefndar af
fagfélögum listamanna annast úthlut-
anir launa. Vinnubrögðin sem ég lærði
í starfi mínu við Læknablaðið hafa reynst
mér ómetanleg reynsla og gert mér mun
auðveldara um vik en ella. Ég tel reyndar
að ýmislegt í okkar samfélagi myndi fara
betur ef slíkar reglur væru hafðar til hlið-
sjónar oftar en raun ber vitni.“
„Starf mitt við Læknablaðið var mikill skóli fyrir mig og ég lærði þar mikilvægi yfirlegu og vandvirkni,“ segir Birna Þórðardóttir sem var ritstjórnarfulltrúi blaðsins 1985-2001.