Dagrenning - 01.12.1948, Blaðsíða 18

halda hlutunum leyndum, eins og á sér stað
oft á hemaðartímum.
Sá atburður, sem menn hafa veitt mesta
athygli af öllum þeirn atburðum, er tengdir
hafa verið spádómsdögum Pýramidans mikla,
var innrás Engilsaxa á meginland Evrópu,
6. júní 1944. Að sá atburður vakti meiri
furðu en flestir hinna stafaði eingöngu af
því, að hann kom óvænt. Og hann kom
óvænt eingöngu af því, að þar var um stór-
kostlegt hernaðarleyndarmál að ræða, sem
enginn mátti um vita fyrr en tíminn var
kominn. Ef þá hefði mátt tala og rita um
alla hluti, líkt og nú má í lýðfrjálsum lönd-
um, hefði engum þótt það neitt sérlega
rnerkur viðburður. Menn hefðu þá verið
búnir að frétta um ýmsan undirbúning, s. s.
fundahöld og flutninga í sambandi við inn-
rásina og því ekki talið það til neinna heims-
sögulegra tíðinda, þegar „lokaþátturinn
hófst“.
Þetta skulu menn ávallt hafa í huga, þeg-
ar þeir dæma urn það, hvort einn atburður
marki tímamót eða ekki.
En hér er enn fleira, sem til greina kem-
ur. Hvers vegna gerðust þessir atburðir ein-
mitt um þetta leyti — einmitt þessa nóv-
emberdaga? Hvers vegna voru þessar greinar
ekki í blöðunum t. d. í október eða þá ekki
fyrr en síðast í nóvember eða í desember?
Svarið við þessum spumingum er eitt —
og aðeins eitt. Það er hinn mikli og óvænti
kosningasigur Trumans Bandaríkjaforseta,
sem var aðalástæðan.
Lítum á málið sem snöggvast í lieild. —
Þegar sýnt þótti á árinu 1947, að ekki vrði
neinurn sanmingum náð við Rússa um sam-
eiginlega pólitík í Evrópu og í alþjóða-
málurn yfirleitt og öllum var augljóst, að
þeir hugðust fara sínu frarn, hvað sem
hinir fornu samherjar þeirra sögðu, og
hvað sem hið nýja þjóðabandalag, Sam-
einuðu þjóðimar, samþykkti eða ætlaðist til,
kom þar, að Bandaríkin tóku forustuna fyrir
myndun varnarbandalags gegn Rússum og
vfirgangi þeirra. Þetta bandalag hófst með
Marshall-aðstoðinni svo nefndu, sem allir
vita nú nokkur skil á, svo óþarft er að rekja
það frekar hér. Sextán ríki gerðust aðilar að
því samkomulagi og var ísland eitt þeirra.
Næsta skrefið var hið svo nefnda Benelux-
bandalag, en það er varnar- og hernaðar-
bandalag Breta, Frakka, Hollendinga, Belga
og Luxemborgarmanna gegn árásarhættu af
hendi Rússa og fylgifiska þeirra. Það banda-
lag styðja Bandaríkjamenn einnig með
vopnasendingum og hvers konar hemaðar-
legri aðstoð. Hinn frægi hershöfðingi, Mont-
gomery marskálkur, er æðsti yfirmaður þessa
hemaðarbandalags.
Loks er svo þriðja bandalagið, sem nú er
í uppsiglingu, en það er Norður-Atlantshafs-
bandalagið, sem ætlast er til að nái til allra
þeirra landa, sem liggja að eða í Norður-
Atlantshafi, og það er einmitt þetta banda-
lag, sem spádómurinn 11. nóvember átti við
eins og betur mun sýnt verða síðar í þessari
grein. Með því bandalagi, þegar það er að
fullu komið á laggirnar, er grundvölíurinn
Iagður að fullnaðar sameiningu allrar ísraels-
þ/óðarinnar í eitt stóikostlegt ríkjasamband,
er verður svo öflugt, að enginn fær reist
rönd við því.
Allt er þetta samfelld þróun, en eins og
ég hefi margoft bent á áður, eru aðeins þeir
atburðir sýndir á almanaki Pýramidans
rnikla, sem tákna úislitastundina eða fulln-
aðarákvörðunina, hvort sem sá atburður
er í vorum augum smár eða stór.
VI.
Ég vík þá aftur að spurningunni: Hvers
vegna gerðist þetta einmitt þessa nóvember-
daga? Hvers vegna eru þessar fréttir einmitt
þessa daga, 9., 10. og 11. nóvember, í blöð-
unum, en ekki einhverja aðra daga, t. d. 3.,
16 DAGRENNING