Dagrenning - 01.12.1948, Blaðsíða 15

II.
í grein minni í síðasta hefti Dagrenning
ar — n. nóvember 1948 — komst ég m. a.
svo að orði:
„Það má hiklaust segja það nú, að
dagsetningin 10.—11. nóvember 1948
verður á einhvem stórfenglegan hátt
sameiningardagsetning fyrir ísraelsþjóð-
irnar, þar á meðal Ísraelsríki hið nýja.“
Svo sem menn muna, benti ég á það í
áminnstri grein minni, að dagsetningamar
fjórar, sem saman eiga, þ. e. 25. júní og 21.
des. 1941 og 16. maí og 11. nóvember 1948,
ættu eingöngu við ísraelsþjóðirnar — þ. e.
engilsaxneskar og norrænar þjóðir og aðrar
þeim skyldar — og samtök þeirra. Benti ég
á að þetta mætti glögglega sjá af þeim dag-
setningum, sem liðnar væru. Ég sýndi fram
á, hvað gerzt hafði hvem hinna þriggja spá-
dómsdaga, sem þá voru liðnir, og taldi að
fjórða og síðasta dagsetningin hlyti að marka
tímamót í sögu samstarfs þessara þjóða, er
væru merkilegri en áður hefði þekkzt, einmitt
að því leyti að um enn öflugri samtök og
samstarf þeirra í milli yrði að ræða upp frá
því. Segir svo um þetta í síðasta þætti grein-
ar minnar:
„Það virðist augljóst, að um merki-
legan atburð verði að ræða á sviði sam-
starfs Vestur- og Norður-Evrópu þjóð-
anna — ísraelsþjóðanna —. Ýmsir létu
sér áður til hugar koma, að 11. nóv.
1948 væri lokadagur allra hernaðarátaka
í heiminum, en sú spá er því miður
ekki rétt.
Frá 11. nóv. 1948 mun samstarf
ísraelsþjóðanna verða enn nánara en
áður hefir verið, svo virðist sem þær
muni þá sameinast í bandalag, sem gerir
þær síðar að einni þjóðaheild.
Rétt er að benda á, að atburðurinn
getur alveg eins orðið 9. eða 10. nóv.
eins og 11. nóvember. Má í því sam-
bandi rninna á, að atburðirnir, sem
sýndir voru 25. júní 1941, gerðust 22.—
23. júní 1941 og stofnun Ísraelsríkis fór
að mestu fram 15. maí eða einum degi
fyrr en mælingin sýndi.“
Eins og augljóst er af þessum tilvitnun-
um, var það mín skoðun, að ekki markaði
þessi dagur, eða dagamir næstu í kringum
hann, nein djúp spor í átökunum milli
„austurs“ og „vesturs". Það varð heldur ekki
a. m. k. á yfirborðinu, og því er nú bezt að
víkja að því, hvort eiginlega „nokkuð hafi
gerzt“, og ef svo er, hvað það þá er.
III.
öruggasta leiðin til þess að vita „hvað
gerist“ er að öllum jafnaði sú, að leita til
blaða og útvarps um fréttir af merkisatburð-
um og því er bezt að byrja þar. Eins og
fram er tekið áður, mátti búast við þeim
atburðurrt, sem spádómurinn ætti við alveg
eins 9. eða 10. nóvember eins og 11. nóv.,
því að fyrri mælingar höfðu sýnt, að atburð-
imir gerðust yfirleitt einum til tveim dög-
um á undan þeim útreikningum, sem ég hefi
aðallega stuðst við.
Ef vér nú lítum í blöðin og byrjum 9.
nóvember, verður fyrir oss á fyrstu síðu í
Morgunblaðinu svohljóðandi frétt, prentuð
með feitu letri:
„Ráðsteína í Washington um stofnun
Atlantshafsbandalags."
í greininni, sem fylgir fyrirsögn þessari,
segir:
„Talið er nú víst í Washington, að
haldin verði þar í borg snemma á næsta
ári ráðstefna um stofnun bandalags fyrir
Norður-Atlantshaf. Verða þátttökulönd-
in væntanlega sjö: Bandaríkin, Kanada,
Bretland, Frakkland, Belgía, Holland og
Luxemburg.
DAGRENNING 13