Tímarit Máls og menningar - 01.07.1982, Síða 28

Tímarit Máls og menningar
Eg var búin að fá nóg af fólki sem vildi stjórna mér og stýra og
ofaná allt saman fannst mér vinir mínir ættu ekki að reyna að taka
fram fyrir hendurnar á mér, nei það var of mikið af því góða. En
hann lét mig ekki í friði og sagðist gefa mér einn séns í viðbót, en
ekkert gekk. Hann tók í axlirnar á mér og hristi mig, sagðist ekki
vilja horfa uppá mig fara sömu leið og hann og fleiri vinir mínir og
kunningjar. Hvern djöfulinn — afhverju mátti ég ekki gera neitt?
Það var ekki nóg með að félagsmálastofnunin, unglingaheimilið og
foreldrar mínir ætluðu að gera eitthvað úr mér heldur voru vinir
mínir líka staðráðnir í að gera mig að einhverju sjéníi. Til hvers
fjandans var ætlast af mér?
1. des. hrúgaði ég svo í mig fullt af pillum og drakk mig dauða-
drukkna og fór á ball. Þar sá vinurinn mig (þótt ég muni ekkert eftir
því). Hann fór af ballinu, fannst sennilega nóg komið af sénsunum
og tækifærunum, fór til sambýlisfólks míns og sagði því hvernig
komið væri fyrir mér. Eg og sambýlisfólk mitt höfðum lítið sést
þessar þrjár vikur en þó var stelpuna farið að gruna eitthvað því hún
hafði séð pillu á borðinu hjá mér. En hún hafði ekki viljað trúa því,
hallaði sér frekar að þeirri skoðun að kunningi minn ætti hana. Þau
vissu ekki hvernig þau áttu að snúa sér í þessu máli og hringdu í
Allan. Þar með var ég 3. des. komin aftur bak við lás og slá.
Ég er einsog ófætt barn
nýfætt barn
fruma í pungnum á þér
fruma syndandi í átt að legi þínu
gróðurset mig þar
fræ
óútsprungið blóm
fædd samt sem áður
í einhverri mynd
skrímsli
púki í englalíki
leik minn leik
fer allskonar krókaleiðir
í gegnum reglubundið kerfið
leik minn leik
274