Dagrenning - 01.04.1946, Qupperneq 26

sér að arfleifð til búsetu, því að henni
hafði eigi til þess dags hlotnazt nein arf-
leifð rneðal ættkvísla ísraels."
Loks fékk hún athvarf út við ströndina.
Hún hefur því leitað út á hafið h'rst og
frernst og gerzt sjómenn. í átökunum milli
Ísraelsríki og Júdaríkis hefur hún séð þann
kostinn vænstan að yfirgefa heimkynni sín.
Nokkur hluti hennar fluttist norður í Dan
(Lasis-borg), sem þeir lögðu undir sig, og
tilheyrði Ísraelsríki, en ekki Júdaríki.
Menn hefur furðað stórlega á því, að í
einhverju merkilegasta ættartölusafni Biblí-
unnar, en það er í 9 fyrstu kapítulum 1.
Kronikubókar, þar sem raktar eru ættartöl-
ur ættkvísla ísraels, allt til Adarns, þar er
Dans-ættkvíslin ekki nefnd á nafn. Vilja
menn af þessu draga þá ályktun, að hún
muni þá, þegar þessi ættartala er skráð, vera
farin úr landi, og er ýmislegt sem bendir
til þess, að svo hafi verið, a. m. k. að mestu
leyti.
XIV.
ÆRI nú svo, að Dans-ættkvíslin hefði
yfirgefið Ísraelsríki fvrst allra ættkvísl-
anna, er alveg vafalaust að hún hefði skilið
eftir sig á leið sinni um Evrópu, Asíu eða
Afríku einhver þau örnefni, sem rekja rnætti
slóð hennar eftir. Margt bendir til þess, eins
og áður er sagt, að Danítar hafi verið sjó-
menn og þess vegna rnætti alveg eins vænta
þess, að slóð hennar yrði helzt rakin
með því að fylgja ströndum eða vatna-
leiðum, því að óefað hafa þeir haldið þeim
forna sið, að kenna dvalarstaði sína við Dan,
forföður sinn. En áður en að leið þeirra
verður leitað með þessum hætti, er rétt að
minnast hér lítið eitt ævafornrar grískrar
sagnar, sem einkennilega vel kemur heim
við þær tilgátur, sem hér um ræðir.
Þessar fornu grísku og egypsku sagnir
segja frá því, að unr 1600 f. Kr. hafi komið
stór flokkur rnanna sjóleiðis frá Egyptalandi
til Grikklands. Nefndist foringi fararinnar
Danaus, en flokkurinn var nefndur þá og
síðar Danáar. Koma þeir við sögu í frásögn-
um af Trojubardaga í Illionskviðu og víðar
hjá Hómer. Þessir Danáar eiga að hafa kom-
ið frá Egyptalandi vegna missættis við kon-
ung Egypta. Gæti þetta bent til þess, að
ísraelsmenn hefðu reynt að gera uppreisn
gegn Egyptalandskonungum, er ánauð þeirra
þar í landi fór að þyngjast, og Dans-
ættkvísl hafi staðið fyrir þeirri uppreisnar
eða flóttatilraun. En eins og kunnugt er var
það ekki fyrr en urn 200 árum síðar, eða
um 1400 f. Kr., sem Móse tókst að leiða
ísraelsmenn burt frá Egyptalandi.
Þessir Danáar settust að á vestanverðum
Balkanskaga og hafa greinzt þar í tvo flokka,.
eða búið aðgreindir, og nefndust þeir, sem
norðar bjuggu Dar-Danir, sem þýðir að sögn
fróðra manna í hebresku máli Norður-Danir.
í hinu ágæta riti Adams Rutherfords, er ég
áður vitnaði til, segir á þessa leið:
„Það er alkunna og þarf ekki frekar
urntals við, að Danáar fóru til Litlu-Asíu
og sátu um Trójuborg, sem stóð nokkru
fyrir sunnan Dardanellasund. En hvað
gerðist síðan? Hanney segir í Europian
and Other Race Origins, bls. 460—461,
að „Danáar, sem höfðu dvalið í Dar-
daníu á Trójudögum, en farið yfir Dar-
danellasund eftir fall borgarinnar og gef-
ið því nafn sitt, fóru í norðurátt, og nafn
þcirra hverfur úr sögu Grikkja.“
Við Dardani er enn kenndur smábær einn
á strönd Litlu-Asíu (á kortum er hann nefnd-
ur Canak-Kale, sem er hið tyrkneska nafn
á bænum) og við Jiá er einnig kennt
hið sögufræga og þýðingarmikla sund rnilli
Balkanskaga og Litlu-Asíu — Dardanella-
sund.
Sagan segir, að Danáar Jiessir hafi komizt
til mikilla valda á Grikklandi og urn langt
20 DAGRENNING