Dagrenning - 01.12.1948, Blaðsíða 12

sem getur í sannleika svarað og vill svara
bænum þeirra.
Heródes konungur sendi eftir mér í fyrra-
dag, og er ég hafði sagt honum af Guði
vorum Gyðinga og rnörgum þeirn máttar-
verkum, sem hann hafði gert fyrir feður vora
og fyrir oss sem þjóð, þá virtist hann hugsa
að ef til væri slíkur Guð, sem vér segjum,
þá væri stórum betra að treysta honum,
heldur en goðunum, sem Rómverjar hafa
gert úr tré, steinum og jámi; og jafnvel gull-
goðin voru máttarvana. Hann sagði, að gæti
hann vitað að barn þetta, sem englarnir
sungu um, væri sams konar Guð eins og
sá, er leiddi ísraelsmenn yfir Rauðahafið og
frelsaði Daníel og þá þrjá úr eldinum, þá
myndi hann hafa tekið allt aðra afstöðu
gegn því. Hann var þeirrar skoðunar, að
sveinbarn þetta væri komið til þess að reka
Rómverja af eign sinni og ríkja sem ein-
valdsherra í keisarans stað.
Og ég hefi komizt að raun urn, að þetta er
almenn skoðun í heiminum, þar sem ég hefi
spurnir af, að fólk þráir og er albúið að taka
við þeim Guði, sem getur sýnt að hann er svo
máttugur, að mannkynið geti treyst honum á
hörmungatímum, og geti hann birt vinum
sínum þann mátt, munu óvinir hans óttast
hann og allir lýðir jarðar munu þannig
hlýðnast honum.
Og mig uggir, að þetta verði þjóð vorri
til erfiðleika. Hún mun ætlast til að hann
verði tímanlegur frelsari, og mun reyna að
einskorða hann við oss Gyðinga, og þegar
athafnir hans fara að ná til allra jarðarbúa,
í kærleika og ástúð, eins og berlega er sýnt
í níunda kafla hins heilaga spámanns, þá
óttast ég að Gyðingamir hafni honum; og
í rauninni erum vér varaðir við því í þriðja
þætti spádóms Jeremia. Til þess að forðast
þetta, verður að kenna ísraelsmönnum að
spádómi Jesaja lýkur ekki með herleiðing-
unni til Babyloníu og afturkomunni til kon-
ungsríkis himinsins, og hjól Esekiels snúast
hvorki í stjórnmálalegum né andlegum skiln-
ingi á himni uppi, heldur hér á jörðu og
eru tákn jarðneskra stjórnarbyltinga eða um-
breytinga, og sýna að rniklir atburðir eiga
að gerast og þessi í Betlehem þeirra mestur.
Hvorki megum vér einskorða útsýn
Daníels við sigurvinninga Makkabea, né
reyna að leysa úr þessu mikilvæga máli með
árangurslausum heilabrotum um hvað spá-
maðurinn hafi átt við, eða sjálfur kunnað að
álíta, að hann ætti við, heldur verðum vér
að athuga í einu lagi lífræna heikl spádóm-
anna allra urn að ríki þessa heims verði lögð
undir ríki frelsara allra manna. Vér Gyð-
ingar erurn eina þjóðin, sem Guð hefir trúað
fyrir þessari mikilvægu gátu, og auðvitað
mænir allt mannkyn til vor og væntir þess
að vér ráðum hana; og Jrar eð Guð hefir
trúað oss fyrir þessurn hlutum, gerir hann
oss ábyrga fyrir því, ef oss fatast að bregða
réttu ljósi á þá. Mig uggir, að fram til þessa
tírna hafi þjóð vor verið eins skipt í skoð-
un um eðli þessa verks eins og aðrar þjóðir
og ef til vill skjátlast þar engu minna. Ég
verð þess var, er ég tala við Rómverja, Grikki
og aðra, að það, sem þeir vita um að Gyð-
ingar vonist eftir frelsara, er allt frá Gyð-
ingurn sjálfum, annaðhvort beint eða óbeint;
og frá þeim var það, sem Heródes fékk þá
hugmynd, að búizt væri við jarðneskum kon-
ungi, sem myndi ríkja og stjóma með valdi
jarðneskra vopna. En ef vér athugum and-
legu hlið spádómanna, er starf hans það að
gera allar þjóðir að einu bræðrafélagi, að
setja ástúð í stað laga, svo að hjarta slái með
hjarta í eindrægni og ástúð og alheims frið-
ur sé ríkjandi lögmál. Hvar sem einn maður
hittir annan skulu þeir vera vinir. Hvað
annað getur spámaðurinn átt við í níunda
kafla spádómsins, þar sem hann talar um
að konungur þessi skuli eyða öllum vopn-
um vegenda og breyta þeim í nytsörn áhöld
10 DAGRENNING