Tímarit Máls og menningar - 01.12.1942, Blaðsíða 51

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
233
lyndi, sem engin niðurlæging fær blettað. Skáldið vill
unna henni, en hún lætur honum aðeins í té móður-
Iega umhyggju. Síðan fær hann lieila höll til íbúðar,
stórkostlega byggingu niðri í fjörunni, sem reyndar er
í eyði og komin að liruni. Vindstrokurnar næða um
húsið, og rotturnar bafast þar við í hópum. Þarna yrkir
liann heill sumar og þarna heimsækir bann ung stúlka,
sem verður barnshafandi og giftist síðan öðrum. Húsið
brennur og allt, sem hann hafði ort. Hann reynir að
drekkja sér, en hafið fleygir lionum aftur upp í fjöruna.
í „Fegurð liiminsins“ býr Ólafur Ivárason í kofa á
brekkunni fyrir ofan Sviðinsvik, sem Pétur Þríhross
hefur gefið honum og kallaður er tignarheitinu Hús
skáldsins. Þar býr hann með konu, sem er miklu eldri
en hann, Jarþrúði, sem eitt sinn bafði heimsótt hann,
er liann átti bágast, til þess að ganga lionum í móður-
stað og fesl bann sér með barni, veiku stúlkubarni,
sem liann stundar með stakri þolinmæði meðan kon-
an rífst, grætur,' vinnur og ákallar Jesús, sem alltaf
er hennar megin. Vinur hans Örn Úlfar, skáldið og bylt-
ingarmaðurinn, strýkur úr berklahælinu og gerist leið-
togi fólksins í Sviðinsvík i baráttunni gegn Pétri þrí-
hrossi, unz hann fær blóðuppgang og flýr brott með
dóttur forstjórans. Ólafur Kárason svíkur velgerða-
mann sinn Pétur þrihross, og hjálpar Jóu, hinni ungu
og fögru valkyrju kröfugöngunnar til þess að bera fán-
ann. Hann hefur lengi þráð liana og flúið liana. Síðan
þegar barnið deyr, bælir liann meðaumkvun sína og
sendir vesalings Jarþrúði burt frá sér. Frjáls og ham-
ingjusamur fer bann til Jóu. En þegar Jarþrúður kem-
ur aftur sundurkramin af kvöl, fellur hann enn af nýju
fyrir meðaumkvuninni og hverfur aftur að sjálfsafneit-
uninni, draumauðgum masochisma skáldsins.
Hann hefst við í Bervík, afskekktu plássi, og er þar
skólakennari í kofa í nánd við jökulinn, sem bregður
birtu vfir alla sveitina. Hann hvílir við brjóst náttúr-
16